ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ 23
1 ਸਭਾਸਦ੍ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪੌਲੋ(ਅ)ਨਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਯਾ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਅਕਥਯਤ੍, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਾ ਅਦ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਸਰਲੇਨ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਆਚਰਾਮਿ|
Paulus nu, den Raad sterk aanziende, zeide: Mannen broeders! Ik heb tot op den dag van heden met een volkomen goede konsciëntie voor God verkeerd.
2 ਅਨੇਨ ਹਨਾਨੀਯਨਾਮਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਤੰ ਕਪੋਲੇ ਚਪੇਟੇਨਾਹਨ੍ਤੁੰ ਸਮੀਪਸ੍ਥਲੋਕਾਨ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
Maar de hoogepriester Ananias beval aan degenen die bij hem stonden, om hem op den mond te slaan.
3 ਤਦਾ ਪੌਲਸ੍ਤਮਵਦਤ੍, ਹੇ ਬਹਿਸ਼਼੍ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਹਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤੋਸ੍ਤਿ, ਯਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਵਿਚਾਰਯਿਤੁਮ੍ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਲਙ੍ਘਿਤ੍ਵਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰਹਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਸਿ|
Toen zeide Paulus tot hem: U zal God slaan, gij gewitte muur! Zit gij daar om mij te oordeelen naar de wet, en beveelt gij tegen de wet dat ik geslagen zal worden?
4 ਤਤੋ ਨਿਕਟਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾ ਅਕਥਯਨ੍, ਤ੍ਵੰ ਕਿਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਾਯਾਜਕੰ ਨਿਨ੍ਦਸਿ?
En die daarbij stonden zeiden: Scheldt gij den hoogepriester Gods?
5 ਤਤਃ ਪੌਲਃ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਮਹਾਯਾਜਕ ਏਸ਼਼ ਇਤਿ ਨ ਬੁੱਧੰ ਮਯਾ ਤਦਨ੍ਯੱਚ ਸ੍ਵਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਧਿਪਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ ਦੁਰ੍ੱਵਾਕ੍ਯੰ ਮਾ ਕਥਯ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਲਿਪਿਰਸ੍ਤਿ|
Toén zeide Paulus: Ik wist niet, broeders! dat het de hoogepriester was; want er is geschreven: Van den overste uws volks zult gij geen kwaad spreken.
6 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪੌਲਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਰ੍ੱਧੰ ਸਿਦੂਕਿਲੋਕਾ ਅਰ੍ੱਧੰ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕਾ ਇਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਸਭਾਸ੍ਥਲੋਕਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍ ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਅਹੰ ਫਿਰੂਸ਼ਿਮਤਾਵਲਮ੍ਬੀ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਸਤ੍ਨਾਨਸ਼੍ਚ, ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਾਨੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਕਰਣਾਦ੍ ਅਹਮਪਵਾਦਿਤੋਸ੍ਮਿ|
En Paulus wist dat de eene helft van hen sadduceërs en de andere helft fariseërs waren, en hij riep in den Raad: Mannen broeders! ik ben fariseër, eens fariseërs zoon! over de hoop en de verrijzenis der dooden word ik geoordeeld
7 ਇਤਿ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਫਿਰੂਸ਼ਿਸਿਦੂਕਿਨੋਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਭਿੰਨਵਾਕ੍ਯਤ੍ਵਾਤ੍ ਸਭਾਯਾ ਮਧ੍ਯੇ ਦ੍ਵੌ ਸੰਘੌ ਜਾਤੌ|
Toen hij dit nu gezegd had, rees er een twist tusschen de fariseërs en sadduceërs, en de vergadering werd verdeeld.
8 ਯਤਃ ਸਿਦੂਕਿਲੋਕਾ ਉੱਥਾਨੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾ ਆਤ੍ਮਾਨਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਮਪਿ ਨ ਮਨ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਙ੍ਗੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ|
Want de sadduceërs zeggen dat er geen verrijzenis is, noch engel, noch geest; maar de fariseërs belijden beide.
9 ਤਤਃ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਤਿਸ਼ਯਕੋਲਾਹਲੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਂ ਪਕ੍ਸ਼਼ੀਯਾਃ ਸਭਾਸ੍ਥਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਪ੍ਰਤਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੋ (ਅ)ਕਥਯਨ੍, ਏਤਸ੍ਯ ਮਾਨਵਸ੍ਯ ਕਮਪਿ ਦੋਸ਼਼ੰ ਨ ਪਸ਼੍ਯਾਮਃ; ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਆਤ੍ਮਾ ਵਾ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਦੂਤ ਏਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਦਿਸ਼ਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਨ ਯੋਤ੍ਸ੍ਯਾਮਃ|
Er ontstond dan een groot geschreeuw, en sommige schriftgeleerden, van de partij der fariseërs, stonden op en streden, zeggende: Niets kwaads vinden wij in dezen mensch! en indien er eens een geest of engel tot hem gesproken heeft?
10 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਤੀਵ ਭਿੰਨਵਾਕ੍ਯਤ੍ਵੇ ਸਤਿ ਤੇ ਪੌਲੰ ਖਣ੍ਡੰ ਖਣ੍ਡੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੀਤ੍ਯਾਸ਼ਙ੍ਕਯਾ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿਃ ਸੇਨਾਗਣੰ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਤੁੰ ਸਭਾਤੋ ਬਲਾਤ੍ ਪੌਲੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦੁਰ੍ਗੰ ਨੇਤਞ੍ਚਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍|
Toen er nu een hevige twist was, vreesde de overste dat Paulus door hen zou verscheurd worden, en hij gebood dat het krijgsvolk zou afkomen en hem uit hun midden wegrukken en naar het kasteel brengen.
11 ਰਾਤ੍ਰੋ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪੌਲ ਨਿਰ੍ਭਯੋ ਭਵ ਯਥਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੇ ਮਯਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਰੋਮਾਨਗਰੇਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਦਾਤਵ੍ਯਮ੍|
En den volgenden nacht stond de Heere bij hem en zeide: Houd moed, Paulus! want evenals gij van Mij te Jerusalem hebt getuigd, zoo moet gij ook te Rome getuigen!
12 ਦਿਨੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸਤਿ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪੌਲੰ ਨ ਹਤ੍ਵਾ ਭੋਜਨਪਾਨੇ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤਿ ਸ਼ਪਥੇਨ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਅਬਧ੍ਨਨ੍|
Toen het nu dag was geworden, spanden de Joden samen, en vervloekten zich zelven, zeggende dat zij niet zouden eten of drinken vóórdat ze Paulus zouden vermoord hebben.
13 ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ੱਜਨੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਧਿਕਾ ਲੋਕਾ ਇਤਿ ਪਣਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|
En er waren meer dan veertig die deze samenzwering gemaakt hadden.
14 ਤੇ ਮਹਾਯਾਜਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਯਨ੍, ਵਯੰ ਪੌਲੰ ਨ ਹਤ੍ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਹੇ ਦ੍ਰੁʼਢੇਨਾਨੇਨ ਸ਼ਪਥੇਨ ਬੱਧ੍ਵਾ ਅਭਵਾਮ|
En deze gingen tot de overpriesters en de oudsten en zeiden: Met een vervloeking hebben wij ons zelven verbonden, om niets te proeven vóórdat wij Paulus vermoord hebben.
15 ਅਤਏਵ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸਭਾਸਦ੍ਲੋਕੈਃ ਸਹ ਵਯੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਵਿਚਾਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥੰ ਭਵਾਨ੍ ਸ਼੍ਵੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਤਮ੍ ਆਨਯਤ੍ਵਿਤਿ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਯੇ ਨਿਵੇਦਨੰ ਕੁਰੁਤ ਤੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਵਯੰ ਤੰ ਹਨ੍ਤੁ ਸੱਜਿਸ਼਼੍ਯਾਮ|
Nu dan, laat gij den overste met den Raad weten dat hij hem tot u afbrenge, alsof gij zijn zaak nauwkeuriger zoudt onderzoeken; en wij zijn gereed hem te vermoorden eer hij bij u komt.
16 ਤਦਾ ਪੌਲਸ੍ਯ ਭਾਗਿਨੇਯਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮਿਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਦੁਰ੍ਗੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪੌਲਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍|
Doch de zoon van Paulus zuster hoorde van dezen aanslag, en hij kwam en ging in het kasteel en vertelde het aan Paulus.
17 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲ ਏਕੰ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਮ੍ ਆਹੂਯ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦਮ੍ ਭਾਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤੇਃ ਸਮੀਪੇ(ਅ)ਸ੍ਯ ਯੁਵਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਕਿਞ੍ਚਿੰਨਿਵੇਦਨਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਤ੍ਸਵਿਧਮ੍ ਏਨੰ ਨਯ|
En Paulus riep een der hoofdmannen tot zich en zeide: Breng dezen jongeling naar den overste, want hij heeft hem wat te zeggen!
18 ਤਤਃ ਸ ਤਮਾਦਾਯ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤੇਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਭਵਤਃ ਸਮੀਪੇ(ਅ)ਸ੍ਯ ਕਿਮਪਿ ਨਿਵੇਦਨਮਾਸ੍ਤੇ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਬਨ੍ਦਿਃ ਪੌਲੋ ਮਾਮਾਹੂਯ ਭਵਤਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਏਨਮ੍ ਆਨੇਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
Deze nu nam hem en bracht hem tot den overste en zeide: De gevangene Paulus heeft mij tot zich geroepen en gevraagd om dezen jongeling tot u te brengen, die u wat te zeggen heeft.
19 ਤਦਾ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਰ੍ਜਨਸ੍ਥਾਨੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍ ਤਵ ਕਿੰ ਨਿਵੇਦਨੰ? ਤਤ੍ ਕਥਯ|
De overste dan nam hem bij de hand en ging terzijde en vroeg: Wat hebt gij mij te boodschappen?
20 ਤਤਃ ਸੋਕਥਯਤ੍, ਯਿਹੂਦੀਯਲਾਕਾਃ ਪੌਲੇ ਕਮਪਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਵਿਚਾਰੰ ਛਲੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੰ ਸਭਾਂ ਨੇਤੁੰ ਭਵਤਃ ਸਮੀਪੇ ਨਿਵੇਦਯਿਤੁੰ ਅਮਨ੍ਤ੍ਰਯਨ੍|
En hij zeide: De Joden zijn overeengekomen om u te verzoeken dat gij morgen Paulus zoudt afbrengen naar den Raad, alsof ze wat nauwkeuriger zijn zaak zouden onderzoeken;
21 ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਵਤਾ ਤੰਨ ਸ੍ਵੀਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇਵਰ੍ੱਤਿਨਸ਼੍ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ੱਜਨੇਭ੍ਯੋ (ਅ)ਧਿਕਲੋਕਾ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਪੌਲੰ ਨ ਹਤ੍ਵਾ ਭੋਜਨੰ ਪਾਨਞ੍ਚ ਨ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤਿ ਸ਼ਪਥੇਨ ਬੱਧਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਘਾਤਕਾ ਇਵ ਸੱਜਿਤਾ ਇਦਾਨੀਂ ਕੇਵਲੰ ਭਵਤੋ (ਅ)ਨੁਮਤਿਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੇ|
maar geloof ze niet, want meer dan veertig mannen uit hen leggen hem lagen, die zich door een vervloeking verbonden hebben om niets te eten of te drinken vóórdat ze hem vermoord hebben; en nu zijn zij gereed en wachten op uw toezegging.
22 ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਤ੍ਵੰ ਨਿਵੇਦਿਤਵਾਨ੍ ਤਾਂ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਮਾ ਕਥਯੇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿਸ੍ਤੰ ਯੁਵਾਨੰ ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
De overste dan liet den jongeling gaan en gebood hem: Zeg aan niemand dat gij mij dit hebt verteld!
23 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸਹਸ੍ਰਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਦ੍ਵੌ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤੀ ਆਹੂਯੇਦਮ੍ ਆਦਿਸ਼ਤ੍, ਯੁਵਾਂ ਰਾਤ੍ਰੌ ਪ੍ਰਹਰੈਕਾਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰੰ ਯਾਤੁੰ ਪਦਾਤਿਸੈਨ੍ਯਾਨਾਂ ਦ੍ਵੇ ਸ਼ਤੇ ਘੋਟਕਾਰੋਹਿਸੈਨ੍ਯਾਨਾਂ ਸਪ੍ਤਤਿੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿਧਾਰਿਸੈਨ੍ਯਾਨਾਂ ਦ੍ਵੇ ਸ਼ਤੇ ਚ ਜਨਾਨ੍ ਸੱਜਿਤਾਨ੍ ਕੁਰੁਤੰ|
En hij riep twee hoofdmannen tot zich en zeide: Maakt tweehonderd soldaten gereed om naar Cesarea te gaan, en zeventig ruiters, en tweehonderd lansiers, tegen de derde ure van den nacht,
24 ਪੌਲਮ੍ ਆਰੋਹਯਿਤੁੰ ਫੀਲਿਕ੍ਸ਼਼ਾਧਿਪਤੇਃ ਸਮੀਪੰ ਨਿਰ੍ੱਵਿਘ੍ਨੰ ਨੇਤੁਞ੍ਚ ਵਾਹਨਾਨਿ ਸਮੁਪਸ੍ਥਾਪਯਤੰ|
en zorgt voor zadelbeesten, om Paulus daarop te zetten en hem zonder letsel over te brengen naar den stadhouder Felix.
25 ਅਪਰੰ ਸ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਿਤ੍ਵਾ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤੱਲਿਖਿਤਮੇਤਤ੍,
En hij schreef een brief van dezen inhoud:
26 ਮਹਾਮਹਿਮਸ਼੍ਰੀਯੁਕ੍ਤਫੀਲਿਕ੍ਸ਼਼ਾਧਿਪਤਯੇ ਕ੍ਲੌਦਿਯਲੁਸ਼਼ਿਯਸ੍ਯ ਨਮਸ੍ਕਾਰਃ|
Klaudius Lysias, aan den machtigen stadhouder Felix, geluk!
27 ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਃ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਏਨੰ ਮਾਨਵੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਹਸ੍ਤੈ ਰ੍ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਾ ਏਤਸ੍ਮਿੰਨਨ੍ਤਰੇ ਸਸੈਨ੍ਯੋਹੰ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਾਯ ਏਸ਼਼ ਜਨੋ ਰੋਮੀਯ ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਤੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
Dezen man, die door de Joden is gegrepen, en die door hen zou vermoord zijn, heb ik verlost, door hen met het krijgsvolk te overvallen, toen ik vernam dat hij een Romein is;
28 ਕਿੰਨਿਮਿੱਤੰ ਤੇ ਤਮਪਵਦਨ੍ਤੇ ਤੱਜ੍ਞਾਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾ ਸਭਾਂ ਤਮਾਨਾਯਿਤਵਾਨ੍|
en de oorzaak willende weten waarom zij hem beschuldigden, heb ik hem in hun Raad gebracht,
29 ਤਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਵਿਰੁੱਧਯਾ ਕਯਾਚਨ ਕਥਯਾ ਸੋ(ਅ)ਪਵਾਦਿਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਬਨ੍ਧਨਾਰ੍ਹੋ ਵਾ ਪ੍ਰਾਣਨਾਸ਼ਾਰ੍ਹੋ ਭਵਤੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਕੋਪ੍ਯਪਰਾਧੋ ਮਯਾਸ੍ਯ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ|
en bevonden dat hij werd beschuldigd over eenige vragen van hun wet, maar dat hij geen beschuldiging tegen zich had, die den dood of banden verdiende;
30 ਤਥਾਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯਾਸ੍ਯ ਵਧਾਰ੍ਥੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਘਾਤਕਾਇਵ ਸੱਜਿਤਾ ਏਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਵ ਸਮੀਪਮੇਨੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਯਾਪਵਾਦਕਾਂਸ਼੍ਚ ਤਵ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾਪਵਦਿਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਮ੍| ਭਵਤਃ ਕੁਸ਼ਲੰ ਭੂਯਾਤ੍|
maar toen mij te kennen gegeven werd dat er uit hen tegen den man een samenspanning was, heb ik hem terstond tot u gezonden, en ook zijn beschuldigers geboden voor u te zeggen wat ze tegen hem hadden. Vaarwel!
31 ਸੈਨ੍ਯਗਣ ਆਜ੍ਞਾਨੁਸਾਰੇਣ ਪੌਲੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯਾਂ ਰਜਨ੍ਯਾਮ੍ ਆਨ੍ਤਿਪਾਤ੍ਰਿਨਗਰਮ੍ ਆਨਯਤ੍|
De soldaten dan namen Paulus, zooals hun geboden was, en brachten hem des nachts naar Antipatris,
32 ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਤੇਨ ਸਹ ਯਾਤੁੰ ਘੋਟਕਾਰੂਢਸੈਨ੍ਯਗਣੰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਦੁਰ੍ਗੰ ਗਤਵਾਨ੍|
en den volgenden dag lieten zij de ruiters met hem trekken, en zij keerden terug naar het kasteel.
33 ਤਤਃ ਪਰੇ ਘੋਟਕਾਰੋਹਿਸੈਨ੍ਯਗਣਃ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤਤ੍ਪਤ੍ਰਮ੍ ਅਧਿਪਤੇਃ ਕਰੇ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪੌਲਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍|
Dezen nu, in Cesarea aangekomen zijnde, en den brief aan den stadhouder overgegeven hebbende, stelden ook Paulus voor hem.
34 ਤਦਾਧਿਪਤਿਸ੍ਤਤ੍ਪਤ੍ਰੰ ਪਠਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍ ਏਸ਼਼ ਕਿਮ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯੋ ਜਨਃ? ਸ ਕਿਲਿਕਿਯਾਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯ ਏਕੋ ਜਨ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
Nadat hij nu den brief gelezen had, vroeg de stadhouder uit welke provincie Paulus was? en vernomen hebbende dat hij uit Cilicië was, zeide hij:
35 ਤਵਾਪਵਾਦਕਗਣ ਆਗਤੇ ਤਵ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਾਮਿ| ਹੇਰੋਦ੍ਰਾਜਗ੍ਰੁʼਹੇ ਤੰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
Ik zal u verhooren, wanneer ook uw beschuldigers gekomen zijn. En hij gebood dat hij in het rechthuis van Herodes zou bewaard worden.
