Лукастар 18
1 Тунчи Исусо роспхэндя лэнди дума, со трэбуй тэ на пэрэашэн тэ мангэнпэ Дэвлэс ай тэ на грыжонпэ.
And he spoke a parable to them to show that they ought to pray always, and not be faint-hearted:
2 — Андэ екх форо сас сындомари, саво на даралас Дэвлэстар и на лажалас манушэндар.
saying, There was in a certain city a judge, who feared not God, nor regarded man.
3 Андэ кодва форо сас екх пхивли. Вой авэлас кав сындомари, мангэлас: «Фэрисар ман мэрнэ вражымарестар».
And there was a widow in that city; and she kept coming to him, saying, Avenge me of my adversary!
4 Сындомари бут вряма на камэлас тэ поможысарэл лати, ай тунчи пхэндя ежэно пэсти: «Мэк мэ Дэвлэстар на дарав и манушэндар на лажав.
And he would not for some time. But afterward he said within himself, Though I neither fear God, nor regard man,
5 Нэ сар кадья пхивли дохаля манди пэстирэ мангимаса, терава, со вой мангэл, кай вой тэ пэрэашэл тэ дохал ман».
yet, because this widow troubleth me, I will avenge her; lest by coming for ever she weary me out.
6 Ай о Рай пхэндя: — Шундэ, со пхэнэл сындомари найчячимаско?
And the Lord said, Hear what the unjust judge saith.
7 Сар о Дэл на фэрисарэла колэн, кас Вов вытидя, и ко фартэ мангэн Лэс о дес и рят? Чи ашавэла лэн о Дэл?
And will not God avenge his chosen, who cry to him day and night, though he be slow to punish in their behalf?
8 Пхэнав тумэнди: Вов грабисавэла пав чячимос тэ фэрисарэл лэн. Нэ кала Шаво Манушыкано авэла, аракхэла патимос пэ пхув?
I tell you that he will avenge them speedily. But yet, when the Son of man cometh, will he find faith on the earth?
9 Колэнди, савэ гындонас пала пэстэ, кай онэ жужэ, и пхутярдэс дикхэнас пэ авэр мануша, Исусо роспхэндя кацави дума:
And to some who trusted in themselves that they were righteous, and despised all others, he spoke this parable:
10 — Дуй мануша зажыле андо храмо тэ мангэнпэ Дэвлэс. Екх лэндар сас фарисеё, ай авэр — стидэмарё налогонэндиро.
Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
11 Фарисеё тэрдёлас и мангэласпэ Дэвлэс кадя: «Дэвла, наис Тути, со мэ на кацаво, сар авэр мануша: прахаря, найжужэ, лубаря, и на кацаво, сар акадва стидэмарё налогонэндиро.
The Pharisee stood and prayed by himself thus: O God, I thank thee that I am not as the rest of men, extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.
12 Мэ ритярав посто дувар андо курко, дав дэшто котор андар вся, со затерав».
I fast twice in the week; I give tithes of all that I gain.
13 Ай стидэмарё налогонэндиро тэрдёлас андэ риг и на ваздэлас якха пэстирэ кав болыбэн, нэ марэлас пэс андо колин и пхэнэлас: «Дэвла, тангосар ман, бэзэхалэс манушэс!»
But the publican, standing afar off, would not even lift up his eyes to heaven; but smote his breast, saying, O God, be merciful to me a sinner!
14 Пхэнав тумэнди, со кадва мануш жыля черэ майэртисардо, сар кодва. Кодва, ко ваздэл пэс, авэла обмэкло, а ко обмэкэл пэс, ваздёла.
I tell you, this man went down to his house justified rather than the other; for every one that exalteth himself will be humbled; but he that humbleth himself will be exalted.
15 Мануша анэнас кав Исусо цэкнэн бэяцэн, кай Вов тэ лэлпэ лэндэ. Сытярнэ удикхле када и камле тэ запхэнэн лэнди.
And they brought to him infants also, that he might touch them; and the disciples, on seeing it, rebuked them.
16 Исусо акхардя лэн Пэстэ ай пхэндя: — Мэк бэяцэ авэн Мандэ, и на запхэнэн лэнди, колэсти со Тхагаримос Дэвлэско важ кацавэ, сар онэ.
But Jesus called them to him, saying, Suffer the little children to come to me, and forbid them not; for to such belongeth the kingdom of God.
17 Пхэнав тумэнди чячимаса: ко на прилэла о Тхагаримос Дэвлэско, сар бэято, кодва на зажала андэр лэстэ.
Truly do I say to you, Whoever shall not receive the kingdom of God as a little child, will not enter therein.
18 Екх пхурэдэр пушля Лэстар: — Лашо Сытяримари, со тэ терав, кай манди тэ дэлпэ жувимос вакоско? (aiōnios g166)
And a certain ruler asked him, saying, Good teacher, what shall I do to inherit everlasting life? (aiōnios g166)
19 — Сости ту акхарэс Ман «лашо»? — пхэндя Исусо. — Нико на лашо, качи екх о Дэл.
And Jesus said to him, Why dost thou call me good? None is good but one, that is, God.
20 Ту жанэс запхэнимос: на тер лубимос, на умар, на чёр, на пхэн хохавимаско лав, пативаса обжапэ дадэса и лэ даса.
Thou knowest the commandments: “Do not commit adultery; Do not kill; Do not steal; Do not bear false witness; Honor thy father and thy mother.”
21 — Вся када мэ терав пай тэрнэ пэстирэ бэрша, — пхэндя вов.
And he said, All these have I kept from my youth.
22 Исусо ашундя када ай пхэндя лэсти: — Екх тути инке на хутилэл. Битин вся, со тутэ исин, и роздэ ловэ чёрорэнди, и тунчи тутэ авэла барвалимос по болыбэн. Тунчи ав и жа пала Мандэ.
And Jesus hearing this said to him, One thing thou still lackest: sell all that thou hast, and distribute to the poor, and thou shalt have treasure in heaven; and come, follow me.
23 Кала пхурэдэр ашундя када, вов грыжосайля, колэсти со сас фартэ барвало.
But when he heard this, he became very sorrowful; for he was very rich.
24 Кала Исусо удикхля, со кодва грыжосайля, Вов пхэндя: — Сар пхарэс барвалэнди тэ зажан андо Тхагаримос Дэвлэско!
And Jesus seeing him said, How hardly do they that have riches enter the kingdom of God!
25 Майлокхо лэ верблюдости тэ прожал андэ сувьяко кан, сар лэ барвалэсти тэ вжал андо Тхагаримос Дэвлэско.
It is easier for a camel to go through the eye of a needle, than for a rich man to enter the kingdom of God.
26 Кола, ко ашундя када, пхэндэ: — Ко тунчи авэла фэрисардо?
And those who heard this said, Who then can be saved?
27 Исусо пхэндя: — Сар кав мануш нинай зор тэ стерэл варисо, кав Дэл исин зор кода тэ стерэл.
But he said, What is impossible with men is possible with God.
28 Тунчи Пэтро пхэндя: — Акэ, амэ ашадэ вся, со амэндэ сас, и жылям пала Тутэ.
Then Peter said, Lo! we left what we had, and followed thee.
29 Исусо пхэндя лэнди: — Пхэнав тумэнди чячимаса: всаворэ, ко ашадя чер, и ла ромня, и лэ пхралэн, лэ дадэс и ла да, тай лэ бэяцэн важ о Дэвлэско Тхагаримос,
And he said to them, Truly do I say to you, There is no one that hath left house, or wife, or brothers, or parents, or children, for the sake of the kingdom of God,
31 Тунчи Исусо отакхардя дэшудуен андэ риг ай пхэндя лэнди: — Акэ, амэ зажас андо Иерусалимо. Котэ терэлапэ вся, со запистросардо пророконца пала Шаво Манушыкано.
And taking the twelve aside, he said to them, Behold, we are going up to Jerusalem, and all that hath been written by the prophets concerning the Son of man will be accomplished.
32 Вов авэла отдино андэ васта манушэнди авря народостар, и кола авэна тэ асанпэ Лэстар, обмукэна Лэс и шунгардэна пэр Лэстэ,
For he will be delivered up to the gentiles, and will be mocked, and insulted, and spit upon;
33 авэна тэ марэн чюкнянца и умарэна. Нэ по трито дес Вов жундёла.
and they will scourge him, and put him to death; and the third day he will rise again.
34 Сытярнэ нисо калэстар на полинэ. Вся, со Вов пхэндя, сас важ лэнди запхандадо, и онэ на полэнас, со Вов камэлас лэнди тэ пхэнэл.
And they understood none of these things; and the meaning of these words was hidden from them, and they did not comprehend what was said.
35 Кала Исусо поджалас кав форо Иерихоно, пашав дром бэшэлас тай мангэлас коро мануш.
And it came to pass, as he drew near to Jericho, that a certain blind man was sitting by the wayside begging.
36 Вов ашундя, со паша лэстэ прожан бут мануша, пушля, со када кацаво.
And hearing a multitude passing by, he asked what this meant.
37 — Жал Исусо андав Назарето, — пхэндэ лэсти.
And they told him that Jesus of Nazareth was passing by.
38 Тунчи коро зацыписайля: — Исусо, Шаво Давидоско! Тангосар ман!
And he cried out, saying, Jesus, Son of David, have pity on me!
39 Кола, ко жалас майанглал, линэ тэ пхэнэн, кай вов тэ ашэл мулком, нэ коро инке майфартэ ля тэ цыписавэл: — Шаво Давидоско! Тангосар ман!
And they who went before sharply bade him hold his peace. But he cried out the more, Son of David, have pity on me!
40 Исусо ашыля и припхэндя, кай калэ манушэс тэ анэн Лэстэ. Кала кодва поджыля, Исусо пушля лэс:
And Jesus stopped, and ordered him to be brought to him. And when he had come near, he asked him,
41 — Со ту камэс, кай Мэ тэ терав важ тути? — Рай, мэ камав тэ дикхав, — пхэндя коро.
What dost thou wish me to do for thee? And he said, Lord, to restore my sight.
42 Исусо пхэндя лэсти: — Мэк отпхэрнавэнпэ тутэ якха! Патимос тиро састярдя тут.
And Jesus said to him, Receive thy sight; thy faith hath saved thee.
43 Коро андэ кодья вряма ля тэ дикхэл. Вов жыля палав Исусо и лашарэлас лэ Дэвлэс. Всаворэ мануша, ко дикхля када, линэ кадя ж тэ лашарэн лэ Дэвлэс.
And immediately he received his sight, and followed him, giving glory to God; and all the people on seeing it gave praise to God.
