Psalmi 92

1 Lijepo je hvaliti Gospoda, i pjevati imenu tvojemu, višnji,

Шабат күни үчүн бир күй-нахша: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиш, Намиңни күйләш әладур, и Һәммидин Алий Болғучи!

2 Javljati jutrom milost tvoju, i istinu tvoju noæu,

Өзгәрмәс муһәббитиңни сәһәрдә, Кечиләрдә болса, һәқиқәт-садақитиңни җакалаш,

3 Uz deset žica i uz psaltir, i uz jasne gusle!

Он тарлиқ саз вә равабни челип, Чилтар билән муңлуқ аһаңда челиш әладур!

4 Jer si me razveselio, Gospode, djelima svojim, s djela ruku tvojih radujem se.

Чүнки Сән Пәрвәрдигар, Өз қилғиниң арқилиқ мени хурсән қилдиң, Қоллириңниң қилғанлири билән мән роһлинип нахша ейтимән.

5 Kako su velika djela tvoja, Gospode! Veoma su duboke pomisli tvoje.

Пәрвәрдигар, қилған ишлириң немидегән улуқдур! Ойлириң наһайити чоңқурдур!

6 Bezumnik ne zna, i neznalica ne razumije toga.

Беғәм киши буни билмәс, Һамақәт буни чүшәнмәс,

7 Kad bezbožnici nièu kao trava i cvjetaju svi koji èine bezakonje, to biva zato da bi se istrijebili dovijeka.

Рәзилләр от-чөптәк айниғанда, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси гүлләнгәндә, Мәңгү һалак болуп кетидиғанлар шулардур!

8 A ti si, Gospode, visok uvijek.

Лекин Сән, и Пәрвәрдигар, әбәдил-әбәт үстүн турисән.

9 Jer evo neprijatelji tvoji, Gospode, jer evo neprijatelji tvoji ginu, i rasipaju se svi koji èine bezakonje;

Чүнки мана дүшмәнлириң, и Пәрвәрдигар, Мана дүшмәнлириң йоқилиду; Барлиқ қәбиһлик қилғучилар тирипирән қиливетилиду!

10 A moj rog ti uzvišuješ kao rog u jednoroga, ja sam pomazan novijem uljem.

Мүңгүзүмни явайи буқиниңкидәк көтирисән; Бешим йеңи май сүркәп, мәсиһ қилиниду.

11 I oko moje vidi neprijatelje moje, i o bezakonicima, koji ustaju na mene, slušaju uši moje.

Мени қәст қилғанларниң [мәғлубийитини] өз көзум көриду; Маңа қаршилишишқа қозғалған рәзиллик қилғучиларниң [тән бәргәнлигиниму] қулиқим аңлайду.

12 Pravednik se zeleni kao finik, kao kedar na Livanu uzvišuje se.

Һәққаний адәм хорма дәриғи кәби гүлләп-яшнайду; У Ливандики кедр дәриғидәк өсиду.

13 Koji su zasaðeni u domu Gospodnjem, zelene se u dvorovima Boga našega;

Пәрвәрдигарниң өйигә тикилгәнләр, Худайимизниң һойлилирида гүллиниду;

14 Rodni su i u starosti, jedri i zeleni,

Улар қериғандиму йәнә мевә бериду, Сулуқ һәм йешил улар;

15 Javljajuæi da je pravedan Gospod, braniè moj, i da nema u njemu nepravde.

Шуниң билән улар Пәрвәрдигар дурустур, дәп испатлайду; У мениң қорам тешимдур, Униңда һеч наһәқлик йоқтур!