ਇਬ੍ਰਿਣਃ 11
1 ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਸ਼ੰਸਿਤਾਨਾਂ ਨਿਸ਼੍ਚਯਃ, ਅਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਾਨਾਂ ਵਿਸ਼਼ਯਾਣਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਭਵਤਿ|
Es ist aber der Glaube eine gewisse Zuversicht des, das man hofft, und ein Nichtzweifeln an dem, das man nicht sieht.
2 ਤੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਪ੍ਰਾਞ੍ਚੋ ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਾਮਾਣ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਃ|
Durch den haben die Alten Zeugnis überkommen.
3 ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਜਗਨ੍ਤ੍ਯਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯਨ੍ਤ, ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੂਨਿ ਚ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਵਸ੍ਤੁਭ੍ਯੋ ਨੋਦਪਦ੍ਯਨ੍ਤੈਤਦ੍ ਵਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਬੁਧ੍ਯਾਮਹੇ| (aiōn g165)
Durch den Glauben merken wir, daß die Welt durch Gottes Wort fertig ist, daß alles, was man sieht, aus nichts geworden ist. (aiōn g165)
4 ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਹਾਬਿਲ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਾਬਿਲਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੰ ਬਲਿਦਾਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾੱਚੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਤਸ੍ਯ ਦਾਨਾਨ੍ਯਧਿ ਪ੍ਰਮਾਣੇ ਦੱਤੇ ਸ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕ ਇਤ੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍ ਤੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਚ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤਃ ਸਨ੍ ਅਦ੍ਯਾਪਿ ਭਾਸ਼਼ਤੇ|
Durch den Glauben hat Abel Gott ein größeres Opfer getan denn Kain; durch welchen er Zeugnis überkommen hat, daß er gerecht sei, da Gott zeugte von seiner Gabe; und durch denselben redet er noch, wiewohl er gestorben ist.
5 ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਹਨੋਕ੍ ਯਥਾ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਨ ਪਸ਼੍ਯੇਤ੍ ਤਥਾ ਲੋਕਾਨ੍ਤਰੰ ਨੀਤਃ, ਤਸ੍ਯੋੱਦੇਸ਼ਸ਼੍ਚ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਪ੍ਰਾਪਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤੰ ਲੋਕਾਨ੍ਤਰੰ ਨੀਤਵਾਨ੍, ਤਤ੍ਪ੍ਰਮਾਣਮਿਦੰ ਤਸ੍ਯ ਲੋਕਾਨ੍ਤਰੀਕਰਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਰੋਚਿਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍|
Durch den Glauben ward Henoch weggenommen, daß er den Tod nicht sähe, und ward nicht gefunden, darum daß ihn Gott wegnahm; denn vor seinem Wegnehmen hat er Zeugnis gehabt, daß er Gott gefallen habe.
6 ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਵਿਨਾ ਕੋ(ਅ)ਪੀਸ਼੍ਵਰਾਯ ਰੋਚਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਸ੍ਵਾਨ੍ਵੇਸ਼਼ਿਲੋਕੇਭ੍ਯਃ ਪੁਰਸ੍ਕਾਰੰ ਦਦਾਤਿ ਚੇਤਿਕਥਾਯਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼ਰਣਾਗਤੈ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਵ੍ਯੰ|
Aber ohne Glauben ist's unmöglich, Gott zu gefallen; denn wer zu Gott kommen will, der muß glauben, daß er sei und denen, die ihn suchen, ein Vergelter sein werde.
7 ਅਪਰੰ ਤਦਾਨੀਂ ਯਾਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਾਨ੍ਯਾਸਨ੍ ਤਾਨੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਦਿਸ਼਼੍ਟਃ ਸਨ੍ ਨੋਹੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਭੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਪਰਿਜਨਾਨਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥੰ ਪੋਤੰ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਵਾਨ੍ ਤੇਨ ਚ ਜਗੱਜਨਾਨਾਂ ਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤਵਾਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਲਭ੍ਯਸ੍ਯ ਪੁਣ੍ਯਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰੀ ਬਭੂਵ ਚ|
Durch den Glauben hat Noah Gott geehrt und die Arche zubereitet zum Heil seines Hauses, da er ein göttliches Wort empfing über das, was man noch nicht sah; und verdammte durch denselben die Welt und hat ererbt die Gerechtigkeit, die durch den Glauben kommt.
8 ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨੇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਆਹੂਤਃ ਸਨ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਸ੍ਯ ਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰਸ੍ਤੇਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵ੍ਯਸ੍ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਨਸਮਯੇ ੱਕ ਯਾਮੀਤਿ ਨਾਜਾਨਾਤ੍|
Durch den Glauben ward gehorsam Abraham, da er berufen ward, auszugehen in das Land, das er ererben sollte; und ging aus und wußte nicht wo er hinkäme.
9 ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਸ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤੇ ਦੇਸ਼ੇ ਪਰਦੇਸ਼ਵਤ੍ ਪ੍ਰਵਸਨ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯਾਃ ਸਮਾਨਾਂਸ਼ਿਭ੍ਯਾਮ੍ ਇਸ੍ਹਾਕਾ ਯਾਕੂਬਾ ਚ ਸਹ ਦੂਸ਼਼੍ਯਵਾਸ੍ਯਭਵਤ੍|
Durch den Glauben ist er ein Fremdling gewesen in dem verheißenen Lande als in einem fremden und wohnte in Hütten mit Isaak und Jakob, den Miterben derselben Verheißung;
10 ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤਞ੍ਚ ਭਿੱਤਿਮੂਲਯੁਕ੍ਤੰ ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੈਕ੍ਸ਼਼ਤ|
denn er wartete auf eine Stadt, die einen Grund hat, der Baumeister und Schöpfer Gott ist.
11 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਸਾਰਾ ਵਯੋਤਿਕ੍ਰਾਨ੍ਤਾ ਸਨ੍ਤ੍ਯਪਿ ਗਰ੍ਭਧਾਰਣਾਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਵਤ੍ਯਭਵਤ੍, ਯਤਃ ਸਾ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਕਾਰਿਣੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯਮ੍ ਅਮਨ੍ਯਤ|
Durch den Glauben empfing auch Sara Kraft, daß sie schwanger ward und gebar über die Zeit ihres Alters; denn sie achtete ihn treu, der es verheißen hatte.
12 ਤਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਮ੍ਰੁʼਤਕਲ੍ਪਾਦ੍ ਏਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਜਨਾਦ੍ ਆਕਾਸ਼ੀਯਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰਾਣੀਵ ਗਣਨਾਤੀਤਾਃ ਸਮੁਦ੍ਰਤੀਰਸ੍ਥਸਿਕਤਾ ਇਵ ਚਾਸੰਖ੍ਯਾ ਲੋਕਾ ਉਤ੍ਪੇਦਿਰੇ|
Darum sind auch von einem, wiewohl erstorbenen Leibes, viele geboren wie die Sterne am Himmel und wie der Sand am Rande des Meeres, der unzählig ist.
13 ਏਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯਾਃ ਫਲਾਨ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕੇਵਲੰ ਦੂਰਾਤ੍ ਤਾਨਿ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਨ੍ਦਿਤ੍ਵਾ ਚ, ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਵਯੰ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨਃ ਪ੍ਰਵਾਸਿਨਸ਼੍ਚਾਸ੍ਮਹ ਇਤਿ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤਤ੍ਯਜੁਃ|
Diese alle sind gestorben im Glauben und haben die Verheißung nicht empfangen, sondern sie von ferne gesehen und sich ihrer getröstet und wohl genügen lassen und bekannt, daß sie Gäste und Fremdlinge auf Erden wären.
14 ਯੇ ਤੁ ਜਨਾ ਇੱਥੰ ਕਥਯਨ੍ਤਿ ਤੈਃ ਪੈਤ੍ਰੁʼਕਦੇਸ਼ੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਰਨ੍ਵਿਸ਼਼੍ਯਤ ਇਤਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ|
Denn die solches sagen, die geben zu verstehen, daß sie ein Vaterland suchen.
15 ਤੇ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਨਿਰ੍ਗਤਾਸ੍ਤੰ ਯਦ੍ਯਸ੍ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨਾਯ ਸਮਯਮ੍ ਅਲਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤ|
Und zwar, wo sie das gemeint hätten, von welchem sie waren ausgezogen, hatten sie ja Zeit, wieder umzukehren.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਰ੍ਥਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯੰ ਦੇਸ਼ਮ੍ ਆਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਾਨਧਿ ਨ ਲੱਜਮਾਨਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰ ਇਤਿ ਨਾਮ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍ ਯਤਃ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਨਗਰਮੇਕੰ ਸੰਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍|
Nun aber begehren sie eines bessern, nämlich eines himmlischen. Darum schämt sich Gott ihrer nicht, zu heißen ihr Gott; denn er hat ihnen eine Stadt zubereitet.
17 ਅਪਰਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਃ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਜਾਤਾਯਾਂ ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨੇਸ੍ਹਾਕਮ੍ ਉਤ੍ਸਸਰ੍ਜ,
Durch den Glauben opferte Abraham den Isaak, da er versucht ward, und gab dahin den Eingeborenen, da er schon die Verheißungen empfangen hatte,
18 ਵਸ੍ਤੁਤ ਇਸ੍ਹਾਕਿ ਤਵ ਵੰਸ਼ੋ ਵਿਖ੍ਯਾਸ੍ਯਤ ਇਤਿ ਵਾਗ੍ ਯਮਧਿ ਕਥਿਤਾ ਤਮ੍ ਅਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ ਸ ਉਤ੍ਸਸਰ੍ਜ|
von welchem gesagt war: “In Isaak wird dir dein Same genannt werden”;
19 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਪ੍ਯੁੱਥਾਪਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤੀਤਿ ਸ ਮੇਨੇ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਉਪਮਾਰੂਪੰ ਤੰ ਲੇਭੇ|
und dachte, Gott kann auch wohl von den Toten auferwecken; daher er auch ihn zum Vorbilde wiederbekam.
20 ਅਪਰਮ੍ ਇਸ੍ਹਾਕ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਯਾਕੂਬ੍ ਏਸ਼਼ਾਵੇ ਚ ਭਾਵਿਵਿਸ਼਼ਯਾਨਧ੍ਯਾਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਦਦੌ|
Durch den Glauben segnete Isaak von den zukünftigen Dingen den Jakob und Esau.
21 ਅਪਰੰ ਯਾਕੂਬ੍ ਮਰਣਕਾਲੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਯੂਸ਼਼ਫਃ ਪੁਤ੍ਰਯੋਰੇਕੈਕਸ੍ਮੈ ਜਨਾਯਾਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਦਦੌ ਯਸ਼਼੍ਟ੍ਯਾ ਅਗ੍ਰਭਾਗੇ ਸਮਾਲਮ੍ਬ੍ਯ ਪ੍ਰਣਨਾਮ ਚ|
Durch den Glauben segnete Jakob, da er starb, beide Söhne Josephs und neigte sich gegen seines Stabes Spitze.
22 ਅਪਰੰ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਚਰਮਕਾਲੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨੇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਮਨਸ੍ਯ ਵਾਚੰ ਜਗਾਦ ਨਿਜਾਸ੍ਥੀਨਿ ਚਾਧਿ ਸਮਾਦਿਦੇਸ਼|
Durch den Glauben redete Joseph vom Auszug der Kinder Israel, da er starb, und tat Befehl von seinen Gebeinen.
23 ਨਵਜਾਤੋ ਮੂਸਾਸ਼੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਤ੍ਰਾਨ੍ ਮਾਸਾਨ੍ ਸ੍ਵਪਿਤ੍ਰੁʼਭ੍ਯਾਮ੍ ਅਗੋਪ੍ਯਤ ਯਤਸ੍ਤੌ ਸ੍ਵਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਪਰਮਸੁਨ੍ਦਰੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤੌ ਰਾਜਾਜ੍ਞਾਞ੍ਚ ਨ ਸ਼ਙ੍ਕਿਤਵਨ੍ਤੌ|
Durch den Glauben ward Mose, da er geboren war, drei Monate verborgen von seinen Eltern, darum daß sie sahen, wie er ein schönes Kind war, und fürchteten sich nicht vor des Königs Gebot.
24 ਅਪਰੰ ਵਯਃਪ੍ਰਾਪ੍ਤੋ ਮੂਸਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਫਿਰੌਣੋ ਦੌਹਿਤ੍ਰ ਇਤਿ ਨਾਮ ਨਾਙ੍ਗੀਚਕਾਰ|
Durch den Glauben wollte Mose, da er groß ward, nicht mehr ein Sohn heißen der Tochter Pharaos,
25 ਯਤਃ ਸ ਕ੍ਸ਼਼ਣਿਕਾਤ੍ ਪਾਪਜਸੁਖਭੋਗਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਜਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਦੁਃਖਭੋਗੰ ਵਵ੍ਰੇ|
und erwählte viel lieber, mit dem Volk Gottes Ungemach zu leiden, denn die zeitliche Ergötzung der Sünde zu haben,
26 ਤਥਾ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ੀਯਨਿਧਿਭ੍ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਨਿਮਿੱਤਾਂ ਨਿਨ੍ਦਾਂ ਮਹਤੀਂ ਸਮ੍ਪੱਤਿੰ ਮੇਨੇ ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਪੁਰਸ੍ਕਾਰਦਾਨਮ੍ ਅਪੈਕ੍ਸ਼਼ਤ|
und achtete die Schmach Christi für größern Reichtum denn die Schätze Ägyptens; denn er sah an die Belohnung.
27 ਅਪਰੰ ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਰਾਜ੍ਞਃ ਕ੍ਰੋਧਾਤ੍ ਨ ਭੀਤ੍ਵਾ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ੰ ਪਰਿਤਤ੍ਯਾਜ, ਯਤਸ੍ਤੇਨਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੇਨੇਵ ਧੈਰ੍ੱਯਮ੍ ਆਲਮ੍ਬਿ|
Durch den Glauben verließ er Ägypten und fürchtete nicht des Königs Grimm; denn er hielt sich an den, den er nicht sah, als sähe er ihn.
28 ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਥਮਜਾਤਾਨਾਂ ਹਨ੍ਤਾ ਯਤ੍ ਸ੍ਵੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਨ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਨਿਸ੍ਤਾਰਪਰ੍ੱਵੀਯਬਲਿੱਛੇਦਨੰ ਰੁਧਿਰਸੇਚਨਞ੍ਚਾਨੁਸ਼਼੍ਠਿਤਾਵਾਨ੍|
Durch den Glauben hielt er Ostern und das Blutgießen, auf daß, der die Erstgeburten erwürgte, sie nicht träfe.
29 ਅਪਰੰ ਤੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਸ੍ਥਲੇਨੇਵ ਸੂਫ੍ਸਾਗਰੇਣ ਜਗ੍ਮੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਿਸ੍ਰੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਪਕ੍ਰਮ੍ਯ ਤੋਯੇਸ਼਼ੁ ਮਮੱਜੁਃ|
Durch den Glauben gingen sie durchs Rote Meer wie durch trockenes Land; was die Ägypter auch versuchten, und ersoffen.
30 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਤੈਃ ਸਪ੍ਤਾਹੰ ਯਾਵਦ੍ ਯਿਰੀਹੋਃ ਪ੍ਰਾਚੀਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤਤ੍ ਨਿਪਪਾਤ|
Durch den Glauben fielen die Mauern Jerichos, da sie sieben Tage um sie herumgegangen waren.
31 ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਦ੍ ਰਾਹਬ੍ਨਾਮਿਕਾ ਵੇਸ਼੍ਯਾਪਿ ਪ੍ਰੀਤ੍ਯਾ ਚਾਰਾਨ੍ ਅਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਾਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਨ ਵਿਨਨਾਸ਼|
Durch den Glauben ward die Hure Rahab nicht verloren mit den Ungläubigen, da sie die Kundschafter freundlich aufnahm.
32 ਅਧਿਕੰ ਕਿੰ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਗਿਦਿਯੋਨੋ ਬਾਰਕਃ ਸ਼ਿਮ੍ਸ਼ੋਨੋ ਯਿਪ੍ਤਹੋ ਦਾਯੂਦ੍ ਸ਼ਿਮੂਯੇਲੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚੈਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਕਥਨਾਯ ਮਮ ਸਮਯਾਭਾਵੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Und was soll ich mehr sagen? Die Zeit würde mir zu kurz, wenn ich sollte erzählen von Gideon und Barak und Simson und Jephthah und David und Samuel und den Propheten,
33 ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਤੇ ਰਾਜ੍ਯਾਨਿ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੋ ਧਰ੍ੰਮਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਸਾਧਿਤਵਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਨਾਂ ਫਲੰ ਲਬ੍ਧਵਨ੍ਤਃ ਸਿੰਹਾਨਾਂ ਮੁਖਾਨਿ ਰੁੱਧਵਨ੍ਤੋ
welche haben durch den Glauben Königreiche bezwungen, Gerechtigkeit gewirkt, Verheißungen erlangt, der Löwen Rachen verstopft,
34 ਵਹ੍ਨੇਰ੍ਦਾਹੰ ਨਿਰ੍ੱਵਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ ਖਙ੍ਗਧਾਰਾਦ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤੋ ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯੇ ਸਬਲੀਕ੍ਰੁʼਤਾ ਯੁੱਧੇ ਪਰਾਕ੍ਰਮਿਣੋ ਜਾਤਾਃ ਪਰੇਸ਼਼ਾਂ ਸੈਨ੍ਯਾਨਿ ਦਵਯਿਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ|
des Feuers Kraft ausgelöscht, sind des Schwertes Schärfe entronnen, sind kräftig geworden aus der Schwachheit, sind stark geworden im Streit, haben der Fremden Heere darniedergelegt.
35 ਯੋਸ਼਼ਿਤਃ ਪੁਨਰੁੱਥਾਨੇਨ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਆਤ੍ਮਜਾਨ੍ ਲੇਭਿਰੇ, ਅਪਰੇ ਚ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੋੱਥਾਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਰਾਸ਼ਯਾ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਾਡਨੇਨ ਮ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
Weiber haben ihre Toten durch Auferstehung wiederbekommen. Andere aber sind zerschlagen und haben keine Erlösung angenommen, auf daß sie die Auferstehung, die besser ist, erlangten.
36 ਅਪਰੇ ਤਿਰਸ੍ਕਾਰੈਃ ਕਸ਼ਾਭਿ ਰ੍ਬਨ੍ਧਨੈਃ ਕਾਰਯਾ ਚ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਃ|
Etliche haben Spott und Geißeln erlitten, dazu Bande und Gefängnis;
37 ਬਹਵਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਾਘਾਤੈ ਰ੍ਹਤਾਃ ਕਰਪਤ੍ਰੈ ਰ੍ਵਾ ਵਿਦੀਰ੍ਣਾ ਯਨ੍ਤ੍ਰੈ ਰ੍ਵਾ ਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਾਃ ਖਙ੍ਗਧਾਰੈ ਰ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਪਾਦਿਤਾਃ| ਤੇ ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਛਾਗਾਨਾਂ ਵਾ ਚਰ੍ੰਮਾਣਿ ਪਰਿਧਾਯ ਦੀਨਾਃ ਪੀਡਿਤਾ ਦੁਃਖਾਰ੍ੱਤਾਸ਼੍ਚਾਭ੍ਰਾਮ੍ਯਨ੍|
sie wurden gesteinigt, zerhackt, zerstochen, durchs Schwert getötet; sie sind umhergegangen in Schafpelzen und Ziegenfellen, mit Mangel, mit Trübsal, mit Ungemach
38 ਸੰਸਾਰੋ ਯੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਯੋਗ੍ਯਸ੍ਤੇ ਨਿਰ੍ਜਨਸ੍ਥਾਨੇਸ਼਼ੁ ਪਰ੍ੱਵਤੇਸ਼਼ੁ ਗਹ੍ਵਰੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਸ਼੍ਛਿਦ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਚ ਪਰ੍ੱਯਟਨ੍|
(deren die Welt nicht wert war), und sind im Elend umhergeirrt in den Wüsten, auf den Bergen und in den Klüften und Löchern der Erde.
39 ਏਤੈਃ ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯਾਃ ਫਲੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪਿ|
Diese alle haben durch den Glauben Zeugnis überkommen und nicht empfangen die Verheißung,
40 ਯਤਸ੍ਤੇ ਯਥਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਵਿਨਾ ਸਿੱਧਾ ਨ ਭਵੇਯੁਸ੍ਤਥੈਵੇਸ਼੍ਵਰੇਣਾਸ੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਤਰੰ ਕਿਮਪਿ ਨਿਰ੍ਦਿਦਿਸ਼ੇ|
darum daß Gott etwas Besseres für uns zuvor ersehen hat, daß sie nicht ohne uns vollendet würden.
