Provérbios 7
1 Filho meu, guarda minhas palavras; e deposita em ti meus mandamentos.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Guarda meus mandamentos, e vive; e minha lei, como as pupilas de teus olhos.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Ata-os aos teus dedos; escreve-os na tábua do teu coração.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Dize à sabedoria: Tu és minha irmã; E à prudência chama de parente.
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 Para que te guardem da mulher alheia, da estranha, [que] lisonjeia com suas palavras.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Porque da janela de minha casa, pelas minhas grades eu olhei;
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 E vi entre os simples, prestei atenção entre os jovens, um rapaz que tinha falta de juízo;
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Que estava passando pela rua junto a sua esquina, e seguia o caminho da casa dela;
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 No crepúsculo, ao entardecer do dia, no escurecer da noite e nas trevas.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 E eis que uma mulher lhe [saiu] ao encontro, com roupas de prostituta, e astuta de coração.
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 Esta era barulhenta e insubordinada; os pés dela não paravam em sua casa.
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 De tempos em tempos ela fica fora [de casa], nas ruas, espreitando em todos os cantos.
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Então ela o pegou, e o beijou; e com atrevimento em seu rosto, disse-lhe:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei meus votos.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Por isso saí para te encontrar; para buscar apressadamente a tua face, e te achei.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Já preparei minha cama com cobertas; com tecidos de linho fino do Egito.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Já perfumei meu leito com mirra, aloés e canela.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Vem [comigo]; iremos nos embebedar de paixões até a manhã, e nos alegraremos de amores.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Porque [meu] marido não está em casa; ele viajou para longe.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Ele tomou uma bolsa de dinheiro em sua mão; [e só] volta para casa no dia determinado.
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Ela o convenceu com suas muitas palavras sedutoras; com a lisonja de seus lábios ela o persuadiu.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Ele foi logo após ela, como o boi vai ao matadouro; e como o louco ao castigo das prisões.
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 Até que uma flecha atravesse seu fígado; como a ave que se apressa para a armadilha, e não sabe que está [armada] contra sua vida.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Agora pois, filhos, escutai-me; e prestai atenção às palavras de minha boca.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Que teu coração não se desvie para os caminhos dela, e não andes perdido pelas veredas dela.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Porque ela derrubou muitos feridos; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
