< प्रेरिताः 16 >

1 पौलो दर्ब्बीलुस्त्रानगरयोरुपस्थितोभवत् तत्र तीमथियनामा शिष्य एक आसीत्; स विश्वासिन्या यिहूदीयाया योषितो गर्ब्भजातः किन्तु तस्य पितान्यदेशीयलोकः।
ଡା଼ୟୁ ପା଼ୱୁଲ ଦର୍ବି ଅ଼ଡ଼େ ଲୁସ୍ତ୍ରାତା ହାଚେସି, ଏମ୍ବାଆଁ ତିମତି ଦ଼ରୁଗାଟାସି ର଼ ସୀସୁ ମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ର଼ ନାମିତି ଜୀହୁଦି କ୍ରୀସ୍ତାନା ଇୟାନି ମୀର୍‌ଏସି ମାଚେସି, ସାମା ତାମି ଆ଼ବା ର଼ ଗ୍ରିକ୍‌ ଲ଼କୁ ।
2 स जनो लुस्त्रा-इकनियनगरस्थानां भ्रातृणां समीपेपि सुख्यातिमान् आसीत्।
ଲୁସ୍ତ୍ରା ଅ଼ଡ଼େ ଇକନିୟତା ମାନି ବାରେ ନାମିତି ତାୟିୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନେହାଁସି ଇଞ୍ଜିଁ ଏଲେଇଚେରି ।
3 पौलस्तं स्वसङ्गिनं कर्त्तुं मतिं कृत्वा तं गृहीत्वा तद्देशनिवासिनां यिहूदीयानाम् अनुरोधात् तस्य त्वक्छेदं कृतवान् यतस्तस्य पिता भिन्नदेशीयलोक इति सर्व्वैरज्ञायत।
ପା଼ୱୁଲ ତାନିତଲେ ତିମତିଇଁ ଅ଼ହାଲି ଅଣ୍‌ପିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ନା଼ସ୍‌କାଣାଁ ମାନି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତାକି ଏ଼ୱାଣି ତ଼ଲୁ ଦା଼ପିକିତେସି; ଇଚିହିଁ ତାମି ଆ଼ବା ଗ୍ରିକ୍‌ ଲ଼କୁ ଇଞ୍ଜିଁ ବାରେ ପୁଞ୍ଜାମାଚେରି ।
4 ततः परं ते नगरे नगरे भ्रमित्वा यिरूशालमस्थैः प्रेरितै र्लोकप्राचीनैश्च निरूपितं यद् व्यवस्थापत्रं तदनुसारेणाचरितुं लोकेभ्यस्तद् दत्तवन्तः।
ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଗା଼ଡ଼ାୟାଁଟି ହାଜି ହାଜିହିଁ ଜିରୁସାଲମତି ପାଣ୍ତ୍‌ୱି ଆ଼ତାରି ଅ଼ଡ଼େ ପ୍ରାଚିନାଙ୍ଗା ତା଼ଣାଟି କିୱି ଆ଼ହାମାନି ମେ଼ରା ମା଼ନୱି ଆ଼ହାଲି ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ହେର୍‌ପି ମାଚେସି ।
5 तेनैव सर्व्वे धर्म्मसमाजाः ख्रीष्टधर्म्मे सुस्थिराः सन्तः प्रतिदिनं वर्द्धिता अभवन्।
ଏଲେକିହିଁ କୁଲମିକା ବାରେ ନାମୁତା ଆ଼ଟ୍‌ୱା ଆ଼ହାନା ଦିନାତାକି ଦିନା ପାଡା ଆ଼ତୁ ।
6 तेषु फ्रुगियागालातियादेशमध्येन गतेषु सत्सु पवित्र आत्मा तान् आशियादेशे कथां प्रकाशयितुं प्रतिषिद्धवान्।
ଏ଼ୱାରି ଆସିୟାତା ମାହାପୂରୁ କାତା ୱେସାଲି ସୁଦୁଜୀୱୁ କା଼ହି କିୟାଲିଏ, ଏ଼ୱାରି ପୁର୍ଗିୟା ଅ଼ଡ଼େ ଗାଲାତିୟ ରା଼ଜି ମାଦିଟି ରେ଼ଜିହିଁ ହାଚେରି ।
7 तथा मुसियादेश उपस्थाय बिथुनियां गन्तुं तैरुद्योगे कृते आत्मा तान् नान्वमन्यत।
ଅ଼ଡ଼େ, ଏ଼ୱାରି ମୁସିଆ ରା଼ଜି ଡାଗେ ଏଗାହାଜାନା ବେତନିୟାଁତା ହାଜାଲିତାକି ଅଣ୍‌ପିତେରି, ସାମା ଜୀସୁତି ଜୀୱୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ହାଜାଲି ହେଲ ହୀଆତେ ।
8 तस्मात् ते मुसियादेशं परित्यज्य त्रोयानगरं गत्वा समुपस्थिताः।
ଏ଼ୱାରି ମୁସିଆ ମାଦିଟି ହାଜାନା ତ୍ରୟାତା ୱା଼ତେରି ।
9 रात्रौ पौलः स्वप्ने दृष्टवान् एको माकिदनियलोकस्तिष्ठन् विनयं कृत्वा तस्मै कथयति, माकिदनियादेशम् आगत्यास्मान् उपकुर्व्विति।
ଅ଼ଡ଼େ ଲା଼ଆଁ ବେ଼ଲାତା ପା଼ୱୁଲ ର଼ ସେୟାଁଣା ହାପାନା ହେ଼ଟେସି, ମାକିଦନିୟାତି ର଼ ଲ଼କୁ ନିଚାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ବାତିମା଼ଲିହିଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମାଙ୍ଗେ ସା଼ୟେମି କିୟାଲି ମାକିଦନିୟାତା ଗା଼ଣ୍‌ଚା ୱା଼ମୁ ।”
10 तस्येत्थं स्वप्नदर्शनात् प्रभुस्तद्देशीयलोकान् प्रति सुसंवादं प्रचारयितुम् अस्मान् आहूयतीति निश्चितं बुद्ध्वा वयं तूर्णं माकिदनियादेशं गन्तुम् उद्योगम् अकुर्म्म।
୧୦ଏ଼ୱାସି ସେୟାଁଣା ହାପାନାତା ମେସାଲିଏ ମା଼ମ୍ବୁ ଦେବୁଣିଏ ମାକିଦନିୟାତା ହାଜାଲି ତିୟାରା ଆ଼ତମି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେସାଲି ତାକି ମାହାପୂରୁ ମାଙ୍ଗେ ହା଼ଟାମାଞ୍ଜାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଚମି ।
11 ततः परं वयं त्रोयानगराद् प्रस्थाय ऋजुमार्गेण सामथ्राकियोपद्वीपेन गत्वा परेऽहनि नियापलिनगर उपस्थिताः।
୧୧ଏଚେଟିଏ ମା଼ମ୍ବୁ ତ୍ରୟାଟି ଜା଼ଜାତା ହ଼ଚାନା ତିୟିତି ଜିରୁଟି ହାଜାନା ସାମତ୍ରାକିତା ଅ଼ଡ଼େ ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ନୟାପଲିତା ଏଗାହାଚମି ।
12 तस्माद् गत्वा माकिदनियान्तर्व्वर्त्ति रोमीयवसतिस्थानं यत् फिलिपीनामप्रधाननगरं तत्रोपस्थाय कतिपयदिनानि तत्र स्थितवन्तः।
୧୨ଏମ୍ବାଟିଏ ପିଲିପିତା ହାଚମି, ଈଦି ମାକିଦନିୟା ଜିଲାତି ର଼ କାଜା ଗା଼ଡ଼ା, ଇଞ୍ଜାଁ ର଼ମ୍‌ ଦେ଼ସାତାରି ଡ଼ୟିନି ଟା଼ୟୁ ମାଚେ; ଏ଼ ଗା଼ଡ଼ାତା ମା଼ମ୍ବୁ ଏଚରଦିନା ମାଚମି ।
13 विश्रामवारे नगराद् बहि र्गत्वा नदीतटे यत्र प्रार्थनाचार आसीत् तत्रोपविश्य समागता नारीः प्रति कथां प्राचारयाम।
୧୩ଜ଼ମିନି ଦିନାତା ମା଼ମ୍ବୁ ଗା଼ଡ଼ାଟି ହ଼ଚାନା କାଡା ଡାଗେ ହାଚମି, ଏମ୍ବାଆଁ ପ୍ରା଼ତାନା କିନି ଟା଼ୟୁ ମାନେ ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍‌ପାମାଚମି, ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ମ୍ବୁ କୁଗାନା ରୁଣ୍ତା ଆ଼ହାମାଚି ଇୟାସିକା ତଲେ କାତା ଆ଼ତମି ।
14 ततः थुयातीरानगरीया धूषराम्बरविक्रायिणी लुदियानामिका या ईश्वरसेविका योषित् श्रोत्रीणां मध्य आसीत् तया पौलोक्तवाक्यानि यद् गृह्यन्ते तदर्थं प्रभुस्तस्या मनोद्वारं मुक्तवान्।
୧୪ଅ଼ଡ଼େ, ତୁୟାତିରା ଗା଼ଡ଼ାତି ହେୟାଁ ୱା଼ଣା ହିମ୍ବରିକା ପା଼ର୍‌ନି ଲୁଦିୟା ଦ଼ରୁଗାଟି ର଼ ଇୟା ମା଼ କାତା ୱେଞ୍ଜିମାଚେ, ଏ଼ଦି ମାହାପୂରୁ ସେ଼ବା କିନାୟି, ଏ଼ଦି ଏ଼ନିକିଁ ପା଼ୱୁଲତି କାତାତି ମ଼ନ ହୀନେ ଏ଼ଦାଆଁତାକି ପ୍ରବୁ ଏ଼ଦାନି ହିୟାଁ ଦେଚାମାଚେସି ।
15 अतः सा योषित् सपरिवारा मज्जिता सती विनयं कृत्वा कथितवती, युष्माकं विचाराद् यदि प्रभौ विश्वासिनी जाताहं तर्हि मम गृहम् आगत्य तिष्ठत। इत्थं सा यत्नेनास्मान् अस्थापयत्।
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ଦି ଇଞ୍ଜାଁ ତାମି କୁଟମି ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅ଼ତି ଡା଼ୟୁ ମାଙ୍ଗେ ବାତିମା଼ଲିହିଁ ଏଲେଇଞ୍ଜାତେ, “ମୀରୁ ନାଙ୍ଗେ ପ୍ରବୁ ତା଼ଣା ନାମୁଗାଟାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍‌ପିମାଚିହିଁ, ନା଼ ଇଜ ୱା଼ହାନା ବାସା ଆ଼ଦୁ,” ଇଞ୍ଜିଁ ବାଲାମାତମି କିହାଁ ହା଼ଟା ଅୟାତେ ।
16 यस्या गणनया तदधिपतीनां बहुधनोपार्जनं जातं तादृशी गणकभूतग्रस्ता काचन दासी प्रार्थनास्थानगमनकाल आगत्यास्मान् साक्षात् कृतवती।
୧୬ର଼ ଦିନା ମା଼ମ୍ବୁ ପ୍ରା଼ତାନା ଟା଼ୟୁତା ହାନିବେ଼ଲାତା ର଼ ହ଼ଲେଣି ପ଼ଦାଇଁ ବେଟାଆ଼ତମି ଏ଼ଦି ପ଼ଲ୍‌ଆ ପେ଼ନୁ ଆଲ୍‌ଗାନା ଡା଼ୟୁ ଆ଼ନି କାତାୟାଁ ୱେସାଲି ଆ଼ଡିମାଚେ । ଡା଼ୟୁ ଆ଼ନି କାତାୟାଁ ୱେସାନା ତାନି ସା଼ୱୁକାରିକି ହା଼ରେକା ଡାବୁୟାଁ କୂଡ଼ି କିହିମାଚେ ।
17 सास्माकं पौलस्य च पश्चाद् एत्य प्रोच्चैः कथामिमां कथितवती, मनुष्या एते सर्व्वोपरिस्थस्येश्वरस्य सेवकाः सन्तोऽस्मान् प्रति परित्राणस्य मार्गं प्रकाशयन्ति।
୧୭ଏ଼ଦି ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ୱା଼ହାନା କିର୍‌ଡ଼ିହିଁ ଏଲେଇଞ୍ଜାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେ, “ଈ ଲ଼କୁ ବାରେକିହାଁ କାଜା ମାହାପୂରୁତି ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା, ଏ଼ୱାରି ମିଙ୍ଗେ ଗେଲ୍‌ପିଆ଼ନି ଜିରୁତି ୱେ଼କ୍‌ହି ମାଞ୍ଜାନେରି ।”
18 सा कन्या बहुदिनानि तादृशम् अकरोत् तस्मात् पौलो दुःखितः सन् मुखं परावर्त्य तं भूतमवदद्, अहं यीशुख्रीष्टस्य नाम्ना त्वामाज्ञापयामि त्वमस्या बहिर्गच्छ; तेनैव तत्क्षणात् स भूतस्तस्या बहिर्गतः।
୧୮ଏ଼ଦି ହା଼ରେକା ଦିନା ପାତେକା ଏଲେକିୟାତେ, ସାମା ପା଼ୱୁଲ କ଼ପା ଆ଼ହାନା ୱେଣ୍ତେ ସିନିକିହାନା ଏ଼ ବୂତୁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ଦାନି ତା଼ଣାଟି ହ଼ଚା ହାଜାଲି ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତ ଦ଼ରୁତଲେ ହୁକୁମି ହୀହିମାଞ୍ଜାଇଁ,” ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଏ଼ଦି ହ଼ଚାହାଚେ ।
19 ततः स्वेषां लाभस्य प्रत्याशा विफला जातेति विलोक्य तस्याः प्रभवः पौलं सीलञ्च धृत्वाकृष्य विचारस्थानेऽधिपतीनां समीपम् आनयन्।
୧୯ସାମା ଏ଼ଦାନି ସା଼ୱୁକାରିୟାଁ ତାମି ଲା଼ବା ପା଼ଣ୍‌ନି ଆ଼ସା ହାଚେ, ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଞ୍ଜାନା ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲାଇଁ ଦସାନା ବେ଼ରଣିମାଣ୍ତାତା ସା଼ଲୱି କିନାରି ତା଼ଣା ରେଜା ଅ଼ତେରି ।
20 ततः शासकानां निकटं नीत्वा रोमिलोका वयम् अस्माकं यद् व्यवहरणं ग्रहीतुम् आचरितुञ्च निषिद्धं,
୨୦ଅ଼ଡ଼େ, ଏ଼ୱାରି ରମିୟ ସା଼ଲୱି କିନାରି ତା଼ଣା ତାଚାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଈୱାରି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ ମା଼ ଗା଼ଡ଼ାତା ଗଡ଼୍‌ହା କିହିମାନେରି ।
21 इमे यिहूदीयलोकाः सन्तोपि तदेव शिक्षयित्वा नगरेऽस्माकम् अतीव कलहं कुर्व्वन्ति,
୨୧ମା଼ର ରମିୟ ଲ଼କୁତି ମେ଼ରା ପା଼ଣାପା଼ଟୁ ଆବାଲି କି ମା଼ନୱି ଆ଼ହାଲି ମେ଼ରା ହିଲେଏ, ଏ଼ଦାଆଁ ଈୱାରି ୱେସିମାନେରି ।”
22 इति कथिते सति लोकनिवहस्तयोः प्रातिकूल्येनोदतिष्ठत् तथा शासकास्तयो र्वस्त्राणि छित्वा वेत्राघातं कर्त्तुम् आज्ञापयन्।
୨୨ଏମ୍ବାଟିଏ ବାରେ ଲ଼କୁ ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲା କ଼ପାଟି ନିଙ୍ଗିତେରି । ଅ଼ଡ଼େ ନୀହାଁୟି କିନାରି ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲା ହିମ୍ବରିକା ହୁକ୍‌ହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ବାଡ଼୍‌ଗା ତଲେ ୱେ଼ଚାଲି ହୁକୁମି ହୀତେରି ।
23 अपरं ते तौ बहु प्रहार्य्य त्वमेतौ कारां नीत्वा सावधानं रक्षयेति कारारक्षकम् आदिशन्।
୨୩ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାରାଇଁ ହା଼ରେକା ୱେ଼ତି ଡା଼ୟୁ କାୟିଦି ଇଲୁତା ଇଟିତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଜାଗ୍ରାତା କିହିଁ କା଼ପୁ କା଼ଚାଲି କା଼ୟିଦି ଇଲୁତି କା଼ଃଆନାଣାଇଁ ହୁକୁମି ହୀତେରି ।
24 इत्थम् आज्ञां प्राप्य स तावभ्यन्तरस्थकारां नीत्वा पादेषु पादपाशीभि र्बद्ध्वा स्थापितावान्।
୨୪କା଼ୟିଦି କା଼ଃଆନାସି ଇଲେତି ହୁକୁମି ବେଟାଆ଼ହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ କା଼ୟିଦି ଇଲୁତି ବାରେକିହାଁ ବିତ୍ରାତି ବାକ୍ରାତା ମେତ୍‌ହାନା ଏ଼ୱାରି କଡାଣା ବ଼ଜୁଗାଟି ମା଼ର୍‌ନୁ କୁଡୁଲିକା ଦସା ପିସ୍ତେସି ।
25 अथ निशीथसमये पौलसीलावीश्वरमुद्दिश्य प्राथनां गानञ्च कृतवन्तौ, कारास्थिता लोकाश्च तदशृण्वन्
୨୫ସାମା ମାଦି ଲା଼ଆଁୟାଁ ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲା ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ପ୍ରା଼ତାନା ଅ଼ଡ଼େ ଜହରା ପା଼ଚୁ ପା଼ଚିମାଚେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରିତଲେ କାୟିଦି ଇଲୁତା ମାଚାରି ବାରେ ୱେଞ୍ଜିମାଚେରି ।
26 तदाकस्मात् महान् भूमिकम्पोऽभवत् तेन भित्तिमूलेन सह कारा कम्पिताभूत् तत्क्षणात् सर्व्वाणि द्वाराणि मुक्तानि जातानि सर्व्वेषां बन्धनानि च मुक्तानि।
୨୬ଏଚିବେ଼ଲାତା ଦେବୁଣିଏ ବୂମି ୱୀଡିତେ, ଇଞ୍ଜାଁ କାୟିଦି ଇଲୁତି ପୁନାଦି ଜିକେଏ ୱୀଡାଲିଏ ବାରେ ଦୁୱେରିକା ଦେପି ଆ଼ହାହାଚୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ବାରେଜା଼ଣାତି ଦସାମାଚି ହିକ୍‌ଣିୟାଁ ହୁଙ୍ଗାହାଚୁ ।
27 अतएव कारारक्षको निद्रातो जागरित्वा काराया द्वाराणि मुक्तानि दृष्ट्वा बन्दिलोकाः पलायिता इत्यनुमाय कोषात् खङ्गं बहिः कृत्वात्मघातं कर्त्तुम् उद्यतः।
୨୭ଏଚେଟିଏ କା଼ୟିଦି ଇଲୁ କା଼ଃଆନାସି ଇଦାଟି ନିଙ୍ଗାନା, ଦା଼ରାୟାଁ ଦେପିଆ଼ହାମାନାଣି ମେସାନା, କା଼ୟିଦିତାରି ହଣ୍‌ପି ଆ଼ତେରି ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍‌ପାନା, କାଣ୍ତା ହ଼ପ୍‌ହାନା ଗ୍ଣାକ୍‌ହା କଡିମାଚେସି ।
28 किन्तु पौलः प्रोच्चैस्तमाहूय कथितवान् पश्य वयं सर्व्वेऽत्रास्महे, त्वं निजप्राणहिंसां माकार्षीः।
୨୮ସାମା ପା଼ୱୁଲ କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ନିଙ୍ଗେ ନା଼ସା କିହା କଡାଆନି, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ମା଼ମ୍ବୁ ବାରେତମି ଇମ୍ବାଆଁ ମାନମି ।”
29 तदा प्रदीपम् आनेतुम् उक्त्वा स कम्पमानः सन् उल्लम्प्याभ्यन्तरम् आगत्य पौलसीलयोः पादेषु पतितवान्।
୨୯କା଼ୟିଦି ଇଲୁ କା଼ଃଆନାସି ଦୀୱଁ ତାଚାଲି ଏଲେଇଚେସି, ତବେ ବିତ୍ରା ହାଚେସି ଇଞ୍ଜାଁ ତୀର୍‌ଗି ତୀର୍‌ଗିହିଁ ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲା କଡାୟାଁ ଡ଼଼ଇ ରୀତେସି ।
30 पश्चात् स तौ बहिरानीय पृष्टवान् हे महेच्छौ परित्राणं प्राप्तुं मया किं कर्त्तव्यं?
୩୦ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରାଇଁ ପାଙ୍ଗାତା ତାଚାନା ଏଲେଇଚେସି, “ବା଼ବୁୟାଁ ଗେଲ୍‌ପିଆୟାଲି ନା଼ନୁ ଏ଼ନାଆଁ କିଇଁ?”
31 पश्चात् तौ स्वगृहमानीय तयोः सम्मुखे खाद्यद्रव्याणि स्थापितवान् तथा स स्वयं तदीयाः सर्व्वे परिवाराश्चेश्वरे विश्वसन्तः सानन्दिता अभवन्।
୩୧ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ପ୍ରବୁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ନାମାଦୁ, ଆତିହିଁ ନୀନୁ ଅ଼ଡ଼େ ନୀ ଇଲୁ କୁଟମି ବାରେ ଗେଲ୍‌ପି ଆ଼ଦେରି ।”
32 तस्मै तस्य गृहस्थितसर्व्वलोकेभ्यश्च प्रभोः कथां कथितवन्तौ।
୩୨ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣି ଇଜ ମାଚି ବାରେ ଲ଼କୁଣି ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ୱେସ୍ତେରି ।
33 तथा रात्रेस्तस्मिन्नेव दण्डे स तौ गृहीत्वा तयोः प्रहाराणां क्षतानि प्रक्षालितवान् ततः स स्वयं तस्य सर्व्वे परिजनाश्च मज्जिता अभवन्।
୩୩ଅ଼ଡ଼େ, ଏ଼ କା଼ୟିଦି ଇଲୁ କା଼ଃଆନାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏ଼ ଲା଼ଆଁୟାଁ ବେ଼ଲାତା ଅ଼ହାନା ଏ଼ୱାରି ଗା଼ହାଁୟାଁ ନର୍‌ହେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣି ଇଲୁ କୁଟମି ବାରେ ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅ଼ତେରି ।
34 पश्चात् तौ स्वगृहमानीय तयोः सम्मुखे खाद्यद्रव्याणि स्थापितवान् तथा स स्वयं तदीयाः सर्व्वे परिवाराश्चेश्वरे विश्वसन्तः सानन्दिता अभवन्।
୩୪ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ତାମି ଇଜ ଅ଼ହାନା ତିଞ୍ଜାଲି ରା଼ନ୍ଦା ବା଼ଟିକିହାଁ ହୀତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ବାରେ କୁଟମି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ନାମାନା ହା଼ରେକା ରା଼ହାଁ ଆ଼ତେରି ।
35 दिन उपस्थिते तौ लोकौ मोचयेति कथां कथयितुं शासकाः पदातिगणं प्रेषितवन्तः।
୩୫ଲା଼ଇ ୱେ଼ୟାଲିଏ ରମିୟ ଲ଼କୁତି କାଜାରି ରିଜାରି କ଼ସ୍‌କାଣି ଇଲେଇଞ୍ଜିଁ ୱେସା ପାଣ୍ତିତେରି, “ଏ଼ ଲ଼କୁଣି ପିସାତୁହ୍‌ଦୁ ।”
36 ततः कारारक्षकः पौलाय तां वार्त्तां कथितवान् युवां त्याजयितुं शासका लोकान प्रेषितवन्त इदानीं युवां बहि र्भूत्वा कुशलेन प्रतिष्ठेतां।
୩୬ଏଚେଟିଏ କାୟିଦି ଇଲୁ କା଼ଃଆନାସି ପା଼ୱୁଲଇଁ ଈ କାତା ୱେସ୍ତେସି, “ନୀହାଁୟି କିନାରି ନିଙ୍ଗେ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲାଇଁ ପିସାଲି କାବ୍ରୁ ପାଣ୍ତା ମାଞ୍ଜାନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ନୀଏଁ ହ଼ଚାୱା଼ହାନା ହିତ୍‌ଡ଼ି ତଲେ ହାଜୁ ।”
37 किन्तु पौलस्तान् अवदत् रोमिलोकयोरावयोः कमपि दोषम् न निश्चित्य सर्व्वेषां समक्षम् आवां कशया ताडयित्वा कारायां बद्धवन्त इदानीं किमावां गुप्तं विस्त्रक्ष्यन्ति? तन्न भविष्यति, स्वयमागत्यावां बहिः कृत्वा नयन्तु।
୩୭ସାମା ପା଼ୱୁଲ କ଼ସ୍‌କାଣି ଏଲେଇଚେସି, “ମା଼ମ୍ବୁ ରମିୟ ଦେ଼ସାତି ଲ଼କୁତମି, ମାଙ୍ଗେ ନୀହାଁୟି କିଆନା ୱେ଼ତାତି ଡା଼ୟୁ କା଼ୟିଦି ଇଲୁତା ସୁଣ୍ଡାତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ନୀଏଁ ଡ଼ୁକ୍‌ହାନା ପିସିମାଞ୍ଜାନେରି, ଏ଼ଦି ମିଣ୍‌ଏ, ସାମା ଏ଼ୱାରି ତା଼ମ୍ବୁଏ ୱା଼ହାନା ମାଙ୍ଗେ ପାଙ୍ଗାତା ଅୟାପେରି ।”
38 तदा पदातिभिः शासकेभ्य एतद्वार्त्तायां कथितायां तौ रोमिलोकाविति कथां श्रुत्वा ते भीताः
୩୮ଏଚେଟିଏ କ଼ସ୍‌କା ହାଜାନା ନୀହାଁୟି କିନାରାଇଁ ବାରେ କାତା ୱେସ୍ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଈୱାରି ରମିୟ ଲ଼କୁ ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଞ୍ଜାନା ଆଜିତେରି,
39 सन्तस्तयोः सन्निधिमागत्य विनयम् अकुर्व्वन् अपरं बहिः कृत्वा नगरात् प्रस्थातुं प्रार्थितवन्तः।
୩୯ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ୱା଼ହାନା ମା଼ମ୍ବୁ ପୁନାଆନା ଏଲେକିତମି ଇଞ୍ଜିଁ ବାତିମା଼ଲିହିଁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ପାଙ୍ଗାତା ହ଼ପ୍‌ହା ତାଚାନା, ଗା଼ଡ଼ା ପିସାନା ହାଜାଲି ବାତିମା଼ଲିତେରି ।
40 ततस्तौ काराया निर्गत्य लुदियाया गृहं गतवन्तौ तत्र भ्रातृगणं साक्षात्कृत्य तान् सान्त्वयित्वा तस्मात् स्थानात् प्रस्थितौ।
୪୦ଏଚେଟିଏ ପା଼ୱୁଲ ଅ଼ଡ଼େ ସିଲା କା଼ୟିଦି ଇଲୁଟି ହ଼ଚାନା ଲୁଦିୟା ଇଜ ହାଚେରି, ଅ଼ଡ଼େ ତାୟିୟାଁ ତଲେ ଆଣ୍ତାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ବା଼ର୍ସୁ ହୀହାନା ହାଜାତୁସ୍ତେରି ।

< प्रेरिताः 16 >