Йов 5
1 Стригэ акум! Чине ыць ва рэспунде? Кэруя динтре сфинць ый вей ворби?
Chama agora; ha alguem que te responda? e para qual dos sanctos te virarás?
2 Небунул пере учис де мыния луй, простул моаре учис де априндеря луй.
Porque a ira destroe o louco; e o zelo mata o tolo.
3 Ам вэзут пе ун небун принзынд рэдэчинэ; апой, деодатэ, й-ам блестемат локуинца.
Bem vi eu o louco lançar raizes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
4 Фиий луй н-ау норок, сунт кэлкаць ын пичоаре ла поартэ, ши нимень ну-й скапэ!
Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados ás portas, e não ha quem os livre.
5 Сечеришул луй есте мынкат де чей флэмынзь, каре вин сэ-л я кяр ши дин спинь, ши авериле луй сунт ынгиците де оамень ынсетаць.
A sua sega a devora o faminto, e até d'entre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
6 Ненорочиря ну рэсаре дин цэрынэ, ши суферинца ну ынколцеште дин пэмынт.
Porque do pó não procede a afflicção, nem da terra brota o trabalho.
7 Омул се наште ка сэ суфере, дупэ кум скынтея се наште ка сэ збоаре.
Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
8 Еу аш алерга ла Думнезеу, луй Думнезеу Й-аш спуне неказул меу.
Porém eu buscaria a Deus; e a Elle dirigiria a minha falla.
9 Ел фаче лукрурь марь ши непэтрунсе, минунь фэрэ нумэр.
Elle faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
10 Ел варсэ плоая пе пэмынт ши тримите апэ пе кымпий.
Que dá a chuva sobre a terra, e envia aguas sobre os campos,
11 Ел ыналцэ пе чей смериць ши избэвеште пе чей некэжиць.
Para pôr aos abatidos n'um logar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
12 Ел нимичеште плануриле оаменилор виклень, ши мыниле лор ну пот сэ ле ымплиняскэ.
Elle aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a effeito.
13 Ел принде пе чей ынцелепць ын викления лор, ши плануриле оаменилор ыншелэторь сунт рэстурнате:
Elle apanha os sabios na sua propria astucia; e o conselho dos perversos se precipita.
14 дау песте ынтунерик ын мижлокул зилей, быжбые зиуа-н амяза маре ка ноаптя.
Elles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, ás apalpadelas.
15 Астфел, Думнезеу окротеште пе чел слаб ымпотрива аменинцэрилор лор ши-л скапэ дин мына челор путерничь,
Porém ao necessitado livra da espada, e da bocca d'elles, e da mão do forte.
16 аша ынкыт нэдеждя сприжинэ пе чел ненорочит, яр фэрэделеӂя ышь ынкиде гура.
Assim ha esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua bocca.
17 Фериче де омул пе каре-л чартэ Думнезеу! Ну несокоти мустраря Челуй Атотпутерник.
Eis que bemaventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
18 Ел фаче рана ши тот Ел о лягэ; Ел рэнеште, ши мына Луй тэмэдуеште.
Porque elle faz a chaga, e elle mesmo a liga: elle fere, e as suas mãos curam.
19 Де шасе орь те ва избэви дин неказ ши де шапте орь ну те ва атинӂе рэул.
Em seis angustias te livrará; e na setima o mal te não tocará.
20 Ел те ва скэпа де моарте ын време де фоамете ши де ловитуриле сабией ын време де рэзбой.
Na fome te livrará da morte; e na guerra da violencia da espada.
21 Вей фи ла адэпост де бичул лимбий, вей фи фэрэ тямэ кынд ва вени пустииря.
Do açoite da lingua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
22 Вей рыде де пустиире, ка ши де фоамете, ши ну вей авя сэ те темь де фяреле пэмынтулуй.
Da assolação e da fome te rirás, e os animaes da terra não temerás.
23 Кэч вей фаче легэмынт пынэ ши ку петреле кымпулуй, ши фяреле пэмынтулуй вор фи ын паче ку тине.
Porque até com as pedras do campo terás a tua alliança; e os animaes do campo serão pacificos comtigo.
24 Вей авя феричире ын кортул тэу, ыць вей гэси турмеле ынтреӂь,
E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
25 ыць вей ведя сэмынца крескынду-ць ши одраслеле ынмулцинду-се ка ярба де пе кымп.
Tambem saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a herva da terra.
26 Вей интра ын мормынт ла бэтрынеце, ка снопул стрынс ла время луй.
Na velhice virás á sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
27 Ятэ че ам черчетат, ши аша есте! Аскултэ, кэ сунт спре фолосул тэу!”
Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita n'isso para teu bem.
