مارْکَح 11
| اَنَنْتَرَں تیشُ یِرُوشالَمَح سَمِیپَسْتھَیو رْبَیتْپھَگِیبَیتھَنِییَپُرَیورَنْتِکَسْتھَں جَیتُنَنامادْرِماگَتیشُ یِیشُح پْریشَنَکالے دْوَو شِشْیاوِدَں واکْیَں جَگادَ، | 1 |
अनन्तरं तेषु यिरूशालमः समीपस्थयो र्बैत्फगीबैथनीयपुरयोरन्तिकस्थं जैतुननामाद्रिमागतेषु यीशुः प्रेषणकाले द्वौ शिष्याविदं वाक्यं जगाद,
| یُوامَمُں سَمُّکھَسْتھَں گْرامَں یاتَں، تَتْرَ پْرَوِشْیَ یو نَرَں ناوَہَتْ تَں گَرْدَّبھَشاوَکَں دْرَکْشْیَتھَسْتَں موچَیِتْوانَیَتَں۔ | 2 |
युवाममुं सम्मुखस्थं ग्रामं यातं, तत्र प्रविश्य यो नरं नावहत् तं गर्द्दभशावकं द्रक्ष्यथस्तं मोचयित्वानयतं।
| کِنْتُ یُواں کَرْمّیدَں کُتَح کُرُتھَح؟ کَتھامِماں یَدِ کوپِ پرِچّھَتِ تَرْہِ پْرَبھورَتْرَ پْرَیوجَنَمَسْتِیتِ کَتھِتے سَ شِیگھْرَں تَمَتْرَ پْریشَیِشْیَتِ۔ | 3 |
किन्तु युवां कर्म्मेदं कुतः कुरुथः? कथामिमां यदि कोपि पृच्छति तर्हि प्रभोरत्र प्रयोजनमस्तीति कथिते स शीघ्रं तमत्र प्रेषयिष्यति।
| تَتَسْتَو گَتْوا دْوِمارْگَمیلَنے کَسْیَچِدْ دْوارَسْیَ پارْشْوے تَں گَرْدَّبھَشاوَکَں پْراپْیَ موچَیَتَح، | 4 |
ततस्तौ गत्वा द्विमार्गमेलने कस्यचिद् द्वारस्य पार्श्वे तं गर्द्दभशावकं प्राप्य मोचयतः,
| ایتَرْہِ تَتْروپَسْتھِتَلوکاناں کَشْچِدْ اَپرِچّھَتْ، گَرْدَّبھَشِشُں کُتو موچَیَتھَح؟ | 5 |
एतर्हि तत्रोपस्थितलोकानां कश्चिद् अपृच्छत्, गर्द्दभशिशुं कुतो मोचयथः?
| تَدا یِیشوراجْنانُسارینَ تیبھْیَح پْرَتْیُدِتے تَتْکْشَنَں تَماداتُں تےنُجَجْنُح۔ | 6 |
तदा यीशोराज्ञानुसारेण तेभ्यः प्रत्युदिते तत्क्षणं तमादातुं तेऽनुजज्ञुः।
| اَتھَ تَو یِیشوح سَنِّدھِں گَرْدَّبھَشِشُمْ آنِییَ تَدُپَرِ سْوَوَسْتْرانِ پاتَیاماسَتُح؛ تَتَح سَ تَدُپَرِ سَمُپَوِشْٹَح۔ | 7 |
अथ तौ यीशोः सन्निधिं गर्द्दभशिशुम् आनीय तदुपरि स्ववस्त्राणि पातयामासतुः; ततः स तदुपरि समुपविष्टः।
| تَدانیکے پَتھِ سْوَواساںسِ پاتَیاماسُح، پَرَیشْچَ تَرُشاکھاشْچھِتَوا مارْگے وِکِیرْناح۔ | 8 |
तदानेके पथि स्ववासांसि पातयामासुः, परैश्च तरुशाखाश्छितवा मार्गे विकीर्णाः।
| اَپَرَنْچَ پَشْچادْگامِنوگْرَگامِنَشْچَ سَرْوّے جَنا اُچَیحسْوَرینَ وَکْتُماریبھِرے، جَیَ جَیَ یَح پَرَمیشْوَرَسْیَ نامْناگَچّھَتِ سَ دھَنْیَ اِتِ۔ | 9 |
अपरञ्च पश्चाद्गामिनोऽग्रगामिनश्च सर्व्वे जना उचैःस्वरेण वक्तुमारेभिरे, जय जय यः परमेश्वरस्य नाम्नागच्छति स धन्य इति।
| تَتھاسْماکَمَں پُورْوَّپُرُشَسْیَ دایُودو یَدْراجْیَں پَرَمیشْوَرَنامْنایاتِ تَدَپِ دھَنْیَں، سَرْوَّسْمادُچّھرایے سْوَرْگے اِیشْوَرَسْیَ جَیو بھَویتْ۔ | 10 |
तथास्माकमं पूर्व्वपुरुषस्य दायूदो यद्राज्यं परमेश्वरनाम्नायाति तदपि धन्यं, सर्व्वस्मादुच्छ्राये स्वर्गे ईश्वरस्य जयो भवेत्।
| اِتّھَں یِیشُ رْیِرُوشالَمِ مَنْدِرَں پْرَوِشْیَ چَتُرْدِکْسْتھانِ سَرْوّانِ وَسْتُونِ درِشْٹَوانْ؛ اَتھَ سایَںکالَ اُپَسْتھِتے دْوادَشَشِشْیَسَہِتو بَیتھَنِیَں جَگامَ۔ | 11 |
इत्थं यीशु र्यिरूशालमि मन्दिरं प्रविश्य चतुर्दिक्स्थानि सर्व्वाणि वस्तूनि दृष्टवान्; अथ सायंकाल उपस्थिते द्वादशशिष्यसहितो बैथनियं जगाम।
| اَپَریہَنِ بَیتھَنِیادْ آگَمَنَسَمَیے کْشُدھارْتّو بَبھُووَ۔ | 12 |
अपरेहनि बैथनियाद् आगमनसमये क्षुधार्त्तो बभूव।
| تَتو دُورے سَپَتْرَمُڈُمْبَرَپادَپَں وِلوکْیَ تَتْرَ کِنْچِتْ پھَلَں پْراپْتُں تَسْیَ سَنِّکرِشْٹَں یَیَو، تَدانِیں پھَلَپاتَنَسْیَ سَمَیو ناگَچّھَتِ۔ تَتَسْتَتْروپَسْتھِتَح پَتْرانِ وِنا کِمَپْیَپَرَں نَ پْراپْیَ سَ کَتھِتَوانْ، | 13 |
ततो दूरे सपत्रमुडुम्बरपादपं विलोक्य तत्र किञ्चित् फलं प्राप्तुं तस्य सन्निकृष्टं ययौ, तदानीं फलपातनस्य समयो नागच्छति। ततस्तत्रोपस्थितः पत्राणि विना किमप्यपरं न प्राप्य स कथितवान्,
| اَدْیارَبھْیَ کوپِ مانَوَسْتْوَتَّح پھَلَں نَ بھُنْجِیتَ؛ اِماں کَتھاں تَسْیَ شِشْیاح شُشْرُوُح۔ (aiōn g165) | 14 |
अद्यारभ्य कोपि मानवस्त्वत्तः फलं न भुञ्जीत; इमां कथां तस्य शिष्याः शुश्रुवुः। (aiōn g165)
| تَدَنَنْتَرَں تیشُ یِرُوشالَمَمایاتیشُ یِیشُ رْمَنْدِرَں گَتْوا تَتْرَسْتھاناں بَنِجاں مُدْراسَنانِ پاراوَتَوِکْریترِنامْ آسَنانِ چَ نْیُبْجَیانْچَکارَ سَرْوّانْ کْریترِنْ وِکْریترِںشْچَ بَہِشْچَکارَ۔ | 15 |
तदनन्तरं तेषु यिरूशालममायातेषु यीशु र्मन्दिरं गत्वा तत्रस्थानां बणिजां मुद्रासनानि पारावतविक्रेतृणाम् आसनानि च न्युब्जयाञ्चकार सर्व्वान् क्रेतृन् विक्रेतृंश्च बहिश्चकार।
| اَپَرَں مَنْدِرَمَدھْیینَ کِمَپِ پاتْرَں ووڈھُں سَرْوَّجَنَں نِوارَیاماسَ۔ | 16 |
अपरं मन्दिरमध्येन किमपि पात्रं वोढुं सर्व्वजनं निवारयामास।
| لوکانُپَدِشَنْ جَگادَ، مَمَ گرِہَں سَرْوَّجاتِییاناں پْرارْتھَناگرِہَمْ اِتِ نامْنا پْرَتھِتَں بھَوِشْیَتِ ایتَتْ کِں شاسْتْرے لِکھِتَں ناسْتِ؟ کِنْتُ یُویَں تَدیوَ چوراناں گَہْوَرَں کُرُتھَ۔ | 17 |
लोकानुपदिशन् जगाद, मम गृहं सर्व्वजातीयानां प्रार्थनागृहम् इति नाम्ना प्रथितं भविष्यति एतत् किं शास्त्रे लिखितं नास्ति? किन्तु यूयं तदेव चोराणां गह्वरं कुरुथ।
| اِماں وانِیں شْرُتْوادھْیاپَکاح پْرَدھانَیاجَکاشْچَ تَں یَتھا ناشَیِتُں شَکْنُوَنْتِ تَتھوپایَں مرِگَیاماسُح، کِنْتُ تَسْیوپَدیشاتْ سَرْوّے لوکا وِسْمَیَں گَتا اَتَسْتے تَسْمادْ بِبھْیُح۔ | 18 |
इमां वाणीं श्रुत्वाध्यापकाः प्रधानयाजकाश्च तं यथा नाशयितुं शक्नुवन्ति तथोेपायं मृगयामासुः, किन्तु तस्योपदेशात् सर्व्वे लोका विस्मयं गता अतस्ते तस्माद् बिभ्युः।
| اَتھَ سایَںسَمَیَ اُپَسْتھِتے یِیشُرْنَگَرادْ بَہِرْوَوْراجَ۔ | 19 |
अथ सायंसमय उपस्थिते यीशुर्नगराद् बहिर्वव्राज।
| اَنَنْتَرَں پْراتَحکالے تے تینَ مارْگینَ گَچّھَنْتَسْتَمُڈُمْبَرَمَہِیرُہَں سَمُولَں شُشْکَں دَدرِشُح۔ | 20 |
अनन्तरं प्रातःकाले ते तेन मार्गेण गच्छन्तस्तमुडुम्बरमहीरुहं समूलं शुष्कं ददृशुः।
| تَتَح پِتَرَح پُورْوَّواکْیَں سْمَرَنْ یِیشُں بَبھاشَں، ہے گُرو پَشْیَتُ یَ اُڈُمْبَرَوِٹَپِی بھَوَتا شَپْتَح سَ شُشْکو بَبھُووَ۔ | 21 |
ततः पितरः पूर्व्ववाक्यं स्मरन् यीशुं बभाषं, हे गुरो पश्यतु य उडुम्बरविटपी भवता शप्तः स शुष्को बभूव।
| تَتو یِیشُح پْرَتْیَوادِیتْ، یُویَمِیشْوَرے وِشْوَسِتَ۔ | 22 |
ततो यीशुः प्रत्यवादीत्, यूयमीश्वरे विश्वसित।
| یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ کوپِ یَدْییتَدْگِرِں وَدَتِ، تْوَمُتّھایَ گَتْوا جَلَدھَو پَتَ، پْروکْتَمِدَں واکْیَمَوَشْیَں گھَٹِشْیَتے، مَنَسا کِمَپِ نَ سَنْدِہْیَ چیدِدَں وِشْوَسیتْ تَرْہِ تَسْیَ واکْیانُسارینَ تَدْ گھَٹِشْیَتے۔ | 23 |
युष्मानहं यथार्थं वदामि कोपि यद्येतद्गिरिं वदति, त्वमुत्थाय गत्वा जलधौ पत, प्रोक्तमिदं वाक्यमवश्यं घटिष्यते, मनसा किमपि न सन्दिह्य चेदिदं विश्वसेत् तर्हि तस्य वाक्यानुसारेण तद् घटिष्यते।
| اَتو ہیتورَہَں یُشْمانْ وَچْمِ، پْرارْتھَناکالے یَدْیَداکاںکْشِشْیَدھْوے تَتَّدَوَشْیَں پْراپْسْیَتھَ، اِتّھَں وِشْوَسِتَ، تَتَح پْراپْسْیَتھَ۔ | 24 |
अतो हेतोरहं युष्मान् वच्मि, प्रार्थनाकाले यद्यदाकांक्षिष्यध्वे तत्तदवश्यं प्राप्स्यथ, इत्थं विश्वसित, ततः प्राप्स्यथ।
| اَپَرَنْچَ یُشْماسُ پْرارْتھَیِتُں سَمُتّھِتیشُ یَدِ کوپِ یُشْماکَمْ اَپَرادھِی تِشْٹھَتِ، تَرْہِ تَں کْشَمَدھْوَں، تَتھا کرِتے یُشْماکَں سْوَرْگَسْتھَح پِتاپِ یُشْماکَماگاںمِ کْشَمِشْیَتے۔ | 25 |
अपरञ्च युष्मासु प्रार्थयितुं समुत्थितेषु यदि कोपि युष्माकम् अपराधी तिष्ठति, तर्हि तं क्षमध्वं, तथा कृते युष्माकं स्वर्गस्थः पितापि युष्माकमागांमि क्षमिष्यते।
| کِنْتُ یَدِ نَ کْشَمَدھْوے تَرْہِ وَح سْوَرْگَسْتھَح پِتاپِ یُشْماکَماگاںسِ نَ کْشَمِشْیَتے۔ | 26 |
किन्तु यदि न क्षमध्वे तर्हि वः स्वर्गस्थः पितापि युष्माकमागांसि न क्षमिष्यते।
| اَنَنْتَرَں تے پُنَ رْیِرُوشالَمَں پْرَوِوِشُح، یِیشُ رْیَدا مَدھْییمَنْدِرَمْ اِتَسْتَتو گَچّھَتِ، تَدانِیں پْرَدھانَیاجَکا اُپادھْیایاح پْرانْچَشْچَ تَدَنْتِکَمیتْیَ کَتھامِماں پَپْرَچّھُح، | 27 |
अनन्तरं ते पुन र्यिरूशालमं प्रविविशुः, यीशु र्यदा मध्येमन्दिरम् इतस्ततो गच्छति, तदानीं प्रधानयाजका उपाध्यायाः प्राञ्चश्च तदन्तिकमेत्य कथामिमां पप्रच्छुः,
| تْوَں کینادیشینَ کَرْمّانْییتانِ کَروشِ؟ تَتھَیتانِ کَرْمّانِ کَرْتّاں کینادِشْٹوسِ؟ | 28 |
त्वं केनादेशेन कर्म्माण्येतानि करोषि? तथैतानि कर्म्माणि कर्त्तां केनादिष्टोसि?
| تَتو یِیشُح پْرَتِگَدِتَوانْ اَہَمَپِ یُشْمانْ ایکَکَتھاں پرِچّھامِ، یَدِ یُویَں تَسْیا اُتَّرَں کُرُتھَ، تَرْہِ کَیاجْنَیاہَں کَرْمّانْییتانِ کَرومِ تَدْ یُشْمَبھْیَں کَتھَیِشْیامِ۔ | 29 |
ततो यीशुः प्रतिगदितवान् अहमपि युष्मान् एककथां पृच्छामि, यदि यूयं तस्या उत्तरं कुरुथ, तर्हि कयाज्ञयाहं कर्म्माण्येतानि करोमि तद् युष्मभ्यं कथयिष्यामि।
| یوہَنو مَجَّنَمْ اِیشْوَراتْ جاتَں کِں مانَواتْ؟ تَنْمَہْیَں کَتھَیَتَ۔ | 30 |
योहनो मज्जनम् ईश्वरात् जातं किं मानवात्? तन्मह्यं कथयत।
| تے پَرَسْپَرَں وِویکْتُں پْراریبھِرے، تَدْ اِیشْوَرادْ بَبھُوویتِ چیدْ وَدامَسْتَرْہِ کُتَسْتَں نَ پْرَتْیَیتَ؟ کَتھَمیتاں کَتھَیِشْیَتِ۔ | 31 |
ते परस्परं विवेक्तुं प्रारेभिरे, तद् ईश्वराद् बभूवेति चेद् वदामस्तर्हि कुतस्तं न प्रत्यैत? कथमेतां कथयिष्यति।
| مانَوادْ اَبھَوَدِتِ چیدْ وَدامَسْتَرْہِ لوکیبھْیو بھَیَمَسْتِ یَتو ہیتوح سَرْوّے یوہَنَں سَتْیَں بھَوِشْیَدْوادِنَں مَنْیَنْتے۔ | 32 |
मानवाद् अभवदिति चेद् वदामस्तर्हि लोकेभ्यो भयमस्ति यतो हेतोः सर्व्वे योहनं सत्यं भविष्यद्वादिनं मन्यन्ते।
| اَتَایوَ تے یِیشُں پْرَتْیَوادِشُ رْوَیَں تَدْ وَکْتُں نَ شَکْنُمَح۔ یِیشُرُواچَ، تَرْہِ یینادیشینَ کَرْمّانْییتانِ کَرومِ، اَہَمَپِ یُشْمَبھْیَں تَنَّ کَتھَیِشْیامِ۔ | 33 |
अतएव ते यीशुं प्रत्यवादिषु र्वयं तद् वक्तुं न शक्नुमः। यीशुरुवाच, तर्हि येनादेशेन कर्म्माण्येतानि करोमि, अहमपि युष्मभ्यं तन्न कथयिष्यामि।
