< Псалтирь 132 >
1 Песнь восхождения. Вспомни, Господи, Давида и все сокрушение его:
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 как он клялся Господу, давал обет Сильному Иакова:
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 “не войду в шатер дома моего, не взойду на ложе мое;
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 не дам сна очам моим и веждам моим - дремания,
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 доколе не найду места Господу, жилища - Сильному Иакова”.
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 Вот, мы слышали о нем в Ефрафе, нашли его на полях Иарима.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 Пойдем к жилищу Его, поклонимся подножию ног Его.
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 Стань, Господи, на место покоя Твоего, - Ты и ковчег могущества Твоего.
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 Священники Твои облекутся правдою, и святые Твои возрадуются.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 Ради Давида, раба Твоего, не отврати лица помазанника Твоего.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 Клялся Господь Давиду в истине, и не отречется ее: “от плода чрева твоего посажу на престоле твоем.
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 Если сыновья твои будут сохранять завет Мой и откровения Мои, которым Я научу их, то и их сыновья во веки будут сидеть на престоле твоем”.
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 Ибо избрал Господь Сион, возжелал его в жилище Себе.
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 “Это покой Мой на веки: здесь вселюсь, ибо Я возжелал его.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 Пищу его благословляя благословлю, нищих его насыщу хлебом;
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 священников его облеку во спасение, и святые его радостью возрадуются.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 Там возращу рог Давиду, поставлю светильник помазаннику Моему.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 Врагов его облеку стыдом, а на нем будет сиять венец его”.
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“