மார்க: 1
1 ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாதா³ரம்ப⁴: |
Anfang des Evangeliums von Jesus Christus, dem Sohne Gottes.
2 ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு லிபிரித்த²மாஸ்தே, பஸ்²ய ஸ்வகீயதூ³தந்து தவாக்³ரே ப்ரேஷயாம்யஹம்| க³த்வா த்வதீ³யபந்தா²நம்’ ஸ ஹி பரிஷ்கரிஷ்யதி|
Wie geschrieben steht in Jesaja, dem Propheten: «Siehe, ich sende meinen Boten vor deinem Angesicht her, der deinen Weg bereiten wird.
3 "பரமேஸ²ஸ்ய பந்தா²நம்’ பரிஷ்குருத ஸர்வ்வத: | தஸ்ய ராஜபத²ஞ்சைவ ஸமாநம்’ குருதாது⁴நா| " இத்யேதத் ப்ராந்தரே வாக்யம்’ வத³த: கஸ்யசித்³ரவ: ||
Eine Stimme ruft in der Wüste: Bereitet den Weg des Herrn, machet seine Pfade eben!»
4 ஸஏவ யோஹந் ப்ராந்தரே மஜ்ஜிதவாந் ததா² பாபமார்ஜநநிமித்தம்’ மநோவ்யாவர்த்தகமஜ்ஜநஸ்ய கதா²ஞ்ச ப்ரசாரிதவாந்|
So begann Johannes in der Wüste, taufte und predigte eine Taufe der Buße zur Vergebung der Sünden.
5 ததோ யிஹூதா³தே³ஸ²யிரூஸா²லம்நக³ரநிவாஸிந: ஸர்வ்வே லோகா ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா தஸ்ய ஸமீபமாக³த்ய ஸ்வாநி ஸ்வாநி பாபாந்யங்கீ³க்ரு’த்ய யர்த்³த³நநத்³யாம்’ தேந மஜ்ஜிதா ப³பூ⁴வு: |
Und es ging zu ihm hinaus das ganze jüdische Land und alle Bewohner von Jerusalem, und sie wurden im Jordan von ihm getauft, wenn sie ihre Sünden bekannten.
6 அஸ்ய யோஹந: பரிதே⁴யாநி க்ரமேலகலோமஜாநி, தஸ்ய கடிப³ந்த⁴நம்’ சர்ம்மஜாதம், தஸ்ய ப⁴க்ஷ்யாணி ச ஸூ²ககீடா வந்யமதூ⁴நி சாஸந்|
Johannes aber war bekleidet mit Kamelhaaren und trug einen ledernen Gürtel um seine Lenden und aß Heuschrecken und wilden Honig.
7 ஸ ப்ரசாரயந் கத²யாஞ்சக்ரே, அஹம்’ நம்ரீபூ⁴ய யஸ்ய பாது³காப³ந்த⁴நம்’ மோசயிதுமபி ந யோக்³யோஸ்மி, தாத்³ரு’ஸோ² மத்தோ கு³ருதர ஏக: புருஷோ மத்பஸ்²சாதா³க³ச்ச²தி|
Und er predigte und sprach: Es kommt einer nach mir, der stärker ist als ich, für den ich nicht gut genug bin, gebückt seinen Schuhriemen aufzulösen.
8 அஹம்’ யுஷ்மாந் ஜலே மஜ்ஜிதவாந் கிந்து ஸ பவித்ர ஆத்மாநி ஸம்’மஜ்ஜயிஷ்யதி|
Ich habe euch mit Wasser getauft; er aber wird euch mit heiligem Geiste taufen.
9 அபரஞ்ச தஸ்மிந்நேவ காலே கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய நாஸரத்³க்³ராமாத்³ யீஸு²ராக³த்ய யோஹநா யர்த்³த³நநத்³யாம்’ மஜ்ஜிதோ(அ)பூ⁴த்|
Und es begab sich in jenen Tagen, daß Jesus von Nazareth in Galiläa kam und sich von Johannes im Jordan taufen ließ.
10 ஸ ஜலாது³த்தி²தமாத்ரோ மேக⁴த்³வாரம்’ முக்தம்’ கபோதவத் ஸ்வஸ்யோபரி அவரோஹந்தமாத்மாநஞ்ச த்³ரு’ஷ்டவாந்|
Und alsbald, da er aus dem Wasser stieg, sah er die Himmel zerrissen und den Geist gleich einer Taube auf ihn herabsteigen.
11 த்வம்’ மம ப்ரிய: புத்ரஸ்த்வய்யேவ மமமஹாஸந்தோஷ இயமாகாஸீ²யா வாணீ ப³பூ⁴வ|
Und eine Stimme erscholl aus dem Himmel: Du bist mein geliebter Sohn, an dir habe ich Wohlgefallen gefunden!
12 தஸ்மிந் காலே ஆத்மா தம்’ ப்ராந்தரமத்⁴யம்’ நிநாய|
Und alsbald treibt ihn der Geist in die Wüste hinaus.
13 அத² ஸ சத்வாரிம்’ஸ²த்³தி³நாநி தஸ்மிந் ஸ்தா²நே வந்யபஸு²பி⁴: ஸஹ திஷ்ட²ந் ஸை²தாநா பரீக்ஷித: ; பஸ்²சாத் ஸ்வர்கீ³யதூ³தாஸ்தம்’ ஸிஷேவிரே|
Und er war in der Wüste vierzig Tage und wurde vom Satan versucht; und er war bei den Tieren, und die Engel dienten ihm.
14 அநந்தரம்’ யோஹநி ப³ந்த⁴நாலயே ப³த்³தே⁴ ஸதி யீஸு² ர்கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²மாக³த்ய ஈஸ்²வரராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் கத²யாமாஸ,
Nachdem aber Johannes überantwortet worden war, kam Jesus nach Galiläa und predigte das Evangelium vom Reiche Gottes
15 கால: ஸம்பூர்ண ஈஸ்²வரராஜ்யஞ்ச ஸமீபமாக³தம்’; அதோஹேதோ ர்யூயம்’ மநாம்’ஸி வ்யாவர்த்தயத்⁴வம்’ ஸுஸம்’வாதே³ ச விஸ்²வாஸித|
und sprach: Die Zeit ist erfüllt, und das Reich Gottes ist nahe: Tut Buße und glaubet an das Evangelium!
16 தத³நந்தரம்’ ஸ கா³லீலீயஸமுத்³ரஸ்ய தீரே க³ச்ச²ந் ஸி²மோந் தஸ்ய ப்⁴ராதா அந்த்³ரியநாமா ச இமௌ த்³வௌ ஜநௌ மத்ஸ்யதா⁴ரிணௌ ஸாக³ரமத்⁴யே ஜாலம்’ ப்ரக்ஷிபந்தௌ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாவவத³த்,
Und als er am galiläischen Meere wandelte, sah er Simon und dessen Bruder Andreas; die warfen das Netz aus im Meer; denn sie waren Fischer.
17 யுவாம்’ மம பஸ்²சாதா³க³ச்ச²தம்’, யுவாமஹம்’ மநுஷ்யதா⁴ரிணௌ கரிஷ்யாமி|
Und Jesus sprach zu ihnen: Folget mir nach, so will ich euch zu Menschenfischern machen!
18 ததஸ்தௌ தத்க்ஷணமேவ ஜாலாநி பரித்யஜ்ய தஸ்ய பஸ்²சாத் ஜக்³மது: |
Da verließen sie alsbald ihre Netze und folgten ihm nach.
19 தத: பரம்’ தத்ஸ்தா²நாத் கிஞ்சித்³ தூ³ரம்’ க³த்வா ஸ ஸிவதீ³புத்ரயாகூப்³ தத்³ப்⁴ராத்ரு’யோஹந் ச இமௌ நௌகாயாம்’ ஜாலாநாம்’ ஜீர்ணமுத்³தா⁴ரயந்தௌ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாவாஹூயத்|
Und als er von da ein wenig weiter ging, sah er Jakobus, des Zebedäus Sohn, und seinen Bruder Johannes, welche auch im Schiffe die Netze bereitmachten.
20 ததஸ்தௌ நௌகாயாம்’ வேதநபு⁴க்³பி⁴: ஸஹிதம்’ ஸ்வபிதரம்’ விஹாய தத்பஸ்²சாதீ³யது: |
Und alsbald berief er sie; und sie ließen ihren Vater Zebedäus samt den Taglöhnern im Schiff und folgten ihm nach.
21 தத: பரம்’ கப²ர்நாஹூம்நாமகம்’ நக³ரமுபஸ்தா²ய ஸ விஸ்²ராமதி³வஸே ப⁴ஜநக்³ரஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸமுபதி³தே³ஸ²|
Und sie begaben sich nach Kapernaum; und er trat alsbald am Sabbat in die Synagoge und lehrte.
22 தஸ்யோபதே³ஸா²ல்லோகா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே யத: ஸோத்⁴யாபகாஇவ நோபதி³ஸ²ந் ப்ரபா⁴வவாநிவ ப்ரோபதி³தே³ஸ²|
Und sie erstaunten über seine Lehre; denn er lehrte sie wie einer, der Vollmacht hat, und nicht wie die Schriftgelehrten.
23 அபரஞ்ச தஸ்மிந் ப⁴ஜநக்³ரு’ஹே அபவித்ரபூ⁴தேந க்³ரஸ்த ஏகோ மாநுஷ ஆஸீத்| ஸ சீத்ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’த்வா கத²யாஞ்சகே
Und alsbald war in ihrer Synagoge ein Mensch mit einem unreinen Geiste, der schrie
24 போ⁴ நாஸரதீய யீஸோ² த்வமஸ்மாந் த்யஜ, த்வயா ஸஹாஸ்மாகம்’ க: ஸம்ப³ந்த⁴: ? த்வம்’ கிமஸ்மாந் நாஸ²யிதும்’ ஸமாக³த: ? த்வமீஸ்²வரஸ்ய பவித்ரலோக இத்யஹம்’ ஜாநாமி|
und sprach: Was haben wir mit dir zu schaffen, Jesus von Nazareth? Bist du gekommen uns zu verderben? Ich weiß, wer du bist: der Heilige Gottes!
25 ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ தர்ஜயித்வா ஜகா³த³ தூஷ்ணீம்’ ப⁴வ இதோ ப³ஹிர்ப⁴வ ச|
Aber Jesus bedrohte ihn und sprach: Verstumme und fahre aus von ihm!
26 தத: ஸோ(அ)பவித்ரபூ⁴தஸ்தம்’ ஸம்பீட்³ய அத்யுசைஸ்²சீத்க்ரு’த்ய நிர்ஜகா³ம|
Da riß der unreine Geist ihn hin und her, schrie mit lauter Stimme und fuhr von ihm aus.
27 தேநைவ ஸர்வ்வே சமத்க்ரு’த்ய பரஸ்பரம்’ கத²யாஞ்சக்ரிரே, அஹோ கிமித³ம்’? கீத்³ரு’ஸோ²(அ)யம்’ நவ்ய உபதே³ஸ²: ? அநேந ப்ரபா⁴வேநாபவித்ரபூ⁴தேஷ்வாஜ்ஞாபிதேஷு தே ததா³ஜ்ஞாநுவர்த்திநோ ப⁴வந்தி|
Und sie erstaunten alle, so daß sie sich untereinander befragten, und sprachen: Was ist das? Eine neue Lehre! Mit Vollmacht gebietet er auch den unreinen Geistern, und sie gehorchen ihm.
28 ததா³ தஸ்ய யஸோ² கா³லீலஸ்²சதுர்தி³க்ஸ்த²ஸர்வ்வதே³ஸா²ந் வ்யாப்நோத்|
Und das Gerücht von ihm verbreitete sich alsbald in die ganze umliegende Landschaft von Galiläa.
29 அபரஞ்ச தே ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாத்³ ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ ஸஹ ஸி²மோந ஆந்த்³ரியஸ்ய ச நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிவிஸு²: |
Und alsbald verließen sie die Synagoge und gingen in das Haus des Simon und Andreas, mit Jakobus und Johannes.
30 ததா³ பிதரஸ்ய ஸ்²வஸ்²ரூர்ஜ்வரபீடி³தா ஸ²ய்யாயாமாஸ்த இதி தே தம்’ ஜ²டிதி விஜ்ஞாபயாஞ்சக்ரு: |
Simons Schwiegermutter aber lag krank am Fieber darnieder, und alsbald sagten sie ihm von ihr.
31 தத: ஸ ஆக³த்ய தஸ்யா ஹஸ்தம்’ த்⁴ரு’த்வா தாமுத³ஸ்தா²பயத்; ததை³வ தாம்’ ஜ்வரோ(அ)த்யாக்ஷீத் தத: பரம்’ ஸா தாந் ஸிஷேவே|
Und er trat hinzu, ergriff ihre Hand und richtete sie auf; und das Fieber verließ sie alsbald, und sie diente ihnen.
32 அதா²ஸ்தம்’ க³தே ரவௌ ஸந்த்⁴யாகாலே ஸதி லோகாஸ்தத்ஸமீபம்’ ஸர்வ்வாந் ரோகி³ணோ பூ⁴தத்⁴ரு’தாம்’ஸ்²ச ஸமாநிந்யு: |
Als es aber Abend geworden und die Sonne untergegangen war, brachten sie zu ihm alle Kranken und Besessenen.
33 ஸர்வ்வே நாக³ரிகா லோகா த்³வாரி ஸம்’மிலிதாஸ்²ச|
Und die ganze Stadt war vor der Türe versammelt.
34 தத: ஸ நாநாவித⁴ரோகி³ணோ ப³ஹூந் மநுஜாநரோகி³ணஸ்²சகார ததா² ப³ஹூந் பூ⁴தாந் த்யாஜயாஞ்சகார தாந் பூ⁴தாந் கிமபி வாக்யம்’ வக்தும்’ நிஷிஷேத⁴ ச யதோஹேதோஸ்தே தமஜாநந்|
Und er heilte viele, die an mancherlei Krankheiten litten, und trieb viele Dämonen aus und ließ die Dämonen nicht reden, denn sie kannten ihn.
35 அபரஞ்ச ஸோ(அ)திப்ரத்யூஷே வஸ்துதஸ்து ராத்ரிஸே²ஷே ஸமுத்தா²ய ப³ஹிர்பூ⁴ய நிர்ஜநம்’ ஸ்தா²நம்’ க³த்வா தத்ர ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
Und am Morgen, als es noch sehr dunkel war, stand er auf, ging hinaus an einen einsamen Ort und betete daselbst.
36 அநந்தரம்’ ஸி²மோந் தத்ஸங்கி³நஸ்²ச தஸ்ய பஸ்²சாத்³ க³தவந்த: |
Und Simon eilte ihm nach, samt denen, die bei ihm waren;
37 தது³த்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்ய தமவத³ந் ஸர்வ்வே லோகாஸ்த்வாம்’ ம்ரு’க³யந்தே|
und als sie ihn gefunden, sprachen sie zu ihm: Jedermann sucht dich!
38 ததா³ ஸோ(அ)கத²யத் ஆக³ச்ச²த வயம்’ ஸமீபஸ்தா²நி நக³ராணி யாம: , யதோ(அ)ஹம்’ தத்ர கதா²ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ ப³ஹிராக³மம்|
Und er spricht zu ihnen: Laßt uns anderswohin, in die nächsten Flecken gehen, damit ich auch dort predige; denn dazu bin ich ausgegangen.
39 அத² ஸ தேஷாம்’ கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய ஸர்வ்வேஷு ப⁴ஜநக்³ரு’ஹேஷு கதா²: ப்ரசாரயாஞ்சக்ரே பூ⁴தாநத்யாஜயஞ்ச|
Und er ging und predigte in ganz Galiläa in ihren Synagogen und trieb die Dämonen aus.
40 அநந்தரமேக: குஷ்டீ² ஸமாக³த்ய தத்ஸம்முகே² ஜாநுபாதம்’ விநயஞ்ச க்ரு’த்வா கதி²தவாந் யதி³ ப⁴வாந் இச்ச²தி தர்ஹி மாம்’ பரிஷ்கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
Und es kam ein Aussätziger zu ihm, bat ihn, fiel vor ihm auf die Knie und sprach: Wenn du willst, kannst du mich reinigen!
41 தத: க்ரு’பாலு ர்யீஸு²: கரௌ ப்ரஸார்ய்ய தம்’ ஸ்பஷ்ட்வா கத²யாமாஸ
Da erbarmte sich Jesus seiner, streckte die Hand aus, rührte ihn an und sprach zu ihm: Ich will; sei gereinigt!
42 மமேச்சா² வித்³யதே த்வம்’ பரிஷ்க்ரு’தோ ப⁴வ| ஏதத்கதா²யா: கத²நமாத்ராத் ஸ குஷ்டீ² ரோகா³ந்முக்த: பரிஷ்க்ரு’தோ(அ)ப⁴வத்|
Und während er redete, wich der Aussatz alsbald von ihm, und er wurde rein.
43 ததா³ ஸ தம்’ விஸ்ரு’ஜந் கா³ட⁴மாதி³ஸ்²ய ஜகா³த³
Und er bedrohte ihn und schickte ihn alsbald fort
44 ஸாவதா⁴நோ ப⁴வ கதா²மிமாம்’ கமபி மா வத³; ஸ்வாத்மாநம்’ யாஜகம்’ த³ர்ஸ²ய, லோகேப்⁴ய: ஸ்வபரிஷ்க்ரு’தே: ப்ரமாணதா³நாய மூஸாநிர்ணீதம்’ யத்³தா³நம்’ தது³த்ஸ்ரு’ஜஸ்வ ச|
und sprach zu ihm: Siehe zu, sage es niemand; sondern gehe hin, zeige dich dem Priester und opfere für deine Reinigung, was Mose befohlen hat, ihnen zum Zeugnis!
45 கிந்து ஸ க³த்வா தத் கர்ம்ம இத்த²ம்’ விஸ்தார்ய்ய ப்ரசாரயிதும்’ ப்ராரேபே⁴ தேநைவ யீஸு²: புந: ஸப்ரகாஸ²ம்’ நக³ரம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ நாஸ²க்நோத் ததோஹேதோர்ப³ஹி: காநநஸ்தா²நே தஸ்யௌ; ததா²பி சதுர்த்³தி³க்³ப்⁴யோ லோகாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாயயு: |
Er aber ging und fing an, es vielfach zu verkündigen und breitete die Sache überall aus, so daß Jesus nicht mehr öffentlich in eine Stadt hineingehen konnte, sondern er war draußen an einsamen Orten; und sie kamen von allen Seiten zu ihm.
