< प्रेरिताः 17 >

1 पौलसीलौ आम्फिपल्यापल्लोनियानगराभ्यां गत्वा यत्र यिहूदीयानां भजनभवनमेकम् आस्ते तत्र थिषलनीकीनगर उपस्थितौ।
ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରି ଆଂପିପଲି ଅ଼ଡ଼େ ଆପଲନିୟା ହୀହାନା ତେସଲନିକିତା ୱା଼ତେରି; ଏମ୍ବାଆଁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ର଼ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁ ମାଚେ ।
2 तदा पौलः स्वाचारानुसारेण तेषां समीपं गत्वा विश्रामवारत्रये तैः सार्द्धं धर्म्मपुस्तकीयकथाया विचारं कृतवान्।
ଅ଼ଡ଼େ, ପା଼ୱୁଲ ତାନି ମେ଼ରା ଲେହେଁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତା ହାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ତୀନିଗଟା ଜ଼ମିନି ଦିନା ପାତେକା ଦାର୍ମୁ ପତିତି କାତା ଆସାନା ଲ଼କୁତଲେ ଜ଼ଲ୍‌କି ଆ଼ତେସି,
3 फलतः ख्रीष्टेन दुःखभोगः कर्त्तव्यः श्मशानदुत्थानञ्च कर्त्तव्यं युष्माकं सन्निधौ यस्य यीशोः प्रस्तावं करोमि स ईश्वरेणाभिषिक्तः स एताः कथाः प्रकाश्य प्रमाणं दत्वा स्थिरीकृतवान्।
ଦାର୍ମୁ ସା଼ସ୍ତେରି ତେଲ୍‌ହି କିହାନା ଏ଼ କାତା ଈଦି ଇଞ୍ଜିଁ ଇଚେସି, ମସିହା ସା଼ସ୍ତି ପା଼ଣ୍‌ନାୟି ଅ଼ଡ଼େ ହା଼କିଟି ନିଙ୍ଗିନାୟି ଲ଼ଡ଼ାମାନେ । ପା଼ୱୁଲ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମିନି ଜୀସୁତି କାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ମସିହା ।”
4 तस्मात् तेषां कतिपयजना अन्यदेशीया बहवो भक्तलोका बह्यः प्रधाननार्य्यश्च विश्वस्य पौलसीलयोः पश्चाद्गामिनो जाताः।
ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ନାମାହାଁ ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲା କାତାତା ଆଣ୍ଡିତେରି; ଅ଼ଡ଼େ, ଜୀହୁଦି ଦାର୍ମୁ ନାମାମାନି ଗ୍ରିକ୍‌ ଲ଼କୁ ବିତ୍ରାଟି ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ନିଗାଟି ହା଼ରେକା ଇୟାସିକା ବିତ୍ରାଟି ଏ଼ୱାରିତଲେ ମାହାପୂରୁ ସେ଼ବାତା ଆଣ୍ତିତୁ ।
5 किन्तु विश्वासहीना यिहूदीयलोका ईर्ष्यया परिपूर्णाः सन्तो हटट्स्य कतिनयलम्पटलोकान् सङ्गिनः कृत्वा जनतया नगरमध्ये महाकलहं कृत्वा यासोनो गृहम् आक्रम्य प्रेरितान् धृत्वा लोकनिवहस्य समीपम् आनेतुं चेष्टितवन्तः।
ସାମା ଜୀହୁଦିୟାଁ ଡା଼ହାରା ଆ଼ହାନା ଏଚେକା ଲାଗେଏତାରାଇଁ ପା଼ହେରିତା କୂଡ଼ି କିତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଲ଼କୁଣି ମାନ୍ଦା କିହାନା ଗା଼ଡ଼ାତା ଗଡ଼୍‌ହା ହ଼ପ୍‌ହେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲାଇଁ ସା଼ଲୱି କିନାରି ନ଼କିତା ହ଼ପ୍‌ହାତାଚାଲି ଏ଼ୱାରି ହାଜାନା ଜାସନ ଇଲୁତି ମୁଚାନା ପାରିତେରି ।
6 तेषामुद्देशम् अप्राप्य च यासोनं कतिपयान् भ्रातृंश्च धृत्वा नगराधिपतीनां निकटमानीय प्रोच्चैः कथितवन्तो ये मनुष्या जगदुद्वाटितवन्तस्ते ऽत्राप्युपस्थिताः सन्ति,
ସାମା ଏ଼ୱାରାଇଁ ବେଟାଆ଼ଆଲିଏ ଏ଼ୱାରି ଜାସନ ଅ଼ଡ଼େ ଏଚେକା ତାୟିୟାଁଇଁ ଗା଼ଡ଼ାତି ସା଼ଲୱି କିନାରି ନ଼କିତା ରେଜା ତାଚାନା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ କା଼ଲୱି ଆ଼ହିଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଆମିନି ଲ଼କୁ ଦାର୍‌ତିତି ଇତାଲା ଆତାଲା କିହିମାନେରି, ଏ଼ୱାରି ଇମ୍ବାଆଁ ଜିକେଏ ୱା଼ହାମାନେରି;
7 एष यासोन् आतिथ्यं कृत्वा तान् गृहीतवान्। यीशुनामक एको राजस्तीति कथयन्तस्ते कैसरस्याज्ञाविरुद्धं कर्म्म कुर्व्वति।
ଜାସନ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଆବାମାନେସି, ଜୀସୁ ଦ଼ରୁଗାଟି ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ରାଜା ମାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାନା ଈୱାରି ବାରେଜା଼ଣା କାୟିସରତି ହୁକୁମିତି ମା଼ନୱି କିହିହିଲଅରି ।”
8 तेषां कथामिमां श्रुत्वा लोकनिवहो नगराधिपतयश्च समुद्विग्ना अभवन्।
ଈ କାତା ଆସାନା ଲ଼କୁ ଅ଼ଡ଼େ ସା଼ଲୱି କିନାରି ବିତ୍ରା ହା଼ରେକା କାର୍‌ବି ଆ଼ତେରି ଅ଼ଡ଼େ ଗଡ଼୍‌ହା ଆ଼ତେ ।
9 तदा यासोनस्तदन्येषाञ्च धनदण्डं गृहीत्वा तान् परित्यक्तवन्तः।
ଡା଼ୟୁ ସା଼ଲୱି କିନାରି ଜାସନ ଅ଼ଡ଼େ ଏଟ୍‌କା ଲ଼କୁଣି ଡାବୁୟାଁ ରୀସାନା ଜାମ୍‌ଲି ତଲେ ଏ଼ୱାରାଇଁ ପିସ୍ତେରି ।
10 ततः परं भ्रातृगणो रजन्यां पौलसीलौ शीघ्रं बिरयानगरं प्रेषितवान् तौ तत्रोपस्थाय यिहूदीयानां भजनभवनं गतवन्तौ।
୧୦ଅ଼ଡ଼େ, ତାୟିୟାଁ ୱେ଼ଡ଼ାକିଆନା ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲାଇଁ ଲା଼ଆଁ ବେ଼ଲାତା ବେରିୟାତା ପାଣ୍ତିତେରି; ଏ଼ୱାରି ଏମ୍ବାଆଁ ଏଜାନା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତା ହାଚେରି ।
11 तत्रस्था लोकाः थिषलनीकीस्थलोकेभ्यो महात्मान आसन् यत इत्थं भवति न वेति ज्ञातुं दिने दिने धर्म्मग्रन्थस्यालोचनां कृत्वा स्वैरं कथाम् अगृह्लन्।
୧୧ତେସଲନିକିତା ମାନି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ କିହାଁ ଈୱାରି ସାତାପା଼ଣା ଗାଟାରି ମାଚେରି, ଈୱାରି ହା଼ରେକା ରା଼ହାଁତଲେ ମାହାପୂରୁ କାତା ୱେଚେରି, ଅ଼ଡ଼େ ପା଼ୱୁଲ ୱେସ୍ତି କାତା ସାତା କି ଆ଼ଏ ଏ଼ଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜାଲି ବାରେଦିନା ଦାର୍ମୁ ପତି ପ଼ଡ଼ୱି ଆ଼ହିମାଚେରି ।
12 तस्माद् अनेके यिहूदीया अन्यदेशीयानां मान्या स्त्रियः पुरुषाश्चानेके व्यश्वसन्।
୧୨ଈଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ନାମିତେରି ଅ଼ଡ଼େ ଗ୍ରିକ୍‌ ଲ଼କୁତି କାଜାରି ବିତ୍ରାଟି ହା଼ରେକା ଇୟାସିକା ଅ଼ଡ଼େ ଆ଼ବାୟାଁ ଜିକେଏ ନାମିତେରି ।
13 किन्तु बिरयानगरे पौलेनेश्वरीया कथा प्रचार्य्यत इति थिषलनीकीस्था यिहूदीया ज्ञात्वा तत्स्थानमप्यागत्य लोकानां कुप्रवृत्तिम् अजनयन्।
୧୩ସାମା ଏଚିବେ଼ଲା ତେସଲନିକିତି ଜୀହୁଦିଙ୍ଗା ପୁଚେରି, କି ବେରିୟାତା ଜିକେଏ ପା଼ୱୁଲ ତା଼ଣାଟି ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ୱେସ୍‌ପି ଆ଼ହିମାନେ, ଏଚିବେ଼ଲା ଏ଼ୱାରି ଏମ୍ବାଆଁ ଜିକେଏ ୱା଼ହାନା ଲ଼କୁ ମାନ୍ଦାତି ନିକ୍‌ହାନା ଗଡ଼୍‌ହା କିୱିକିତେରି ।
14 अतएव तस्मात् स्थानात् समुद्रेण यान्तीति दर्शयित्वा भ्रातरः क्षिप्रं पौलं प्राहिण्वन् किन्तु सीलतीमथियौ तत्र स्थितवन्तौ।
୧୪ଏଚେଟିଏ ତାୟିୟାଁ ୱେ଼ଡ଼ାକିଆନା ପା଼ୱୁଲଇଁ ସାମ୍‌ଦୁରି ୱାକି ହାଜାଲି ପାଣ୍ତିତେରି; ଇଞ୍ଜାଁ ସିଲା ଅ଼ଡ଼େ ତିମତି ବେରିୟାତା ଡ଼ୟିତେରି ।
15 ततः परं पौलस्य मार्गदर्शकास्तम् आथीनीनगर उपस्थापयन् पश्चाद् युवां तूर्णम् एतत् स्थानं आगमिष्यथः सीलतीमथियौ प्रतीमाम् आज्ञां प्राप्य ते प्रत्यागताः।
୧୫ସାମା ଆମ୍ବାଆରି ପା଼ୱୁଲଇଁ ଇଟିହାଚାରି ଏ଼ୱାରି ଆତିନି ପାତେକା ହାଚେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ସିଲା ଅ଼ଡ଼େ ତିମତି ତବେ ନା଼ ତା଼ଣା ୱା଼ପେରି ଇଞ୍ଜିଁ ପା଼ୱୁଲ ତା଼ଣାଟି ହୁକୁମି ବେଟାଆ଼ହାନା ଏ଼ୱାରି ବେରିୟାତା ୱେଣ୍ତେ ୱା଼ତେରି ।
16 पौल आथीनीनगरे तावपेक्ष्य तिष्ठन् तन्नगरं प्रतिमाभिः परिपूर्णं दृष्ट्वा सन्तप्तहृदयो ऽभवत्।
୧୬ଆତିନିତା ପା଼ୱୁଲ, ସିଲା ଅ଼ଡ଼େ ତିମତିଇଁ କା଼ଚିମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଗା଼ଡ଼ାତା ହା଼ରେକା ପେ଼ଣ୍‌କା ବମାୟାଁ ମାନାଣି ମେସାନା ତାନି ଜୀୱୁ ହା଼ରେକା ୱୀଡିତେ ।
17 ततः स भजनभवने यान् यिहूदीयान् भक्तलोकांश्च हट्टे च यान् अपश्यत् तैः सह प्रतिदिनं विचारितवान्।
୧୭ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାସି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତଲେ ମାହାପୂରୁଇଁ ନାମାମାନି ଜୀହୁଦିଆ଼ଆତି ଲ଼କୁତଲେ ଈ କାତା ବାରେଦିନା ୱେ଼କ୍‌ହେସି । ଗା଼ଡ଼ାତି ଜିରୁ ଗା଼ଟାତା ହାଜି ୱା଼ହିମାନି ଲ଼କୁତଲେ ଏ଼ କାତାତି ୱେସ୍ତେସି ।
18 किन्त्विपिकूरीयमतग्रहिणः स्तोयिकीयमतग्राहिणश्च कियन्तो जनास्तेन सार्द्धं व्यवदन्त। तत्र केचिद् अकथयन् एष वाचालः किं वक्तुम् इच्छति? अपरे केचिद् एष जनः केषाञ्चिद् विदेशीयदेवानां प्रचारक इत्यनुमीयते यतः स यीशुम् उत्थितिञ्च प्रचारयत्।
୧୮ଏଚରଜା଼ଣା ଏପିକୁରିୟା ଇଞ୍ଜାଁ ସ୍ତୟିକ୍‌ ଜା଼ପ୍‌ନି ଗୂର୍‌କା ତଲେ ଏ଼ୱାରି ରୁଜୁବାଡ଼ି ଆ଼ତେ । ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ଈ ବୁଦି ହିଲାଆ ହା଼ଡାଁକା଼ଣ୍ଡୁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେସାଲି ଅଣ୍‌ପିମାନେସି?” ଅ଼ଡ଼େ ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ୱାସି ପୁନାଆତି ପେ଼ଣ୍‌କାତି କାତା ୱେହ୍‌ନିଲେହେଁ ୱେସିମାନେସି;” ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିତି କାତାତି ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେ଼କ୍‌ହି ମାଚେସି ।
19 ते तम् अरेयपागनाम विचारस्थानम् आनीय प्रावोचन् इदं यन्नवीनं मतं त्वं प्राचीकश इदं कीदृशं एतद् अस्मान् श्रावय;
୧୯ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରି ପା଼ୱୁଲଇଁ ଆରିୟପାଗ ଗା଼ଡ଼ାତି ବେ଼ରଣି ନ଼କିତା ତାତେରି, “ନୀନୁ ଆମିନି ପୁଃନି କାତା ଜା଼ପ୍‌ହିମାଞ୍ଜି ଏ଼ଦି ଏ଼ନାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡିନମି କି?
20 यामिमाम् असम्भवकथाम् अस्माकं कर्णगोचरीकृतवान् अस्या भावार्थः क इति वयं ज्ञातुम् इच्छामः।
୨୦ଇଚିହିଁ ନୀନୁ ଏଚେକା କାବାଆ଼ନି କାତା ମାଙ୍ଗେ ୱେଣ୍‌ମ୍ବି କିହିମାଞ୍ଜାଦି; ଈ ବାରେ କାତା ଏ଼ନାୟି ଏ଼ଦାଆଁ ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାଲି ଅଣ୍‌ପିମାନମି ।”
21 तदाथीनीनिवासिनस्तन्नगरप्रवासिनश्च केवलं कस्याश्चन नवीनकथायाः श्रवणेन प्रचारणेन च कालम् अयापयन्।
୨୧ଆତିନି ଗା଼ଡ଼ାତି ଲ଼କୁ ଅ଼ଡ଼େ ଏମ୍ବାଆଁ ବାସାଆ଼ହାମାନି ଏଟ୍‌କା ଦେ଼ସାତି ଲ଼କୁ ପୁଃନି କାତା ୱେସାଲି ଇଞ୍ଜାଁ ୱେଞ୍ଜାଲି ରା଼ହାଁ ଆ଼ହିମାଚେରି । ଏମ୍ବାଆଁ ଏ଼ୱାରି ଦିନା ରା଼ପ୍‌ହି ମାଚେରି ।
22 पौलोऽरेयपागस्य मध्ये तिष्ठन् एतां कथां प्रचारितवान्, हे आथीनीयलोका यूयं सर्व्वथा देवपूजायाम् आसक्ता इत्यह प्रत्यक्षं पश्यामि।
୨୨ଏଚେଟିଏ ପା଼ୱୁଲ ଆରିୟପାଗତି ବେ଼ରଣି ମାଦିଏ ନିଚାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଆତିନିତି ଲ଼କୁ, ମୀରୁ ବାରେ ଗାଡି ଦାର୍ମୁଗାଟାତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରେକା ପେ଼ଣ୍‌କାଣି ସେ଼ବା କିନାତେରି, ଏ଼ଦାଆଁ ନା଼ନୁ ମେସିମାଇଁ ।
23 यतः पर्य्यटनकाले युष्माकं पूजनीयानि पश्यन् ‘अविज्ञातेश्वराय’ एतल्लिपियुक्तां यज्ञवेदीमेकां दृष्टवान्; अतो न विदित्वा यं पूजयध्वे तस्यैव तत्वं युष्मान् प्रति प्रचारयामि।
୨୩ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ମୀ ଗା଼ଡ଼ାଟି ହାଜିମାଚେଏଁ, ଅ଼ଡ଼େ ମୀରୁ ପୂଜା କିନି ଟା଼ୟୁତା ସିନିକିତେଏଁ, ନା଼ନୁ ପୂଜା ପିଣ୍ତାତା ମେସ୍ତେଏଁ ଏମ୍ବାଆଁ ରା଼ସ୍‌କି ଆ଼ହାମାନେ, ‘ପୁନାଆତି ମାହାପୂରୁ ।’ ଆମିନିଗାଟାଣି ମୀରୁ ପୂଜା କିହିମାଞ୍ଜେରି, ଏ଼ଦାଆଁ ମୀରୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲାଆତିହିଁ ଜିକେଏ, ଏ଼ଦେଏ ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ ।
24 जगतो जगत्स्थानां सर्व्ववस्तूनाञ्च स्रष्टा य ईश्वरः स स्वर्गपृथिव्योरेकाधिपतिः सन् करनिर्म्मितमन्दिरेषु न निवसति;
୨୪ଆମିନି ମାହାପୂରୁ ଦାର୍‌ତି ଅ଼ଡ଼େ ଏମ୍ବାଆଁ ମାନି ବାରେ ରା଼ଚି କିହାମାନେସି, ଏ଼ୱାସି ଲାକପୂରୁ ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍‌ତିତି ପ୍ରବୁ ଆ଼ହାମାନାକି ମାଣ୍‌ସି କେୟୁଟି କେ଼ପିତି ଦେ଼ୱୁଡ଼ିତା ବାସା କିଅସି ।
25 स एव सर्व्वेभ्यो जीवनं प्राणान् सर्व्वसामग्रीश्च प्रददाति; अतएव स कस्याश्चित् सामग्य्रा अभावहेतो र्मनुष्याणां हस्तैः सेवितो भवतीति न।
୨୫ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାଣାକି ଏ଼ନାୟି ଲ଼ଡ଼ା ମାନାୟି ହିଲାଆକି ମାଣ୍‌ସି କେୟୁଟି ସେ଼ବା ଆ଼ଅସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ତା଼ନୁଏ ବାରେତାକି ଜୀୱୁ, ନେ଼ଞ୍ଜାଲି ଇଞ୍ଜାଁ ବାରେ ଲ଼ଡ଼ାମାନାଣି ଇନେସି ।
26 स भूमण्डले निवासार्थम् एकस्मात् शोणितात् सर्व्वान् मनुष्यान् सृष्ट्वा तेषां पूर्व्वनिरूपितसमयं वसतिसीमाञ्च निरचिनोत्;
୨୬ର଼ ମାଣ୍‌ସି ତା଼ଣାଟି ଏ଼ୱାସି ବାରେ ଲ଼କୁ ବା଼କାଇଁ ରା଼ଚି କିହାମାନେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ହୁକୁମି ତଲେ ଏ଼ୱାରି ଦାର୍‌ତିତି ବାରେୱାକି ବାସା କିହାମାନେରି । ଆମିନି ବେ଼ଲାତା, ଆମ୍ବାଆସି ଆମିନି ତା଼ଣା ବାସା କିନେସି, ମାହାପୂରୁ ମୂଲୁଟିଏ ଏ଼ଦାଆଁ ତୀରି କିହାମାନେସି ।
27 तस्मात् लोकैः केनापि प्रकारेण मृगयित्वा परमेश्वरस्य तत्वं प्राप्तुं तस्य गवेषणं करणीयम्।
୨୭ମାହାପୂରୁତି ଅଣ୍‌ପୁ ମାଚେ, ବାରେଜା଼ଣା ଏ଼ନିକିହିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପାରାନା ବେଟାଆ଼ନେରି । ସାମା ମାହାପୂରୁ ଆମ୍ବାଆରି ତା଼ଣାଟି ହେକ ହିଲଅସି ।”
28 किन्तु सोऽस्माकं कस्माच्चिदपि दूरे तिष्ठतीति नहि, वयं तेन निश्वसनप्रश्वसनगमनागमनप्राणधारणानि कुर्म्मः, पुुनश्च युष्माकमेव कतिपयाः कवयः कथयन्ति ‘तस्य वंशा वयं स्मो हि’ इति।
୨୮ଏ଼ନିଇଚିହିଁ ରଅସି ୱେସାମାନେସି, “ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ମା଼ର ନୀଡିନାୟି, ତା଼କିନାୟି ଅ଼ଡ଼େ ଡ଼ୟିନାୟି । ଇଞ୍ଜାଁ ମୀ ବିତ୍ରାଟି ଜିକେଏ ଏଚରଜା଼ଣା ୱେସାମାନେରି, ମା଼ର ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣି ମୀର୍‌କା ମା଼ସ୍‌କା ।”
29 अतएव यदि वयम् ईश्वरस्य वंशा भवामस्तर्हि मनुष्यै र्विद्यया कौशलेन च तक्षितं स्वर्णं रूप्यं दृषद् वैतेषामीश्वरत्वम् अस्माभि र्न ज्ञातव्यं।
୨୯“ଇଚିହିଁ ମା଼ର ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍‌କା ମା଼ସ୍‌କା ଆ଼ତାକି ଈ ମାହାପୂରୁ ଲେହେଁ ମାଣ୍‌ସି ବୁଦି ଅ଼ଡ଼େ ଅଣ୍‌ପୁ ତଲେ କେ଼ପିତି ବାଂଗାରା, ୱେଣ୍ତି କି ୱାଲ୍‌କାତି ବମା ଲେହେଁ ଅଣ୍‌ପିନାୟି ଆ଼ଏ ।
30 तेषां पूर्व्वीयलोकानाम् अज्ञानतां प्रतीश्वरो यद्यपि नावाधत्त तथापीदानीं सर्व्वत्र सर्व्वान् मनः परिवर्त्तयितुम् आज्ञापयति,
୩୦ଲ଼କୁ ମାହାପୂରୁଇଁ ପୁଞ୍ଜା ହିଲାଆ ବେ଼ଲାତା ଏ଼ୱାସି ଦ଼ହ ଆସା ହିଲାଆତେସି, ସାମା ନୀଏଁ ଏ଼ୱାସି ବାରେଜା଼ଣାତି ବାରେୱାକି ତାମି ପା଼ପୁ ଜିରୁଟି ୱେଣ୍ତା ୱା଼ହାଲି ୱେସିମାନେସି ।
31 यतः स्वनियुक्तेन पुरुषेण यदा स पृथिवीस्थानां सर्व्वलोकानां विचारं करिष्यति तद्दिनं न्यरूपयत्; तस्य श्मशानोत्थापनेन तस्मिन् सर्व्वेभ्यः प्रमाणं प्रादात्।
୩୧ଇଚିହିଁ ଆମିନି ଦିନା ତା଼ନୁ ଆ଼ଚିତି ମାଣ୍‌ସି ତା଼ଣାଟି ଦାର୍ମୁତଲେ ଦାର୍‌ତିତି ନୀହାଁୟି କିନେସି, ଇଲେତି ର଼ ଦିନା ତୀରି କିହାମାନେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଈ ବାରେ ସାତା ଇଞ୍ଜିଁ ତ଼ସାଲି ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହା଼ତାରି ତା଼ଣାଟି ନିକ୍‌ହାମାନେସି ।”
32 तदा श्मशानाद् उत्थानस्य कथां श्रुत्वा केचिद् उपाहमन्, केचिदवदन् एनां कथां पुनरपि त्वत्तः श्रोष्यामः।
୩୨ପା଼ୱୁଲ ତା଼ଣାଟି ହା଼ତାରି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନି କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଏଚରଜା଼ଣା ଲାଜା କିତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ମାଙ୍ଗେ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ୱେସ୍ତାମୁ, ନୀ ତା଼ଣାଟି ଈ କାତା ୱେନମି ।”
33 ततः पौलस्तेषां समीपात् प्रस्थिातवान्।
୩୩ଏଚେଟିଏ ପା଼ୱୁଲ ବେ଼ରଣିଟି ହ଼ଚାହାଚେସି ।
34 तथापि केचिल्लोकास्तेन सार्द्धं मिलित्वा व्यश्वसन् तेषां मध्ये ऽरेयपागीयदियनुसियो दामारीनामा काचिन्नारी कियन्तो नराश्चासन्।
୩୪ଏରିୟପାଗିୟ ଦିୟନୁସିୟ ଗଚିତି ଦାମାରି ଇନି ର଼ ଇୟା ଇଞ୍ଜାଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଚେକା ଲ଼କୁ ନାମିତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣିତଲେ ଆଣ୍ଡିତେରି ।

< प्रेरिताः 17 >