๑ กรินฺถิน: 9
1 อหํ กิมฺ เอก: เปฺรริโต นาสฺมิ? กิมหํ สฺวตนฺโตฺร นาสฺมิ? อสฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุ: ขฺรีษฺฏ: กึ มยา นาทรฺศิ? ยูยมปิ กึ ปฺรภุนา มทียศฺรมผลสฺวรูปา น ภวถ?
Bin ich nicht ein freier (Mann)? Bin ich nicht ein Apostel? Habe ich nicht unsern Herrn Jesus gesehen? Seid ihr nicht mein Werk im Herrn?
2 อนฺยโลกานำ กฺฤเต ยทฺยปฺยหํ เปฺรริโต น ภเวยํ ตถาจ ยุษฺมตฺกฺฤเต เปฺรริโต'สฺมิ ยต: ปฺรภุนา มม เปฺรริตตฺวปทสฺย มุทฺราสฺวรูปา ยูยเมวาเธฺวฯ
Mag ich für andere kein Apostel sein, so bin ich es doch sicherlich für euch; denn das Siegel für mein Apostelamt seid ihr im Herrn.
3 เย โลกา มยิ โทษมาโรปยนฺติ ตานฺ ปฺรติ มม ปฺรตฺยุตฺตรเมตตฺฯ
Das ist meine Rechtfertigung denen gegenüber, die über mich zu Gericht sitzen (wollen).
4 โภชนปานโย: กิมสฺมากํ กฺษมตา นาสฺติ?
Haben wir (Apostel) etwa nicht das Recht, Essen und Trinken zu beanspruchen?
5 อเนฺย เปฺรริตา: ปฺรโภ รฺภฺราตเรา ไกผาศฺจ ยตฺ กุรฺวฺวนฺติ ตทฺวตฺ กาญฺจิตฺ ธรฺมฺมภคินีํ วฺยูหฺย ตยา สารฺทฺธํ ปรฺยฺยฏิตุํ วยํ กึ น ศกฺนุม: ?
Haben wir nicht das Recht, eine Schwester als Ehefrau (auf unsern Reisen) bei uns zu haben wie die übrigen Apostel und die Brüder des Herrn und Kephas?
6 สำสาริกศฺรมสฺย ปริตฺยาคาตฺ กึ เกวลมหํ พรฺณพฺพาศฺจ นิวาริเตา?
Oder sind wir allein, ich und Barnabas, nicht berechtigt, die Handarbeit zu unterlassen?
7 นิชธนวฺยเยน ก: สํคฺรามํ กโรติ? โก วา ทฺรากฺษากฺเษตฺรํ กฺฤตฺวา ตตฺผลานิ น ภุงฺกฺเต? โก วา ปศุวฺรชํ ปาลยนฺ ตตฺปโย น ปิวติ?
Wer leistet jemals Kriegsdienste für eigenen Sold? Wer legt einen Weinberg an, ohne von dessen Früchten zu essen? Oder wer hütet eine Herde, ohne von der Milch der Herde zu genießen?
8 กิมหํ เกวลำ มานุษิกำ วาจํ วทามิ? วฺยวสฺถายำ กิเมตาทฺฤศํ วจนํ น วิทฺยเต?
Behaupte ich dies etwa als einen bloß von Menschen aufgestellten Grundsatz, oder enthält nicht das Gesetz dieselbe Verordnung?
9 มูสาวฺยวสฺถาคฺรนฺเถ ลิขิตมาเสฺต, ตฺวํ ศสฺยมรฺทฺทกวฺฤษสฺยาสฺยํ น ภํตฺสฺยสีติฯ อีศฺวเรณ พลีวรฺทฺทานาเมว จินฺตา กึ กฺริยเต?
Im mosaischen Gesetz steht ja doch geschrieben: »Du sollst einem Ochsen, der zu dreschen hat, das Maul nicht verbinden!« Ist es Gott etwa um die Ochsen zu tun?
10 กึ วา สรฺวฺวถาสฺมากํ กฺฤเต ตทฺวจนํ เตโนกฺตํ? อสฺมากเมว กฺฤเต ตลฺลิขิตํฯ ย: เกฺษตฺรํ กรฺษติ เตน ปฺรตฺยาศายุกฺเตน กรฺษฺฏวฺยํ, ยศฺจ ศสฺยานิ มรฺทฺทยติ เตน ลาภปฺรตฺยาศายุกฺเตน มรฺทฺทิตวฺยํฯ
Oder gehen seine Worte nicht ohne allen Zweifel auf uns? Ja, um unsertwillen steht geschrieben, daß der Pflüger auf Hoffnung hin pflügen und der Drescher in der Hoffnung auf Mitgenuß (des Ertrages) arbeiten soll.
11 ยุษฺมตฺกฺฤเต'สฺมาภิ: ปารตฺริกาณิ พีชานิ โรปิตานิ, อโต ยุษฺมากไมหิกผลานำ วยมฺ อํศิโน ภวิษฺยาม: กิเมตตฺ มหตฺ กรฺมฺม?
Wenn wir für euch das Geistliche ausgesät haben, ist es da etwas Absonderliches, wenn wir von euch das Irdische ernten?
12 ยุษฺมาสุ โย'ธิการสฺตสฺย ภาคิโน ยทฺยเนฺย ภเวยุสฺตรฺหฺยสฺมาภิสฺตโต'ธิกํ กึ ตสฺย ภาคิภิ รฺน ภวิตวฺยํ? อธิกนฺตุ วยํ เตนาธิกาเรณ น วฺยวหฺฤตวนฺต: กินฺตุ ขฺรีษฺฏียสุสํวาทสฺย โก'ปิ วฺยาฆาโต'สฺมาภิรฺยนฺน ชาเยต ตทรฺถํ สรฺวฺวํ สหามเหฯ
Wenn andere an dem Verfügungsrecht über euch Anteil haben, sind wir dann nicht in noch höherem Grade dazu berechtigt? Aber wir haben von diesem Recht keinen Gebrauch gemacht, sondern ertragen lieber alles, um nur der Heilsbotschaft Christi kein Hindernis in den Weg zu legen.
13 อปรํ เย ปวิตฺรวสฺตูนำ ปริจรฺยฺยำ กุรฺวฺวนฺติ เต ปวิตฺรวสฺตุโต ภกฺษฺยาณิ ลภนฺเต, เย จ เวทฺยา: ปริจรฺยฺยำ กุรฺวฺวนฺติ เต เวทิสฺถวสฺตูนามฺ อํศิโน ภวนฺเตฺยตทฺ ยูยํ กึ น วิท?
Wißt ihr nicht, daß die, welche den Tempeldienst verrichten, von den Einkünften des Tempels ihren Unterhalt haben? Daß die, welche beständig am Opferaltar tätig sind, ihren Anteil vom Altar erhalten?
14 ตทฺวทฺ เย สุสํวาทํ โฆษยนฺติ ไต: สุสํวาเทน ชีวิตวฺยมิติ ปฺรภุนาทิษฺฏํฯ
Ebenso hat auch der Herr über die Verkündiger der Heilsbotschaft die Anordnung getroffen, daß sie von der Heilsverkündigung leben sollen.
15 อหเมเตษำ สรฺเวฺวษำ กิมปิ นาศฺริตวานฺ มำ ปฺรติ ตทนุสาราตฺ อาจริตวฺยมิตฺยาศเยนาปิ ปตฺรมิทํ มยา น ลิขฺยเต ยต: เกนาปิ ชเนน มม ยศโส มุธากรณาตฺ มม มรณํ วรํฯ
Ich aber habe von keinem dieser Rechte für mich Gebrauch gemacht, und ich schreibe euch dieses auch nicht deshalb, damit es fortan mit mir so gehalten werde; denn lieber wollte ich sterben, als – nein, meinen Ruhm soll mir niemand zunichte machen!
16 สุสํวาทเฆษณาตฺ มม ยโศ น ชายเต ยตสฺตทฺโฆษณํ มมาวศฺยกํ ยทฺยหํ สุสํวาทํ น โฆษเยยํ ตรฺหิ มำ ธิกฺฯ
Denn wenn ich die Heilsbotschaft verkündige, so habe ich daran keinen Grund zum Rühmen, denn ich stehe dabei unter einem Zwang; ein ›Wehe!‹ träfe mich ja, wenn ich die Heilsbotschaft nicht verkündigte!
17 อิจฺฉุเกน ตตฺ กุรฺวฺวตา มยา ผลํ ลปฺสฺยเต กินฺตฺวนิจฺฉุเก'ปิ มยิ ตตฺกรฺมฺมโณ ภาโร'รฺปิโต'สฺติฯ
Denn nur, wenn ich dies aus freiem Entschluß tue, habe ich (Anspruch auf) Lohn; wenn ich es aber unfreiwillig tue, so ist es nur ein Haushalteramt, mit dem ich betraut bin.
18 เอเตน มยา ลภฺยํ ผลํ กึ? สุสํวาเทน มม โย'ธิการ อาเสฺต ตํ ยทภทฺรภาเวน นาจเรยํ ตทรฺถํ สุสํวาทโฆษณสมเย ตสฺย ขฺรีษฺฏียสุสํวาทสฺย นิรฺวฺยยีกรณเมว มม ผลํฯ
Worin besteht demnach mein Lohn? Darin, daß ich als Verkündiger der Heilsbotschaft diese unentgeltlich darbiete, so daß ich von meinem Recht bei der Verkündigung der Heilsbotschaft keinen Gebrauch mache.
19 สรฺเวฺวษามฺ อนายตฺโต'หํ ยทฺ ภูริโศ โลกานฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถํ สรฺเวฺวษำ ทาสตฺวมงฺคีกฺฤตวานฺฯ
Denn obwohl ich von allen Menschen unabhängig bin, habe ich mich doch allen zum Knecht gemacht, um die Mehrzahl von ihnen zu gewinnen.
20 ยิหูทียานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถํ ยิหูทียานำ กฺฤเต ยิหูทียอิวาภวํฯ เย จ วฺยวสฺถายตฺตาสฺตานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถํ วฺยวสฺถานายตฺโต โย'หํ โส'หํ วฺยวสฺถายตฺตานำ กฺฤเต วฺยวสฺถายตฺตอิวาภวํฯ
So bin ich denn für die Juden zu einem Juden geworden, um Juden zu gewinnen; für die Gesetzesleute zu einem Mann des Gesetzes – obgleich ich selbst nicht unter dem Gesetz stehe –, um die Gesetzesleute zu gewinnen;
21 เย จาลพฺธวฺยวสฺถาสฺตานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาทฺ อลพฺธวฺยวโสฺถ น ภูตฺวา ขฺรีษฺเฏน ลพฺธวฺยวโสฺถ โย'หํ โส'หมฺ อลพฺธวฺยวสฺถานำ กฺฤเต'ลพฺธวฺยวสฺถ อิวาภวํฯ
für die (Heiden), die das Gesetz nicht haben, zu einem Manne, der ohne das Gesetz lebt – obgleich ich nicht ohne Gottes Gesetz lebe, vielmehr dem Gesetz Christi unterworfen bin –, um die, welche das Gesetz nicht haben, zu gewinnen;
22 ทุรฺพฺพลานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถมหํ ทุรฺพฺพลานำ กฺฤเต ทุรฺพฺพลอิวาภวํฯ อิตฺถํ เกนาปิ ปฺรกาเรณ กติปยา โลกา ยนฺมยา ปริตฺราณํ ปฺราปฺนุยุสฺตทรฺถํ โย ยาทฺฤศ อาสีตฺ ตสฺย กฺฤเต 'หํ ตาทฺฤศอิวาภวํฯ
für die Schwachen bin ich ein Schwacher geworden, um die Schwachen zu gewinnen; kurz: für alle bin ich alles geworden, um auf jeden Fall einige zu retten.
23 อิทฺฤศ อาจาร: สุสํวาทารฺถํ มยา กฺริยเต ยโต'หํ ตสฺย ผลานำ สหภาคี ภวิตุมิจฺฉามิฯ
Alles (das) aber tue ich um der Heilsbotschaft willen, damit auch ich Anteil an ihr erlange.
24 ปณฺยลาภารฺถํ เย ธาวนฺติ ธาวตำ เตษำ สรฺเวฺวษำ เกวล เอก: ปณฺยํ ลภเต ยุษฺมาภิ: กิเมตนฺน ชฺญายเต? อโต ยูยํ ยถา ปณฺยํ ลปฺสฺยเธฺว ตไถว ธาวตฯ
Wißt ihr nicht, daß die, welche in der Rennbahn laufen, zwar alle laufen, daß aber nur einer den Siegespreis erhält? Lauft ihr nun in der Weise, daß ihr ihn erlangt!
25 มลฺลา อปิ สรฺวฺวโภเค ปริมิตโภคิโน ภวนฺติ เต ตุ มฺลานำ สฺรชํ ลิปฺสนฺเต กินฺตุ วยมฺ อมฺลานำ ลิปฺสามเหฯ
Jeder aber, der sich am Wettkampf beteiligen will, legt sich Enthaltsamkeit in allen Beziehungen auf, jene, um einen vergänglichen Kranz zu empfangen, wir aber einen unvergänglichen.
26 ตสฺมาทฺ อหมปิ ธาวามิ กินฺตุ ลกฺษฺยมนุทฺทิศฺย ธาวามิ ตนฺนหิฯ อหํ มลฺลอิว ยุธฺยามิ จ กินฺตุ ฉายามาฆาตยนฺนิว ยุธฺยามิ ตนฺนหิฯ
So laufe ich denn nicht ziellos und treibe den Faustkampf so, daß ich keine Lufthiebe führe;
27 อิตรานฺ ปฺรติ สุสํวาทํ โฆษยิตฺวาหํ ยตฺ สฺวยมคฺราโหฺย น ภวามิ ตทรฺถํ เทหมฺ อาหนฺมิ วศีกุรฺเวฺว จฯ
sondern ich zerschlage meinen Leib und mache ihn mir dienstbar, um nicht, nachdem ich als Herold andere zum Kampf aufgerufen habe, mich selbst als untüchtig zu erweisen.
