โยหน: 18
1 ตา: กถา: กถยิตฺวา ยีศุ: ศิษฺยานาทาย กิโทฺรนฺนามกํ โสฺรต อุตฺตีรฺยฺย ศิไษฺย: สห ตตฺรโตฺยทฺยานํ ปฺราวิศตฺฯ
When Yeshua had spoken these words, he went out with his disciples over the brook Kidron, where there was a garden, into which he and his disciples entered.
2 กินฺตุ วิศฺวาสฆาติยิหูทาสฺตตฺ สฺถานํ ปริจียเต ยโต ยีศุ: ศิไษฺย: สารฺทฺธํ กทาจิตฺ ตตฺ สฺถานมฺ อคจฺฉตฺฯ
Now Judah, who betrayed him, also knew the place, for Yeshua often met there with his disciples.
3 ตทา ส ยิหูทา: ไสนฺยคณํ ปฺรธานยาชกานำ ผิรูศินาญฺจ ปทาติคณญฺจ คฺฤหีตฺวา ปฺรทีปานฺ อุลฺกานฺ อสฺตฺราณิ จาทาย ตสฺมินฺ สฺถาน อุปสฺถิตวานฺฯ
Judah then, having taken a detachment of soldiers and officers from the chief priests and the Pharisees, came there with lanterns, torches, and weapons.
4 สฺวํ ปฺรติ ยทฺ ฆฏิษฺยเต ตชฺ ชฺญาตฺวา ยีศุรเคฺรสร: สนฺ ตานปฺฤจฺฉตฺ กํ คเวษยถ?
Yeshua therefore, knowing all the things that were happening to him, went out and said to them, “Who are you looking for?”
5 เต ปฺรตฺยวทนฺ, นาสรตียํ ยีศุํ; ตโต ยีศุรวาทีทฺ อหเมว ส: ; ไต: สห วิศฺวาสฆาตี ยิหูทาศฺจาติษฺฐตฺฯ
They answered him, “Yeshua of Nazareth.” Yeshua said to them, “I am he.” Judah also, who betrayed him, was standing with them.
6 ตทาหเมว ส ตไสฺยตำ กถำ ศฺรุไตฺวว เต ปศฺจาเทตฺย ภูเมา ปติตา: ฯ
When therefore he said to them, “I am he,” they went backward and fell to the ground.
7 ตโต ยีศุ: ปุนรปิ ปฺฤษฺฐวานฺ กํ คเวษยถ? ตตเสฺต ปฺรตฺยวทนฺ นาสรตียํ ยีศุํฯ
Again therefore he asked them, “Who are you looking for?” They said, “Yeshua of Nazareth.”
8 ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยุทิตวานฺ อหเมว ส อิมำ กถามจกถมฺ; ยทิ มามนฺวิจฺฉถ ตรฺหีมานฺ คนฺตุํ มา วารยตฯ
Yeshua answered, “I told you that I am he. If therefore you seek me, let these go their way,”
9 อิตฺถํ ภูเต มหฺยํ ยาโลฺลกานฺ อททาเสฺตษามฺ เอกมปิ นาหารยมฺ อิมำ ยำ กถำ ส สฺวยมกถยตฺ สา กถา สผลา ชาตาฯ
that the word might be fulfilled which he spoke, “Of those whom you have given me, I have lost none.”
10 ตทา ศิโมนฺปิตรสฺย นิกเฏ ขงฺคลฺสฺถิเต: ส ตํ นิษฺโกษํ กฺฤตฺวา มหายาชกสฺย มาลฺขนามานํ ทาสมฺ อาหตฺย ตสฺย ทกฺษิณกรฺณํ ฉินฺนวานฺฯ
Simon Peter therefore, having a sword, drew it, struck the high priest’s servant, and cut off his right ear. The servant’s name was Malchus.
11 ตโต ยีศุ: ปิตรมฺ อวทตฺ, ขงฺคํ โกเษ สฺถาปย มม ปิตา มหฺยํ ปาตุํ ยํ กํสมฺ อททาตฺ เตนาหํ กึ น ปาสฺยามิ?
Yeshua therefore said to Peter, “Put the sword into its sheath. The cup which the Father has given me, shall I not surely drink it?”
12 ตทา ไสนฺยคณ: เสนาปติ รฺยิหูทียานำ ปทาตยศฺจ ยีศุํ ฆฺฤตฺวา พทฺธฺวา หานนฺนามฺน: กิยผา: ศฺวศุรสฺย สมีปํ ปฺรถมมฺ อนยนฺฯ
So the detachment, the commanding officer, and the officers of the Jews seized Yeshua and bound him,
13 ส กิยผาสฺตสฺมินฺ วตฺสเร มหายาชตฺวปเท นิยุกฺต:
and led him to Annas first, for he was father-in-law to Caiaphas, who was high priest that year.
14 สนฺ สาธารณโลกานำ มงฺคลารฺถมฺ เอกชนสฺย มรณมุจิตมฺ อิติ ยิหูทีไย: สารฺทฺธมฺ อมนฺตฺรยตฺฯ
Now it was Caiaphas who advised the Judeans that it was expedient that one man should perish for the people.
15 ตทา ศิโมนฺปิตโร'ไนฺยกศิษฺยศฺจ ยีโศ: ปศฺจาทฺ อคจฺฉตำ ตสฺยานฺยศิษฺยสฺย มหายาชเกน ปริจิตตฺวาตฺ ส ยีศุนา สห มหายาชกสฺยาฏฺฏาลิกำ ปฺราวิศตฺฯ
Simon Peter followed Yeshua, as did another disciple. Now that disciple was known to the high priest, and entered in with Yeshua into the court of the high priest;
16 กินฺตุ ปิตโร พหิรฺทฺวารสฺย สมีเป'ติษฺฐทฺ อเตอว มหายาชเกน ปริจิต: ส ศิษฺย: ปุนรฺพหิรฺคตฺวา เทาวายิกาไย กถยิตฺวา ปิตรมฺ อภฺยนฺตรมฺ อานยตฺฯ
but Peter was standing at the door outside. So the other disciple, who was known to the high priest, went out and spoke to her who kept the door, and brought in Peter.
17 ตทา ส ทฺวารรกฺษิกา ปิตรมฺ อวทตฺ ตฺวํ กึ น ตสฺย มานวสฺย ศิษฺย: ? ตต: โสวททฺ อหํ น ภวามิฯ
Then the maid who kept the door said to Peter, “Are you also one of this man’s disciples?” He said, “I am not.”
18 ตต: ปรํ ยตฺสฺถาเน ทาสา: ปทาตยศฺจ ศีตเหโตรงฺคาไร รฺวหฺนึ ปฺรชฺวาลฺย ตาปํ เสวิตวนฺตสฺตตฺสฺถาเน ปิตรสฺติษฺฐนฺ ไต: สห วหฺนิตาปํ เสวิตุมฺ อารภตฯ
Now the servants and the officers were standing there, having made a fire of coals, for it was cold. They were warming themselves. Peter was with them, standing and warming himself.
19 ตทา ศิเษฺยษูปเทเศ จ มหายาชเกน ยีศุ: ปฺฤษฺฏ:
The high priest therefore asked Yeshua about his disciples and about his teaching.
20 สนฺ ปฺรตฺยุกฺตวานฺ สรฺวฺวโลกานำ สมกฺษํ กถามกถยํ คุปฺตํ กามปิ กถำ น กถยิตฺวา ยตฺ สฺถานํ ยิหูทียา: สตตํ คจฺฉนฺติ ตตฺร ภชนเคเห มนฺทิเร จาศิกฺษยํฯ
Yeshua answered him, “I spoke openly to the world. I always taught in synagogues and in the temple, where the Jews always meet. I said nothing in secret.
21 มตฺต: กุต: ปฺฤจฺฉสิ? เย ชนา มทุปเทศมฺ อศฺฤณฺวนฺ ตาเนว ปฺฤจฺฉ ยทฺยทฺ อวทํ เต ตตฺ ชานินฺตฯ
Why do you ask me? Ask those who have heard me what I said to them. Behold, they know the things which I said.”
22 ตเทตฺถํ ปฺรตฺยุทิตตฺวาตฺ นิกฏสฺถปทาติ รฺยีศุํ จเปเฏนาหตฺย วฺยาหรตฺ มหายาชกมฺ เอวํ ปฺรติวทสิ?
When he had said this, one of the officers standing by slapped Yeshua with his hand, saying, “Do you answer the high priest like that?”
23 ตโต ยีศุ: ปฺรติคทิตวานฺ ยทฺยยถารฺถมฺ อจกถํ ตรฺหิ ตสฺยายถารฺถสฺย ปฺรมาณํ เทหิ, กินฺตุ ยทิ ยถารฺถํ ตรฺหิ กุโต เหโต รฺมามฺ อตาฑย: ?
Yeshua answered him, “If I have spoken evil, testify of the evil; but if well, why do you beat me?”
24 ปูรฺวฺวํ หานนฺ สพนฺธนํ ตํ กิยผามหายาชกสฺย สมีปํ ไปฺรษยตฺฯ
Annas sent him bound to Caiaphas, the high priest.
25 ศิโมนฺปิตรสฺติษฺฐนฺ วหฺนิตาปํ เสวเต, เอตสฺมินฺ สมเย กิยนฺตสฺตมฺ อปฺฤจฺฉนฺ ตฺวํ กิมฺ เอตสฺย ชนสฺย ศิโษฺย น? ตต: โสปหฺนุตฺยาพฺรวีทฺ อหํ น ภวามิฯ
Now Simon Peter was standing and warming himself. They said therefore to him, “You aren’t also one of his disciples, are you?” He denied it and said, “I am not.”
26 ตทา มหายาชกสฺย ยสฺย ทาสสฺย ปิตร: กรฺณมจฺฉินตฺ ตสฺย กุฏุมฺพ: ปฺรตฺยุทิตวานฺ อุทฺยาเน เตน สห ติษฺฐนฺตํ ตฺวำ กึ นาปศฺยํ?
One of the servants of the high priest, being a relative of him whose ear Peter had cut off, said, “Didn’t I see you in the garden with him?”
27 กินฺตุ ปิตร: ปุนรปหฺนุตฺย กถิตวานฺ; ตทานีํ กุกฺกุโฏ'เราตฺฯ
Peter therefore denied it again, and immediately the rooster crowed.
28 ตทนนฺตรํ ปฺรตฺยูเษ เต กิยผาคฺฤหาทฺ อธิปเต รฺคฺฤหํ ยีศุมฺ อนยนฺ กินฺตุ ยสฺมินฺ อศุจิเตฺว ชาเต ไต รฺนิสฺตาโรตฺสเว น โภกฺตวฺยํ, ตสฺย ภยาทฺ ยิหูทียาสฺตทฺคฺฤหํ นาวิศนฺฯ
They led Yeshua therefore from Caiaphas into the Praetorium. It was early, and they themselves didn’t enter into the Praetorium, that they might not be defiled, but might eat the Passover.
29 อปรํ ปีลาโต พหิราคตฺย ตานฺ ปฺฤษฺฐวานฺ เอตสฺย มนุษฺยสฺย กํ โทษํ วทถ?
Pilate therefore went out to them and said, “What accusation do you bring against this man?”
30 ตทา เต เปตฺยวทนฺ ทุษฺกรฺมฺมการิณิ น สติ ภวต: สมีเป ไนนํ สมารฺปยิษฺยาม: ฯ
They answered him, “If this man weren’t an evildoer, we wouldn’t have delivered him up to you.”
31 ตต: ปีลาโต'วททฺ ยูยเมนํ คฺฤหีตฺวา เสฺวษำ วฺยวสฺถยา วิจารยตฯ ตทา ยิหูทียา: ปฺรตฺยวทนฺ กสฺยาปิ มนุษฺยสฺย ปฺราณทณฺฑํ กรฺตฺตุํ นาสฺมากมฺ อธิกาโร'สฺติฯ
Pilate therefore said to them, “Take him yourselves, and judge him according to your law.” Therefore the Judeans said to him, “It is illegal for us to put anyone to death,”
32 เอวํ สติ ยีศุ: สฺวสฺย มฺฤเตฺยา ยำ กถำ กถิตวานฺ สา สผลาภวตฺฯ
that the word of Yeshua might be fulfilled, which he spoke, signifying by what kind of death he should die.
33 ตทนนฺตรํ ปีลาต: ปุนรปิ ตทฺ ราชคฺฤหํ คตฺวา ยีศุมาหูย ปฺฤษฺฏวานฺ ตฺวํ กึ ยิหูทียานำ ราชา?
Pilate therefore entered again into the Praetorium, called Yeshua, and said to him, “Are you the King of the Jews?”
34 ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ ตฺวมฺ เอตำ กถำ สฺวต: กถยสิ กิมนฺย: กศฺจินฺ มยิ กถิตวานฺ?
Yeshua answered him, “Do you say this by yourself, or did others tell you about me?”
35 ปีลาโต'วททฺ อหํ กึ ยิหูทีย: ? ตว สฺวเทศียา วิเศษต: ปฺรธานยาชกา มม นิกเฏ ตฺวำ สมารฺปยน, ตฺวํ กึ กฺฤตวานฺ?
Pilate answered, “I’m not a Jew, am I? Your own nation and the chief priests delivered you to me. What have you done?”
36 ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ มม ราชฺยมฺ เอตชฺชคตฺสมฺพนฺธียํ น ภวติ ยทิ มม ราชฺยํ ชคตฺสมฺพนฺธียมฺ อภวิษฺยตฺ ตรฺหิ ยิหูทียานำ หเสฺตษุ ยถา สมรฺปิโต นาภวํ ตทรฺถํ มม เสวกา อโยตฺสฺยนฺ กินฺตุ มม ราชฺยมฺ ไอหิกํ นฯ
Yeshua answered, “My Kingdom is not of this world. If my Kingdom were of this world, then my servants would fight, that I wouldn’t be delivered to the Judeans. But now my Kingdom is not from here.”
37 ตทา ปีลาต: กถิตวานฺ, ตรฺหิ ตฺวํ ราชา ภวสิ? ยีศุ: ปฺรตฺยุกฺตวานฺ ตฺวํ สตฺยํ กถยสิ, ราชาหํ ภวามิ; สตฺยตายำ สากฺษฺยํ ทาตุํ ชนึ คฺฤหีตฺวา ชคตฺยสฺมินฺ อวตีรฺณวานฺ, ตสฺมาตฺ สตฺยธรฺมฺมปกฺษปาติโน มม กถำ ศฺฤณฺวนฺติฯ
Pilate therefore said to him, “Are you a king then?” Yeshua answered, “You say that I am a king. For this reason I have been born, and for this reason I have come into the world, that I should testify to the truth. Everyone who is of the truth listens to my voice.”
38 ตทา สตฺยํ กึ? เอตำ กถำ ปษฺฏฺวา ปีลาต: ปุนรปิ พหิรฺคตฺวา ยิหูทียานฺ อภาษต, อหํ ตสฺย กมปฺยปราธํ น ปฺราปฺโนมิฯ
Pilate said to him, “What is truth?” When he had said this, he went out again to the Judeans, and said to them, “I find no basis for a charge against him.
39 นิสฺตาโรตฺสวสมเย ยุษฺมาภิรภิรุจิต เอโก ชโน มยา โมจยิตวฺย เอษา ยุษฺมากํ รีติรสฺติ, อเตอว ยุษฺมากํ นิกเฏ ยิหูทียานำ ราชานํ กึ โมจยามิ, ยุษฺมากมฺ อิจฺฉา กา?
But you have a custom that I should release someone to you at the Passover. Therefore, do you want me to release to you the King of the Jews?”
40 ตทา เต สรฺเวฺว รุวนฺโต วฺยาหรนฺ เอนํ มานุษํ นหิ พรพฺพำ โมจยฯ กินฺตุ ส พรพฺพา ทสฺยุราสีตฺฯ
Then they all shouted again, saying, “Not this man, but Barabbas!” Now Barabbas was a robber.
