ഇബ്രിണഃ 12
1 അതോ ഹേതോരേതാവത്സാക്ഷിമേഘൈ ർവേഷ്ടിതാഃ സന്തോ വയമപി സർവ്വഭാരമ് ആശുബാധകം പാപഞ്ച നിക്ഷിപ്യാസ്മാകം ഗമനായ നിരൂപിതേ മാർഗേ ധൈര്യ്യേണ ധാവാമ|
For that reason, since we are surrounded by such a great crowd of people who gave evidence of their trust in God, let's get rid of everything that holds us back, the seductive sins that trip us up, and let's keep on running the race placed before us.
2 യശ്ചാസ്മാകം വിശ്വാസസ്യാഗ്രേസരഃ സിദ്ധികർത്താ ചാസ്തി തം യീശും വീക്ഷാമഹൈ യതഃ സ സ്വസമ്മുഖസ്ഥിതാനന്ദസ്യ പ്രാപ്ത്യർഥമ് അപമാനം തുച്ഛീകൃത്യ ക്രുശസ്യ യാതനാം സോഢവാൻ ഈശ്വരീയസിംഹാസനസ്യ ദക്ഷിണപാർശ്വേ സമുപവിഷ്ടവാംശ്ച|
We should keep on looking to Jesus, the one who begins and completes our trust in God. Because of the joy ahead of him Jesus endured the cross, disregarding its shame, and sat down at the right hand of God's throne.
3 യഃ പാപിഭിഃ സ്വവിരുദ്ധമ് ഏതാദൃശം വൈപരീത്യം സോഢവാൻ തമ് ആലോചയത തേന യൂയം സ്വമനഃസു ശ്രാന്താഃ ക്ലാന്താശ്ച ന ഭവിഷ്യഥ|
Think about Jesus who endured such hostility from sinful people so you don't grow tired and become discouraged.
4 യൂയം പാപേന സഹ യുധ്യന്തോഽദ്യാപി ശോണിതവ്യയപര്യ്യന്തം പ്രതിരോധം നാകുരുത|
Your resistance so far hasn't cost you blood as you fight against sin.
5 തഥാ ച പുത്രാൻ പ്രതീവ യുഷ്മാൻ പ്രതി യ ഉപദേശ ഉക്തസ്തം കിം വിസ്മൃതവന്തഃ? "പരേശേന കൃതാം ശാസ്തിം ഹേ മത്പുത്ര ന തുച്ഛയ| തേന സംഭർത്സിതശ്ചാപി നൈവ ക്ലാമ്യ കദാചന|
Have you forgotten God's appeal to you when he reasons with you as his children? He says, “My child, don't treat the Lord's discipline lightly, and don't give up when he corrects you either.
6 പരേശഃ പ്രീയതേ യസ്മിൻ തസ്മൈ ശാസ്തിം ദദാതി യത്| യന്തു പുത്രം സ ഗൃഹ്ലാതി തമേവ പ്രഹരത്യപി| "
The Lord disciplines everyone he loves, and he punishes everyone he welcomes as his child.”
7 യദി യൂയം ശാസ്തിം സഹധ്വം തർഹീശ്വരഃ പുത്രൈരിവ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം വ്യവഹരതി യതഃ പിതാ യസ്മൈ ശാസ്തിം ന ദദാതി താദൃശഃ പുത്രഃ കഃ?
Be patient as you experience God's discipline because he is treating you as his children. What child doesn't experience a father's discipline?
8 സർവ്വേ യസ്യാഃ ശാസ്തേരംശിനോ ഭവന്തി സാ യദി യുഷ്മാകം ന ഭവതി തർഹി യൂയമ് ആത്മജാ ന കിന്തു ജാരജാ ആധ്വേ|
If you are not disciplined, (which everyone has experienced), then you are illegitimate and not true children.
9 അപരമ് അസ്മാകം ശാരീരികജന്മദാതാരോഽസ്മാകം ശാസ്തികാരിണോഽഭവൻ തേ ചാസ്മാഭിഃ സമ്മാനിതാസ്തസ്മാദ് യ ആത്മനാം ജനയിതാ വയം കിം തതോഽധികം തസ്യ വശീഭൂയ ന ജീവിഷ്യാമഃ?
For if we respected our earthly fathers who disciplined us, shouldn't we even more be subject to the discipline of our spiritual Father which leads to life?
10 തേ ത്വൽപദിനാനി യാവത് സ്വമനോഽമതാനുസാരേണ ശാസ്തിം കൃതവന്തഃ കിന്ത്വേഷോഽസ്മാകം ഹിതായ തസ്യ പവിത്രതായാ അംശിത്വായ ചാസ്മാൻ ശാസ്തി|
They disciplined us for a short while as they thought appropriate, but God does so for our benefit in order that we can share his holy character.
11 ശാസ്തിശ്ച വർത്തമാനസമയേ കേനാപി നാനന്ദജനികാ കിന്തു ശോകജനികൈവ മന്യതേ തഥാപി യേ തയാ വിനീയന്തേ തേഭ്യഃ സാ പശ്ചാത് ശാന്തിയുക്തം ധർമ്മഫലം ദദാതി|
When it happens, all discipline seems painful and not something to be happy about. But later on it produces peace in those who have been trained in this way so that they do what is good and right.
12 അതഏവ യൂയം ശിഥിലാൻ ഹസ്താൻ ദുർബ്ബലാനി ജാനൂനി ച സബലാനി കുരുധ്വം|
So strengthen your feeble hands, and your weak knees!
13 യഥാ ച ദുർബ്ബലസ്യ സന്ധിസ്ഥാനം ന ഭജ്യേത സ്വസ്ഥം തിഷ്ഠേത് തഥാ സ്വചരണാർഥം സരലം മാർഗം നിർമ്മാത|
Make straight paths to walk on, so that those who are crippled won't lose their way, but will be healed.
14 അപരഞ്ച സർവ്വൈഃ സാർഥമ് ഏക്യഭാവം യച്ച വിനാ പരമേശ്വരസ്യ ദർശനം കേനാപി ന ലപ്സ്യതേ തത് പവിത്രത്വം ചേഷ്ടധ്വം|
Do your best to live in peace with everybody, and look for holiness—if you don't have this you won't see the Lord.
15 യഥാ കശ്ചിദ് ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹാത് ന പതേത്, യഥാ ച തിക്തതായാ മൂലം പ്രരുഹ്യ ബാധാജനകം ന ഭവേത് തേന ച ബഹവോഽപവിത്രാ ന ഭവേയുഃ,
Make sure that none of you lack God's grace, in case some cause of bitterness arises to give trouble and end up corrupting many of you.
16 യഥാ ച കശ്ചിത് ലമ്പടോ വാ ഏകകൃത്വ ആഹാരാർഥം സ്വീയജ്യേഷ്ഠാധികാരവിക്രേതാ യ ഏഷൗസ്തദ്വദ് അധർമ്മാചാരീ ന ഭവേത് തഥാ സാവധാനാ ഭവത|
Make sure there's nobody who is sexually immoral, or irreligious, like Esau was. He sold his birthright for a single meal.
17 യതഃ സ ഏഷൗഃ പശ്ചാദ് ആശീർവ്വാദാധികാരീ ഭവിതുമ് ഇച്ഛന്നപി നാനുഗൃഹീത ഇതി യൂയം ജാനീഥ, സ ചാശ്രുപാതേന മത്യന്തരം പ്രാർഥയമാനോഽപി തദുപായം ന ലേഭേ|
You remember that even when he wanted to receive the blessing later on he was refused. Even though he really tried, and cried hard, Esau couldn't change what he had done.
18 അപരഞ്ച സ്പൃശ്യഃ പർവ്വതഃ പ്രജ്വലിതോ വഹ്നിഃ കൃഷ്ണാവർണോ മേഘോ ഽന്ധകാരോ ഝഞ്ഭ്ശ തൂരീവാദ്യം വാക്യാനാം ശബ്ദശ്ച നൈതേഷാം സന്നിധൗ യൂയമ് ആഗതാഃ|
You haven't arrived at a physical mountain that can be touched, that burned with fire, to a stormy place of black darkness,
19 തം ശബ്ദം ശ്രുത്വാ ശ്രോതാരസ്താദൃശം സമ്ഭാഷണം യത് പുന ർന ജായതേ തത് പ്രാർഥിതവന്തഃ|
where the sound of a trumpet and a voice speaking was heard—and those who heard the voice begged never to hear it speak to them again.
20 യതഃ പശുരപി യദി ധരാധരം സ്പൃശതി തർഹി സ പാഷാണാഘാതൈ ർഹന്തവ്യ ഇത്യാദേശം സോഢും തേ നാശക്നുവൻ|
For they couldn't take what they were told to do, such as, “Even if a farm animal touches the mountain, it must be stoned to death.”
21 തച്ച ദർശനമ് ഏവം ഭയാനകം യത് മൂസസോക്തം ഭീതസ്ത്രാസയുക്തശ്ചാസ്മീതി|
The sight was so terrifying that Moses himself said, “I'm so scared I'm shaking!”
22 കിന്തു സീയോൻപർവ്വതോ ഽമരേശ്വരസ്യ നഗരം സ്വർഗസ്ഥയിരൂശാലമമ് അയുതാനി ദിവ്യദൂതാഃ
But you have arrived at Mount Zion, the city of the living God, heavenly Jerusalem, with its thousands and thousands of angels.
23 സ്വർഗേ ലിഖിതാനാം പ്രഥമജാതാനാമ് ഉത്സവഃ സമിതിശ്ച സർവ്വേഷാം വിചാരാധിപതിരീശ്വരഃ സിദ്ധീകൃതധാർമ്മികാനാമ് ആത്മാനോ
You have come to the church of the firstborn whose names are written down in heaven, to God, the judge of everyone, and to those good people whose lives are complete.
24 നൂതനനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോ യീശുഃ, അപരം ഹാബിലോ രക്താത് ശ്രേയഃ പ്രചാരകം പ്രോക്ഷണസ്യ രക്തഞ്ചൈതേഷാം സന്നിധൗ യൂയമ് ആഗതാഃ|
You have come to Jesus, who shares with us the new agreed relationship, to the sprinkled blood that means more than that of Abel.
25 സാവധാനാ ഭവത തം വക്താരം നാവജാനീത യതോ ഹേതോഃ പൃഥിവീസ്ഥിതഃ സ വക്താ യൈരവജ്ഞാതസ്തൈ ര്യദി രക്ഷാ നാപ്രാപി തർഹി സ്വർഗീയവക്തുഃ പരാങ്മുഖീഭൂയാസ്മാഭിഃ കഥം രക്ഷാ പ്രാപ്സ്യതേ?
Make sure you don't reject the one who is speaking! If they didn't escape when they rejected God on earth, it is even more certain that we won't escape if we turn away from God who warns us from heaven!
26 തദാ തസ്യ രവാത് പൃഥിവീ കമ്പിതാ കിന്ത്വിദാനീം തേനേദം പ്രതിജ്ഞാതം യഥാ, "അഹം പുനരേകകൃത്വഃ പൃഥിവീം കമ്പയിഷ്യാമി കേവലം തന്നഹി ഗഗനമപി കമ്പയിഷ്യാമി| "
Back then God's voice shook the earth, but his promise is now: “One more time I'm going to shake not only the earth, but heaven too.”
27 സ ഏകകൃത്വഃ ശബ്ദോ നിശ്ചലവിഷയാണാം സ്ഥിതയേ നിർമ്മിതാനാമിവ ചഞ്ചലവസ്തൂനാം സ്ഥാനാന്തരീകരണം പ്രകാശയതി|
This expression, “one more time,” indicates that all creation that is shaken is removed so that everything that is not shaken may remain.
28 അതഏവ നിശ്ചലരാജ്യപ്രാപ്തൈരസ്മാഭിഃ സോഽനുഗ്രഹ ആലമ്ബിതവ്യോ യേന വയം സാദരം സഭയഞ്ച തുഷ്ടിജനകരൂപേണേശ്വരം സേവിതും ശക്നുയാമ|
Since we're receiving a kingdom that cannot be shaken, let us have a gracious attitude, so we can serve God in a way that pleases him, with reverence and respect.
29 യതോഽസ്മാകമ് ഈശ്വരഃ സംഹാരകോ വഹ്നിഃ|
For “our God is a fire that consumes.”
