Provérbios 21
1 [Como] ribeiros de águas é o coração do rei na mão do SENHOR, ele o conduz para onde quer.
Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
2 Todo caminho do homem é correto aos seus [próprios] olhos; mas o SENHOR pesa os corações.
Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
3 Praticar justiça e juízo é mais aceitável ao SENHOR do que sacrifício.
Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
4 Olhos orgulhosos e coração arrogante: a lavoura dos perversos é pecado.
Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
5 Os planos de quem trabalha com empenho somente [levam] à abundância; mas [os de] todo apressado somente à pobreza.
Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
6 Trabalhar [para obter] tesouros com língua mentirosa é algo inútil [e] fácil de se perder; os que [assim fazem] buscam a morte.
Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
7 A violência [praticada] pelos perversos os destruirá, porque se negam a fazer o que é justo.
Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
8 O caminho do homem transgressor [é] problemático; porém a obra do puro é correta.
Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
9 É melhor morar num canto do terraço do que numa casa espaçosa com uma mulher briguenta.
Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
10 A alma do perverso deseja o mal; seu próximo não lhe agrada em seus olhos.
Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
11 Castigando ao zombador, o ingênuo se torna sábio; e ensinando ao sábio, ele ganha conhecimento.
Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
12 O justo considera prudentemente a casa do perverso; ele transtorna os perversos para a ruína.
Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
13 Quem tapa seu ouvido ao clamor do pobre, ele também clamará, mas não será ouvido.
Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
14 O presente em segredo extingue a ira; e a dádiva no colo [acalma] o forte furor.
Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
15 Alegria para o justo é fazer justiça; mas [isso é] pavor para os que praticam maldade.
Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
16 O homem que se afasta do caminho do entendimento repousará no ajuntamento dos mortos.
Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
17 Quem ama o prazer sofrerá necessidade; aquele que ama o vinho e o azeite nunca enriquecerá.
Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
18 O resgate [em troca] do justo é o perverso; e no lugar do reto [fica] o transgressor.
Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
19 É melhor morar em terra deserta do que com uma mulher briguenta e que se irrita facilmente.
Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
20 [Há] tesouro desejável e azeite na casa do sábio; mas o homem tolo é devorador.
Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
21 Quem segue a justiça e a bondade achará vida, justiça e honra.
Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
22 O sábio passa por cima da cidade dos fortes e derruba a fortaleza em que confiam.
Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
23 Quem guarda sua boca e sua língua guarda sua alma de angústias.
Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
24 “Zombador” é o nome do arrogante e orgulhoso; ele trata [os outros] com uma arrogância irritante.
Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
25 O desejo do preguiçoso o matará, porque suas mãos se recusam a trabalhar;
Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
26 Ele fica desejando suas cobiças o dia todo; mas o justo dá, e não deixa de dar.
Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
27 O sacrifício dos perversos é abominável; quanto mais quando a oferta é feita com má intenção.
Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
28 A testemunha mentirosa perecerá; porém o homem que ouve [a verdade] falará com sucesso.
Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
29 O homem perverso endurece seu rosto, mas o correto confirma o seu caminho.
Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
30 Não há sabedoria, nem entendimento, nem conselho contra o SENHOR.
Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
31 O cavalo é preparado para o dia da batalha, mas a vitória [vem] do SENHOR.
Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
