Рындоря 18
1 Тунчи Павло ачявда Афины и лагля дэ Коринфо.
And after these things, having left Athens, he came to Corinth;
2 Котэ вов дыкхля иудее пав лавэ Акила, саво бэняпэ дэ Понто. Кодэва надумут авиля Италиятар пэхкиря ромняґа, савя акхарэнас Прискилла, колэсти со императоро Клавдии прыпхэнда всавэрэ иудеенди тэ ачявэн Римо. Павло авиля тэ дыкхэпэ лэнца.
and finding a certain Jew by name Aquila, of Pontus by race, just come from Italy, and Priscilla his wife, (because Claudius had ordered all the Jews to leave Rome, ) came to them,
3 Вонэ терэнас кодыя ж бути, со и Павло: терэнас катуны. Колэсти Павло ачиляпэ лэндэ тэ терэлас лэнца бути.
and because they were of the same trade abode with them, and wrought. For they were tent-makers by trade.
4 Кожно суббота вов дэдумэлас дэ синагога иудеенца тай греконэнца и камля тэ пэрэцырдэ лэн пэ пэхкири риг.
And he reasoned in the synagogue every sabbath, and persuaded Jews and Greeks.
5 Кала Македониятар авиле Сила тай Тимофеи, тунчи Павло всавири пэхкири вряма отдэня колэсти, соб тэ пхэнэ лав. Тай допхэнэлас иудеенди, со Исусо исин Христосо.
And when both Silas and Timotheus came down from Macedonia, Paul was pressed in respect of the word, testifying to the Jews that Jesus was the Christ.
6 Кала вонэ ачиле тэ пэрэмарэ тай тэ кошэ лэ, вов обмарда прахо пэхкиря їдатар тай пхэнда лэнди: — Тумэ еджинэ дошалэ дэ пэхкэрэ хасявима! Мэ жужо и кана джяв наиудеендэ!
But as they opposed and spoke injuriously, he shook his clothes, and said to them, Your blood be upon your own head: I [am] pure; from henceforth I will go to the nations.
7 Павло выджиля котарь тай джиля дэ цэр, саво ачелас пашэ синагога. Котэ джювэлас Титий Иусто, мануш, саво тэлёлас Дэвлэсти.
And departing thence he came to the house of a certain [man], by name Justus, who worshipped God, whose house adjoined the synagogue.
8 Пхурэдэр дэ синагога Криспо и всавэрэ лэхкэрэ цэрунэ патине Раести. Тай бут коринфянуря, савэ шунэнас Павло, патине и сле болдэ.
But Crispus the ruler of the synagogue believed in the Lord with all his house; and many of the Corinthians hearing, believed, and were baptised.
9 Екхвар рятяґа Рай пхэнда Павлости дэ дыкхлима: — На дара! Дэдумэ тай на пэрэач!
And the Lord said by vision in [the] night to Paul, Fear not, but speak and be not silent;
10 Мэ туґа, тай нико на терэла тут бибахт. Дэ кадэва форо исин бут Мурэн манушэн.
because I am with thee, and no one shall set upon thee to injure thee; because I have much people in this city.
11 Павло сля котэ бэрш епашэґа тай сиклярда лэн Дэвлэхкэрэ Лавэсти.
And he remained [there] a year and six months, teaching among them the word of God.
12 Дэ кодыя вряма, кала Галлионо сля проконсуло дэ Ахаия, иудея стидэнепэ, схутилдэ Павло тай андэ лэ пэ сындо.
But when Gallio was proconsul of Achaia, the Jews with one consent rose against Paul and led him to the judgment-seat,
13 Вонэ ачиле тэ дошарэ лэ: — Кадэва мануш сиклярэл тэ полэ Дэвлэ на кади, сар сиклярэл амаро Упхэнимо.
saying, This [man] persuades men to worship God contrary to the law.
14 Павло инте нисо на пхэнда, кала Галлионо ачиля тэ дэдумэ кодэлэнди, ко дошарэнас лэ: — Иудея, тэ авэл бы када начячимо чи мижо рындо, мэ бы шунавас тумэн.
But as Paul was going to open his mouth, Gallio said to the Jews, If indeed it was some wrong or wicked criminality, O Jews, of reason I should have borne with you;
15 Нэ сар тумэ ханпэ пала сиклярима, лава тай тумаро Упхэнимо, тунчи розлэнпэ еджинэ. Мэ на камав тэ авэ сундисареґа дэ кодэлэ.
but if it be questions about words, and names, and the law that ye have, see to it yourselves; [for] I do not intend to be judge of these things.
16 Тай вов вытрадэня лэн сундисарехкэрэ тханэстар.
And he drove them from the judgment-seat.
17 Тунчи всавэрэ схутилдэ пхурэдэрэ дэ синагога, савэ акхарэнас Сосфено, тай помардэ лэ англа сундисарехкоро тхан. Нэ Галлионо пэ када нисо на терда.
And having all laid hold on Sosthenes the ruler of the synagogue, they beat him before the judgment-seat. And Gallio troubled himself about none of these things.
18 Павло просля инте бут дивэн дэ Коринфо. Тунчи вов розачиляпэ пхралэнца тай Прискиллаґа и Акилаґа лагля пав пане дэ Сирия. Англа колэ, сар лэнди тэ ладэ, Павло обчинда бала дэ Кенхреи, колэсти со калась дэня солах Дэвлэсти.
And Paul, having yet stayed [there] many days, took leave of the brethren and sailed thence to Syria, and with him Priscilla and Aquila, having shorn his head in Cenchrea, for he had a vow;
19 Вонэ авиле дэ Эфесо. Котэ Павло ачявда Прискилла тай Акилла, а еджино джиля дэ синагога тай дэдумэлас иудеенца.
and he arrived at Ephesus, and left them there. But entering himself into the synagogue he reasoned with the Jews.
20 Вонэ мангле, соб вов тэ ачелпэ лэндэ пэ савись вряма, нэ вов отпхэндапэ.
And when they asked him that he would remain for a longer time [with them] he did not accede,
21 — Мэ рисявава, сар авэла пэ када Дэвлэхкири воля, — пхэнда Павло, кала розачеласпэ лэнца, тай лагля пав пане Эфесостар.
but bade them farewell, saying, [I must by all means keep the coming feast at Jerusalem]; I will return to you again, if God will: and he sailed away from Ephesus.
22 Вов лагля дэ Кесария, авиля дэ Ерусалимо, дыкхляпэ котэ кхандиряґа тай джиля дэ Антиохия.
And landing at Caesarea, and having gone up and saluted the assembly, he went down to Antioch.
23 Павло просля котэ савись вряма, тунчи джиля котарь тай проджялас галатиякири пхув и Фригия, а пав дром подрицарэлас сиклярнэн.
And having stayed [there] some time, he went forth, passing in order through the country of Galatia and Phrygia, establishing all the disciples.
24 Дэ кодыя вряма дэ Эфесо авиля иудеи, савэ акхарэнас Аполлосо. Вов шукар дэдумэлас, бэняпэ тай бариля дэ Александрия и мишто джянэлас Лила.
But a certain Jew, Apollos by name, an Alexandrian by race, an eloquent man, who was mighty in the scriptures, arrived at Ephesus.
25 Вов сля сиклярдо Раехкэрэ Дромэсти тай всавэрэ водеґа розпхэнэлас пала Исусо чячимаґа, нэ еджино джянэлас кацик Иоаннохкоро болдимо.
He was instructed in the way of the Lord, and being fervent in his spirit, he spoke and taught exactly the things concerning Jesus, knowing only the baptism of John.
26 Аполлосо ачиля бидаракоро тэ дэдумэ дэ синагога, и кала Прискилла тай Акила ушундэ лэ, вонэ акхардэ лэ пэстэ тай сар исин фэдэр розпхэндэ пала Дэвлэхкоро Дром.
And he began to speak boldly in the synagogue. And Aquila and Priscilla, having heard him, took him to [them] and unfolded to him the way of God more exactly.
27 Аполлосо камля тэ джя дэ Ахаия, тай пхрала, соб тэ подрицарэ лэ, искриисардэ лил сиклярнэнди, савэ котэ джювдэ. Дэ лил вонэ мангле тэ прылэ Аполлосо. Кала вов авиля пордэ, тунчи дэня бари зор кодэлэнди, ко пав Дэвлэхкоро мищимо ачиля тэ патя.
And when he purposed to go into Achaia, the brethren wrote to the disciples engaging them to receive him, who, being come, contributed much to those who believed through grace.
28 Аполлосо пхабардэс сикавэлас иудеенгоро начячимо тай англэ манушэн допхэнэлас Лилэндар, со Христосо исин Исусо.
For he with great force convinced the Jews publicly, shewing by the scriptures that Jesus was the Christ.
