< Jov 16 >

1 A Jov odgovori i reèe:
Tetapi Ayub menjawab:
2 Slušao sam mnogo takih stvari; svi ste dosadni tješioci.
"Hal seperti itu telah acap kali kudengar. Penghibur sialan kamu semua!
3 Hoæe li biti kraj praznijem rijeèima? ili šta te tjera da tako odgovaraš?
Belum habiskah omong kosong itu? Apa yang merangsang engkau untuk menyanggah?
4 I ja bih mogao govoriti kao vi, da ste na mom mjestu, gomilati na vas rijeèi i mahati glavom na vas,
Akupun dapat berbicara seperti kamu, sekiranya kamu pada tempatku; aku akan menggubah kata-kata indah terhadap kamu, dan menggeleng-gelengkan kepala atas kamu.
5 Mogao bih vas hrabriti ustima svojim, i micanje usana mojih olakšalo bi bol vaš.
Aku akan menguatkan hatimu dengan mulut, dan tidak menahan bibirku mengatakan belas kasihan.
6 Ako govorim, neæe odahnuti bol moj; ako li prestanem, hoæe li otiæi od mene?
Tetapi bila aku berbicara, penderitaanku tidak menjadi ringan, dan bila aku berdiam diri, apakah yang hilang dari padaku?
7 A sada me je umorio; opustošio si sav zbor moj.
Tetapi sekarang, Ia telah membuat aku lelah dan mencerai-beraikan segenap rumah tanggaku,
8 Navukao si na me mrštine za svjedoèanstvo; i moja mrša podiže se na me, i svjedoèi mi u oèi.
sudah menangkap aku; inilah yang menjadi saksi; kekurusanku telah bangkit menuduh aku.
9 Gnjev njegov rastrže me, nenavidi me, škrguæe zubima na me, postavši mi neprijatelj sijeva oèima svojima na me.
Murka-Nya menerkam dan memusuhi aku, Ia menggertakkan giginya terhadap aku; lawanku memandang aku dengan mata yang berapi-api.
10 Razvaljuju na me usta svoja, sramotno me biju po obrazima, skupljaju se na me.
Mereka mengangakan mulutnya melawan aku, menampar pipiku dengan cercaan, dan bersama-sama mengerumuni aku.
11 Predao me je Bog nepravedniku, i u ruke bezbožnicima bacio me.
Allah menyerahkan aku kepada orang lalim, dan menjatuhkan aku ke dalam tangan orang fasik.
12 Bijah miran i zatr me, i uhvativši me za vrat smrska me i metnu me sebi za biljegu.
Aku hidup dengan tenteram, tetapi Ia menggelisahkan aku, aku ditangkap-Nya pada tengkukku, lalu dibanting-Nya, dan aku ditegakkan-Nya menjadi sasaran-Nya.
13 Opkoliše me njegovi strijelci, cijepa mi bubrege nemilice, prosipa na zemlju žuè moju.
Aku dihujani anak panah, ginjalku ditembus-Nya dengan tak kenal belas kasihan, empeduku ditumpahkan-Nya ke tanah.
14 Zadaje mi rane na rane, i udara na me kao junak.
Ia merobek-robek aku, menyerang aku laksana seorang pejuang.
15 Sašio sam kostrijet po koži svojoj, i uvaljao sam u prah slavu svoju.
Kain kabung telah kujahit pada kulitku, dan tandukku kumasukkan ke dalam debu;
16 Lice je moje podbulo od plaèa, na vjeðama je mojim smrtni sjen;
mukaku merah karena menangis, dan bulu mataku ditudungi kelam pekat,
17 Premda nema nepravde u rukama mojim, i molitva je moja èista.
sungguhpun tidak ada kelaliman pada tanganku, dan doaku bersih.
18 Zemljo, ne krij krvi što sam prolio, i neka nema mjesta vikanju mojemu.
Hai bumi, janganlah menutupi darahku, dan janganlah kiranya teriakku mendapat tempat perhentian!
19 I sada eto na nebu je svjedok moj, svjedok je moj na visini.
Ketahuilah, sekarangpun juga, Saksiku ada di sorga, Yang memberi kesaksian bagiku ada di tempat yang tinggi.
20 Prijatelji se moji podruguju mnom; oko moje roni suze Bogu.
Sekalipun aku dicemoohkan oleh sahabat-sahabatku, namun ke arah Allah mataku menengadah sambil menangis,
21 O da bi se èovjek mogao pravdati s Bogom, kao sin èovjeèiji s prijateljem svojim!
supaya Ia memutuskan perkara antara manusia dengan Allah, dan antara manusia dengan sesamanya.
22 Jer godine izbrojene navršuju se, i polazim putem odakle se neæu vratiti.
Karena sedikit jumlah tahun yang akan datang, dan aku akan menempuh jalan, dari mana aku tak akan kembali lagi.

< Jov 16 >