< João 13 >
1 Agora, antes da festa da Páscoa, Jesus, sabendo que havia chegado a sua hora de partir deste mundo para o Pai, tendo amado os seus que estavam no mundo, amou-os até o fim.
Kalkân kût khohoi rang ni motontet ahong ni zoia. Jisua'n hi rammuol hih mâkin Pa kôm a se rang zora atung zoi ti a rieta. Ama ta ngei lelê, hi rammuola om, a lungkham ngâi ngei hah among ni dênin a lungkham ngei tita.
2 Durante o jantar, tendo o diabo já colocado no coração de Judas Iscariotes, filho de Simão, para traí-lo,
Jisua le a ruoisingei jânbu an nêk han. Diabol'n Simon Iscariot nâipasal Judas mulungrîla Jisua minsûr rangin mindonna a lei dar chien zoia.
3 Jesus, sabendo que o Pai tinha dado tudo em suas mãos, e que ele vinha de Deus e estava indo para Deus,
Jisua hah, Pa'n rachamneina murdi a pêk, ti le Pathien renga juong ania, Pathien kôm se nôk rang ani ti a rieta.
4 arose do jantar, e colocou de lado suas vestes exteriores. Ele pegou uma toalha e enrolou uma toalha ao redor de sua cintura.
Masikin bukhalâi otna dosâng kung renga ânthoia, a chunghak kâncholi a kheka, male inhûinapuon a lâka, a kong a khita.
5 Então ele derramou água na bacia, e começou a lavar os pés dos discípulos e a limpá-los com a toalha que estava enrolada ao seu redor.
Hanchu dabôra tui a sunga, ruoisingei kengei a rusûk phut zoia, a konga puon lehan a hûi pe ngeia.
6 Depois ele veio a Simão Pedro. Ele lhe disse: “Senhor, você lava meus pés?”.
Simon Peter kôm a honga, ama han, “Pumapa nangman ke kengei nursûk rang mo?” a tia.
7 Jesus lhe respondeu: “Você não sabe o que estou fazendo agora, mas entenderá mais tarde”.
Jisua'n a kôm, “Ki sintho hi atûn chu la riet mak che, hannirese nangkana chu la riet ni tih,” tiin a thuona.
8 Peter disse a ele: “Você nunca vai lavar meus pés”! Jesus respondeu-lhe: “Se eu não te lavar, não terás parte comigo”. (aiōn )
Peter'n a kôm, “Nangman chu khotiklâi khom ka kengei rusûk tet no ti nih!” a tia. Jisua'n a kôm, “Ne kengei kursûk nônchu ku ruoisi ni khâi no tinih,” a tia. (aiōn )
9 Simon Peter disse-lhe: “Senhor, não só meus pés, mas também minhas mãos e minha cabeça”!
Simon Peter'n a kôm, “Pumapa, nônchu ke kengei vai rusûk nônla, ku kutngei le ku lu khom rusûk sa roh!” tiin a thuona.
10 Jesus lhe disse: “Alguém que tomou banho só precisa de lavar os pés, mas está completamente limpo”. Vocês estão limpos, mas não todos vocês”.
Jisua'n a tia, “Tukhom tui ânbuol sai chu asâi zoi ani, a kengei tilloiin chu adang arsûk rang nâng khâi maka. Nin lâia mi inkhat tiloiin chu nin rêngin nin sâivar zoi.”
11 Pois ele conhecia aquele que o trairia; por isso ele disse: “Vocês não estão todos limpos”.
(Jisua'n a minsûr rangpu ha a riet chien sai ani; sikin, “Nin lâia mi inkhat, tiloiin chu, nin rêngin nin sâivar zoi,” a ti ani)
12 Então, quando ele lavou os pés, voltou a vestir sua roupa exterior e sentou-se novamente, disse-lhes: “Sabem o que eu fiz a vocês?
Jisua'n an kengei arsûk suole chu a chunghak kâncholi a haka male a mun nanâka dosâng tieng a kîr nôka. “Nin chunga ki sintho hih nin riet thei mo?” tiin a rekel ngeia.
13 Você me chama de 'Professor' e 'Senhor'. Vocês o dizem corretamente, pois assim sou.
“Nangnin Minchupu le Pumapa mi nin tia, nin ti mindik ani, asikchu ni khom ki ni tatak ani.
14 Se eu então, o Senhor e o Mestre, vos lavei os pés, vocês também deveriam lavar os pés um do outro.
Keima, nin Pumapa le Minchupu'n luo nin kengei ku rusûk ani, Ma anghan, nangni khom nin kengei nin rusûk inlôm rang ani.
15 Pois eu lhes dei um exemplo, que vocês também deveriam fazer como eu fiz com vocês.
Nin chunga ko tho anghin nangni khomin nin tho theina rangin nangni ki min mu ani.
16 Certamente vos digo que um servo não é maior que seu senhor, nem aquele que é enviado é maior que aquele que o enviou.
Chongdiktak nangni ki ril: suokngei hih an pu nêkin lien mak ngeia, thangtheipungei khom a tîrpu nêkin lien mak ngei.
17 Se você sabe estas coisas, abençoado seja se você as fizer.
Atûn chu ma chongdik hah nin riet zoi, nin jômin chu nin râisân tatak atih!
18 Eu não falo a respeito de todos vocês. Sei quem escolhi; mas para que se cumpra a Escritura: 'Aquele que come pão comigo levantou o calcanhar contra mim'.
“Nin renga nin thurchi misîr mu-ung, ka thang ngei chu keiman ki riet. Hannirese Pathien Lekhabu'n, ‘Ku bu nêkpu han mi doi zoi,’ a ti ha ahong dik ngêt anâng ani.
19 De agora em diante, eu lhes digo antes que aconteça, que quando acontecer, vocês poderão acreditar que eu sou ele.
Masikin mahi atûn ahongtung mân nangni ke lei ril ani, ahongtung tika khom ‘Ama ha Keima hi Ki Ni,’ tiin mi nin iem theina rangin.
20 Certamente eu lhes digo, aquele que recebe quem eu enviar, me recebe; e aquele que me recebe, recebe aquele que me enviou”.
Chongdiktak nangni ki ril: tukhom ki mi tîr lei pom chu keima khom mi pom sa ania; male tukhom mi pom chu mi tîrpu khom a pom ani,” a tia.
21 Quando Jesus disse isto, ficou perturbado no espírito, e testemunhou: “Certamente eu vos digo que um de vós me trairá”.
Jisua'n ma chong hah a ti suole chu a mulung dûk a min tonga, “Chongdiktak nangni ki ril: nin lâia mi inkhatin mi minsûr atih,” tiin ânlangiemin a phuonga.
22 Os discípulos se olhavam, perplexos sobre quem ele falava.
Ruoisingei han tu lelê mo a tina tak an riet loi sikin jâminzal takin annîn en inlôma.
23 Um de seus discípulos, a quem Jesus amava, estava à mesa, encostado ao peito de Jesus.
Ruoisingei lâia mi inkhat Jisua'n a lungkham ngâipu hah Jisua kôla ânsunga.
24 Simão Pedro, portanto, acenou para ele e disse-lhe: “Diz-nos de quem é que ele fala”.
Hapa kôm han Simon Peter'n, “Tutak mo a ti, rekel ta,” tiin kut leh tônin a chongpuia.
25 Ele, inclinando-se para trás, como estava, sobre o peito de Jesus, perguntou-lhe: “Senhor, quem é?
Masikin ama ha Jisua tieng ân thîna, “Pumapa, tu lelê mo ani?” tiin a rekela.
26 Jesus, portanto, respondeu: “É a ele que eu darei este pedaço de pão quando o tiver mergulhado”. Então, quando ele mergulhou o pedaço de pão, deu-o a Judas, o filho de Simão Iscariotes.
Jisua'n a kôm, “Vâipôl hârte michie ka ta, ke pêk tak hah ning atih,” tiin a thuona. Masikin vâipôl hârte a lâka, a michie-a, Simon Iscariot nâipasal Judas kôm a pêk zoi.
27 Após o pedaço de pão, então Satanás entrou nele. Então Jesus disse a ele: “O que você faz, faça rapidamente”.
Judas'n vâipôl hârte ha a lâk suo, harenghan a sûnga han Soitan alût kelen zoi. Jisua'n a kôm, “No tho rang tak hih tholai roh!” a tipea.
28 Agora ninguém na mesa sabia porque ele lhe disse isto.
Dosâng rihîla om adangngei han tutên ithomo ma anghan Jisua'n a tipe riet mak ngei.
29 Para algum pensamento, porque Judas tinha a caixa de dinheiro, que Jesus lhe disse: “Comprem as coisas que precisamos para a festa”, ou que ele deveria dar algo aos pobres.
Ruoisingei senkhatin chu Judas han sum a kol sikin, Jisua'n khohoia mang rang neinun ânsam rochôk roh a tipe mini, aninônchu inrieng ngei imini pêk roh a tipe mini tiin an bôka.
30 Portanto, tendo recebido aquele pedaço, ele saiu imediatamente. Era noite.
Judas han vâipôl hâr hah a lâka, a rotpat kelen zoi, ma zora hah jân ani.
31 Quando ele saiu, Jesus disse: “Agora o Filho do Homem foi glorificado, e Deus foi glorificado nele”.
Judas a rotpat suole chu Jisua'n an kôm a tia, “Atûn chu Miriem Nâipasal roiinpuina ânlang zoia, ama sikin Pathien roiinpuina khom ânlang zoi ani.
32 Se Deus foi glorificado nele, Deus também o glorificará em si mesmo, e ele o glorificará imediatamente”.
Male ama renga Pathien roiinpuina ânlangin chu, Pathien khomin ama renga han Miriem Nâipasal roiipuina minlang atih, male ama'n voikhat rengin tho kelen atih.
33 Filhinhos, estarei com vocês por um pouco mais de tempo. Vocês me buscarão, e como eu disse aos judeus: “Para onde eu vou, vocês não podem vir”, então agora eu lhes digo.
Ka nâingei, nin lâia zora sôt om khâi no ning. Mi en nin ta; aniatachu Juda rachamneipungei ki tipe ngei anghan nangni ki tipe ani, ‘Ke sena ranga se thei no tunui.’
34 Um novo mandamento que vos dou, que vos ameis uns aos outros. Assim como eu vos amei, vós também vos amais uns aos outros.
Male atûn hin chongpêk athar nangni ke pêk ani: inkhat le inkhat inlungkham inlôm roi. Nangni ku lungkham anghan nin inlungkham ngêt rang ani.
35 Por isto todos saberão que vocês são meus discípulos, se tiverem amor uns pelos outros”.
Inkhat le inkhat nin inlungkham inlômin chu ku ruoisingei nin ni tiin mi murdi'n riet an tih,” a tia.
36 Simon Peter disse a ele: “Senhor, aonde você vai?” Jesus respondeu: “Para onde eu vou, vocês não podem seguir agora, mas seguirão depois”.
Simon Peter'n, “Pumapa, khotieng mo ne se rang?” tiin a rekela. “Ke sena ranga atûn chu mi la jûi thei no tunui,” aniatachu, “nakana chu mi la jûi nin tih,” tiin a thuona.
37 Peter disse-lhe: “Senhor, por que não posso segui-lo agora? Eu darei minha vida por ti”.
Peter'n, “Pumapa, ithomo atûn hin chu nang ku jûi thei loi rang?” tiin a rekela, “Nangma rang sikin chu ki ringna khom pêk ki tih!” a tia.
38 Jesus respondeu-lhe: “Darias a tua vida por mim? Certamente eu lhe digo, o galo não cantará até que você me tenha negado três vezes.
Jisua'n a kôm, “Keima rang sikin ni ringna ne pêk tatak rang na? Chongdiktak nang ki ril: ârkhuong mân voithum, ama hih riet ngâi mu-ung, ni ti rang ani,” tiin a thuona.