Psalmi 17

1 Usliši, Gospode, pravdu, èuj glas moj, primi u uši molitvu moju ne iz usta lažljivijeh.

Doa Daud. Dengarkanlah, TUHAN, perkara yang benar, perhatikanlah seruanku; berilah telinga akan doaku, dari bibir yang tidak menipu.

2 Od lica tvojega neka izaðe sud moj, oèi tvoje neka pogledaju na pravicu.

Dari pada-Mulah kiranya datang penghakiman: mata-Mu kiranya melihat apa yang benar.

3 Ispitaj srce moje, obidi noæu; u ognju me okušaj, i neæeš naæi nepravde moje.

Bila Engkau menguji hatiku, memeriksanya pada waktu malam, dan menyelidiki aku, maka Engkau tidak akan menemui sesuatu kejahatan; mulutku tidak terlanjur.

4 Usta se moja ne dohvataju djela ljudskih; radi rijeèi usta tvojih držim se putova oštrih.

Tentang perbuatan manusia, sesuai dengan firman yang Engkau ucapkan, aku telah menjaga diriku terhadap jalan orang-orang yang melakukan kekerasan;

5 Utvrdi stope moje na stazama svojim da ne zalaze koraci moji.

langkahku tetap mengikuti jejak-Mu, kakiku tidak goyang.

6 Tebe prizivljem, jer æeš me uslišiti, Bože! prigni k meni uho svoje, i èuj rijeèi moje.

Aku berseru kepada-Mu, karena Engkau menjawab aku, ya Allah; sendengkanlah telinga-Mu kepadaku, dengarkanlah perkataanku.

7 Pokaži divnu milost svoju, koji izbavljaš one koji se u te uzdaju od onijeh koji se protive desnici tvojoj.

Tunjukkanlah kasih setia-Mu yang ajaib, ya Engkau, yang menyelamatkan orang-orang yang berlindung pada tangan kanan-Mu terhadap pemberontak.

8 Èuvaj me kao zjenicu oka: sjenom krila svojih zakloni me

Peliharalah aku seperti biji mata, sembunyikanlah aku dalam naungan sayap-Mu

9 Od bezbožnika koji na me napadaju, od neprijatelja duše moje, koji su me opkolili.

terhadap orang-orang fasik yang menggagahi aku, terhadap musuh nyawaku yang mengepung aku.

10 Srce svoje zatvoriše; ustima svojim govore oholo.

Mereka tidak menunjukkan belas kasihan, mereka membual;

11 Izagnavši me opet su oko mene; oèi su svoje uprli da me obore na zemlju.

mereka mengikuti langkah-langkahku, mereka sekarang mengerumuni aku, mata mereka diarahkan untuk menghempaskan aku ke bumi.

12 Oni su kao lav koji hoæe da rastrže, i kao laviæ koji sjedi u potaji.

Rupa mereka seperti singa, yang bernafsu untuk menerkam, seperti singa muda, yang mengendap di tempat yang tersembunyi.

13 Ustani, Gospode, preteci ih, obori ih. Odbrani dušu moju maèem svojim od bezbožnika,

Bangunlah, TUHAN, hadapilah mereka, rebahkanlah mereka, luputkanlah aku dengan pedang-Mu dari pada orang fasik.

14 Rukom svojom, Gospode, od ljudi ovijeh, od ljudi ovoga svijeta, kojima je dio ovaj život, kojima si trbuh napunio svoga bogatstva, da æe im i sinovi biti siti i ostatak ostaviti svojoj djeci.

Luputkanlah aku, ya TUHAN, dengan tangan-Mu, dari orang-orang dunia ini yang bagiannya adalah dalam hidup ini; biarlah perut mereka dikenyangkan dengan apa yang Engkau simpan, sehingga anak-anak mereka menjadi puas, dan sisanya mereka tinggalkan untuk bayi-bayi mereka.

15 A ja æu u pravdi gledati lice tvoje; kad se probudim, biæu sit od prilike tvoje.

Tetapi aku, dalam kebenaran akan kupandang wajah-Mu, dan pada waktu bangun aku akan menjadi puas dengan rupa-Mu.