Приче Соломонове 13
1 Мудар син слуша наставу оца свог; а подсмевач не слуша укоре.
Il figliuol savio [ascolta] l'ammaestramento di suo padre; Ma lo schernitore non ascolta riprensione.
2 Од плода уста својих сваки ће јести добро, а душа неваљалих људи насиље.
L'uomo mangerà del bene del frutto delle sue labbra; Ma l'anima degli scellerati [mangerà del frutto di] violenza.
3 Ко чува уста своја, чува своју душу; ко разваљује усне, пропада.
Chi guarda la sua bocca preserva l'anima sua; [Ma] ruina [avverrà] a chi apre disordinatamente le sue labbra.
4 Жељна је душа лењивчева, али нема ништа; а душа вредних људи обогатиће се.
L'anima del pigro appetisce, e non [ha] nulla; Ma l'anima de' diligenti sarà ingrassata.
5 На лажну реч мрзи праведник; а безбожник се мрази и срамоти.
Il giusto odia la parola bugiarda; Ma l'empio si rende puzzolente ed infame.
6 Правда чува оног који ходи безазлено; а безбожност обара грешника.
La giustizia guarda colui che [è] intiero di via; Ma l'empietà sovverte il peccatore.
7 Има ко се гради богат а нема ништа, и ко се гради сиромах а има велико благо.
Vi è tale che si fa ricco, e non [ha] nulla; Tale [altresì] che si fa povero, ed ha di gran facoltà.
8 Откуп је за живот човеку богатство његово, а сиромах не слуша претње.
Le ricchezze dell'uomo [sono] il riscatto della sua vita; Ma il povero non ode alcuna minaccia.
9 Видело праведничко светли се, а жижак безбожнички угасиће се.
La luce de' giusti sarà lieta; Ma la lampana degli empi sarà spenta.
10 Од охолости бива само свађа, а који примају савет, у њих је мудрост.
Per orgoglio non si produce altro che contese; Ma la sapienza [è] con quelli che si consigliano.
11 Благо које се таштином тече умањује се, а ко сабира руком, умножава.
Le ricchezze [procedenti] da vanità scemeranno; Ma chi raduna con la mano [le] accrescerà.
12 Дуго надање мори срце, и жеља је испуњена дрво животно.
La speranza prolungata fa languire il cuore; Ma il desiderio adempiuto [è] un albero di vita.
13 Ко презире реч сам себи уди; а ко се боји заповести, платиће му се.
Chi sprezza la parola andrà in perdizione; Ma chi riverisce il comandamento riceverà retribuzione.
14 Наука је мудрога извор животни да се сачува пругала смртних.
L'insegnamento di un savio [è] una fonte di vita, Per ritrarsi da' lacci della morte.
15 Добар разум даје љубав, а пут је безаконички храпав.
Buon senno reca grazia; Ma il procedere de' perfidi [è] duro.
16 Сваки паметан човек ради с разумом, а безуман разноси безумље.
L' [uomo] avveduto fa ogni cosa con conoscimento; Ma il pazzo spande follia.
17 Гласник безбожан пада у зло, а веран је посланик лек.
Il messo malvagio caderà in male; Ma l'ambasciator fedele reca sanità.
18 Сиромаштво и срамота доћи ће на оног који одбацује наставу; а ко чува карање, прославиће се.
Povertà ed ignominia [avverranno] a chi schifa la correzione; Ma chi osserva la riprensione sarà onorato.
19 Испуњена је жеља сласт души, а безумнима је мрско одступити ода зла.
Il desiderio adempiuto è cosa soave all'anima; Ed agli stolti [è] cosa abbominevole lo stornarsi dal male.
20 Ко ходи с мудрима постаје мудар, а ко се држи с безумницима постаје гори.
Chi va co' savi diventerà savio; Ma il compagno degli stolti diventerà malvagio.
21 Грешнике гони зло, а праведницима се враћа добро.
Il male perseguita i peccatori; Ma [Iddio] renderà il bene a' giusti.
22 Добар човек оставља наследство синовима синова својих, а грешниково имање чува се праведнику.
L'uomo da bene lascerà la [sua] eredità a' figliuoli de' figliuoli; Ma le facoltà del peccatore [son] riserbate al giusto.
23 Изобила хране има на њиви сиромашкој, а има ко пропада са зле управе.
Il campo lavorato de' poveri [produce] abbondanza di cibo; Ma vi è tale che è consumato per mancamento di buon governo.
24 Ко жали прут, мрзи на сина свог; а ко га љуби, кара га за времена.
Chi risparmia la sua verga odia il suo figliuolo; Ma chi l'ama gli procura correzione per tempo.
25 Праведник једе, и сита му је душа; а трбух безбожницима нема доста.
Il giusto mangerà a sazietà dell'anima sua; Ma il ventre degli empi avrà mancamento.
