ମାର୍କଃ 1
1 ଈଶ୍ୱରପୁତ୍ରସ୍ୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦାରମ୍ଭଃ|
Anfang der frohen Botschaft von Jesus Christus, dem Sohne Gottes.
2 ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ଗ୍ରନ୍ଥେଷୁ ଲିପିରିତ୍ଥମାସ୍ତେ, ପଶ୍ୟ ସ୍ୱକୀଯଦୂତନ୍ତୁ ତୱାଗ୍ରେ ପ୍ରେଷଯାମ୍ୟହମ୍| ଗତ୍ୱା ତ୍ୱଦୀଯପନ୍ଥାନଂ ସ ହି ପରିଷ୍କରିଷ୍ୟତି|
So, wie geschrieben steht bei dem Propheten Isaias: "Siehe, ich sende meinen Engel vor dir her, der dir den Weg bereiten soll."
3 "ପରମେଶସ୍ୟ ପନ୍ଥାନଂ ପରିଷ୍କୁରୁତ ସର୍ୱ୍ୱତଃ| ତସ୍ୟ ରାଜପଥଞ୍ଚୈୱ ସମାନଂ କୁରୁତାଧୁନା| " ଇତ୍ୟେତତ୍ ପ୍ରାନ୍ତରେ ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତଃ କସ୍ୟଚିଦ୍ରୱଃ||
Eine Stimme ruft in der Steppe: 'Richtet her den Weg des Herrn, macht seine Pfade eben."'
4 ସଏୱ ଯୋହନ୍ ପ୍ରାନ୍ତରେ ମଜ୍ଜିତୱାନ୍ ତଥା ପାପମାର୍ଜନନିମିତ୍ତଂ ମନୋୱ୍ୟାୱର୍ତ୍ତକମଜ୍ଜନସ୍ୟ କଥାଞ୍ଚ ପ୍ରଚାରିତୱାନ୍|
Johannes trat in der Steppe auf, taufte und verkündete die Taufe der Bekehrung zur Nachlassung der Sünden.
5 ତତୋ ଯିହୂଦାଦେଶଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରନିୱାସିନଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ବହି ର୍ଭୂତ୍ୱା ତସ୍ୟ ସମୀପମାଗତ୍ୟ ସ୍ୱାନି ସ୍ୱାନି ପାପାନ୍ୟଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଂ ତେନ ମଜ୍ଜିତା ବଭୂୱୁଃ|
Das ganze Land Judäa zog zu ihm hinaus, sowie alle Bewohner Jerusalems. Man ließ sich von ihm im Jordanfluß taufen, wobei man seine Sünden bekannte.
6 ଅସ୍ୟ ଯୋହନଃ ପରିଧେଯାନି କ୍ରମେଲକଲୋମଜାନି, ତସ୍ୟ କଟିବନ୍ଧନଂ ଚର୍ମ୍ମଜାତମ୍, ତସ୍ୟ ଭକ୍ଷ୍ୟାଣି ଚ ଶୂକକୀଟା ୱନ୍ୟମଧୂନି ଚାସନ୍|
Johannes trug ein Kleid aus Kamelhaaren und einen Ledergürtel um die Lenden; er nährte sich von Heuschrecken und wildem Honig.
7 ସ ପ୍ରଚାରଯନ୍ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ, ଅହଂ ନମ୍ରୀଭୂଯ ଯସ୍ୟ ପାଦୁକାବନ୍ଧନଂ ମୋଚଯିତୁମପି ନ ଯୋଗ୍ୟୋସ୍ମି, ତାଦୃଶୋ ମତ୍ତୋ ଗୁରୁତର ଏକଃ ପୁରୁଷୋ ମତ୍ପଶ୍ଚାଦାଗଚ୍ଛତି|
Er predigte und sprach: "Nach mir kommt einer, der mächtiger ist als ich; ich bin nicht wert, mich vor ihm hinzubeugen und ihm die Riemen seiner Schuhe loszulösen.
8 ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜଲେ ମଜ୍ଜିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ସ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମାନି ସଂମଜ୍ଜଯିଷ୍ୟତି|
Ich habe euch nur mit Wasser getauft. Er aber wird euch mit dem Heiligen Geiste taufen."
9 ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ନେୱ କାଲେ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ନାସରଦ୍ଗ୍ରାମାଦ୍ ଯୀଶୁରାଗତ୍ୟ ଯୋହନା ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଂ ମଜ୍ଜିତୋଽଭୂତ୍|
In jenen Tagen kam Jesus von Nazareth in Galiläa und ließ sich im Jordan von Johannes taufen.
10 ସ ଜଲାଦୁତ୍ଥିତମାତ୍ରୋ ମେଘଦ୍ୱାରଂ ମୁକ୍ତଂ କପୋତୱତ୍ ସ୍ୱସ୍ୟୋପରି ଅୱରୋହନ୍ତମାତ୍ମାନଞ୍ଚ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍|
Und sogleich, als er aus dem Wasser stieg, sah er, wie sich die Himmel öffneten und wie der Geist einer Taube gleich auf ihn niederschwebte und über ihm blieb.
11 ତ୍ୱଂ ମମ ପ୍ରିଯଃ ପୁତ୍ରସ୍ତ୍ୱଯ୍ୟେୱ ମମମହାସନ୍ତୋଷ ଇଯମାକାଶୀଯା ୱାଣୀ ବଭୂୱ|
Und eine Stimme kam vom Himmel her: "Du bist mein geliebter Sohn; an dir habe ich mein Wohlgefallen."
12 ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଆତ୍ମା ତଂ ପ୍ରାନ୍ତରମଧ୍ୟଂ ନିନାଯ|
Und gleich hernach trieb ihn der Geist in die Einsamkeit
13 ଅଥ ସ ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ଦିନାନି ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ୱନ୍ୟପଶୁଭିଃ ସହ ତିଷ୍ଠନ୍ ଶୈତାନା ପରୀକ୍ଷିତଃ; ପଶ୍ଚାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତାସ୍ତଂ ସିଷେୱିରେ|
Vierzig Tage und vierzig Nächte war er in der Einsamkeit und ward vom Satan versucht; er lebte bei den wilden Tieren; doch Engel dienten ihm.
14 ଅନନ୍ତରଂ ଯୋହନି ବନ୍ଧନାଲଯେ ବଦ୍ଧେ ସତି ଯୀଶୁ ର୍ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶମାଗତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯନ୍ କଥଯାମାସ,
Nach der Gefangennahme des Johannes begab sich Jesus nach Galiläa und verkündete die frohe Botschaft vom Reiche Gottes.
15 କାଲଃ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟଞ୍ଚ ସମୀପମାଗତଂ; ଅତୋହେତୋ ର୍ୟୂଯଂ ମନାଂସି ୱ୍ୟାୱର୍ତ୍ତଯଧ୍ୱଂ ସୁସଂୱାଦେ ଚ ୱିଶ୍ୱାସିତ|
Er sprach: "Erfüllt ist die Zeit; das Reich Gottes ist nahe! Bekehret euch und glaubt an die frohe Botschaft!"
16 ତଦନନ୍ତରଂ ସ ଗାଲୀଲୀଯସମୁଦ୍ରସ୍ୟ ତୀରେ ଗଚ୍ଛନ୍ ଶିମୋନ୍ ତସ୍ୟ ଭ୍ରାତା ଅନ୍ଦ୍ରିଯନାମା ଚ ଇମୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ ମତ୍ସ୍ୟଧାରିଣୌ ସାଗରମଧ୍ୟେ ଜାଲଂ ପ୍ରକ୍ଷିପନ୍ତୌ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତାୱୱଦତ୍,
Einst wanderte er an Galiläas Meer entlang, als er den Simon und Andreas, Simons Bruder, sah. Sie warfen eben ein Netz ins Wasser aus; sie waren nämlich Fischer.
17 ଯୁୱାଂ ମମ ପଶ୍ଚାଦାଗଚ୍ଛତଂ, ଯୁୱାମହଂ ମନୁଷ୍ୟଧାରିଣୌ କରିଷ୍ୟାମି|
Und Jesus sprach zu ihnen: "Kommt, folget mir! Ich werde euch zu Menschenfischern machen."
18 ତତସ୍ତୌ ତତ୍କ୍ଷଣମେୱ ଜାଲାନି ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାତ୍ ଜଗ୍ମତୁଃ|
Augenblicklich ließen sie ihre Netze liegen und folgten ihm.
19 ତତଃ ପରଂ ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଦୂରଂ ଗତ୍ୱା ସ ସିୱଦୀପୁତ୍ରଯାକୂବ୍ ତଦ୍ଭ୍ରାତୃଯୋହନ୍ ଚ ଇମୌ ନୌକାଯାଂ ଜାଲାନାଂ ଜୀର୍ଣମୁଦ୍ଧାରଯନ୍ତୌ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତାୱାହୂଯତ୍|
Er ging ein wenig weiter; da sah er Jakobus, den Sohn des Zebedäus, und Johannes, seinen Bruder. In ihrem Boote legten sie gerade die Netze sich zurecht.
20 ତତସ୍ତୌ ନୌକାଯାଂ ୱେତନଭୁଗ୍ଭିଃ ସହିତଂ ସ୍ୱପିତରଂ ୱିହାଯ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦୀଯତୁଃ|
Sogleich berief er sie. Sie ließen ihren Vater Zebedäus im Boot bei den Tagelöhnern und gingen mit ihm fort.
21 ତତଃ ପରଂ କଫର୍ନାହୂମ୍ନାମକଂ ନଗରମୁପସ୍ଥାଯ ସ ୱିଶ୍ରାମଦିୱସେ ଭଜନଗ୍ରହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ସମୁପଦିଦେଶ|
Sie gingen nach Kapharnaum hinein. Gleich am Sabbat begab er sich in die Synagoge, wo er lehrte.
22 ତସ୍ୟୋପଦେଶାଲ୍ଲୋକା ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମେନିରେ ଯତଃ ସୋଧ୍ୟାପକାଇୱ ନୋପଦିଶନ୍ ପ୍ରଭାୱୱାନିୱ ପ୍ରୋପଦିଦେଶ|
Man war von seiner Lehre hingerissen; denn er lehrte sie wie einer, der Vollmacht hat, und nicht wie die Schriftgelehrten.
23 ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ ଭଜନଗୃହେ ଅପୱିତ୍ରଭୂତେନ ଗ୍ରସ୍ତ ଏକୋ ମାନୁଷ ଆସୀତ୍| ସ ଚୀତ୍ଶବ୍ଦଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାଞ୍ଚକେ
In ihrer Synagoge war ein Mensch im Banne eines unreinen Geistes. Er schrie laut
24 ଭୋ ନାସରତୀଯ ଯୀଶୋ ତ୍ୱମସ୍ମାନ୍ ତ୍ୟଜ, ତ୍ୱଯା ସହାସ୍ମାକଂ କଃ ସମ୍ବନ୍ଧଃ? ତ୍ୱଂ କିମସ୍ମାନ୍ ନାଶଯିତୁଂ ସମାଗତଃ? ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୱିତ୍ରଲୋକ ଇତ୍ୟହଂ ଜାନାମି|
und rief: "Oho! Was willst du von uns, Jesus von Nazareth? Bist du gekommen, uns zu verderben? Ich weiß, wer du bist: der Heilige Gottes."
25 ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ତର୍ଜଯିତ୍ୱା ଜଗାଦ ତୂଷ୍ଣୀଂ ଭୱ ଇତୋ ବହିର୍ଭୱ ଚ|
Doch Jesus drohte ihm und sprach: "Schweig! Fahr von ihm aus!"
26 ତତଃ ସୋଽପୱିତ୍ରଭୂତସ୍ତଂ ସମ୍ପୀଡ୍ୟ ଅତ୍ୟୁଚୈଶ୍ଚୀତ୍କୃତ୍ୟ ନିର୍ଜଗାମ|
Da zerrte ihn der unreine Geist hin und her und fuhr mit gellendem Geschrei von ihm aus.
27 ତେନୈୱ ସର୍ୱ୍ୱେ ଚମତ୍କୃତ୍ୟ ପରସ୍ପରଂ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ, ଅହୋ କିମିଦଂ? କୀଦୃଶୋଽଯଂ ନୱ୍ୟ ଉପଦେଶଃ? ଅନେନ ପ୍ରଭାୱେନାପୱିତ୍ରଭୂତେଷ୍ୱାଜ୍ଞାପିତେଷୁ ତେ ତଦାଜ୍ଞାନୁୱର୍ତ୍ତିନୋ ଭୱନ୍ତି|
Alle entsetzten sich und stritten miteinander. Sie fragten: "Was ist doch das, die neue Lehre in der Vollmacht Gottes? Gebietet er doch selbst unreinen Geistern, und sie gehorchen ihm."
28 ତଦା ତସ୍ୟ ଯଶୋ ଗାଲୀଲଶ୍ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥସର୍ୱ୍ୱଦେଶାନ୍ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|
Sein Ruf ging überall hinaus ins ganze Gebiet von Galiläa.
29 ଅପରଞ୍ଚ ତେ ଭଜନଗୃହାଦ୍ ବହି ର୍ଭୂତ୍ୱା ଯାକୂବ୍ୟୋହନ୍ଭ୍ୟାଂ ସହ ଶିମୋନ ଆନ୍ଦ୍ରିଯସ୍ୟ ଚ ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିୱିଶୁଃ|
Dann ging er aus der Synagoge fort und kam ins Haus des Simon und Andreas, in der Begleitung von Jakobus und Johannes.
30 ତଦା ପିତରସ୍ୟ ଶ୍ୱଶ୍ରୂର୍ଜ୍ୱରପୀଡିତା ଶଯ୍ୟାଯାମାସ୍ତ ଇତି ତେ ତଂ ଝଟିତି ୱିଜ୍ଞାପଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ|
Die Schwiegermutter des Simon lag fieberkrank darnieder, und sie erzählten ihm sofort von ihr.
31 ତତଃ ସ ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟା ହସ୍ତଂ ଧୃତ୍ୱା ତାମୁଦସ୍ଥାପଯତ୍; ତଦୈୱ ତାଂ ଜ୍ୱରୋଽତ୍ୟାକ୍ଷୀତ୍ ତତଃ ପରଂ ସା ତାନ୍ ସିଷେୱେ|
Da trat er zu ihr hin, ergriff sie bei der Hand und richtete sie auf. Da wich von ihr das Fieber, und sie diente ihnen.
32 ଅଥାସ୍ତଂ ଗତେ ରୱୌ ସନ୍ଧ୍ୟାକାଲେ ସତି ଲୋକାସ୍ତତ୍ସମୀପଂ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ରୋଗିଣୋ ଭୂତଧୃତାଂଶ୍ଚ ସମାନିନ୍ୟୁଃ|
Als es Abend wurde und die Sonne untergegangen war, brachte man zu ihm alle Kranken und Besessenen.
33 ସର୍ୱ୍ୱେ ନାଗରିକା ଲୋକା ଦ୍ୱାରି ସଂମିଲିତାଶ୍ଚ|
Die ganze Stadt drängte sich vor der Tür zusammen.
34 ତତଃ ସ ନାନାୱିଧରୋଗିଣୋ ବହୂନ୍ ମନୁଜାନରୋଗିଣଶ୍ଚକାର ତଥା ବହୂନ୍ ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯାଞ୍ଚକାର ତାନ୍ ଭୂତାନ୍ କିମପି ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁଂ ନିଷିଷେଧ ଚ ଯତୋହେତୋସ୍ତେ ତମଜାନନ୍|
Er heilte viele Kranke von mannigfachen Leiden und trieb auch viele Dämonen aus; doch ließ er es nicht zu, daß die Dämonen redeten; sie erkannten ihn nämlich.
35 ଅପରଞ୍ଚ ସୋଽତିପ୍ରତ୍ୟୂଷେ ୱସ୍ତୁତସ୍ତୁ ରାତ୍ରିଶେଷେ ସମୁତ୍ଥାଯ ବହିର୍ଭୂଯ ନିର୍ଜନଂ ସ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ|
Frühmorgens, als es noch ganz dunkel war, stand er auf, ging fort und kam an einen abgelegenen Ort, wo er betete.
36 ଅନନ୍ତରଂ ଶିମୋନ୍ ତତ୍ସଙ୍ଗିନଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଗତୱନ୍ତଃ|
Simon und die Seinen gingen ihm rasch nach.
37 ତଦୁଦ୍ଦେଶଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତମୱଦନ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାସ୍ତ୍ୱାଂ ମୃଗଯନ୍ତେ|
Sie fanden ihn und sagten zu ihm: "Alle suchen dich."
38 ତଦା ସୋଽକଥଯତ୍ ଆଗଚ୍ଛତ ୱଯଂ ସମୀପସ୍ଥାନି ନଗରାଣି ଯାମଃ, ଯତୋଽହଂ ତତ୍ର କଥାଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ବହିରାଗମମ୍|
Er sprach zu ihnen: "Laßt uns auch anderswohin gehen, in die Flecken da umher, damit ich auch dort predige; dazu bin ich gekommen."
39 ଅଥ ସ ତେଷାଂ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ଭଜନଗୃହେଷୁ କଥାଃ ପ୍ରଚାରଯାଞ୍ଚକ୍ରେ ଭୂତାନତ୍ୟାଜଯଞ୍ଚ|
So zog er denn umher und predigte überall in Galiläa in ihren Synagogen und trieb die Dämonen aus.
40 ଅନନ୍ତରମେକଃ କୁଷ୍ଠୀ ସମାଗତ୍ୟ ତତ୍ସମ୍ମୁଖେ ଜାନୁପାତଂ ୱିନଯଞ୍ଚ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍ ଯଦି ଭୱାନ୍ ଇଚ୍ଛତି ତର୍ହି ମାଂ ପରିଷ୍କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
Da kam zu ihm ein Aussätziger; auf den Knien flehte er ihn an und sprach: "Wenn du willst, kannst du mich rein machen."
41 ତତଃ କୃପାଲୁ ର୍ୟୀଶୁଃ କରୌ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ତଂ ସ୍ପଷ୍ଟ୍ୱା କଥଯାମାସ
Voll Erbarmen streckte er seine Hand aus, berührte ihn und sprach: "Ich will, sei rein!"
42 ମମେଚ୍ଛା ୱିଦ୍ୟତେ ତ୍ୱଂ ପରିଷ୍କୃତୋ ଭୱ| ଏତତ୍କଥାଯାଃ କଥନମାତ୍ରାତ୍ ସ କୁଷ୍ଠୀ ରୋଗାନ୍ମୁକ୍ତଃ ପରିଷ୍କୃତୋଽଭୱତ୍|
Und sofort wich der Aussatz von ihm, und er war rein.
43 ତଦା ସ ତଂ ୱିସୃଜନ୍ ଗାଢମାଦିଶ୍ୟ ଜଗାଦ
Mit strengen Worten schickte er ihn alsbald fort
44 ସାୱଧାନୋ ଭୱ କଥାମିମାଂ କମପି ମା ୱଦ; ସ୍ୱାତ୍ମାନଂ ଯାଜକଂ ଦର୍ଶଯ, ଲୋକେଭ୍ୟଃ ସ୍ୱପରିଷ୍କୃତେଃ ପ୍ରମାଣଦାନାଯ ମୂସାନିର୍ଣୀତଂ ଯଦ୍ଦାନଂ ତଦୁତ୍ସୃଜସ୍ୱ ଚ|
und sprach zu ihm: "Hüte dich, irgend jemand etwas zu sagen; geh vielmehr hin, zeige dich dem Priester und opfere für deine Reinigung, was Moses vorgeschrieben hat; sie mögen dies zum Zeugnis nehmen."
45 କିନ୍ତୁ ସ ଗତ୍ୱା ତତ୍ କର୍ମ୍ମ ଇତ୍ଥଂ ୱିସ୍ତାର୍ୟ୍ୟ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ପ୍ରାରେଭେ ତେନୈୱ ଯୀଶୁଃ ପୁନଃ ସପ୍ରକାଶଂ ନଗରଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍ ତତୋହେତୋର୍ବହିଃ କାନନସ୍ଥାନେ ତସ୍ୟୌ; ତଥାପି ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗ୍ଭ୍ୟୋ ଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମାଯଯୁଃ|
Jener ging hinweg; er wußte vieles zu erzählen und machte die Tat überall bekannt. So kam es, daß Jesus sich nicht mehr offen in einer Stadt zeigen konnte, vielmehr sich außerhalb an abgelegenen Orten aufhielt; jedoch kam man zu ihm von allen Seiten.
