Jó 32
1 Então aqueles três homens cessaram de responder a Jó, porque ele era justo em seus olhos.
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 Porém se acendeu a ira de Eliú, filho de Baraquel, buzita, da família de Rão; contra Jó se acendeu sua ira, porque justificava mais a si mesmo que a Deus.
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 Também sua ira se acendeu contra seus três amigos, porque não achavam o que responder, ainda que tinham condenado a Jó.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 E Eliú tinha esperado a Jó naquela discussão, porque tinham mais idade que ele.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 Porém quando Eliú viu que não havia resposta na boca daqueles três homens, sua ira se acendeu.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 Por isso Eliú, filho de Baraquel, buzita, respondeu, dizendo: Eu sou jovem e vós sois idosos; por isso fiquei receoso e tive medo de vos declarar minha opinião.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 Eu dizia: Os dias falem, e a multidão de anos ensine sabedoria.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 Certamente há espírito no ser humano, e a inspiração do Todo-Poderoso os faz entendedores.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 Não são [somente] os grandes que são sábios, nem [somente] os velhos entendem o juízo.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 Por isso eu digo: escutai-me; também eu declararei minha opinião.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 Eis que eu aguardei vossas palavras, [e] dei ouvidos a vossas considerações, enquanto vós buscáveis argumentos.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 Eu prestei atenção a vós, porém eis que ninguém há de vós que possa convencer a Jó, [nem] que responda a suas palavras.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 Portanto não digais: Encontramos a sabedoria; que Deus o derrote, [e] não o homem.
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 Jó não dirigiu suas palavras a mim, nem eu lhe responderei com vossos dizeres.
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 Estão pasmos, não respondem mais; faltam-lhes palavras.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 Esperei, pois, porém [agora] não falam; porque já pararam, [e] não respondem mais.
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 Também eu responderei minha parte; também eu declararei minha opinião.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 Porque estou cheio de palavras, e o espírito em meu ventre me obriga.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 Eis que meu ventre é como o vinho que não tem abertura; e que está a ponto de arrebentar como odres novos.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 Falarei, para que eu me alivie; abrirei meus lábios, e responderei.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 Não farei eu acepção de pessoas, nem usarei de títulos lisonjeiros para com o homem.
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 Pois não sei lisonjear; [caso contrário], meu Criador logo me removeria.
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
