Jó 15
1 Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
2 Por acaso o sábio dará como resposta vão conhecimento, e encherá seu ventre de vento oriental?
Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
3 Repreenderá com palavras que nada servem, e com argumentos que de nada aproveitam?
Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
4 Porém tu destróis o temor, e menosprezas a oração diante de Deus.
Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
5 Pois tua perversidade conduz tua boca, e tu escolheste a língua dos astutos.
Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
6 Tua boca te condena, e não eu; e teus lábios dão testemunho contra ti.
Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
7 Por acaso foste tu o primeiro ser humano a nascer? Ou foste gerado antes dos morros?
Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
8 Ouviste tu o segredo de Deus? Reténs tu [apenas] contigo a sabedoria?
Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
9 O que tu sabes que nós não saibamos? [O que] tu entendes que não tenhamos [entendido]?
Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
10 Entre nós também há os que tenham cabelos grisalhos, também há os que são muito mais idosos que teu pai.
I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
11 Por acaso as consolações de Deus te são poucas? As mansas palavras voltadas a ti?
I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
12 Por que o teu coração te arrebata, e por que centelham teus olhos,
Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
13 Para que vires teu espírito contra Deus, e deixes sair [tais] tais palavras de tua boca?
Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
14 O que é o homem, para que seja puro? E o nascido de mulher, para que seja justo?
Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
15 Eis que [Deus] não confia em seus santos, nem os céus são puros diante de seus olhos;
Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
16 Quanto menos o homem, abominável e corrupto, que bebe a maldade como água?
Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
17 Escuta-me; eu te mostrarei; eu te contarei o que vi.
Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
18 (O que os sábios contaram, o que não foi encoberto por seus pais,
Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
19 A somente os quais a terra foi dada, e estranho nenhum passou por meio deles):
Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
20 Todos os dias do perverso são sofrimento para si, o número de anos reservados ao opressor.
Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
21 Ruídos de horrores estão em seus ouvidos; até na paz lhe sobrevém o assolador.
Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
22 Ele não crê que voltará da escuridão; ao contrário, a espada o espera.
Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
23 Anda vagueando por comida, onde quer que ela esteja. Ele sabe que o dia das trevas está prestes a acontecer.
Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
24 Angústia e aflição o assombram, [e] prevalecem contra ele como um rei preparado para a batalha;
Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
25 Porque ele estendeu sua mão contra Deus, e se embraveceu contra o Todo-Poderoso,
Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
26 Corre contra ele com [dureza] de pescoço, e como seus escudos grossos e levantados.
Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
27 Porque cobriu seu rosto com sua gordura, e engordou as laterais de seu corpo.
Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
28 E habitou em cidades desoladas cidades, em casas desabitadas; que estavam prestes a desmoronar.
I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
29 Ele não enriquecerá, nem seu patrimônio subsistirá, nem suas riquezas se estenderão pela terra.
Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
30 Não escapará das trevas; a chama secará seus ramos, e ao sopro de sua boca desparecerá.
Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
31 Não confie ele na ilusão para ser enganado; pois a sua recompensa será nada.
Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
32 Não sendo ainda seu tempo, ela se cumprirá; e seu ramo não florescerá.
Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
33 Sacudirá suas uvas antes de amadurecerem como a vide, e derramará sua flor como a oliveira.
Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
34 Pois a ajuntamento dos hipócritas será estéril, e fogo consumirá as tendas do suborno.
Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
35 Eles concebem a maldade, e dão à luz a perversidade; e o ventre deles prepara enganos.
Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
