Tiago 3
1 Que não sejam muitos de vocês professores, meus irmãos, sabendo que receberemos um julgamento mais pesado.
Не тражите, браћо моја, да будете многи учитељи, знајући да ћемо већма бити осуђени,
2 Pois todos nós tropeçamos em muitas coisas. Quem não tropeça em palavras é uma pessoa perfeita, capaz de refrear todo o corpo também.
Јер сви погрешујемо много пута. Али ко у речи не погрешује, онај је савршен човек, може зауздати и све тело.
3 De fato, colocamos pedaços na boca dos cavalos para que eles nos obedeçam, e nós guiamos seu corpo inteiro.
Јер гле, и коњима мећемо жвале у уста да нам се покоравају, и све тело њихово окрећемо.
4 Veja, os navios também, apesar de serem tão grandes e serem movidos por ventos fortes, ainda são guiados por um leme muito pequeno, onde quer que o piloto deseje.
Гле и лађе, ако су и велике и силни их ветрови гоне, окрећу се малом крмицом куда хоће онај који управља.
5 Portanto, a língua também é um pequeno membro, e ostenta grandes coisas. Veja como um pequeno fogo pode se espalhar para uma grande floresta!
А тако је и језик мали уд, и много чини. Гле, мала ватра, и колике велике шуме сажеже.
6 E a língua é uma fogueira. O mundo da iniqüidade entre nossos membros é a língua, que profana todo o corpo, e inflama o curso da natureza, e é incendiada pela Geena. (Geenna g1067)
И језик је ватра, свет пут неправде. Тако и језик живи међу нашим удима, поганећи све тело, и палећи време живота нашег, и запаљујући се од пакла. (Geenna g1067)
7 Para todo tipo de animal, pássaro, coisa rasteira e criatura do mar é domada, e foi domada pela humanidade;
Јер сав род звериња и птица, и бубина и риба, припитомљава се и припитомио се роду човечијем;
8 mas ninguém pode domar a língua. É um mal inquieto, cheio de veneno mortal.
А језик нико од људи не може припитомити, јер је немирно зло, пуно једа смртоноснога.
9 Com ele abençoamos nosso Deus e Pai, e com ele amaldiçoamos os homens que são feitos à imagem de Deus.
Њиме благосиљамо Бога и Оца, и њиме кунемо људе, који су створени по обличју Божијем.
10 Da mesma boca sai a bênção e a maldição. Meus irmãos, estas coisas não deveriam ser assim.
Из једних уста излази благослов и клетва. Не ваља, љубазна браћо моја, да ово тако бива.
11 Será que da mesma abertura sai uma fonte de água fresca e amarga?
Еда ли може извор из једне главе точити слатко и горко?
12 Uma figueira, meus irmãos, pode produzir azeitonas, ou uma videira figos? Assim, nenhuma fonte produz tanto água salgada quanto água doce.
Може ли, браћо моја, смоква маслине рађати или винова лоза смокве? Тако ниједан извор не даје слане и слатке воде.
13 Quem é sábio e compreensivo entre vocês? Deixem-no mostrar por sua boa conduta que seus atos são feitos com gentileza e sabedoria.
Ко је међу вама мудар и паметан нека покаже од доброг живљења дела своја у кротости и премудрости.
14 Mas se você tem ciúmes amargos e ambição egoísta em seu coração, não se vanglorie e não minta contra a verdade.
Ако ли имате горку завист и свађу у срцима својим, не хвалите се, ни лажите на истину.
15 Esta sabedoria não é aquela que vem de cima, mas é terrena, sensual e demoníaca.
Ово није она премудрост што силази одозго, него земаљска, људска, ђаволска.
16 Pois onde há ciúme e ambição egoísta, há confusão e todo ato maligno.
Јер где је завист и свађа онде је неслога и свака зла ствар.
17 Mas a sabedoria que vem de cima é primeiro pura, depois pacífica, gentil, razoável, cheia de misericórdia e bons frutos, sem parcialidade, e sem hipocrisia.
А која је премудрост одозго она је најпре чиста, а потом мирна, кротка, покорна, пуна милости и добрих плодова, без хатера, и нелицемерна.
18 Agora o fruto da retidão é semeado em paz por aqueles que fazem a paz.
А плод правде у миру сеје се онима који мир чине.
