Jó 4
1 Então Elifaz, o Temanita, respondeu,
Тогава теманецът Елифаз проговаряйки рече:
2 “Se alguém se aventurar a falar com você, você ficará de luto? Mas quem pode se impedir de falar?
Ако започнем да ти говорим, ще ти дотегне ли? Но кой може се въздържа да не говори?
3 Veja, você já instruiu muitos, você fortaleceu as mãos fracas.
Ето, ти си научил мнозина, И немощни ръце си укрепил.
4 Suas palavras apoiaram aquele que estava caindo, você tornou os joelhos frágeis e firmes.
Твоите думи са заякчили колебаещия, И отслабнали колене си укрепил.
5 Mas agora chegou até você, e você desmaia. Isso o toca, e você está perturbado.
А сега това дойде на тебе, и ти е дотегнало; Допира те, и смутил си се.
6 Sua piedade não é sua confiança? A integridade de seus caminhos não é sua esperança?
В страха ти от Бога не е ли твоето упование, И в правотата на пътищата ти твоята надежда?
7 “Lembre-se, agora, quem pereceu, sendo inocente? Ou onde foram os cortes verticais?
Спомни си, моля, кой някога е погивал невинен, Или где са били изтребени праведните.
8 According ao que tenho visto, aqueles que lavram a iniqüidade e semear problemas, colher o mesmo.
До колко съм аз видял, ония, които орат беззаконие, И сеят нечестие, това и жънат.
9 Pelo sopro de Deus eles perecem. Pela explosão de sua raiva eles são consumidos.
Изтребват се от дишането на Бога, И от духането на ноздрите Му погиват.
10 O rugido do leão, e a voz do leão feroz, os dentes dos leões jovens, estão quebrados.
Ревът на лъва и гласът на свирепия лъв замират, И зъбите на младите лъвове се изкъртват.
11 O velho leão perece por falta de presa. As crias da leoa estão dispersas no exterior.
Лъвът загива от нямане лов, И малките на лъвицата се разпръсват.
12 “Agora uma coisa foi trazida secretamente para mim. Meu ouvido recebeu um sussurro disso.
Тайно достига до мене едно нещо, И ухото ми долови един шепот от него:
13 Em pensamentos das visões da noite, quando o sono profundo cai sobre os homens,
Всред мислите от нощните видения, Когато дълбок сън напада човеците,
14 o medo veio sobre mim, e tremendo, o que fez todos os meus ossos tremerem.
Ужас ме обзе, и трепет, И разтърси всичките ми кости;
15 Então um espírito passou diante do meu rosto. Os cabelos da minha carne se levantaram.
Тогава дух премина пред мене; Космите на тялото ми настръхнаха;
16 Ficou parado, mas eu não conseguia discernir sua aparência. Um formulário estava diante dos meus olhos. Silêncio, então eu ouvi uma voz, dizendo,
Той застана, но не можах да позная образа му; Призрак се яви пред очите ми; В тишина чух тоя глас:
17 'O homem mortal deve ser mais justo que Deus? Será que um homem deve ser mais puro que seu Criador?
Ще бъде ли смъртен човек праведен пред Бога? Ще бъде ли човека чист пред Създателя си?
18 Eis que ele não deposita confiança em seus servos. Ele acusa seus anjos de erro.
Ето, Той не се доверява на слугите Си, И на ангелите Си намира недостатък,
19 Quanto mais aqueles que moram em casas de barro, cuja base está no pó, que são esmagados diante da traça!
Колко повече в ония, които живеят в къщи от кал. Чиято основа е в пръстта, И които се смазват като че ли са молци!
20 Between de manhã e à noite eles são destruídos. Eles perecem para sempre sem nada a ver com isso.
Между заранта и вечерта се събират, Без да усети някой загубват се за винаги.
21 O cordão da barraca deles não está arrancado dentro deles? Eles morrem, e isso sem sabedoria”.
Величието, което е в тях, не се ли премахва? Умират и то без мъдрост.
