< ೧ ಕರಿನ್ಥಿನಃ 15 >

1 ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಯಃ ಸುಸಂವಾದೋ ಮಯಾ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪೇ ನಿವೇದಿತೋ ಯೂಯಞ್ಚ ಯಂ ಗೃಹೀತವನ್ತ ಆಶ್ರಿತವನ್ತಶ್ಚ ತಂ ಪುನ ರ್ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಿಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
وَأُعَرِّفُكُمْ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ بِٱلْإِنْجِيلِ ٱلَّذِي بَشَّرْتُكُمْ بِهِ، وَقَبِلْتُمُوهُ، وَتَقُومُونَ فِيهِ،١
2 ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸೋ ಯದಿ ವಿತಥೋ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಸುಸಂವಾದಯುಕ್ತಾನಿ ಮಮ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಸ್ಮರತಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ತೇನ ಸುಸಂವಾದೇನ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಜಾಯತೇ|
وَبِهِ أَيْضًا تَخْلُصُونَ، إِنْ كُنْتُمْ تَذْكُرُونَ أَيُّ كَلَامٍ بَشَّرْتُكُمْ بِهِ. إِلَّا إِذَا كُنْتُمْ قَدْ آمَنْتُمْ عَبَثًا!٢
3 ಯತೋಽಹಂ ಯದ್ ಯತ್ ಜ್ಞಾಪಿತಸ್ತದನುಸಾರಾತ್ ಯುಷ್ಮಾಸು ಮುಖ್ಯಾಂ ಯಾಂ ಶಿಕ್ಷಾಂ ಸಮಾರ್ಪಯಂ ಸೇಯಂ, ಶಾಸ್ತ್ರಾನುಸಾರಾತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಪಾಪಮೋಚನಾರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಕ್ತವಾನ್,
فَإِنَّنِي سَلَّمْتُ إِلَيْكُمْ فِي ٱلْأَوَّلِ مَا قَبِلْتُهُ أَنَا أَيْضًا: أَنَّ ٱلْمَسِيحَ مَاتَ مِنْ أَجْلِ خَطَايَانَا حَسَبَ ٱلْكُتُبِ،٣
4 ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಿತಶ್ಚ ತೃತೀಯದಿನೇ ಶಾಸ್ತ್ರಾನುಸಾರಾತ್ ಪುನರುತ್ಥಾಪಿತಃ|
وَأَنَّهُ دُفِنَ، وَأَنَّهُ قَامَ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ حَسَبَ ٱلْكُتُبِ،٤
5 ಸ ಚಾಗ್ರೇ ಕೈಫೈ ತತಃ ಪರಂ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್|
وَأَنَّهُ ظَهَرَ لِصَفَا ثُمَّ لِلِٱثْنَيْ عَشَرَ.٥
6 ತತಃ ಪರಂ ಪಞ್ಚಶತಾಧಿಕಸಂಖ್ಯಕೇಭ್ಯೋ ಭ್ರಾತೃಭ್ಯೋ ಯುಗಪದ್ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್ ತೇಷಾಂ ಕೇಚಿತ್ ಮಹಾನಿದ್ರಾಂ ಗತಾ ಬಹುತರಾಶ್ಚಾದ್ಯಾಪಿ ವರ್ತ್ತನ್ತೇ|
وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ دَفْعَةً وَاحِدَةً لِأَكْثَرَ مِنْ خَمْسِمِئَةِ أَخٍ، أَكْثَرُهُمْ بَاقٍ إِلَى ٱلْآنَ. وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ قَدْ رَقَدُوا.٦
7 ತದನನ್ತರಂ ಯಾಕೂಬಾಯ ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಪ್ರೇರಿತೇಭ್ಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್|
وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ لِيَعْقُوبَ، ثُمَّ لِلرُّسُلِ أَجْمَعِينَ.٧
8 ಸರ್ವ್ವಶೇಷೇಽಕಾಲಜಾತತುಲ್ಯೋ ಯೋಽಹಂ, ಸೋಽಹಮಪಿ ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್|
وَآخِرَ ٱلْكُلِّ - كَأَنَّهُ لِلسِّقْطِ - ظَهَرَ لِي أَنَا.٨
9 ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮಿತಿಂ ಪ್ರತಿ ದೌರಾತ್ಮ್ಯಾಚರಣಾದ್ ಅಹಂ ಪ್ರೇರಿತನಾಮ ಧರ್ತ್ತುಮ್ ಅಯೋಗ್ಯಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕ್ಷುದ್ರತಮಶ್ಚಾಸ್ಮಿ|
لِأَنِّي أَصْغَرُ ٱلرُّسُلِ، أَنَا ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا لِأَنْ أُدْعَى رَسُولًا، لِأَنِّي ٱضْطَهَدْتُ كَنِيسَةَ ٱللهِ.٩
10 ಯಾದೃಶೋಽಸ್ಮಿ ತಾದೃಶ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣೈವಾಸ್ಮಿ; ಅಪರಂ ಮಾಂ ಪ್ರತಿ ತಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೋ ನಿಷ್ಫಲೋ ನಾಭವತ್, ಅನ್ಯೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋ ಮಯಾಧಿಕಃ ಶ್ರಮಃ ಕೃತಃ, ಕಿನ್ತು ಸ ಮಯಾ ಕೃತಸ್ತನ್ನಹಿ ಮತ್ಸಹಕಾರಿಣೇಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣೈವ|
وَلَكِنْ بِنِعْمَةِ ٱللهِ أَنَا مَا أَنَا، وَنِعْمَتُهُ ٱلْمُعْطَاةُ لِي لَمْ تَكُنْ بَاطِلَةً، بَلْ أَنَا تَعِبْتُ أَكْثَرَ مِنْهُمْ جَمِيعِهِمْ. وَلَكِنْ لَا أَنَا، بَلْ نِعْمَةُ ٱللهِ ٱلَّتِي مَعِي.١٠
11 ಅತಏವ ಮಯಾ ಭವೇತ್ ತೈ ರ್ವಾ ಭವೇತ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಸ್ತಾದೃಶೀ ವಾರ್ತ್ತಾ ಘೋಷ್ಯತೇ ಸೈವ ಚ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಗೃಹೀತಾ|
فَسَوَاءٌ أَنَا أَمْ أُولَئِكَ، هَكَذَا نَكْرِزُ وَهَكَذَا آمَنْتُمْ.١١
12 ಮೃತ್ಯುದಶಾತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಉತ್ಥಾಪಿತ ಇತಿ ವಾರ್ತ್ತಾ ಯದಿ ತಮಧಿ ಘೋಷ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಮೃತಲೋಕಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಿತಿ ರ್ನಾಸ್ತೀತಿ ವಾಗ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಕೈಶ್ಚಿತ್ ಕುತಃ ಕಥ್ಯತೇ?
وَلَكِنْ إِنْ كَانَ ٱلْمَسِيحُ يُكْرَزُ بِهِ أَنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَكَيْفَ يَقُولُ قَوْمٌ بَيْنَكُمْ: «إِنْ لَيْسَ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ»؟١٢
13 ಮೃತಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಿತಿ ರ್ಯದಿ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಪಿ ನೋತ್ಥಾಪಿತಃ
فَإِنْ لَمْ تَكُنْ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ!١٣
14 ಖ್ರೀಷ್ಟಶ್ಚ ಯದ್ಯನುತ್ಥಾಪಿತಃ ಸ್ಯಾತ್ ತರ್ಹ್ಯಸ್ಮಾಕಂ ಘೋಷಣಂ ವಿತಥಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸೋಽಪಿ ವಿತಥಃ|
وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلَةٌ كِرَازَتُنَا وَبَاطِلٌ أَيْضًا إِيمَانُكُمْ،١٤
15 ವಯಞ್ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮೃಷಾಸಾಕ್ಷಿಣೋ ಭವಾಮಃ, ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಸ್ತೇನೋತ್ಥಾಪಿತಃ ಇತಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿರೀಶ್ವರಮಧಿ ದತ್ತಂ ಕಿನ್ತು ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಿತಿ ರ್ಯದಿ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಸ ತೇನ ನೋತ್ಥಾಪಿತಃ|
وَنُوجَدُ نَحْنُ أَيْضًا شُهُودَ زُورٍ لِلهِ، لِأَنَّنَا شَهِدْنَا مِنْ جِهَةِ ٱللهِ أَنَّهُ أَقَامَ ٱلْمَسِيحَ وَهُوَ لَمْ يُقِمْهُ، إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ.١٥
16 ಯತೋ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಿತಿ ರ್ಯತಿ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಪ್ಯುತ್ಥಾಪಿತತ್ವಂ ನ ಗತಃ|
لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ، فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ.١٦
17 ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಯದ್ಯನುತ್ಥಾಪಿತಃ ಸ್ಯಾತ್ ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸೋ ವಿತಥಃ, ಯೂಯಮ್ ಅದ್ಯಾಪಿ ಸ್ವಪಾಪೇಷು ಮಗ್ನಾಸ್ತಿಷ್ಠಥ|
وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلٌ إِيمَانُكُمْ. أَنْتُمْ بَعْدُ فِي خَطَايَاكُمْ!١٧
18 ಅಪರಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಾಶ್ರಿತಾ ಯೇ ಮಾನವಾ ಮಹಾನಿದ್ರಾಂ ಗತಾಸ್ತೇಽಪಿ ನಾಶಂ ಗತಾಃ|
إِذًا ٱلَّذِينَ رَقَدُوا فِي ٱلْمَسِيحِ أَيْضًا هَلَكُوا!١٨
19 ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಯದಿ ಕೇವಲಮಿಹಲೋಕೇ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಭೂಮಿಃ ಸ್ಯಾತ್ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವಮರ್ತ್ಯೇಭ್ಯೋ ವಯಮೇವ ದುರ್ಭಾಗ್ಯಾಃ|
إِنْ كَانَ لَنَا فِي هَذِهِ ٱلْحَيَاةِ فَقَطْ رَجَاءٌ فِي ٱلْمَسِيحِ، فَإِنَّنَا أَشْقَى جَمِيعِ ٱلنَّاسِ.١٩
20 ಇದಾನೀಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಮೃತ್ಯುದಶಾತ ಉತ್ಥಾಪಿತೋ ಮಹಾನಿದ್ರಾಗತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪ್ರಥಮಫಲಸ್ವರೂಪೋ ಜಾತಶ್ಚ|
وَلَكِنِ ٱلْآنَ قَدْ قَامَ ٱلْمَسِيحُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ وَصَارَ بَاكُورَةَ ٱلرَّاقِدِينَ.٢٠
21 ಯತೋ ಯದ್ವತ್ ಮಾನುಷದ್ವಾರಾ ಮೃತ್ಯುಃ ಪ್ರಾದುರ್ಭೂತಸ್ತದ್ವತ್ ಮಾನುಷದ್ವಾರಾ ಮೃತಾನಾಂ ಪುನರುತ್ಥಿತಿರಪಿ ಪ್ರದುರ್ಭೂತಾ|
فَإِنَّهُ إِذِ ٱلْمَوْتُ بِإِنْسَانٍ، بِإِنْسَانٍ أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ.٢١
22 ಆದಮಾ ಯಥಾ ಸರ್ವ್ವೇ ಮರಣಾಧೀನಾ ಜಾತಾಸ್ತಥಾ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಸರ್ವ್ವೇ ಜೀವಯಿಷ್ಯನ್ತೇ|
لِأَنَّهُ كَمَا فِي آدَمَ يَمُوتُ ٱلْجَمِيعُ، هَكَذَا فِي ٱلْمَسِيحِ سَيُحْيَا ٱلْجَمِيعُ.٢٢
23 ಕಿನ್ತ್ವೇಕೈಕೇನ ಜನೇನ ನಿಜೇ ನಿಜೇ ಪರ್ಯ್ಯಾಯ ಉತ್ಥಾತವ್ಯಂ ಪ್ರಥಮತಃ ಪ್ರಥಮಜಾತಫಲಸ್ವರೂಪೇನ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ, ದ್ವಿತೀಯತಸ್ತಸ್ಯಾಗಮನಸಮಯೇ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಲೋಕೈಃ|
وَلَكِنَّ كُلَّ وَاحِدٍ فِي رُتْبَتِهِ: ٱلْمَسِيحُ بَاكُورَةٌ، ثُمَّ ٱلَّذِينَ لِلْمَسِيحِ فِي مَجِيئِهِ.٢٣
24 ತತಃ ಪರಮ್ ಅನ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತದಾನೀಂ ಸ ಸರ್ವ್ವಂ ಶಾಸನಮ್ ಅಧಿಪತಿತ್ವಂ ಪರಾಕ್ರಮಞ್ಚ ಲುಪ್ತ್ವಾ ಸ್ವಪಿತರೀಶ್ವರೇ ರಾಜತ್ವಂ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ|
وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلنِّهَايَةُ، مَتَى سَلَّمَ ٱلْمُلْكَ لِلهِ ٱلْآبِ، مَتَى أَبْطَلَ كُلَّ رِيَاسَةٍ وَكُلَّ سُلْطَانٍ وَكُلَّ قُوَّةٍ.٢٤
25 ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ರಿಪವಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯಾವತ್ ತೇನ ಸ್ವಪಾದಯೋರಧೋ ನ ನಿಪಾತಯಿಷ್ಯನ್ತೇ ತಾವತ್ ತೇನೈವ ರಾಜತ್ವಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ|
لِأَنَّهُ يَجِبُ أَنْ يَمْلِكَ حَتَّى «يَضَعَ جَمِيعَ ٱلْأَعْدَاءِ تَحْتَ قَدَمَيْهِ».٢٥
26 ತೇನ ವಿಜೇತವ್ಯೋ ಯಃ ಶೇಷರಿಪುಃ ಸ ಮೃತ್ಯುರೇವ|
آخِرُ عَدُوٍّ يُبْطَلُ هُوَ ٱلْمَوْتُ.٢٦
27 ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ತಸ್ಯ ಪಾದಯೋ ರ್ವಶೀಕೃತಾನಿ| ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯೇವ ತಸ್ಯ ವಶೀಕೃತಾನೀತ್ಯುಕ್ತೇ ಸತಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಯೇನ ತಸ್ಯ ವಶೀಕೃತಾನಿ ಸ ಸ್ವಯಂ ತಸ್ಯ ವಶೀಭೂತೋ ನ ಜಾತ ಇತಿ ವ್ಯಕ್ತಂ|
لِأَنَّهُ أَخْضَعَ كُلَّ شَيْءٍ تَحْتَ قَدَمَيْهِ. وَلَكِنْ حِينَمَا يَقُولُ: «إِنَّ كُلَّ شَيْءٍ قَدْ أُخْضِعَ» فَوَاضِحٌ أَنَّهُ غَيْرُ ٱلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ.٢٧
28 ಸರ್ವ್ವೇಷು ತಸ್ಯ ವಶೀಭೂತೇಷು ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಯೇನ ಪುತ್ರಸ್ಯ ವಶೀಕೃತಾನಿ ಸ್ವಯಂ ಪುತ್ರೋಽಪಿ ತಸ್ಯ ವಶೀಭೂತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತತ ಈಶ್ವರಃ ಸರ್ವ್ವೇಷು ಸರ್ವ್ವ ಏವ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
وَمَتَى أُخْضِعَ لَهُ ٱلْكُلُّ، فَحِينَئِذٍ ٱلِٱبْنُ نَفْسُهُ أَيْضًا سَيَخْضَعُ لِلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ، كَيْ يَكُونَ ٱللهُ ٱلْكُلَّ فِي ٱلْكُلِّ.٢٨
29 ಅಪರಂ ಪರೇತಲೋಕಾನಾಂ ವಿನಿಮಯೇನ ಯೇ ಮಜ್ಜ್ಯನ್ತೇ ತೈಃ ಕಿಂ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ? ಯೇಷಾಂ ಪರೇತಲೋಕಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಿತಿಃ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತೇಷಾಂ ವಿನಿಮಯೇನ ಕುತೋ ಮಜ್ಜನಮಪಿ ತೈರಙ್ಗೀಕ್ರಿಯತೇ?
وَإِلَّا فَمَاذَا يَصْنَعُ ٱلَّذِينَ يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ ٱلْبَتَّةَ، فَلِمَاذَا يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟٢٩
30 ವಯಮಪಿ ಕುತಃ ಪ್ರತಿದಣ್ಡಂ ಪ್ರಾಣಭೀತಿಮ್ ಅಙ್ಗೀಕುರ್ಮ್ಮಹೇ?
وَلِمَاذَا نُخَاطِرُ نَحْنُ كُلَّ سَاعَةٍ؟٣٠
31 ಅಸ್ಮತ್ಪ್ರಭುನಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಯುಷ್ಮತ್ತೋ ಮಮ ಯಾ ಶ್ಲಾಘಾಸ್ತೇ ತಸ್ಯಾಃ ಶಪಥಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಿ ದಿನೇ ದಿನೇಽಹಂ ಮೃತ್ಯುಂ ಗಚ್ಛಾಮಿ|
إِنِّي بِٱفْتِخَارِكُمُ ٱلَّذِي لِي فِي يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ رَبِّنَا، أَمُوتُ كُلَّ يَوْمٍ.٣١
32 ಇಫಿಷನಗರೇ ವನ್ಯಪಶುಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯದಿ ಲೌಕಿಕಭಾವಾತ್ ಮಯಾ ಯುದ್ಧಂ ಕೃತಂ ತರ್ಹಿ ತೇನ ಮಮ ಕೋ ಲಾಭಃ? ಮೃತಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಿತಿ ರ್ಯದಿ ನ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ, ಕುರ್ಮ್ಮೋ ಭೋಜನಪಾನೇಽದ್ಯ ಶ್ವಸ್ತು ಮೃತ್ಯು ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ|
إِنْ كُنْتُ كَإِنْسَانٍ قَدْ حَارَبْتُ وُحُوشًا فِي أَفَسُسَ، فَمَا ٱلْمَنْفَعَةُ لِي؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ، «فَلْنَأْكُلْ وَنَشْرَبْ لِأَنَّنَا غَدًا نَمُوتُ!».٣٢
33 ಇತ್ಯನೇನ ಧರ್ಮ್ಮಾತ್ ಮಾ ಭ್ರಂಶಧ್ವಂ| ಕುಸಂಸರ್ಗೇಣ ಲೋಕಾನಾಂ ಸದಾಚಾರೋ ವಿನಶ್ಯತಿ|
لَا تَضِلُّوا: «فَإِنَّ ٱلْمُعَاشَرَاتِ ٱلرَّدِيَّةَ تُفْسِدُ ٱلْأَخْلَاقَ ٱلْجَيِّدَةَ».٣٣
34 ಯೂಯಂ ಯಥೋಚಿತಂ ಸಚೈತನ್ಯಾಸ್ತಿಷ್ಠತ, ಪಾಪಂ ಮಾ ಕುರುಧ್ವಂ, ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯ ಈಶ್ವರೀಯಜ್ಞಾನಹೀನಾಃ ಕೇಽಪಿ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ತ್ರಪಾಯೈ ಮಯೇದಂ ಗದ್ಯತೇ|
اُصْحُوا لِلْبِرِّ وَلَا تُخْطِئُوا، لِأَنَّ قَوْمًا لَيْسَتْ لَهُمْ مَعْرِفَةٌ بِٱللهِ. أَقُولُ ذَلِكَ لِتَخْجِيلِكُمْ!٣٤
35 ಅಪರಂ ಮೃತಲೋಕಾಃ ಕಥಮ್ ಉತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ? ಕೀದೃಶಂ ವಾ ಶರೀರಂ ಲಬ್ಧ್ವಾ ಪುನರೇಷ್ಯನ್ತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪ್ರಕ್ಷ್ಯತಿ|
لَكِنْ يَقُولُ قَائِلٌ: «كَيْفَ يُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ؟ وَبِأَيِّ جِسْمٍ يَأْتُونَ؟».٣٥
36 ಹೇ ಅಜ್ಞ ತ್ವಯಾ ಯದ್ ಬೀಜಮ್ ಉಪ್ಯತೇ ತದ್ ಯದಿ ನ ಮ್ರಿಯೇತ ತರ್ಹಿ ನ ಜೀವಯಿಷ್ಯತೇ|
يَاغَبِيُّ! ٱلَّذِي تَزْرَعُهُ لَا يُحْيَا إِنْ لَمْ يَمُتْ.٣٦
37 ಯಯಾ ಮೂರ್ತ್ತ್ಯಾ ನಿರ್ಗನ್ತವ್ಯಂ ಸಾ ತ್ವಯಾ ನೋಪ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಶುಷ್ಕಂ ಬೀಜಮೇವ; ತಚ್ಚ ಗೋಧೂಮಾದೀನಾಂ ಕಿಮಪಿ ಬೀಜಂ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
وَٱلَّذِي تَزْرَعُهُ، لَسْتَ تَزْرَعُ ٱلْجِسْمَ ٱلَّذِي سَوْفَ يَصِيرُ، بَلْ حَبَّةً مُجَرَّدَةً، رُبَّمَا مِنْ حِنْطَةٍ أَوْ أَحَدِ ٱلْبَوَاقِي.٣٧
38 ಈಶ್ವರೇಣೇವ ಯಥಾಭಿಲಾಷಂ ತಸ್ಮೈ ಮೂರ್ತ್ತಿ ರ್ದೀಯತೇ, ಏಕೈಕಸ್ಮೈ ಬೀಜಾಯ ಸ್ವಾ ಸ್ವಾ ಮೂರ್ತ್ತಿರೇವ ದೀಯತೇ|
وَلَكِنَّ ٱللهَ يُعْطِيهَا جِسْمًا كَمَا أَرَادَ. وَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَ ٱلْبُزُورِ جِسْمَهُ.٣٨
39 ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಪಲಲಾನಿ ನೈಕವಿಧಾನಿ ಸನ್ತಿ, ಮನುಷ್ಯಪಶುಪಕ್ಷಿಮತ್ಸ್ಯಾದೀನಾಂ ಭಿನ್ನರೂಪಾಣಿ ಪಲಲಾನಿ ಸನ್ತಿ|
لَيْسَ كُلُّ جَسَدٍ جَسَدًا وَاحِدًا، بَلْ لِلنَّاسِ جَسَدٌ وَاحِدٌ، وَلِلْبَهَائِمِ جَسَدٌ آخَرُ، وَلِلسَّمَكِ آخَرُ، وَلِلطَّيْرِ آخَرُ.٣٩
40 ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯಾ ಮೂರ್ತ್ತಯಃ ಪಾರ್ಥಿವಾ ಮೂರ್ತ್ತಯಶ್ಚ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ಕಿನ್ತು ಸ್ವರ್ಗೀಯಾನಾಮ್ ಏಕರೂಪಂ ತೇಜಃ ಪಾರ್ಥಿವಾನಾಞ್ಚ ತದನ್ಯರೂಪಂ ತೇಜೋಽಸ್ತಿ|
وَأَجْسَامٌ سَمَاوِيَّةٌ، وَأَجْسَامٌ أَرْضِيَّةٌ. لَكِنَّ مَجْدَ ٱلسَّمَاوِيَّاتِ شَيْءٌ، وَمَجْدَ ٱلْأَرْضِيَّاتِ آخَرُ.٤٠
41 ಸೂರ್ಯ್ಯಸ್ಯ ತೇಜ ಏಕವಿಧಂ ಚನ್ದ್ರಸ್ಯ ತೇಜಸ್ತದನ್ಯವಿಧಂ ತಾರಾಣಾಞ್ಚ ತೇಜೋಽನ್ಯವಿಧಂ, ತಾರಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇಽಪಿ ತೇಜಸಸ್ತಾರತಮ್ಯಂ ವಿದ್ಯತೇ|
مَجْدُ ٱلشَّمْسِ شَيْءٌ، وَمَجْدُ ٱلْقَمَرِ آخَرُ، وَمَجْدُ ٱلنُّجُومِ آخَرُ. لِأَنَّ نَجْمًا يَمْتَازُ عَنْ نَجْمٍ فِي ٱلْمَجْدِ.٤١
42 ತತ್ರ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ಯಥಾ, ‘ಆದಿಪುರುಷ ಆದಮ್ ಜೀವತ್ಪ್ರಾಣೀ ಬಭೂವ,’ ಕಿನ್ತ್ವನ್ತಿಮ ಆದಮ್ (ಖ್ರೀಷ್ಟೋ) ಜೀವನದಾಯಕ ಆತ್ಮಾ ಬಭೂವ|
هَكَذَا أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ: يُزْرَعُ فِي فَسَادٍ وَيُقَامُ فِي عَدَمِ فَسَادٍ.٤٢
43 ಯದ್ ಉಪ್ಯತೇ ತತ್ ತುಚ್ಛಂ ಯಚ್ಚೋತ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತದ್ ಗೌರವಾನ್ವಿತಂ; ಯದ್ ಉಪ್ಯತೇ ತನ್ನಿರ್ಬ್ಬಲಂ ಯಚ್ಚೋತ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತತ್ ಶಕ್ತಿಯುಕ್ತಂ|
يُزْرَعُ فِي هَوَانٍ وَيُقَامُ فِي مَجْدٍ. يُزْرَعُ فِي ضَعْفٍ وَيُقَامُ فِي قُوَّةٍ.٤٣
44 ಯತ್ ಶರೀರಮ್ ಉಪ್ಯತೇ ತತ್ ಪ್ರಾಣಾನಾಂ ಸದ್ಮ, ಯಚ್ಚ ಶರೀರಮ್ ಉತ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತದ್ ಆತ್ಮನಃ ಸದ್ಮ| ಪ್ರಾಣಸದ್ಮಸ್ವರೂಪಂ ಶರೀರಂ ವಿದ್ಯತೇ, ಆತ್ಮಸದ್ಮಸ್ವರೂಪಮಪಿ ಶರೀರಂ ವಿದ್ಯತೇ|
يُزْرَعُ جِسْمًا حَيَوَانِيًّا وَيُقَامُ جِسْمًا رُوحَانِيًّا. يُوجَدُ جِسْمٌ حَيَوَانِيٌّ وَيُوجَدُ جِسْمٌ رُوحَانِيٌّ.٤٤
45 ತತ್ರ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ಯಥಾ, ಆದಿಪುರುಷ ಆದಮ್ ಜೀವತ್ಪ್ರಾಣೀ ಬಭೂವ, ಕಿನ್ತ್ವನ್ತಿಮ ಆದಮ್ (ಖ್ರೀಷ್ಟೋ) ಜೀವನದಾಯಕ ಆತ್ಮಾ ಬಭೂವ|
هَكَذَا مَكْتُوبٌ أَيْضًا: «صَارَ آدَمُ، ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ، نَفْسًا حَيَّةً»، وَآدَمُ ٱلْأَخِيرُ رُوحًا مُحْيِيًا.٤٥
46 ಆತ್ಮಸದ್ಮ ನ ಪ್ರಥಮಂ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಾಣಸದ್ಮೈವ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಆತ್ಮಸದ್ಮ|
لَكِنْ لَيْسَ ٱلرُّوحَانِيُّ أَوَّلًا بَلِ ٱلْحَيَوَانِيُّ، وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلرُّوحَانِيُّ.٤٦
47 ಆದ್ಯಃ ಪುರುಷೇ ಮೃದ ಉತ್ಪನ್ನತ್ವಾತ್ ಮೃಣ್ಮಯೋ ದ್ವಿತೀಯಶ್ಚ ಪುರುಷಃ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ಆಗತಃ ಪ್ರಭುಃ|
ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ مِنَ ٱلْأَرْضِ تُرَابِيٌّ. ٱلْإِنْسَانُ ٱلثَّانِي ٱلرَّبُّ مِنَ ٱلسَّمَاءِ.٤٧
48 ಮೃಣ್ಮಯೋ ಯಾದೃಶ ಆಸೀತ್ ಮೃಣ್ಮಯಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಾದೃಶಾ ಭವನ್ತಿ ಸ್ವರ್ಗೀಯಶ್ಚ ಯಾದೃಶೋಽಸ್ತಿ ಸ್ವರ್ಗೀಯಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಾದೃಶಾ ಭವನ್ತಿ|
كَمَا هُوَ ٱلتُّرَابِيُّ هَكَذَا ٱلتُّرَابِيُّونَ أَيْضًا، وَكَمَا هُوَ ٱلسَّمَاوِيُّ هَكَذَا ٱلسَّمَاوِيُّونَ أَيْضًا.٤٨
49 ಮೃಣ್ಮಯಸ್ಯ ರೂಪಂ ಯದ್ವದ್ ಅಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಧಾರಿತಂ ತದ್ವತ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯಸ್ಯ ರೂಪಮಪಿ ಧಾರಯಿಷ್ಯತೇ|
وَكَمَا لَبِسْنَا صُورَةَ ٱلتُّرَابِيِّ، سَنَلْبَسُ أَيْضًا صُورَةَ ٱلسَّمَاوِيِّ.٤٩
50 ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಾಹರಾಮಿ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇ ರಕ್ತಮಾಂಸಯೋರಧಿಕಾರೋ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ, ಅಕ್ಷಯತ್ವೇ ಚ ಕ್ಷಯಸ್ಯಾಧಿಕಾರೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
فَأَقُولُ هَذَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ: إِنَّ لَحْمًا وَدَمًا لَا يَقْدِرَانِ أَنْ يَرِثَا مَلَكُوتَ ٱللهِ، وَلَا يَرِثُ ٱلْفَسَادُ عَدَمَ ٱلْفَسَادِ.٥٠
51 ಪಶ್ಯತಾಹಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ನಿಗೂಢಾಂ ಕಥಾಂ ನಿವೇದಯಾಮಿ|
هُوَذَا سِرٌّ أَقُولُهُ لَكُمْ: لَا نَرْقُدُ كُلُّنَا، وَلَكِنَّنَا كُلَّنَا نَتَغَيَّرُ،٥١
52 ಸರ್ವ್ವೈರಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಮಹಾನಿದ್ರಾ ನ ಗಮಿಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತ್ವನ್ತಿಮದಿನೇ ತೂರ್ಯ್ಯಾಂ ವಾದಿತಾಯಾಮ್ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ವಿಪಲೇ ನಿಮಿಷೈಕಮಧ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವೈ ರೂಪಾನ್ತರಂ ಗಮಿಷ್ಯತೇ, ಯತಸ್ತೂರೀ ವಾದಿಷ್ಯತೇ, ಮೃತಲೋಕಾಶ್ಚಾಕ್ಷಯೀಭೂತಾ ಉತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ ವಯಞ್ಚ ರೂಪಾನ್ತರಂ ಗಮಿಷ್ಯಾಮಃ|
فِي لَحْظَةٍ فِي طَرْفَةِ عَيْنٍ، عِنْدَ ٱلْبُوقِ ٱلْأَخِيرِ. فَإِنَّهُ سَيُبَوَّقُ، فَيُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ عَدِيمِي فَسَادٍ، وَنَحْنُ نَتَغَيَّرُ.٥٢
53 ಯತಃ ಕ್ಷಯಣೀಯೇನೈತೇನ ಶರೀರೇಣಾಕ್ಷಯತ್ವಂ ಪರಿಹಿತವ್ಯಂ, ಮರಣಾಧೀನೇನೈತೇನ ದೇಹೇನ ಚಾಮರತ್ವಂ ಪರಿಹಿತವ್ಯಂ|
لِأَنَّ هَذَا ٱلْفَاسِدَ لَابُدَّ أَنْ يَلْبَسَ عَدَمَ فَسَادٍ، وَهَذَا ٱلْمَائِتَ يَلْبَسُ عَدَمَ مَوْتٍ.٥٣
54 ಏತಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಯಣೀಯೇ ಶರೀರೇ ಽಕ್ಷಯತ್ವಂ ಗತೇ, ಏತಸ್ಮನ್ ಮರಣಾಧೀನೇ ದೇಹೇ ಚಾಮರತ್ವಂ ಗತೇ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲಿಖಿತಂ ವಚನಮಿದಂ ಸೇತ್ಸ್ಯತಿ, ಯಥಾ, ಜಯೇನ ಗ್ರಸ್ಯತೇ ಮೃತ್ಯುಃ|
وَمَتَى لَبِسَ هَذَا ٱلْفَاسِدُ عَدَمَ فَسَادٍ، وَلَبِسَ هَذَا ٱلْمَائِتُ عَدَمَ مَوْتٍ، فَحِينَئِذٍ تَصِيرُ ٱلْكَلِمَةُ ٱلْمَكْتُوبَةُ: «ٱبْتُلِعَ ٱلْمَوْتُ إِلَى غَلَبَةٍ».٥٤
55 ಮೃತ್ಯೋ ತೇ ಕಣ್ಟಕಂ ಕುತ್ರ ಪರಲೋಕ ಜಯಃ ಕ್ಕ ತೇ|| (Hadēs g86)
«أَيْنَ شَوْكَتُكَ يَا مَوْتُ؟ أَيْنَ غَلَبَتُكِ يَا هَاوِيَةُ؟» (Hadēs g86)٥٥
56 ಮೃತ್ಯೋಃ ಕಣ್ಟಕಂ ಪಾಪಮೇವ ಪಾಪಸ್ಯ ಚ ಬಲಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾ|
أَمَّا شَوْكَةُ ٱلْمَوْتِ فَهِيَ ٱلْخَطِيَّةُ، وَقُوَّةُ ٱلْخَطِيَّةِ هِيَ ٱلنَّامُوسُ.٥٦
57 ಈಶ್ವರಶ್ಚ ಧನ್ಯೋ ಭವತು ಯತಃ ಸೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭುನಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನಾಸ್ಮಾನ್ ಜಯಯುಕ್ತಾನ್ ವಿಧಾಪಯತಿ|
وَلَكِنْ شُكْرًا لِلهِ ٱلَّذِي يُعْطِينَا ٱلْغَلَبَةَ بِرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.٥٧
58 ಅತೋ ಹೇ ಮಮ ಪ್ರಿಯಭ್ರಾತರಃ; ಯೂಯಂ ಸುಸ್ಥಿರಾ ನಿಶ್ಚಲಾಶ್ಚ ಭವತ ಪ್ರಭೋಃ ಸೇವಾಯಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪರಿಶ್ರಮೋ ನಿಷ್ಫಲೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪ್ರಭೋಃ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ಸದಾ ತತ್ಪರಾ ಭವತ|
إِذًا يَا إِخْوَتِي ٱلْأَحِبَّاءَ، كُونُوا رَاسِخِينَ، غَيْرَ مُتَزَعْزِعِينَ، مُكْثِرِينَ فِي عَمَلِ ٱلرَّبِّ كُلَّ حِينٍ، عَالِمِينَ أَنَّ تَعَبَكُمْ لَيْسَ بَاطِلًا فِي ٱلرَّبِّ.٥٨

< ೧ ಕರಿನ್ಥಿನಃ 15 >