Jó 9
1 Mas Jó respondeu, dizendo:
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 Na verdade sei que é assim; mas como pode o ser humano ser justo diante de Deus?
Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
3 Ainda se quisesse disputar com ele, não conseguiria lhe responder uma coisa sequer em mil.
Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
4 Ele é sábio de coração, e poderoso em forças. Quem se endureceu contra ele, e teve paz?
Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
5 Ele transporta as montanhas sem que o saibam; e as transtorna em seu furor.
On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
6 Ele remove a terra de seu lugar, e faz suas colunas tremerem.
On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
7 Ele dá ordem ao sol, e ele não brilha; e sela as estrelas.
Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
8 Ele é o que sozinho estende os céus, e anda sobre as alturas do mar.
On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
9 Ele é o que fez a Usra, o Órion, as Plêiades, e as constelações do sul.
On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
10 Ele é o que faz coisas grandes e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
11 Eis que ele passa diante de mim, sem que eu não o veja; ele passará diante de mim, sem que eu saiba.
Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
12 Eis que, quando ele toma, quem pode lhe impedir? Quem poderá lhe dizer: O que estás fazendo?
Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
13 Deus não reverterá sua ira, e debaixo dele se encurvam os assistentes de Raabe.
Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
14 Como poderia eu lhe responder, e escolher minhas palavras contra ele?
Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
15 A ele, ainda que eu fosse justo, não lhe responderia; a meu juiz pediria misericórdia.
Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
16 Ainda que eu lhe chamasse, e ele respondesse, mesmo assim não creria que ele tivesse dado ouvidos à minha voz.
Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
17 Pois ele tem me quebrantado com tempestade, e multiplicado minhas feridas sem causa.
Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
18 Ele não me permite respirar; em vez disso, me farta de amarguras.
Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
19 Quanto às forças, eis que ele é forte; e quanto ao juízo, [ele diria]: Quem me convocará?
Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
20 Ainda que eu seja justo, minha boca me condenaria; se eu fosse inocente, então ela me declararia perverso.
Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
21 Mesmo se eu for inocente, não estimo minha alma; desprezo minha vida.
Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
22 É tudo a mesma coisa; por isso digo: ele consome ao inocente e ao perverso.
Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
23 Quando o açoite mata de repente, ele ri do desespero dos inocentes.
Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
24 A terra está entregue nas mãos dos perversos. Ele cobre o rosto de seus juízes. Se não é ele, então quem é?
Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
25 Meus dias foram mais rápidos que um homem que corre; fugiram, e não viram o bem.
Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
26 Passaram como barcos de papiro, como a águia que se lança à comida.
Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
27 Se disser: Esquecerei minha queixa, mudarei o aspecto do meu rosto, e sorrirei,
Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
28 [Ainda] teria pavor de todas as minhas dores; [pois] sei que não me terás por inocente.
Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
29 Se eu já estou condenado, então para que eu sofreria em vão?
Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
30 Ainda que me lave com água de neve, e limpe minhas mãos com sabão,
A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
31 Então me submergirias no fosso, e minhas próprias vestes me abominariam.
Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
32 Pois ele não é homem como eu, para que eu lhe responda, e venhamos juntamente a juízo.
Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
33 Não há entre nós árbitro que ponha sua mão sobre nós ambos,
Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
34 Tire de sobre mim sua vara, e seu terror não me espante.
Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
35 [Então] eu falaria, e não teria medo dele. Pois não está sendo assim comigo.
Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
