Hebreus 1
1 Deus, tendo no passado falado aos pais através dos profetas em muitas ocasiões e de várias maneiras,
Бог који је некада много пута и различитим начином говорио очевима преко пророка,
2 nos falou ao final destes dias por seu Filho, a quem ele nomeou herdeiro de todas as coisas, através de quem também fez o mundo. (aiōn g165)
говори и нама у последак дана ових преко сина, Ког постави наследника свему, кроз ког и свет створи. (aiōn g165)
3 Seu Filho é o brilho de sua glória, a própria imagem de sua substância, e sustentando todas as coisas pela palavra de seu poder, que, quando por si mesmo nos purificou de nossos pecados, sentou-se à direita da Majestade nas alturas,
Који будући сјајност славе и обличје бића Његовог, и носећи све у речи силе своје, учинивши собом очишћење греха наших, седе с десне стране престола величине на висини,
4 having se torna tão melhor que os anjos quanto o nome mais excelente que ele herdou é melhor que o deles.
И толико бољи поста од анђела колико преславније име од њихова доби.
5 Para qual dos anjos ele disse a qualquer momento, “Você é meu Filho”. Hoje eu me tornei seu pai”... e novamente, “Eu serei para ele um Pai”, e ele será para mim um Filho”...
Јер коме од анђела рече кад: Син мој ти си, ја те данас родих? И опет: Ја ћу Му бити Отац, и Он ће ми бити Син.
6 Quando ele traz novamente os primogênitos ao mundo, diz: “Que todos os anjos de Deus o adorem”.
И опет уводећи Првороднога у свет говори: и да Му се поклоне сви анђели Божији.
7 Dos anjos, ele diz, “Ele faz seus anjos ventarem, e seus servos uma chama de fogo”.
Тако и анђелима говори: Који чини анђеле своје духове, и слуге своје пламен огњени.
8 Mas do Filho, diz ele, “Seu trono, ó Deus, é para todo o sempre”. O cetro da retidão é o cetro do seu Reino. (aiōn g165)
А сину: Престо је Твој, Боже, ва век века; палица је правде палица царства Твог. (aiōn g165)
9 Você amou a retidão e odiou a iniqüidade; portanto Deus, vosso Deus, vos ungiu com o óleo da alegria acima de vossos semelhantes”.
Омилела Ти је правда, и омрзао си на безакоње: тога ради помаза Те, Боже, Бог Твој уљем радости већма од другова Твојих.
10 E, “Vós, Senhor, no início, lançastes os alicerces da terra. O céu é o trabalho de suas mãos.
И опет: Ти си, Господе, у почетку основао земљу, и небеса су дела руку Твојих:
11 Eles perecerão, mas você continua. Todos eles envelhecerão como uma peça de vestuário.
Она ће проћи, а Ти остајеш: и сва ће остарети као хаљина,
12 Você vai enrolá-los como um manto, e eles serão mudados; mas você é o mesmo. Seus anos não falharão”.
И савићеш их као хаљину, и измениће се: а Ти си Онај исти, и Твојих година неће нестати.
13 Mas qual dos anjos ele disse a qualquer momento, “Sente-se à minha mão direita, até que eu faça de seus inimigos o escabelo de seus pés”...
А коме од анђела рече кад: Седи мени с десне стране док положим непријатеље Твоје подножје ногама Твојим?
14 Não são todos eles espíritos serviçais, enviados para prestar serviço em favor daqueles que herdarão a salvação?
Нису ли сви службени духови који су послани на службу онима који ће наследити спасење?
