< ប្រកាឝិតំ 16 >

1 តតះ បរំ មន្ទិរាត៑ តាន៑ សប្តទូតាន៑ សម្ភាឞមាណ ឯឞ មហារវោ មយាឝ្រាវិ, យូយំ គត្វា តេភ្យះ សប្តកំសេភ្យ ឦឝ្វរស្យ ក្រោធំ ប្ឫថិវ្យាំ ស្រាវយត។
Næst heyrði ég volduga rödd hrópa frá musterinu til englanna sjö: „Farið og hellið úr þessum sjö reiðiskálum Guðs yfir jörðina.“
2 តតះ ប្រថមោ ទូតោ គត្វា ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ ប្ឫថិវ្យាម៑ អស្រាវយត៑ តស្មាត៑ បឝោះ កលង្កធារិណាំ តត្ប្រតិមាបូជកានាំ មានវានាំ ឝរីរេឞុ វ្យថាជនកា ទុឞ្ដវ្រណា អភវន៑។
Þá yfirgaf fyrsti engillinn musterið og hellti úr sinni skál yfir jörðina. Þá brutust út ljót og illkynja sár á þeim sem báru merki dýrsins og tilbáðu líkneski þess.
3 តតះ បរំ ទ្វិតីយោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សមុទ្រេ ៜស្រាវយត៑ តេន ស កុណបស្ថឝោណិតរូប្យភវត៑ សមុទ្រេ ស្ថិតាឝ្ច សវ៌្វេ ប្រាណិនោ ម្ឫត្យុំ គតាះ។
Annar engillinn hellti úr sinni skál yfir höfin. Þau urðu eins og blóð úr dauðum manni og lífvana.
4 អបរំ ត្ឫតីយោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វំ នទីឞុ ជលប្រស្រវណេឞុ ចាស្រាវយត៑ តតស្តានិ រក្តមយាន្យភវន៑។ អបរំ តោយានាម៑ អធិបស្យ ទូតស្យ វាគិយំ មយា ឝ្រុតា។
Þriðji engillinn tæmdi sína skál í fljótin og uppspretturnar og þá breyttist vatnið í þeim í blóð.
5 វត៌្តមានឝ្ច ភូតឝ្ច ភវិឞ្យំឝ្ច បរមេឝ្វរះ។ ត្វមេវ ន្យាយ្យការី យទ៑ ឯតាទ្ឫក៑ ត្វំ វ្យចារយះ។
Þá heyrði ég engil vatnanna segja: „Þú hinn heilagi, þú sem ert og sem varst, það er rétt af þér að senda þennan dóm,
6 ភវិឞ្យទ្វាទិសាធូនាំ រក្តំ តៃរេវ បាតិតំ។ ឝោណិតំ ត្វន្តុ តេភ្យោ ៜទាស្តត្បានំ តេឞុ យុជ្យតេ៕
því að blóði heilagra og spámannanna hefur verið úthellt á jörðinni. En nú hefur þú svarað með því að gefa þeim, sem myrtu þá, blóð að drekka og það eiga þeir sannarlega skilið.“
7 អនន្តរំ វេទីតោ ភាឞមាណស្យ កស្យចិទ៑ អយំ រវោ មយា ឝ្រុតះ, ហេ បរឝ្វរ សត្យំ តត៑ ហេ សវ៌្វឝក្តិមន៑ ប្រភោ។ សត្យា ន្យាយ្យាឝ្ច សវ៌្វា ហិ វិចារាជ្ញាស្ត្វទីយកាះ៕
Þá heyrði ég engilinn við altarið segja: „Já, Drottinn Guð, þú hinn almáttki, þínir dómar eru réttlátir og sannir.“
8 អនន្តរំ ចតុត៌្ហោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វំ សូយ៌្យេ ៜស្រាវយត៑ តស្មៃ ច វហ្និនា មានវាន៑ ទគ្ធុំ សាមត៌្ហ្យម៑ អទាយិ។
Fjórði engillinn hellti úr sinni skál yfir sólina og olli því að hún brenndi mennina með eldi.
9 តេន មនុឞ្យា មហាតាបេន តាបិតាស្តេឞាំ ទណ្ឌានាម៑ អាធិបត្យវិឝិឞ្ដស្យេឝ្វរស្យ នាមានិន្ទន៑ តត្ប្រឝំសាត៌្ហញ្ច មនះបរិវត៌្តនំ នាកុវ៌្វន៑។
Þessi hræðilegi hiti brenndi þá, en þeir formæltu Guði sem hafði sent þessar plágur. Mennirnir sáu ekki að sér og gáfu ekki heldur Guði dýrðina.
10 តតះ បរំ បញ្ចមោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វំ បឝោះ សិំហាសនេ ៜស្រាវយត៑ តេន តស្យ រាឞ្ដ្រំ តិមិរាច្ឆន្នម៑ អភវត៑ លោកាឝ្ច វេទនាការណាត៑ ស្វរសនា អទំទឝ្យត។
Fimmti engillinn tæmdi úr sinni skál yfir hásæti dýrsins, sem reis upp úr hafinu og ríki þess myrkvaðist. Þeir sem fylgdu dýrinu, bitu þá í tungur sínar af kvöl.
11 ស្វកីយវ្យថាវ្រណការណាច្ច ស្វគ៌ស្ថម៑ អនិន្ទន៑ ស្វក្រិយាភ្យឝ្ច មនាំសិ ន បរាវត៌្តយន៑។
Og þeir formæltu Guði himnanna sem hafði leitt þessar plágur yfir þá. En ekki vildu þeir láta af illverkum sínum.
12 តតះ បរំ ឞឞ្ឋោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វំ ផរាតាខ្យោ មហានទេ ៜស្រាវយត៑ តេន សូយ៌្យោទយទិឝ អាគមិឞ្យតាំ រាជ្ញាំ មាគ៌សុគមាត៌្ហំ តស្យ តោយានិ បយ៌្យឝុឞ្យន៑។
Sjötti engillinn hellti úr sinni skál yfir fljótið mikla Evfrat, svo að það þornaði upp. Eftir þetta gátu konungar austursins farið með heri sína vesturyfir, án nokkurrar hindrunar.
13 អនន្តរំ នាគស្យ វទនាត៑ បឝោ រ្វទនាត៑ មិថ្យាភវិឞ្យទ្វាទិនឝ្ច វទនាត៑ និគ៌ច្ឆន្តស្ត្រយោ ៜឝុចយ អាត្មានោ មយា ទ្ឫឞ្ដាស្តេ មណ្ឌូកាការាះ។
Þá sá ég þrjá illa anda, sem líktust froskum, stökkva út úr gini drekans, dýrsins og falsspámannsins sem þjónaði því.
14 ត អាឝ្ចយ៌្យកម៌្មការិណោ ភូតានាម៑ អាត្មានះ សន្តិ សវ៌្វឝក្តិមត ឦឝ្វរស្យ មហាទិនេ យេន យុទ្ធេន ភវិតវ្យំ តត្ក្ឫតេ ក្ឫត្ស្រជគតោ រាជ្ញាះ សំគ្រហីតុំ តេឞាំ សន្និធិំ និគ៌ច្ឆន្តិ។
Þessir illu andar, sem höfðu vald til að gera kraftaverk, ráðguðust nú við leiðtoga heimsins um að safna liði til að berjast við Drottin á hinum mikla degi, er Guð, hinn alvaldi, mun dæma heiminn.
15 អបរម៑ ឥព្រិភាឞយា ហម៌្មគិទ្ទោនាមកស្ថនេ តេ សង្គ្ឫហីតាះ។
„Taktu eftir: Ég kem öllum að óvörum eins og þjófur! Þeir sem bíða mín, hljóta blessun, þeir sem eru klæddir og viðbúnir. Þeir þurfa ekki að ganga um naktir sér til blygðunar.“
16 បឝ្យាហំ ចៃរវទ៑ អាគច្ឆាមិ យោ ជនះ ប្រពុទ្ធស្តិឞ្ឋតិ យថា ច នគ្នះ សន៑ ន បយ៌្យដតិ តស្យ លជ្ជា ច យថា ទ្ឫឝ្យា ន ភវតិ តថា ស្វវាសាំសិ រក្ឞតិ ស ធន្យះ។
Og þeir söfnuðu öllum herjum heimsins saman á stað, sem kallast á hebresku Harmageddón – eða Meggiddófjallið.
17 តតះ បរំ សប្តមោ ទូតះ ស្វកំសេ យទ្យទ៑ អវិទ្យត តត៑ សវ៌្វម៑ អាកាឝេ ៜស្រាវយត៑ តេន ស្វគ៌ីយមន្ទិរមធ្យស្ថសិំហាសនាត៑ មហារវោ ៜយំ និគ៌តះ សមាប្តិរភវទិតិ។
Sjöundi engillinn hellti úr sinni skál yfir loftið og heyrðist þá hrópað hárri röddu frá hásæti musterisins á himnum: „Það er fullkomnað!“
18 តទនន្តរំ តឌិតោ រវាះ ស្តនិតានិ ចាភវន៑, យស្មិន៑ កាលេ ច ប្ឫថិវ្យាំ មនុឞ្យាះ ស្ឫឞ្ដាស្តម៑ អារភ្យ យាទ្ឫង្មហាភូមិកម្បះ កទាបិ នាភវត៑ តាទ្ឫគ៑ ភូកម្បោ ៜភវត៑។
Þá komu þrumur og eldingar og svo miklir jarðskjálftar að aldrei hefur annað eins orðið í sögu mannkyns.
19 តទានីំ មហានគរី ត្រិខណ្ឌា ជាតា ភិន្នជាតីយានាំ នគរាណិ ច ន្យបតន៑ មហាពាពិល៑ ចេឝ្វរេណ ស្វកីយប្រចណ្ឌកោបមទិរាបាត្រទានាត៌្ហំ សំស្ម្ឫតា។
Stórborgin Babýlon klofnaði í þrjá hluta og borgir um víða veröld jöfnuðust við jörðu. Þá minntist Guð allra synda Babýlonar og refsaði henni. Hann lét hana drekka bikar heiftarreiði sinnar í botn, já, til hins síðasta dropa.
20 ទ្វីបាឝ្ច បលាយិតា គិរយឝ្ចាន្តហិតាះ។
Þá hurfu eyjar og fjöllin jöfnuðust út. Síðan kom gífurlegt hagl frá himni – hvert korn vóg fimmtíu kíló – og féll á fólkið sem þá formælti Guði.
21 គគនមណ្ឌលាច្ច មនុឞ្យាណាម៑ ឧបយ៌្យេកៃកទ្រោណបរិមិតឝិលានាំ មហាវ្ឫឞ្ដិរភវត៑ តច្ឆិលាវ្ឫឞ្ដេះ ក្លេឝាត៑ មនុឞ្យា ឦឝ្វរម៑ អនិន្ទម៑ យតស្តជ្ជាតះ ក្លេឝោ ៜតីវ មហាន៑។

< ប្រកាឝិតំ 16 >