Salmos 1

1 Bem-aventurado o varão que não anda no conselho dos ímpios, nem está no caminho dos pecadores, nem se assenta no assento dos escarnecedores.

Błogosławiony mąż, który nie chodzi w radzie niepobożnych, a na drodze grzesznych nie stoi, i na stolicy naśniewców nie siedzi;

2 Antes tem o seu prazer na lei do Senhor, e na sua lei medita de dia e de noite.

Ale w zakonie Pańskim jest kochanie jego, a w zakonie jego rozmyśla we dnie i w nocy.

3 Pois será como a árvore plantada junto a ribeiros de águas, que dá o seu fruto no seu tempo; as suas folhas não cairão, e tudo quanto fizer prosperará.

Albowiem będzie jako drzewo nad strumieniem wód w sadzone, które owoc swój wydaje czasu swego, a liść jego nie opada; i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.

4 Não são assim os ímpios: mas são como a moinha que o vento espalha.

Lecz nie tak niepobożni; ale są jako plewa, którą wiatr rozmiata.

5 Pelo que os ímpios não subsistirão no juízo, nem os pecadores na congregação dos justos.

Przetoż się niepobożni na sądzie nie ostoją, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.

6 Porque o Senhor conhece o caminho dos justos; porém o caminho dos ímpios perecerá.

Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych; ale droga niepobożnych zginie.