Salmos 107
1 Agradecei ao SENHOR, porque ele é bom; porque sua bondade [dura] para sempre.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Digam [isso] os resgatados pelo SENHOR, os quais ele resgatou das mão do adversário.
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 E os que ele ajuntou de todas as terras, do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Os que andaram sem rumo no deserto, por caminhos solitários; os que não acharam cidade para morarem.
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 Famintos e sedentos, suas almas neles desfaleciam.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Mas eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 E os levou ao caminho correto, para irem a uma cidade de moradia.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 Porque ele fartou a alma sedenta, e encheu de bem a alma faminta;
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Os que estavam sentados em trevas e sombra de morte, presos com aflição e ferro,
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 Porque se rebelaram contra os mandamentos de Deus, e rejeitaram o conselho do Altíssimo.
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Por isso ele abateu seus corações com trabalhos cansativos; eles tropeçaram, e não houve quem os socorresse.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Ele os tirou das trevas e da sombra da morte, e quebrou suas correntes de prisão.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Agradeçam ao SENHOR pela sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Porque ele quebrou as portas de bronze, e despedaçou os ferrolhos de ferro.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Os tolos foram afligidos por causa de seu caminho de transgressões e por suas perversidades.
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 A alma deles perdeu o interesse por todo tipo de comida, e chegaram até às portas da morte.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Ele enviou sua palavra, e os sarou; e ele os livrou de suas covas.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 E sacrifiquem sacrifícios de gratidão; e anunciai as obras dele com alegria.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Os que descem ao mar em navios, trabalhando em muitas águas,
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 Esses veem as obras do SENHOR, e suas maravilhas nas profundezas.
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 [Porque] quando ele fala, ele faz levantar tormentas de vento, que levanta suas ondas.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Elas sobem aos céus, [e] descem aos abismos; a alma deles se derrete de angústia.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Eles cambaleiam e vacilam como bêbados, e toda a sabedoria deles se acaba.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Então eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os tirou de suas aflições.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Ele fez cessar as tormentas, e as ondas se calaram.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Então se alegraram, porque houve calmaria; e ele os levou ao porto que queriam [chegar].
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens;
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 E exaltem a ele na assembleia do povo, e o glorifiquem na reunião dos anciãos.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Ele torna os rios em deserto, e as saídas de águas em terra seca.
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 A terra frutífera em salgada, pela maldade dos que nela habitam.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Ele torna o deserto em lagoa, e a terra seca em nascentes de águas.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 E faz aos famintos habitarem ali; e eles edificam uma cidade para morarem;
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 E semeiam campos, e plantam vinhas, que produzem fruto valioso.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 E ele os abençoa, e se multiplicam muito, e o gado dele não diminui.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Mas [quando] eles se diminuem e se abatem, por causa da opressão, mal e aflição;
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Ele derrama desprezo sobre os governantes, e os faz andar sem rumo pelos desertos, sem [terem] caminho.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Mas ao necessitado, ele levanta da opressão a um alto retiro, e faz famílias como a rebanhos.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Os corretos, ao verem, ficam alegres, e todo perverso se calará.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Quem é sábio, que preste atenção a estas coisas, e reflita nas bondades do SENHOR.
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
