๑ กรินฺถิน: 10
1 เห ภฺราตร: , อสฺมตฺปิตฺฤปุรุษานธิ ยูยํ ยทชฺญาตา น ติษฺฐเตติ มม วาญฺฉา, เต สรฺเวฺว เมฆาธ: สฺถิตา พภูวุ: สรฺเวฺว สมุทฺรมเธฺยน ววฺรชุ: ,
Ich will euch nämlich nicht in Unkenntnis darüber lassen, liebe Brüder, daß unsere Väter allesamt unter (dem Schutz) der Wolke gestanden haben und allesamt durch das Meer hindurchgezogen sind
2 สรฺเวฺว มูสามุทฺทิศฺย เมฆสมุทฺรโย รฺมชฺชิตา พภูวุ:
und sämtlich die Taufe auf Mose in der Wolke und im Meer empfangen,
3 สรฺวฺว เอกมฺ อาตฺมิกํ ภกฺษฺยํ พุภุชิร เอกมฺ อาตฺมิกํ เปยํ ปปุศฺจ
auch allesamt dieselbe geistliche Speise gegessen
4 ยตเสฺต'นุจรต อาตฺมิกาทฺ อจลาตฺ ลพฺธํ โตยํ ปปุ: โส'จล: ขฺรีษฺเฏอวฯ
und sämtlich denselben geistlichen Trank getrunken haben: sie tranken nämlich aus einem geistlichen Felsen, der sie begleitete, und dieser Fels war Christus.
5 ตถา สตฺยปิ เตษำ มเธฺย'ธิเกษุ โลเกษฺวีศฺวโร น สนฺตุโตเษติ เหโตเสฺต ปฺรนฺตเร นิปาติตา: ฯ
Doch an den meisten von ihnen hatte Gott kein Wohlgefallen, denn sie sind in der Wüste niedergestreckt worden.
6 เอตสฺมินฺ เต 'สฺมากํ นิทรฺศนสฺวรูปา พภูวุ: ; อตเสฺต ยถา กุตฺสิตาภิลาษิโณ พภูวุรสฺมาภิสฺตถา กุตฺสิตาภิลาษิภิ รฺน ภวิตวฺยํฯ
Diese Dinge aber sind zum warnenden Vorbild für uns geschehen, damit wir unsre Gelüste nicht auf Böses richten, wie jene sich haben gelüsten lassen.
7 ลิขิตมาเสฺต, โลกา โภกฺตุํ ปาตุญฺโจปวิวิศุสฺตต: กฺรีฑิตุมุตฺถิตา อิตยเนน ปฺรกาเรณ เตษำ ไกศฺจิทฺ ยทฺวทฺ เทวปูชา กฺฤตา ยุษฺมาภิสฺตทฺวตฺ น กฺริยตำฯ
Werdet auch keine Götzendiener, wie manche von jenen; es steht ja geschrieben: »Das Volk setzte sich nieder, um zu essen und zu trinken, und stand wieder auf, um sich zu belustigen.«
8 อปรํ เตษำ ไกศฺจิทฺ ยทฺวทฺ วฺยภิจาร: กฺฤตเสฺตน ไจกสฺมินฺ ทิเน ตฺรโยวึศติสหสฺราณิ โลกา นิปาติตาสฺตทฺวทฺ อสฺมาภิ รฺวฺยภิจาโร น กรฺตฺตวฺย: ฯ
Wir wollen auch keine Unzucht treiben, wie manche von jenen es getan haben; sind doch (deshalb) von ihnen an einem einzigen Tage dreiundzwanzigtausend gefallen.
9 เตษำ เกจิทฺ ยทฺวตฺ ขฺรีษฺฏํ ปรีกฺษิตวนฺตสฺตสฺมาทฺ ภุชงฺไค รฺนษฺฏาศฺจ ตทฺวทฺ อสฺมาภิ: ขฺรีษฺโฏ น ปรีกฺษิตวฺย: ฯ
Wir wollen auch den Herrn nicht versuchen, wie manche von ihnen es getan haben und dafür von den Schlangen umgebracht worden sind.
10 เตษำ เกจิทฺ ยถา วากฺกลหํ กฺฤตวนฺตสฺตตฺการณาตฺ หนฺตฺรา วินาศิตาศฺจ ยุษฺมาภิสฺตทฺวทฺ วากฺกลโห น กฺริยตำฯ
Murret auch nicht, wie manche von ihnen getan und dafür den Tod durch den Verderber erlitten haben.
11 ตานฺ ปฺรติ ยาเนฺยตานิ ชฆฏิเร ตานฺยสฺมากํ นิทรฺศนานิ ชคต: เศษยุเค วรฺตฺตมานานามฺ อสฺมากํ ศิกฺษารฺถํ ลิขิตานิ จ พภูวุ: ฯ (aiōn g165)
Dies alles ist jenen aber vorbildlicherweise widerfahren und ist niedergeschrieben worden zur Warnung für uns, denen das Ende der Weltzeiten nahe bevorsteht. (aiōn g165)
12 อเตอว ย: กศฺจิทฺ สุสฺถิรํมนฺย: ส ยนฺน ปเตตฺ ตตฺร สาวธาโน ภวตุฯ
Wer daher festzustehen meint, der sehe wohl zu, daß er nicht falle!
13 มานุษิกปรีกฺษาติริกฺตา กาปิ ปรีกฺษา ยุษฺมานฺ นากฺรามตฺ, อีศฺวรศฺจ วิศฺวาสฺย: โส'ติศกฺตฺยำ ปรีกฺษายำ ปตนาตฺ ยุษฺมานฺ รกฺษิษฺยติ, ปรีกฺษา จ ยทฺ ยุษฺมาภิ: โสฒุํ ศกฺยเต ตทรฺถํ ตยา สห นิสฺตารสฺย ปนฺถานํ นิรูปยิษฺยติฯ
Es hat euch (bisher) noch keine andere als menschliche Versuchung betroffen; und Gott ist treu: er wird nicht zulassen, daß ihr über euer Vermögen hinaus versucht werdet, sondern wird zugleich mit der Versuchung auch einen solchen Ausgang schaffen, daß ihr sie bestehen könnt.
14 เห ปฺริยภฺราตร: , เทวปูชาโต ทูรมฺ อปสรตฯ
Darum, meine Geliebten, fliehet vor dem Götzendienst!
15 อหํ ยุษฺมานฺ วิชฺญานฺ มตฺวา ปฺรภาเษ มยา ยตฺ กถฺยเต ตทฺ ยุษฺมาภิ รฺวิวิจฺยตำฯ
Ich rede ja doch zu euch als zu verständigen Leuten: urteilt selbst über das, was ich sage!
16 ยทฺ ธนฺยวาทปาตฺรมฺ อสฺมาภิ รฺธนฺยํ คทฺยเต ตตฺ กึ ขฺรีษฺฏสฺย โศณิตสฺย สหภาคิตฺวํ นหิ? ยศฺจ ปูโป'สฺมาภิ รฺภชฺยเต ส กึ ขฺรีษฺฏสฺย วปุษ: สหภาคิตฺวํ นหิ?
Der Kelch des Segens, den wir segnen: ist er nicht die Gemeinschaft mit dem Blute Christi? Das Brot, das wir brechen: ist es nicht die Gemeinschaft mit dem Leibe Christi?
17 วยํ พหว: สนฺโต'เปฺยกปูปสฺวรูปา เอกวปุ: สฺวรูปาศฺจ ภวาม: , ยโต วยํ สรฺวฺว เอกปูปสฺย สหภาคิน: ฯ
Weil es ein einziges Brot ist, sind wir trotz unserer Vielheit doch ein einziger Leib, denn wir alle teilen uns in das eine Brot.
18 ยูยํ ศารีริกมฺ อิสฺราเยลียวํศํ นิรีกฺษธฺวํฯ เย พลีนำ มำสานิ ภุญฺชเต เต กึ ยชฺญเวทฺยา: สหภาคิโน น ภวนฺติ?
Sehet das irdische Israel an: stehen nicht die, welche die Opfer essen, in engster Gemeinschaft mit dem Opferaltar?
19 อิตฺยเนน มยา กึ กถฺยเต? เทวตา วาสฺตวิกี เทวตาไย พลิทานํ วา วาสฺตวิกํ กึ ภเวตฺ?
Was behaupte ich nun damit? Daß das Götzenopferfleisch etwas sei? Oder daß ein Götze etwas sei?
20 ตนฺนหิ กินฺตุ ภินฺนชาติภิ เรฺย พลโย ทียนฺเต ต อีศฺวราย ตนฺนหิ ภูเตภฺเยอว ทียนฺเต ตสฺมาทฺ ยูยํ ยทฺ ภูตานำ สหภาคิโน ภวเถตฺยหํ นาภิลษามิฯ
Nein, wohl aber (behaupte ich), daß die Heiden die Opfer, die sie darbringen, dämonischen Wesen und nicht Gott darbringen. Ich will aber nicht, daß ihr in Verbindung mit den Dämonen tretet.
21 ปฺรโภ: กํเสน ภูตานามปิ กํเสน ปานํ ยุษฺมาภิรสาธฺยํ; ยูยํ ปฺรโภ โรฺภชฺยสฺย ภูตานามปิ โภชฺยสฺย สหภาคิโน ภวิตุํ น ศกฺนุถฯ
Ihr könnt nicht (zugleich) den Kelch des Herrn und den Kelch der Dämonen trinken; ihr könnt nicht (zugleich) am Tisch des Herrn und am Tisch der Dämonen Gäste sein.
22 วยํ กึ ปฺรภุํ สฺปรฺทฺธิษฺยามเห? วยํ กึ ตสฺมาทฺ พลวนฺต: ?
Oder wollen wir den Herrn zu Eifersucht reizen? Sind wir etwa stärker als er?
23 มำ ปฺรติ สรฺวฺวํ กรฺมฺมาปฺรติษิทฺธํ กินฺตุ น สรฺวฺวํ หิตชนกํ สรฺวฺวมฺ อปฺรติษิทฺธํ กินฺตุ น สรฺวฺวํ นิษฺฐาชนกํฯ
»Alles ist (uns Christen) erlaubt!« – Ja, aber nicht alles ist zuträglich. »Alles ist erlaubt!« – Ja, aber nicht alles erbaut.
24 อาตฺมหิต: เกนาปิ น เจษฺฏิตวฺย: กินฺตุ สรฺไวฺว: ปรหิตศฺเจษฺฏิตวฺย: ฯ
Niemand sei (nur) auf seinen eigenen Vorteil bedacht, sondern (jeder) auf die Förderung des anderen.
25 อาปเณ ยตฺ กฺรยฺยํ ตทฺ ยุษฺมาภิ: สํเวทสฺยารฺถํ กิมปิ น ปฺฤษฺฏฺวา ภุชฺยตำ
Alles, was auf dem Fleischmarkt zum Verkauf steht, das esset, ohne um des Gewissens willen Nachforschungen anzustellen;
26 ยต: ปฺฤถิวี ตนฺมธฺยสฺถญฺจ สรฺวฺวํ ปรเมศฺวรสฺยฯ
denn »dem Herrn gehört die (ganze) Erde und alle ihre Fülle«.
27 อปรมฺ อวิศฺวาสิโลกานำ เกนจิตฺ นิมนฺตฺริตา ยูยํ ยทิ ตตฺร ชิคมิษถ ตรฺหิ เตน ยทฺ ยทฺ อุปสฺถาปฺยเต ตทฺ ยุษฺมาภิ: สํเวทสฺยารฺถํ กิมปิ น ปฺฤษฺฏฺวา ภุชฺยตำฯ
Wenn einer von den Ungläubigen euch zu Gast einlädt und ihr hingehen wollt, so esset alles, was man euch vorsetzt, ohne um des Gewissens willen Nachforschungen anzustellen.
28 กินฺตุ ตตฺร ยทิ กศฺจิทฺ ยุษฺมานฺ วเทตฺ ภกฺษฺยเมตทฺ เทวตายา: ปฺรสาท อิติ ตรฺหิ ตสฺย ชฺญาปยิตุรนุโรธาตฺ สํเวทสฺยารฺถญฺจ ตทฺ ยุษฺมาภิ รฺน โภกฺตวฺยํฯ ปฺฤถิวี ตนฺมธฺยสฺถญฺจ สรฺวฺวํ ปรเมศฺวรสฺย,
Wenn aber jemand euch (ausdrücklich) sagt: »Dies ist Opferfleisch!«, so esset nicht davon mit Rücksicht auf den, der euch darauf hingewiesen hat, und um des Gewissens willen –
29 สตฺยเมตตฺ, กินฺตุ มยา ย: สํเวโท นิรฺทฺทิศฺยเต ส ตว นหิ ปรไสฺยวฯ
ich meine damit jedoch nicht euer eigenes Gewissen, sondern das des anderen; denn warum soll ich meine Freiheit von dem Gewissen eines anderen richten lassen?
30 อนุคฺรหปาเตฺรณ มยา ธนฺยวาทํ กฺฤตฺวา ยทฺ ภุชฺยเต ตตฺการณาทฺ อหํ กุโต นินฺทิเษฺย?
Wenn ich für meine Person etwas mit Danksagung (gegen Gott) genieße, warum soll ich mich da bezüglich dessen, wofür ich ein Dankgebet spreche, schmähen lassen?
31 ตสฺมาทฺ โภชนํ ปานมฺ อนฺยทฺวา กรฺมฺม กุรฺวฺวทฺภิ รฺยุษฺมาภิ: สรฺวฺวเมเวศฺวรสฺย มหิมฺน: ปฺรกาศารฺถํ กฺริยตำฯ
Nun: mögt ihr essen oder trinken oder sonst etwas tun, tut alles zur Verherrlichung Gottes!
32 ยิหูทียานำ ภินฺนชาตียานามฺ อีศฺวรสฺย สมาชสฺย วา วิฆฺนชนไก รฺยุษฺมาภิ รฺน ภวิตวฺยํฯ
Gebt weder den Juden noch den Griechen noch der Gemeinde Gottes einen Anstoß,
33 อหมปฺยาตฺมหิตมฺ อเจษฺฏมาโน พหูนำ ปริตฺราณารฺถํ เตษำ หิตํ เจษฺฏมาน: สรฺวฺววิษเย สรฺเวฺวษำ ตุษฺฏิกโร ภวามีตฺยเนนาหํ ยทฺวตฺ ขฺรีษฺฏสฺยานุคามี ตทฺวทฺ ยูยํ มมานุคามิโน ภวตฯ
wie auch ich allen in jeder Hinsicht zu Gefallen lebe, indem ich nicht meinen Vorteil suche, sondern den der vielen, damit sie gerettet werden.
