Лукастар 18
1 Тунчи Исусо роспхэндя лэнди дума, со трэбуй тэ на пэрэашэн тэ мангэнпэ Дэвлэс ай тэ на грыжонпэ.
And he spoke a parable to them to this end, that men ought always to pray, and not to faint;
2 — Андэ екх форо сас сындомари, саво на даралас Дэвлэстар и на лажалас манушэндар.
Saying, There was in a city a judge, who feared not God, neither regarded man:
3 Андэ кодва форо сас екх пхивли. Вой авэлас кав сындомари, мангэлас: «Фэрисар ман мэрнэ вражымарестар».
And there was a widow in that city; and she came to him, saying, Avenge me of my adversary.
4 Сындомари бут вряма на камэлас тэ поможысарэл лати, ай тунчи пхэндя ежэно пэсти: «Мэк мэ Дэвлэстар на дарав и манушэндар на лажав.
And he would not for a while: but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man;
5 Нэ сар кадья пхивли дохаля манди пэстирэ мангимаса, терава, со вой мангэл, кай вой тэ пэрэашэл тэ дохал ман».
Yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest by her continual coming she weary me.
6 Ай о Рай пхэндя: — Шундэ, со пхэнэл сындомари найчячимаско?
And the Lord said, Hear what the unjust judge saith.
7 Сар о Дэл на фэрисарэла колэн, кас Вов вытидя, и ко фартэ мангэн Лэс о дес и рят? Чи ашавэла лэн о Дэл?
And shall not God avenge his own elect, who cry day and night to him, though he beareth long with them?
8 Пхэнав тумэнди: Вов грабисавэла пав чячимос тэ фэрисарэл лэн. Нэ кала Шаво Манушыкано авэла, аракхэла патимос пэ пхув?
I tell you that he will avenge them speedily. Nevertheless when the Son of man cometh, shall he find faith on the earth?
9 Колэнди, савэ гындонас пала пэстэ, кай онэ жужэ, и пхутярдэс дикхэнас пэ авэр мануша, Исусо роспхэндя кацави дума:
And he spoke this parable to certain who trusted in themselves that they were righteous, and despised others:
10 — Дуй мануша зажыле андо храмо тэ мангэнпэ Дэвлэс. Екх лэндар сас фарисеё, ай авэр — стидэмарё налогонэндиро.
Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a tax collector.
11 Фарисеё тэрдёлас и мангэласпэ Дэвлэс кадя: «Дэвла, наис Тути, со мэ на кацаво, сар авэр мануша: прахаря, найжужэ, лубаря, и на кацаво, сар акадва стидэмарё налогонэндиро.
The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as other men are, extortioners, unjust, adulterers, or even as this tax collector.
12 Мэ ритярав посто дувар андо курко, дав дэшто котор андар вся, со затерав».
I fast twice in the week, I give tithes of all that I possess.
13 Ай стидэмарё налогонэндиро тэрдёлас андэ риг и на ваздэлас якха пэстирэ кав болыбэн, нэ марэлас пэс андо колин и пхэнэлас: «Дэвла, тангосар ман, бэзэхалэс манушэс!»
And the tax collector, standing afar off, would not lift up so much as his eyes to heaven, but smote upon his breast, saying, God be merciful to me a sinner.
14 Пхэнав тумэнди, со кадва мануш жыля черэ майэртисардо, сар кодва. Кодва, ко ваздэл пэс, авэла обмэкло, а ко обмэкэл пэс, ваздёла.
I tell you, this man went down to his house justified rather than the other: for every one that exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted.
15 Мануша анэнас кав Исусо цэкнэн бэяцэн, кай Вов тэ лэлпэ лэндэ. Сытярнэ удикхле када и камле тэ запхэнэн лэнди.
And they brought to him also infants, that he would touch them: but when his disciples saw it, they rebuked them.
16 Исусо акхардя лэн Пэстэ ай пхэндя: — Мэк бэяцэ авэн Мандэ, и на запхэнэн лэнди, колэсти со Тхагаримос Дэвлэско важ кацавэ, сар онэ.
But Jesus called them to him, and said, Permit the little children to come to me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.
17 Пхэнав тумэнди чячимаса: ко на прилэла о Тхагаримос Дэвлэско, сар бэято, кодва на зажала андэр лэстэ.
Verily I say to you, Whoever shall not receive the kingdom of God as a little child shall by no means enter into it.
18 Екх пхурэдэр пушля Лэстар: — Лашо Сытяримари, со тэ терав, кай манди тэ дэлпэ жувимос вакоско? (aiōnios g166)
And a certain ruler asked him, saying, Good Master, what shall I do to inherit eternal life? (aiōnios g166)
19 — Сости ту акхарэс Ман «лашо»? — пхэндя Исусо. — Нико на лашо, качи екх о Дэл.
And Jesus said to him, Why callest thou me good? none is good, except one, that is, God.
20 Ту жанэс запхэнимос: на тер лубимос, на умар, на чёр, на пхэн хохавимаско лав, пативаса обжапэ дадэса и лэ даса.
Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honour thy father and thy mother.
21 — Вся када мэ терав пай тэрнэ пэстирэ бэрша, — пхэндя вов.
And he said, All these have I kept from my youth.
22 Исусо ашундя када ай пхэндя лэсти: — Екх тути инке на хутилэл. Битин вся, со тутэ исин, и роздэ ловэ чёрорэнди, и тунчи тутэ авэла барвалимос по болыбэн. Тунчи ав и жа пала Мандэ.
Now when Jesus heard these things, he said to him, Yet lackest thou one thing: sell all that thou hast, and distribute to the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
23 Кала пхурэдэр ашундя када, вов грыжосайля, колэсти со сас фартэ барвало.
And when he heard this, he was very sorrowful: for he was very rich.
24 Кала Исусо удикхля, со кодва грыжосайля, Вов пхэндя: — Сар пхарэс барвалэнди тэ зажан андо Тхагаримос Дэвлэско!
And when Jesus saw that he was very sorrowful, he said, How hard it is for them that have riches to enter into the kingdom of God!
25 Майлокхо лэ верблюдости тэ прожал андэ сувьяко кан, сар лэ барвалэсти тэ вжал андо Тхагаримос Дэвлэско.
For it is easier for a camel to go through a needle’s eye, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
26 Кола, ко ашундя када, пхэндэ: — Ко тунчи авэла фэрисардо?
And they that heard it said, Who then can be saved?
27 Исусо пхэндя: — Сар кав мануш нинай зор тэ стерэл варисо, кав Дэл исин зор кода тэ стерэл.
But he said, The things which are impossible with men are possible with God.
28 Тунчи Пэтро пхэндя: — Акэ, амэ ашадэ вся, со амэндэ сас, и жылям пала Тутэ.
Then Peter said, Lo, we have left all, and followed thee.
29 Исусо пхэндя лэнди: — Пхэнав тумэнди чячимаса: всаворэ, ко ашадя чер, и ла ромня, и лэ пхралэн, лэ дадэс и ла да, тай лэ бэяцэн важ о Дэвлэско Тхагаримос,
And he said to them, Verily I say to you, There is no man that hath left house, or parents, or brethren, or wife, or children, for the sake of the kingdom of God,
31 Тунчи Исусо отакхардя дэшудуен андэ риг ай пхэндя лэнди: — Акэ, амэ зажас андо Иерусалимо. Котэ терэлапэ вся, со запистросардо пророконца пала Шаво Манушыкано.
Then he took the twelve, and said to them, Behold, we go up to Jerusalem, and all things that are written by the prophets concerning the Son of man shall be accomplished.
32 Вов авэла отдино андэ васта манушэнди авря народостар, и кола авэна тэ асанпэ Лэстар, обмукэна Лэс и шунгардэна пэр Лэстэ,
For he shall be delivered to the Gentiles, and shall be mocked, and spitefully treated, and spitted on:
33 авэна тэ марэн чюкнянца и умарэна. Нэ по трито дес Вов жундёла.
And they shall scourge him, and put him to death: and the third day he shall rise again.
34 Сытярнэ нисо калэстар на полинэ. Вся, со Вов пхэндя, сас важ лэнди запхандадо, и онэ на полэнас, со Вов камэлас лэнди тэ пхэнэл.
And they understood none of these things: and this saying was hid from them, neither knew they the things which were spoken.
35 Кала Исусо поджалас кав форо Иерихоно, пашав дром бэшэлас тай мангэлас коро мануш.
And it came to pass, that as he had come near to Jericho, a certain blind man sat by the way side begging:
36 Вов ашундя, со паша лэстэ прожан бут мануша, пушля, со када кацаво.
And hearing the multitude passing by, he asked what it meant.
37 — Жал Исусо андав Назарето, — пхэндэ лэсти.
And they told him, that Jesus of Nazareth was passing by.
38 Тунчи коро зацыписайля: — Исусо, Шаво Давидоско! Тангосар ман!
And he cried, saying, Jesus, thou Son of David, have mercy on me.
39 Кола, ко жалас майанглал, линэ тэ пхэнэн, кай вов тэ ашэл мулком, нэ коро инке майфартэ ля тэ цыписавэл: — Шаво Давидоско! Тангосар ман!
And they who went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, Thou Son of David, have mercy on me.
40 Исусо ашыля и припхэндя, кай калэ манушэс тэ анэн Лэстэ. Кала кодва поджыля, Исусо пушля лэс:
And Jesus stood, and commanded him to be brought to him: and when he had come near, he asked him,
41 — Со ту камэс, кай Мэ тэ терав важ тути? — Рай, мэ камав тэ дикхав, — пхэндя коро.
Saying, What wilt thou that I shall do to thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.
42 Исусо пхэндя лэсти: — Мэк отпхэрнавэнпэ тутэ якха! Патимос тиро састярдя тут.
And Jesus said to him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.
43 Коро андэ кодья вряма ля тэ дикхэл. Вов жыля палав Исусо и лашарэлас лэ Дэвлэс. Всаворэ мануша, ко дикхля када, линэ кадя ж тэ лашарэн лэ Дэвлэс.
And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise to God.
