Salmos 71
1 Em ti, SENHOR, confio; nunca me deixes ser envergonhado.
Drottinn, þú ert skjól mitt! Ekki yfirgefa mig!
2 Resgata-me e livra-me por tua justiça; inclina a mim teus ouvidos, e salva-me.
Frelsaðu mig frá óvinum mínum, því að þú er réttlátur. Bjargaðu mér! Snúðu eyra þínu að mér og hlustaðu á mína einlægu bæn.
3 Sê tu minha rocha [e minha] habitação, para continuamente eu me abrigar nela; tu tens ordenado que eu seja salvo, porque tu [és] minha rocha forte e minha fortaleza.
Vertu mér vígi og skjól gegn öllum árásum.
4 Meu Deus, livra-me da dominação do perverso, das mãos do injusto e cruel;
Já, bjargaðu mér ó Guð, frá svikum þessara illmenna.
5 Pois tu és minha esperança, ó Senhor DEUS; [tu és] minha confiança desde minha juventude.
Drottinn, þú ert mín síðasta von. Allt frá barnsaldri treysti ég á þig.
6 Tenho me apoiado em ti desde o ventre de minha mãe; das entranhas dela me tiraste; eu louvo continuamente a ti.
Frá fæðingu hefur þú vakað yfir mér og verndað mig – skyldi ég ekki vegsama þig?!
7 Para muitos fui como prodígio, porém tu és meu forte refúgio.
Velgengni mína, sem margir undrast, á ég vernd þinni að þakka.
8 Minha boca seja cheia de louvores a ti por tua glória o dia todo.
Ég vil lofa þig liðlangan daginn, ó Guð, því að alls góðs hef ég notið úr hendi þinni.
9 Não me rejeites no tempo da velhice; não me desampares quando minha força se acabar;
Nú þegar aldurinn færist yfir, þá vísa mér ekki frá. Hafnaðu mér ekki þegar þrekið minnkar.
10 Porque meus inimigos falam contra mim, e os que espiam minha alma tomam conselhos juntos uns com os outros;
Óvinir mínir hvísla:
11 Dizendo: Deus o desamparou; persegui, e o tomai, pois já não há quem o livre.
„Guð hefur yfirgefið hann! Nú er hann auðveld bráð. Hann hefur engan sér til hjálpar!“
12 Deus, não fiques longe de mim; Deus meu, apressa-te para me socorrer.
Guð minn, farðu ekki frá mér! Komdu fljótt og hjálpaðu mér!
13 Sejam envergonhados e pereçam os adversários de minha alma; cubram-se de humilhação e confusão aqueles que procuram [fazer] mal a mim.
Útrýmdu þeim. Láttu þá verða til skammar sem óska mér óhamingju.
14 Porém eu continuamente manterei a esperança, e darei todo o louvor a ti ainda mais.
En ég mun áfram treysta þér og ekki draga úr lofgjörð minni!
15 Minha boca contará tua justiça, [e] tua salvação o dia todo, ainda que eu não saiba sua medida.
Oftsinnis frelsaðir þú mig úr bráðri hættu. Ég vitna og rifja upp gæsku þína og daglega umhyggju.
16 Irei adiante pelos poderes do Senhor DEUS; anunciarei tua justiça, que é somente tua.
Drottinn, styrkur þinn heldur mér uppi. Það skulu allir vita að þú einn ert góður og réttlátur.
17 Deus, tu tens me ensinado desde minha juventude; e até agora conto tuas maravilhas.
Guð minn, allt frá æsku hjálpaðir þú mér – um dásemdarverk þín hef ég ekki þagað.
18 E agora, que estou velho e de cabelos grisalhos, não me desampares, Deus; enquanto eu não tiver anunciado a força de teu braço a [esta] geração, e teu poder a todos que vierem.
Nú er ég orðinn gamall og hárin grá, en Drottinn yfirgefðu mig ekki! Láttu mig lifa enn um stund, svo að unga kynslóðin fái að heyra um máttarverk þín.
19 E tua justiça, Senhor, [alcança] as alturas; porque tu tens feito grandes coisas. Quem é como tu, ó Deus?
Kraftur þinn og kærleikur, Drottinn, nær til himna. Ó, hve það er dásamlegt! Hvar er slíkan Guð að finna sem þig?!
20 Tu, que me fizeste ver muitos males e aflições, voltarás a me dar vida; e voltarás a me tirar dos abismos da terra.
Þú hefur sent okkur margvíslegt mótlæti – en ég veit að þú munt frelsa á ný og leyfa okkur að lifa!
21 Tu aumentarás minha honra e voltarás para me consolar.
Þú munt auka við heiður minn og hugga mig að nýju.
22 Eu também te louvarei com instrumento de cordas pela tua fidelidade, ó meu Deus; cantarei a ti com harpa, ó Santo de Israel.
Ég leik á hörpu mína og lofa þig, því að öll þín orð og fyrirheit hafa staðist, þú hinn heilagi í Ísrael.
23 Meus lábios terão muita alegria, porque cantarei a ti; e também [se alegrará] a minha alma, que tu tens resgatado.
Ég vil lofa þig hárri röddu, því að þú hefur frelsað mig!
24 Minha língua também falará de tua justiça o dia todo, pois já estão envergonhados e humilhados aqueles que procuram me [fazer] mal.
Liðlangan daginn vitna ég um ást þína og réttlæti, því að óvinir mínir sem óskuðu mér ógæfu, voru auðmýktir og roðnuðu af skömm.
