Provérbios 13
1 O filho sábio [ouve] a correção do pai; mas o zombador não escuta a repreensão.
Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.
2 Cada um comerá do bem pelo fruto de sua boca, mas a alma dos infiéis [deseja] a violência.
Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
3 Quem toma cuidado com sua boca preserva sua alma; mas aquele que abre muito seus lábios será arruinado.
Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.
4 A alma do preguiçoso deseja, mas nada [consegue]; porém a alma dos trabalham com empenho prosperará.
Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.
5 O justo odeia a palavra mentirosa, mas o perverso age de forma repugnante e vergonhosa.
Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.
6 A justiça guarda aquele que tem um caminho íntegro; mas a perversidade transtornará ao pecador.
Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
7 Há [alguns] que fingem ser ricos, mesmo nada tendo; e [outros] que fingem ser pobres, mesmo tendo muitos bens.
Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
8 O resgate da vida de cada um são suas riquezas; mas o pobre não ouve ameaças.
Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.
9 A luz dos justos se alegra, mas a lâmpada dos perversos se apagará.
Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
10 A arrogância só produz brigas; mas com os que aceitam conselhos [está] a sabedoria.
Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.
11 A riqueza [ganha] sem esforço será perdida; mas aquele que a obtém pelas próprias mãos terá cada vez mais.
Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
12 A esperança que demora enfraquece o coração, mas o desejo cumprido é [como] uma árvore de vida.
Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.
13 Quem despreza a [boa] palavra perecerá; mas aquele que teme ao mandamento será recompensado.
Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.
14 A doutrina do sábio é manancial de vida, para se desviar das ciladas da morte.
Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
15 O bom entendimento alcança o favor, mas o caminho dos infiéis é áspero.
Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.
16 Todo prudente age com conhecimento, mas o tolo espalha sua loucura.
Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.
17 O mensageiro perverso cai no mal, mas o representante fiel é [como] um remédio.
Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.
18 [Haverá] pobreza e vergonha ao que rejeita a correção; mas aquele que atende à repreensão será honrado.
Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
19 O desejo realizado agrada a alma, mas os tolos abominam se afastar do mal.
Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.
20 Quem anda com os sábios se torna sábio; mas aquele que acompanha os tolos sofrerá.
Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.
21 O mal perseguirá os pecadores, mas os justos serão recompensados com o bem.
Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
22 O homem de bem deixará herança aos filhos de seus filhos; mas a riqueza do pecador está reservada para o justo.
Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
23 A lavoura dos pobres [gera] muita comida; mas há [alguns] que se destroem por falta de juízo.
Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
24 Aquele que retém sua vara odeia a seu filho; porém aquele que o ama, desde cedo o castiga.
Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
25 O justo come até sua alma estar saciada; mas o ventre dos perversos passará por necessidade.
Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
