ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ 12
1 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਹੇਰੋਦ੍ਰਾਜੋ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾਃ ਕਿਯੱਜਨੇਭ੍ਯੋ ਦੁਃਖੰ ਦਾਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰਭਤ੍|
Omtrent dien tijd nu sloeg de koning Herodes de handen aan sommigen van de gemeente om hun kwaad te doen;
2 ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯੋਹਨਃ ਸੋਦਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਕਰਵਾਲਾਘਾਤੇਨ੍ ਹਤਵਾਨ੍|
en hij doodde Jakobus, den broeder van Johannes, met het zwaard.
3 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾ ਅਭਵਨ੍ ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਸ ਪਿਤਰਮਪਿ ਧਰ੍ੱਤੁੰ ਗਤਵਾਨ੍|
En toen hij zag dat dit den Joden welgevallig was, ging hij voort en nam ook Petrus gevangen; — het was in de dagen der ongezuurde brooden.
4 ਤਦਾ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪੋਤ੍ਸਵਸਮਯ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਟਤ੍; ਅਤ ਉਤ੍ਸਵੇ ਗਤੇ ਸਤਿ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤੰ ਬਹਿਰਾਨੇੱਯਾਮੀਤਿ ਮਨਸਿ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਸ ਤੰ ਧਾਰਯਿਤ੍ਵਾ ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਣਾਰ੍ਥਮ੍ ਯੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੈਕਸੰਘੇ ਚਤ੍ਵਾਰੋ ਜਨਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚਤੁਰ੍ਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਸੰਘਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਤੰ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਕਾਰਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍|
En als hij hem gegrepen had zette hij hem in de gevangenis, en gaf hem ter bewaking aan vier wachten, elk van vier soldaten, met het plan om hem na het paaschfeest voor het volk te brengen.
5 ਕਿਨ੍ਤੁੰ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਕਾਰਾਸ੍ਥਿਤਿਕਾਰਣਾਤ੍ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾ ਲੋਕਾ ਅਵਿਸ਼੍ਰਾਮਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
Petrus werd dus in de gevangenis bewaard, maar door de gemeente werd zonder ophouden een gebed tot God voor hem gedaan.
6 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇਰੋਦਿ ਤੰ ਬਹਿਰਾਨਾਯਿਤੁੰ ਉਦ੍ਯਤੇ ਸਤਿ ਤਸ੍ਯਾਂ ਰਾਤ੍ਰੌ ਪਿਤਰੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਦ੍ਵਯਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਦ੍ਵਯੇਨ ਬੱਧ੍ਵਃ ਸਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤ ਆਸੀਤ੍, ਦੌਵਾਰਿਕਾਸ਼੍ਚ ਕਾਰਾਯਾਃ ਸੰਮੁਖੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨਤੋ ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਅਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼ੁਃ|
Toen nu Herodes hem wilde voorbrengen, sliep Petrus dien zelfden nacht tusschen twee soldaten, gebonden met twee ketenen, en wachters vóór de deur bewaarden de gevangenis.
7 ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਕਾਰਾ ਦੀਪ੍ਤਿਮਤੀ ਜਾਤਾ; ਤਤਃ ਸ ਦੂਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਕੁਕ੍ਸ਼਼ਾਵਾਵਾਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੰ ਜਾਗਰਯਿਤ੍ਵਾ ਭਾਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਤੂਰ੍ਣਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ; ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤਸ੍ਥਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਦ੍ਵਯੰ ਗਲਤ੍ ਪਤਿਤੰ|
En ziet, een engel des Heeren stond daar, en een licht scheen in het vertrek; en hij stiet Petrus in de zijde en maakte hem wakker, zeggende: Sta haastig op! — En hem vielen de ketenen van de handen.
8 ਸ ਦੂਤਸ੍ਤਮਵਦਤ੍, ਬੱਧਕਟਿਃ ਸਨ੍ ਪਾਦਯੋਃ ਪਾਦੁਕੇ ਅਰ੍ਪਯ; ਤੇਨ ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਤਿ ਦੂਤਸ੍ਤਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਗਾਤ੍ਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਗਾਤ੍ਰੇ ਨਿਧਾਯ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਹਿ|
En de engel zeide tot hem: Omgord u en maak uw schoenen vast! En hij deed alzoo. En hij zeide tot hem: Sla uw mantel om en volg mij!
9 ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਨ ਬਹਿਰਗੱਛਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਦੂਤੇਨ ਕਰ੍ੰਮੈਤਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਮਿਤਿ ਸਤ੍ਯਮਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਪ੍ਨਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍|
En hij ging uit en volgde. En hij wist niet dat het waarachtig was wat door den engel geschiedde, maar hij meende dat hij een visioen zag.
10 ਇੱਥੰ ਤੌ ਪ੍ਰਥਮਾਂ ਦ੍ਵਿਤੀਯਾਞ੍ਚ ਕਾਰਾਂ ਲਙ੍ਘਿਤ੍ਵਾ ਯੇਨ ਲੌਹਨਿਰ੍ੰਮਿਤਦ੍ਵਾਰੇਣ ਨਗਰੰ ਗਮ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਤਾਂ; ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕਵਾਟੰ ਸ੍ਵਯੰ ਮੁਕ੍ਤਮਭਵਤ੍ ਤਤਸ੍ਤੌ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਮਾਰ੍ਗੈਕਸ੍ਯ ਸੀਮਾਂ ਯਾਵਦ੍ ਗਤੌ; ਤਤੋ(ਅ)ਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਦੂਤਃ ਪਿਤਰੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍|
En toen zij de eerste en de tweede wacht waren doorgegaan, kwamen zij bij de ijzeren poort, die naar de stad leidt; en die ging vanzelf voor hen open, en zij gingen er uit en gingen een straat voort. En op eens scheidde de engel van hem.
11 ਤਦਾ ਸ ਚੇਤਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਨਿਜਦੂਤੰ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਹੇਰੋਦੋ ਹਸ੍ਤਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਸ਼ਾਯਾਸ਼੍ਚ ਮਾਂ ਸਮੁੱਧ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਹੰ ਨਿਸ਼੍ਚਯੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍|
En Petrus kwam tot zich zelven en zeide: Nu weet ik waarlijk dat de Heere zijn engel heeft gezonden en mij verlost heeft uit de hand van Herodes, en uit al de verwachting van het volk der Joden.
12 ਸ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਮਾਰ੍ਕਨਾਮ੍ਰਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤਸ੍ਯ ਯੋਹਨੋ ਮਾਤੁ ਰ੍ਮਰਿਯਮੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਬਹਵਃ ਸਮ੍ਭੂਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ ਤੰਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਗਤਃ|
En overlegd hebbende ging hij naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, bijgenaamd Markus, waar velen biddend vergaderd waren.
13 ਪਿਤਰੇਣ ਬਹਿਰ੍ਦ੍ਵਾਰ ਆਹਤੇ ਸਤਿ ਰੋਦਾਨਾਮਾ ਬਾਲਿਕਾ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਗਤਾ|
En toen hij aan de deur der poort geklopt had, kwam er een dienstmaagd met name Rhode, om open te doen.
14 ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਸ੍ਵਰੰ ਸ਼੍ਰੁਵਾ ਸਾ ਹਰ੍ਸ਼਼ਯੁਕ੍ਤਾ ਸਤੀ ਦ੍ਵਾਰੰ ਨ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਪਿਤਰੋ ਦ੍ਵਾਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਅਭ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਧਾਵਿਤ੍ਵਾ ਗਤਵਤੀ|
En de stem van Petrus herkennende, deed zij van blijdschap de poort niet open, maar liep naar binnen en boodschapte dat Petrus voor de poort stond.
15 ਤੇ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਤ੍ਵਮੁਨ੍ਮੱਤਾ ਜਾਤਾਸਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਾ ਮੁਹੁਰ੍ਮੁਹੁਰੁਕ੍ਤਵਤੀ ਸਤ੍ਯਮੇਵੈਤਤ੍|
Maar zij zeiden tot haar: Gij raast! Doch zij hield vol dat het zoo was. En zij zeiden: Het is zijn engel!
16 ਤਦਾ ਤੇ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਦੂਤੋ ਭਵੇਤ੍|
Petrus nu bleef kloppen, en als zij hadden opengedaan, zagen ze hem en stonden verbaasd.
17 ਪਿਤਰੋ ਦ੍ਵਾਰਮਾਹਤਵਾਨ੍ ਏਤਸ੍ਮਿੰਨਨ੍ਤਰੇ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਪਿਤਰੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
En toen hij hun met de hand had gewenkt om te zwijgen, vertelde hij hoe de Heere hem uit de gevangenis had uitgeleid en zeide: Boodschapt dit aan Jakobus en de broeders. — En hij ging uit en vertrok naar een andere plaats.
18 ਤਤਃ ਪਿਤਰੋ ਨਿਃਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਹਸ੍ਤੇਨ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤੰ ਕਾਰਾਯਾ ਉੱਧ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਨੀਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਤਾਨਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਯੂਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਾਕੁਬੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਞ੍ਚ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮੇਤਾਂ ਵਦਤੇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਾ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
Als het nu dag was geworden, was er geen kleine beweging onder de soldaten, wat er toch van Petrus mocht geworden zijn.
19 ਪ੍ਰਭਾਤੇ ਸਤਿ ਪਿਤਰਃ ਕ੍ਵ ਗਤ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਾਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਮਹਾਨ੍ ਕਲਹੋ ਜਾਤਃ|
En als Herodes hem had gezocht maar niet gevonden, ondervroeg hij de wachters en gebood dat zij zouden weggevoerd worden. En hij ging af van Judea naar Cesarea en bleef daar.
20 ਹੇਰੋਦ੍ ਬਹੁ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯੋੱਦੇਸ਼ੇ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਸਤਿ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਾਨ੍ ਸੰਪ੍ਰੁʼੱਛ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
Herodes nu was in twist met de Tyriërs en de Sidoniërs; maar zij kwamen gezamenlijk bij hem en wonnen Blastus, die des konings kamerheer was, voor zich, en verzochten om vrede; want hun land werd gespijzigd van dat des konings.
21 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਯਿਹੂਦੀਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰਾਵਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
En op een bepaalden dag deed Herodes een koninklijk kleed aan, en zittende op den rechterstoel hield hij een rede tot hen.
22 ਸੋਰਸੀਦੋਨਦੇਸ਼ਯੋ ਰ੍ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਹੇਰੋਦਿ ਯੁਯੁਤ੍ਸੌ ਸਤਿ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਲ੍ਵਾਸ੍ਤਨਾਮਾਨੰ ਤਸ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰਗ੍ਰੁʼਹਾਧੀਸ਼ੰ ਸਹਾਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹੇਰੋਦਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸਨ੍ਧਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਞੋ ਦੇਸ਼ੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਭਰਣਮ੍ ਅਭਵਤ੍ਂ
En het volk riep uit: De stem van een god en niet van een mensch!
23 ਅਤਃ ਕੁਤ੍ਰਚਿਨ੍ ਨਿਰੁਪਿਤਦਿਨੇ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਕੀਯੰ ਪਰਿੱਛਦੰ ਪਰਿਧਾਯ ਸਿੰਹਾਸਨੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਥਾਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍|
En op dat zelfde oogenblik sloeg hem een engel des Heeren, omdat hij Gode de glorie niet gaf; en door de wormen verteerd zijnde, gaf hij den geest.
24 ਤਤੋ ਲੋਕਾ ਉੱਚੈਃਕਾਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਏਸ਼਼ ਮਨੁਜਰਵੋ ਨ ਹਿ, ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਵਃ|
En het woord Gods nam toe en vermeerderde.
25 ਤਦਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਮਾਨੰ ਨਾਕਰੋਤ੍; ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤੋ ਹਠਾਤ੍ ਤੰ ਪ੍ਰਾਹਰਤ੍ ਤੇਨੈਵ ਸ ਕੀਟੈਃ ਕ੍ਸ਼਼ੀਣਃ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਜਹਾਤ੍| ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾ ਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਬਲਾਭਵਤ੍| ਤਤਃ ਪਰੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾਸ਼ੌਲੌ ਯਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਣੋ ਭਾਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਤਾਂ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮ੍ਪਾਦਿਤੇ ਸਤਿ ਮਾਰ੍ਕਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਯੋ ਯੋਹਨ੍ ਤੰ ਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਾਤ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤੌ|
Barnabas nu en Saulus keerden terug van Jerusalem, als zij den dienst volbracht hadden, en namen ook Johannes mede, die bijgenaamd wordt Markus.
