< ೧ ಕರಿನ್ಥಿನಃ 10 >

1 ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಅಸ್ಮತ್ಪಿತೃಪುರುಷಾನಧಿ ಯೂಯಂ ಯದಜ್ಞಾತಾ ನ ತಿಷ್ಠತೇತಿ ಮಮ ವಾಞ್ಛಾ, ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಮೇಘಾಧಃಸ್ಥಿತಾ ಬಭೂವುಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಸಮುದ್ರಮಧ್ಯೇನ ವವ್ರಜುಃ,
فَإِنِّي لَسْتُ أُرِيدُ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ أَنْ تَجْهَلُوا أَنَّ آبَاءَنَا جَمِيعَهُمْ كَانُوا تَحْتَ ٱلسَّحَابَةِ، وَجَمِيعَهُمُ ٱجْتَازُوا فِي ٱلْبَحْرِ،١
2 ಸರ್ವ್ವೇ ಮೂಸಾಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಮೇಘಸಮುದ್ರಯೋ ರ್ಮಜ್ಜಿತಾ ಬಭೂವುಃ
وَجَمِيعَهُمُ ٱعْتَمَدُوا لِمُوسَى فِي ٱلسَّحَابَةِ وَفِي ٱلْبَحْرِ،٢
3 ಸರ್ವ್ವ ಏಕಮ್ ಆತ್ಮಿಕಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಬುಭುಜಿರ ಏಕಮ್ ಆತ್ಮಿಕಂ ಪೇಯಂ ಪಪುಶ್ಚ
وَجَمِيعَهُمْ أَكَلُوا طَعَامًا وَاحِدًا رُوحِيًّا،٣
4 ಯತಸ್ತೇಽನುಚರತ ಆತ್ಮಿಕಾದ್ ಅಚಲಾತ್ ಲಬ್ಧಂ ತೋಯಂ ಪಪುಃ ಸೋಽಚಲಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಏವ|
وَجَمِيعَهُمْ شَرِبُوا شَرَابًا وَاحِدًا رُوحِيًّا، لِأَنَّهُمْ كَانُوا يَشْرَبُونَ مِنْ صَخْرَةٍ رُوحِيَّةٍ تَابِعَتِهِمْ، وَٱلصَّخْرَةُ كَانَتِ ٱلْمَسِيحَ.٤
5 ತಥಾ ಸತ್ಯಪಿ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇಽಧಿಕೇಷು ಲೋಕೇಷ್ವೀಶ್ವರೋ ನ ಸನ್ತುತೋಷೇತಿ ಹೇತೋಸ್ತೇ ಪ್ರನ್ತರೇ ನಿಪಾತಿತಾಃ|
لَكِنْ بِأَكْثَرِهِمْ لَمْ يُسَرَّ ٱللهُ، لِأَنَّهُمْ طُرِحُوا فِي ٱلْقَفْرِ.٥
6 ಏತಸ್ಮಿನ್ ತೇ ಽಸ್ಮಾಕಂ ನಿದರ್ಶನಸ್ವರೂಪಾ ಬಭೂವುಃ; ಅತಸ್ತೇ ಯಥಾ ಕುತ್ಸಿತಾಭಿಲಾಷಿಣೋ ಬಭೂವುರಸ್ಮಾಭಿಸ್ತಥಾ ಕುತ್ಸಿತಾಭಿಲಾಷಿಭಿ ರ್ನ ಭವಿತವ್ಯಂ|
وَهَذِهِ ٱلْأُمُورُ حَدَثَتْ مِثَالًا لَنَا، حَتَّى لَا نَكُونَ نَحْنُ مُشْتَهِينَ شُرُورًا كَمَا ٱشْتَهَى أُولَئِكَ.٦
7 ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ, ಲೋಕಾ ಭೋಕ್ತುಂ ಪಾತುಞ್ಚೋಪವಿವಿಶುಸ್ತತಃ ಕ್ರೀಡಿತುಮುತ್ಥಿತಾ ಇತಯನೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ತೇಷಾಂ ಕೈಶ್ಚಿದ್ ಯದ್ವದ್ ದೇವಪೂಜಾ ಕೃತಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿಸ್ತದ್ವತ್ ನ ಕ್ರಿಯತಾಂ|
فَلَا تَكُونُوا عَبَدَةَ أَوْثَانٍ كَمَا كَانَ أُنَاسٌ مِنْهُمْ، كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «جَلَسَ ٱلشَّعْبُ لِلْأَكْلِ وَٱلشُّرْبِ، ثُمَّ قَامُوا لِلَّعِبِ».٧
8 ಅಪರಂ ತೇಷಾಂ ಕೈಶ್ಚಿದ್ ಯದ್ವದ್ ವ್ಯಭಿಚಾರಃ ಕೃತಸ್ತೇನ ಚೈಕಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ತ್ರಯೋವಿಂಶತಿಸಹಸ್ರಾಣಿ ಲೋಕಾ ನಿಪಾತಿತಾಸ್ತದ್ವದ್ ಅಸ್ಮಾಭಿ ರ್ವ್ಯಭಿಚಾರೋ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಃ|
وَلَا نَزْنِ كَمَا زَنَى أُنَاسٌ مِنْهُمْ، فَسَقَطَ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ ثَلَاثَةٌ وَعِشْرُونَ أَلْفًا.٨
9 ತೇಷಾಂ ಕೇಚಿದ್ ಯದ್ವತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟಂ ಪರೀಕ್ಷಿತವನ್ತಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ಭುಜಙ್ಗೈ ರ್ನಷ್ಟಾಶ್ಚ ತದ್ವದ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ನ ಪರೀಕ್ಷಿತವ್ಯಃ|
وَلَا نُجَرِّبِ ٱلْمَسِيحَ كَمَا جَرَّبَ أَيْضًا أُنَاسٌ مِنْهُمْ، فَأَهْلَكَتْهُمُ ٱلْحَيَّاتُ.٩
10 ತೇಷಾಂ ಕೇಚಿದ್ ಯಥಾ ವಾಕ್ಕಲಹಂ ಕೃತವನ್ತಸ್ತತ್ಕಾರಣಾತ್ ಹನ್ತ್ರಾ ವಿನಾಶಿತಾಶ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಭಿಸ್ತದ್ವದ್ ವಾಕ್ಕಲಹೋ ನ ಕ್ರಿಯತಾಂ|
وَلَا تَتَذَمَّرُوا كَمَا تَذَمَّرَ أَيْضًا أُنَاسٌ مِنْهُمْ، فَأَهْلَكَهُمُ ٱلْمُهْلِكُ.١٠
11 ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಯಾನ್ಯೇತಾನಿ ಜಘಟಿರೇ ತಾನ್ಯಸ್ಮಾಕಂ ನಿದರ್ಶನಾನಿ ಜಗತಃ ಶೇಷಯುಗೇ ವರ್ತ್ತಮಾನಾನಾಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಶಿಕ್ಷಾರ್ಥಂ ಲಿಖಿತಾನಿ ಚ ಬಭೂವುಃ| (aiōn g165)
فَهَذِهِ ٱلْأُمُورُ جَمِيعُهَا أَصَابَتْهُمْ مِثَالًا، وَكُتِبَتْ لإِنْذَارِنَا نَحْنُ ٱلَّذِينَ ٱنْتَهَتْ إِلَيْنَا أَوَاخِرُ ٱلدُّهُورِ. (aiōn g165)١١
12 ಅತಏವ ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಸುಸ್ಥಿರಂಮನ್ಯಃ ಸ ಯನ್ನ ಪತೇತ್ ತತ್ರ ಸಾವಧಾನೋ ಭವತು|
إِذًا مَنْ يَظُنُّ أَنَّهُ قَائِمٌ، فَلْيَنْظُرْ أَنْ لَا يَسْقُطَ.١٢
13 ಮಾನುಷಿಕಪರೀಕ್ಷಾತಿರಿಕ್ತಾ ಕಾಪಿ ಪರೀಕ್ಷಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ನಾಕ್ರಾಮತ್, ಈಶ್ವರಶ್ಚ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯಃ ಸೋಽತಿಶಕ್ತ್ಯಾಂ ಪರೀಕ್ಷಾಯಾಂ ಪತನಾತ್ ಯುಷ್ಮಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ, ಪರೀಕ್ಷಾ ಚ ಯದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸೋಢುಂ ಶಕ್ಯತೇ ತದರ್ಥಂ ತಯಾ ಸಹ ನಿಸ್ತಾರಸ್ಯ ಪನ್ಥಾನಂ ನಿರೂಪಯಿಷ್ಯತಿ|
لَمْ تُصِبْكُمْ تَجْرِبَةٌ إِلَّا بَشَرِيَّةٌ. وَلَكِنَّ ٱللهَ أَمِينٌ، ٱلَّذِي لَا يَدَعُكُمْ تُجَرَّبُونَ فَوْقَ مَا تَسْتَطِيعُونَ، بَلْ سَيَجْعَلُ مَعَ ٱلتَّجْرِبَةِ أَيْضًا ٱلْمَنْفَذَ، لِتَسْتَطِيعُوا أَنْ تَحْتَمِلُوا.١٣
14 ಹೇ ಪ್ರಿಯಭ್ರಾತರಃ, ದೇವಪೂಜಾತೋ ದೂರಮ್ ಅಪಸರತ|
لِذَلِكَ يَا أَحِبَّائِي ٱهْرُبُوا مِنْ عِبَادَةِ ٱلْأَوْثَانِ.١٤
15 ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಿಜ್ಞಾನ್ ಮತ್ವಾ ಪ್ರಭಾಷೇ ಮಯಾ ಯತ್ ಕಥ್ಯತೇ ತದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ವಿವಿಚ್ಯತಾಂ|
أَقُولُ كَمَا لِلْحُكَمَاءِ: ٱحْكُمُوا أَنْتُمْ فِي مَا أَقُولُ:١٥
16 ಯದ್ ಧನ್ಯವಾದಪಾತ್ರಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಧನ್ಯಂ ಗದ್ಯತೇ ತತ್ ಕಿಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಶೋಣಿತಸ್ಯ ಸಹಭಾಗಿತ್ವಂ ನಹಿ? ಯಶ್ಚ ಪೂಪೋಽಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಭಜ್ಯತೇ ಸ ಕಿಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ವಪುಷಃ ಸಹಭಾಗಿತ್ವಂ ನಹಿ?
كَأْسُ ٱلْبَرَكَةِ ٱلَّتِي نُبَارِكُهَا، أَلَيْسَتْ هِيَ شَرِكَةَ دَمِ ٱلْمَسِيحِ؟ ٱلْخُبْزُ ٱلَّذِي نَكْسِرُهُ، أَلَيْسَ هُوَ شَرِكَةَ جَسَدِ ٱلْمَسِيحِ؟١٦
17 ವಯಂ ಬಹವಃ ಸನ್ತೋಽಪ್ಯೇಕಪೂಪಸ್ವರೂಪಾ ಏಕವಪುಃಸ್ವರೂಪಾಶ್ಚ ಭವಾಮಃ, ಯತೋ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವ ಏಕಪೂಪಸ್ಯ ಸಹಭಾಗಿನಃ|
فَإِنَّنَا نَحْنُ ٱلْكَثِيرِينَ خُبْزٌ وَاحِدٌ، جَسَدٌ وَاحِدٌ، لِأَنَّنَا جَمِيعَنَا نَشْتَرِكُ فِي ٱلْخُبْزِ ٱلْوَاحِدِ.١٧
18 ಯೂಯಂ ಶಾರೀರಿಕಮ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯವಂಶಂ ನಿರೀಕ್ಷಧ್ವಂ| ಯೇ ಬಲೀನಾಂ ಮಾಂಸಾನಿ ಭುಞ್ಜತೇ ತೇ ಕಿಂ ಯಜ್ಞವೇದ್ಯಾಃ ಸಹಭಾಗಿನೋ ನ ಭವನ್ತಿ?
ٱنْظُرُوا إِسْرَائِيلَ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ. أَلَيْسَ ٱلَّذِينَ يَأْكُلُونَ ٱلذَّبَائِحَ هُمْ شُرَكَاءَ ٱلْمَذْبَحِ؟١٨
19 ಇತ್ಯನೇನ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕಥ್ಯತೇ? ದೇವತಾ ವಾಸ್ತವಿಕೀ ದೇವತಾಯೈ ಬಲಿದಾನಂ ವಾ ವಾಸ್ತವಿಕಂ ಕಿಂ ಭವೇತ್?
فَمَاذَا أَقُولُ؟ أَإِنَّ ٱلْوَثَنَ شَيْءٌ، أَوْ إِنَّ مَا ذُبِحَ لِلْوَثَنِ شَيْءٌ؟!١٩
20 ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಭಿನ್ನಜಾತಿಭಿ ರ್ಯೇ ಬಲಯೋ ದೀಯನ್ತೇ ತ ಈಶ್ವರಾಯ ತನ್ನಹಿ ಭೂತೇಭ್ಯಏವ ದೀಯನ್ತೇ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ಯದ್ ಭೂತಾನಾಂ ಸಹಭಾಗಿನೋ ಭವಥೇತ್ಯಹಂ ನಾಭಿಲಷಾಮಿ|
بَلْ إِنَّ مَا يَذْبَحُهُ ٱلْأُمَمُ فَإِنَّمَا يَذْبَحُونَهُ لِلشَّيَاطِينِ، لَا لِلهِ. فَلَسْتُ أُرِيدُ أَنْ تَكُونُوا أَنْتُمْ شُرَكَاءَ ٱلشَّيَاطِينِ.٢٠
21 ಪ್ರಭೋಃ ಕಂಸೇನ ಭೂತಾನಾಮಪಿ ಕಂಸೇನ ಪಾನಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿರಸಾಧ್ಯಂ; ಯೂಯಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ಭೋಜ್ಯಸ್ಯ ಭೂತಾನಾಮಪಿ ಭೋಜ್ಯಸ್ಯ ಸಹಭಾಗಿನೋ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ|
لَا تَقْدِرُونَ أَنْ تَشْرَبُوا كَأْسَ ٱلرَّبِّ وَكَأْسَ شَيَاطِينَ. لَا تَقْدِرُونَ أَنْ تَشْتَرِكُوا فِي مَائِدَةِ ٱلرَّبِّ وَفِي مَائِدَةِ شَيَاطِينَ.٢١
22 ವಯಂ ಕಿಂ ಪ್ರಭುಂ ಸ್ಪರ್ದ್ಧಿಷ್ಯಾಮಹೇ? ವಯಂ ಕಿಂ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಲವನ್ತಃ?
أَمْ نُغِيرُ ٱلرَّبَّ؟ أَلَعَلَّنَا أَقْوَى مِنْهُ؟٢٢
23 ಮಾಂ ಪ್ರತಿ ಸರ್ವ್ವಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಂ ಕಿನ್ತು ನ ಸರ್ವ್ವಂ ಹಿತಜನಕಂ ಸರ್ವ್ವಮ್ ಅಪ್ರತಿಷಿದ್ಧಂ ಕಿನ್ತು ನ ಸರ್ವ್ವಂ ನಿಷ್ಠಾಜನಕಂ|
«كُلُّ ٱلْأَشْيَاءِ تَحِلُّ لِي»، لَكِنْ لَيْسَ كُلُّ ٱلْأَشْيَاءِ تُوَافِقُ. «كُلُّ ٱلْأَشْيَاءِ تَحِلُّ لِي»، وَلَكِنْ لَيْسَ كُلُّ ٱلْأَشْيَاءِ تَبْنِي.٢٣
24 ಆತ್ಮಹಿತಃ ಕೇನಾಪಿ ನ ಚೇಷ್ಟಿತವ್ಯಃ ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೈಃ ಪರಹಿತಶ್ಚೇಷ್ಟಿತವ್ಯಃ|
لَا يَطْلُبْ أَحَدٌ مَا هُوَ لِنَفْسِهِ، بَلْ كُلُّ وَاحِدٍ مَا هُوَ لِلْآخَرِ.٢٤
25 ಆಪಣೇ ಯತ್ ಕ್ರಯ್ಯಂ ತದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಂವೇದಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಕಿಮಪಿ ನ ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ಭುಜ್ಯತಾಂ
كُلُّ مَا يُبَاعُ فِي ٱلْمَلْحَمَةِ كُلُوهُ غَيْرَ فَاحِصِينَ عَنْ شَيْءٍ، مِنْ أَجْلِ ٱلضَّمِيرِ،٢٥
26 ಯತಃ ಪೃಥಿವೀ ತನ್ಮಧ್ಯಸ್ಥಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವಂ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ|
لِأَنَّ «لِلرَّبِّ ٱلْأَرْضَ وَمِلْأَهَا».٢٦
27 ಅಪರಮ್ ಅವಿಶ್ವಾಸಿಲೋಕಾನಾಂ ಕೇನಚಿತ್ ನಿಮನ್ತ್ರಿತಾ ಯೂಯಂ ಯದಿ ತತ್ರ ಜಿಗಮಿಷಥ ತರ್ಹಿ ತೇನ ಯದ್ ಯದ್ ಉಪಸ್ಥಾಪ್ಯತೇ ತದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಂವೇದಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಕಿಮಪಿ ನ ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ಭುಜ್ಯತಾಂ|
وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ مِنْ غَيْرِ ٱلْمُؤْمِنِينَ يَدْعُوكُمْ، وَتُرِيدُونَ أَنْ تَذْهَبُوا، فَكُلُّ مَا يُقَدَّمُ لَكُمْ كُلُوا مِنْهُ غَيْرَ فَاحِصِينَ، مِنْ أَجْلِ ٱلضَّمِيرِ.٢٧
28 ಕಿನ್ತು ತತ್ರ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದೇತ್ ಭಕ್ಷ್ಯಮೇತದ್ ದೇವತಾಯಾಃ ಪ್ರಸಾದ ಇತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಜ್ಞಾಪಯಿತುರನುರೋಧಾತ್ ಸಂವೇದಸ್ಯಾರ್ಥಞ್ಚ ತದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ಭೋಕ್ತವ್ಯಂ| ಪೃಥಿವೀ ತನ್ಮಧ್ಯಸ್ಥಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವಂ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ,
وَلَكِنْ إِنْ قَالَ لَكُمْ أَحَدٌ: «هَذَا مَذْبُوحٌ لِوَثَنٍ» فَلَا تَأْكُلُوا مِنْ أَجْلِ ذَاكَ ٱلَّذِي أَعْلَمَكُمْ، وَٱلضَّمِيرِ. لِأَنَّ «لِلرَّبِّ ٱلْأَرْضَ وَمِلْأَهَا».٢٨
29 ಸತ್ಯಮೇತತ್, ಕಿನ್ತು ಮಯಾ ಯಃ ಸಂವೇದೋ ನಿರ್ದ್ದಿಶ್ಯತೇ ಸ ತವ ನಹಿ ಪರಸ್ಯೈವ|
أَقُولُ «ٱلضَّمِيرُ»، لَيْسَ ضَمِيرَكَ أَنْتَ، بَلْ ضَمِيرُ ٱلْآخَرِ. لِأَنَّهُ لِمَاذَا يُحْكَمُ فِي حُرِّيَّتِي مِنْ ضَمِيرِ آخَرَ؟٢٩
30 ಅನುಗ್ರಹಪಾತ್ರೇಣ ಮಯಾ ಧನ್ಯವಾದಂ ಕೃತ್ವಾ ಯದ್ ಭುಜ್ಯತೇ ತತ್ಕಾರಣಾದ್ ಅಹಂ ಕುತೋ ನಿನ್ದಿಷ್ಯೇ?
فَإِنْ كُنْتُ أَنَا أَتَنَاوَلُ بِشُكْرٍ، فَلِمَاذَا يُفْتَرَى عَلَيَّ لِأَجْلِ مَا أَشْكُرُ عَلَيْهِ؟٣٠
31 ತಸ್ಮಾದ್ ಭೋಜನಂ ಪಾನಮ್ ಅನ್ಯದ್ವಾ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರ್ವ್ವದ್ಭಿ ರ್ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸರ್ವ್ವಮೇವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಿಮ್ನಃ ಪ್ರಕಾಶಾರ್ಥಂ ಕ್ರಿಯತಾಂ|
فَإِذَا كُنْتُمْ تَأْكُلُونَ أَوْ تَشْرَبُونَ أَوْ تَفْعَلُونَ شَيْئًا، فَٱفْعَلُوا كُلَّ شَيْءٍ لِمَجْدِ ٱللهِ.٣١
32 ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯಾನಾಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮಾಜಸ್ಯ ವಾ ವಿಘ್ನಜನಕೈ ರ್ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ಭವಿತವ್ಯಂ|
كُونُوا بِلَا عَثْرَةٍ لِلْيَهُودِ وَلِلْيُونَانِيِّينَ وَلِكَنِيسَةِ ٱللهِ.٣٢
33 ಅಹಮಪ್ಯಾತ್ಮಹಿತಮ್ ಅಚೇಷ್ಟಮಾನೋ ಬಹೂನಾಂ ಪರಿತ್ರಾಣಾರ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಹಿತಂ ಚೇಷ್ಟಮಾನಃ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ತುಷ್ಟಿಕರೋ ಭವಾಮೀತ್ಯನೇನಾಹಂ ಯದ್ವತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾನುಗಾಮೀ ತದ್ವದ್ ಯೂಯಂ ಮಮಾನುಗಾಮಿನೋ ಭವತ|
كَمَا أَنَا أَيْضًا أُرْضِي ٱلْجَمِيعَ فِي كُلِّ شَيْءٍ، غَيْرَ طَالِبٍ مَا يُوَافِقُ نَفْسِي، بَلِ ٱلْكَثِيرِينَ، لِكَيْ يَخْلُصُوا.٣٣

< ೧ ಕರಿನ್ಥಿನಃ 10 >