Приче Соломонове 1
1 Приче Соломуна сина Давидовог, цара Израиљевог,
Fakkeenya Solomoon Ilma Daawit, mootii Israaʼel:
2 Да се познаје мудрост и настава, да се разумеју речи разумне,
Ogummaa fi qajeelfama qabaachuudhaaf, dubbii beekumsa guddaa hubachuudhaaf;
3 Да се прима настава у разуму, у правди, у суду и у свему што је право,
ogummaadhaan jiraachuudhaan, qajeelummaadhaan, murtii qajeelaa kennuu fi nama wal qixxeessuudhaan qajeelfama argachuudhaaf;
4 Да се даје лудима разборитост, младићима знање и помњивост.
warra waa hin beekneef of eeggannoo kennuudhaaf, dargaggootaaf immoo beekumsaa fi hubannaa kennuudhaaf,
5 Мудар ће слушати и више ће знати, и разуман ће стећи мудрост,
ogeeyyiin dhaggeeffatanii barumsa isaanii irratti waa haa dabalatan; warri qalbii qabanis qajeelfama haa argatan;
6 Да разуме приче и значење, речи мудрих људи и загонетке њихове.
kunis fakkeenyaa fi hiikkaa, jechaa fi hibboo ogeeyyii hubachuudhaaf.
7 Почетак је мудрости страх Господњи; луди презиру мудрост и наставу.
Waaqayyoon sodaachuun jalqaba ogummaa ti; gowwoonni garuu ogummaa fi adabamuu tuffatu.
8 Слушај, сине, наставу оца свог, и не остављај науке матере своје.
Yaa ilma ko, gorsa abbaa keetii dhaggeeffadhu; barsiisa haadha keetii illee hin gatin.
9 Јер ће бити венац од милина око главе твоје, и гривна на грлу твом.
Wanni kun mataa kee miidhagsuudhaaf gonfoo, morma kee bareechuudhaaf immoo faaya siif taʼa.
10 Сине мој, ако би те мамили грешници, не пристај;
Yaa ilma ko, yoo cubbamoonni sossobanii ofitti si harkisan, tole hin jedhiniif.
11 Ако би рекли: Ходи с нама да вребамо крв, да заседамо правоме низашта;
Yoo isaan, “Nu wajjin kottu; riphnee dhiiga namaa dhangalaasnaa; nama balleessaa hin qabne galaafachuudhaafis dhokannee eeggannaa;
kottu akkuma awwaalaa jiraatti isaan liqimsinaa; akkuma warra boolla keessa buufamaniis guutumaan guutuutti isaan liqimsinaa; (Sheol h7585)
13 Свакојаког блага добићемо, напунићемо куће своје плена;
nu waan gatii qabu kan gosa hundaa ni arganna; manneen keenya illee boojuudhaan guuttanna;
14 Бацаћеш жреб свој с нама; један ће нам тоболац бити свима;
ixaa kee nu wajjin buufadhu; nus korojoo tokko si wajjin qooddannaa” siin jedhan,
15 Сине мој, не иди на пут с њима, чувај ногу своју од стазе њихове.
yaa ilma ko, ati isaan wajjin hin deemin; miilla keetiin karaa isaanii irra illee hin ejjetin;
16 Јер ногама својим трче на зло и хите да проливају крв.
miilli isaanii cubbuutti ariifataatii; isaan dhiiga dhangalaasuuf jarjaru.
17 Јер се узалуд разапиње мрежа на очи свакој птици;
Utuma simbirroonni hundi arganuu, kiyyoo buusuun waan gatii hin qabnee dha!
18 А они вребају своју крв и заседају својој души.
Namoonni kunneen dhiiguma ofii isaanii riphanii eeggatu; lubbuma ofii isaanii gaadu!
19 Такви су путеви свих лакомих на добитак, који узима душу својим господарима.
Kun dhuma warra qabeenya karaa hamaadhaan argamu duukaa buʼan hundaa ti; wanni akkasii jireenya warra isa argatanii balleessa.
20 Премудрост виче на пољу, на улицама пушта глас свој;
Ogummaan karaa irratti guddiftee iyyiti; iddoo wal gaʼii uummataattis sagalee ishee ol fudhatti.
21 У највећој вреви виче, на вратима, у граду говори своје беседе;
Isheen fiixee daandii irraa iyyiti; karra magaalaa duraas akkana jettee dubbatti:
22 Луди, докле ћете љубити лудост? И подсмевачима докле ће бити мио подсмех? И безумни, докле ће мрзети на знање?
“Isin warri homaa hin beekne kun hamma yoomiitti karaa keessan kan faayidaa hin qabne sana jaallattu? Warri namatti qoosan hamma yoomiitti qoosaa sanatti gammadanii gowwoonnis beekumsa jibbu?
23 Обратите се на карање моје; ево, изасућу вам дух свој, казаћу вам речи своје.
Mormii koo qalbeeffadhaa; ani yaada koo isinii nan dhangalaasa; dubbii koos isiniifin ibsa.
24 Што звах, али не хтесте, пружах руку своју, али нико не мари,
Garuu sababii isin yeroo ani isin waametti diddanii yeroo ani harka balʼifadhetti namni tokko iyyuu na hin dhaggeeffatiniif,
25 Него одбацисте сваки савет мој, и карање моје не хтесте примити;
waan isin gorsa koo hunda tuffattanii dheekkamsa koo dhagaʼuu diddaniif,
26 Зато ћу се и ја смејати вашој невољи, ругаћу се кад дође чега се бојите;
anis badiisa keessanitti nan kolfa, yeroo balaan isinitti dhufuttis nan qoosa;
27 Кад као пустош дође чега се бојите, и погибао ваша као олуја кад дође, кад навали на вас невоља и мука.
yeroo balaan akkuma bubbeetti isin fudhatutti, yeroo badiisni akkuma bubbee hamaatti isin haxaaʼutti, yeroo dhiphinaa fi rakkinni isinitti dhufutti ani isinittan qoosa.
28 Тада ће ме звати, али се нећу одазвати; рано ће тражити, али ме неће наћи.
“Yeroo sana isaan na waammatu; ani garuu isaan jalaa hin owwaadhu; isaan na barbaadu; garuu na hin argatan.
29 Јер мрзише на знање, и страх Господњи не изабраше;
Isaan waan beekumsa jibbanii Waaqayyoon sodaachuu illee filachuu didaniif,
30 Не присташе на мој савет, и презираше сва карања моја.
waan gorsa koo fudhachuu didanii dheekkamsa koos tuffataniif,
31 Зато ће јести плод од путева својих, и наситиће се савета својих.
isaan gatii karaa isaanii ni nyaatu; buʼaa jalʼina isaaniis ni quufu.
32 Јер ће луде убити мир њихов, и безумне ће погубити срећа њихова.
Gowwoota waa dagachuutu isaan balleessaatii; quufni gowwootaa isaanuma balleessa;
33 Али ко ме слуша боравиће безбрижно, и биће на миру не бојећи се зла.
namni na dhaggeeffatu kam iyyuu garuu nagaadhaan jiraata; inni qabbanaan jiraata; wanni hamaanis isa hin sodaachisu.”
