< தீத​: 3 >

1 தே யதா² தே³ஸா²தி⁴பாநாம்’ ஸா²ஸகாநாஞ்ச நிக்⁴நா ஆஜ்ஞாக்³ராஹிண்ஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்மை ஸத்கர்ம்மணே ஸுஸஜ்ஜாஸ்²ச ப⁴வேயு​:
Minn dem om å underordne sig under myndigheter og øvrigheter, å være lydige, rede til all god gjerning,
2 கமபி ந நிந்தே³யு ர்நிவ்விரோதி⁴ந​: க்ஷாந்தாஸ்²ச ப⁴வேயு​: ஸர்வ்வாந் ப்ரதி ச பூர்ணம்’ ம்ரு’து³த்வம்’ ப்ரகாஸ²யேயுஸ்²சேதி தாந் ஆதி³ஸ²|
ikke å spotte nogen, ikke å være stridslystne, men milde, og vise all saktmodighet mot alle mennesker.
3 யத​: பூர்வ்வம்’ வயமபி நிர்ப்³போ³தா⁴ அநாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ ப்⁴ராந்தா நாநாபி⁴லாஷாணாம்’ ஸுகா²நாஞ்ச தா³ஸேயா து³ஷ்டத்வேர்ஷ்யாசாரிணோ க்⁴ரு’ணிதா​: பரஸ்பரம்’ த்³வேஷிணஸ்²சாப⁴வாம​: |
For også vi var engang uforstandige, ulydige, villfarende, træler av mangehånde begjæringer og lyster, vi levde i ondskap og avind, vi var forhatt og hatet hverandre;
4 கிந்த்வஸ்மாகம்’ த்ராதுரீஸ்²வரஸ்ய யா த³யா மர்த்த்யாநாம்’ ப்ரதி ச யா ப்ரீதிஸ்தஸ்யா​: ப்ராது³ர்பா⁴வே ஜாதே
men da Guds, vår frelsers godhet og kjærlighet til menneskene blev åpenbaret,
5 வயம் ஆத்மக்ரு’தேப்⁴யோ த⁴ர்ம்மகர்ம்மப்⁴யஸ்தந்நஹி கிந்து தஸ்ய க்ரு’பாத​: புநர்ஜந்மரூபேண ப்ரக்ஷாலநேந ப்ரவித்ரஸ்யாத்மநோ நூதநீகரணேந ச தஸ்மாத் பரித்ராணாம்’ ப்ராப்தா​:
frelste han oss, ikke for rettferdige gjerningers skyld som vi hadde gjort, men efter sin miskunn, ved badet til gjenfødelse og fornyelse ved den Hellige Ånd,
6 ஸ சாஸ்மாகம்’ த்ராத்ரா யீஸு²க்²ரீஷ்டேநாஸ்மது³பரி தம் ஆத்மாநம்’ ப்ரசுரத்வேந வ்ரு’ஷ்டவாந்|
som han rikelig har utøst over oss ved Jesus Kristus, vår frelser.
7 இத்த²ம்’ வயம்’ தஸ்யாநுக்³ரஹேண ஸபுண்யீபூ⁴ய ப்ரத்யாஸ²யாநந்தஜீவநஸ்யாதி⁴காரிணோ ஜாதா​: | (aiōnios g166)
forat vi, rettferdiggjort ved hans nåde, efter håpet skulde bli arvinger til det evige liv. (aiōnios g166)
8 வாக்யமேதத்³ விஸ்²வஸநீயம் அதோ ஹேதோரீஸ்²வரே யே விஸ்²வஸிதவந்தஸ்தே யதா² ஸத்கர்ம்மாண்யநுதிஷ்டே²யுஸ்ததா² தாந் த்³ரு’ட⁴ம் ஆஜ்ஞாபயேதி மமாபி⁴மதம்’| தாந்யேவோத்தமாநி மாநவேப்⁴ய​: ப²லதா³நி ச ப⁴வந்தி|
Det er et troverdig ord, og dette vil jeg at du skal innprente, forat de som tror på Gud, må legge vinn på å gjøre gode gjerninger. Dette er godt og nyttig for menneskene;
9 மூடே⁴ப்⁴ய​: ப்ரஸ்²நவம்’ஸா²வலிவிவாதே³ப்⁴யோ வ்யவஸ்தா²யா விதண்டா³ப்⁴யஸ்²ச நிவர்த்தஸ்வ யதஸ்தா நிஷ்ப²லா அநர்த²காஸ்²ச ப⁴வந்தி|
men dårlige stridsspørsmål og ættetavler og kiv og trette om loven skal du holde dig fra; for de er unyttige og gagnløse.
10 யோ ஜநோ பி³பி⁴த்ஸுஸ்தம் ஏகவாரம்’ த்³விர்வ்வா ப்ரபோ³த்⁴ய தூ³ரீகுரு,
Et menneske som gir sig av med vranglære, skal du vise fra dig, efterat du har formant ham én gang og én gang til,
11 யதஸ்தாத்³ரு’ஸோ² ஜநோ விபத²கா³மீ பாபிஷ்ட² ஆத்மதோ³ஷகஸ்²ச ப⁴வதீதி த்வயா ஜ்ஞாயதாம்’|
for du vet at han er forvendt og synder, dømt av sig selv.
12 யதா³ஹம் ஆர்த்திமாம்’ துகி²கம்’ வா தவ ஸமீபம்’ ப்ரேஷயிஷ்யாமி ததா³ த்வம்’ நீகபலௌ மம ஸமீபம் ஆக³ந்தும்’ யதஸ்வ யதஸ்தத்ரைவாஹம்’ ஸீ²தகாலம்’ யாபயிதும்’ மதிம் அகார்ஷம்’|
Når jeg sender Artemas eller Tykikus til dig, da gjør dig umak for å komme til mig i Nikopolis; for der har jeg tenkt å bli vinteren over.
13 வ்யவஸ்தா²பக​: ஸீநா ஆபல்லுஸ்²சைதயோ​: கஸ்யாப்யபா⁴வோ யந்ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ தௌ யத்நேந த்வயா விஸ்ரு’ஜ்யேதாம்’|
Zenas, den lovkyndige, og Apollos skal du med omhu hjelpe på vei, forat intet skal fattes dem.
14 அபரம் அஸ்மதீ³யலோகா யந்நிஷ்ப²லா ந ப⁴வேயுஸ்தத³ர்த²ம்’ ப்ரயோஜநீயோபகாராயா ஸத்கர்ம்மாண்யநுஷ்டா²தும்’ ஸி²க்ஷந்தாம்’|
Også våre må lære å gjøre gode gjerninger, alt efter som det er trang til, forat de ikke skal være uten frukt.
15 மம ஸங்கி³ந​: ஸவ்வே த்வாம்’ நமஸ்குர்வ்வதே| யே விஸ்²வாஸாத்³ அஸ்மாஸு ப்ரீயந்தே தாந் நமஸ்குரு; ஸர்வ்வேஷு யுஷ்மாஸ்வநுக்³ரஹோ பூ⁴யாத்| ஆமேந்|
Alle som er hos mig, hilser dig. Hils dem som elsker oss i troen! Nåden være med eder alle!

< தீத​: 3 >