Salmos 81
1 Exultai a Deus, nossa fortaleza: jubilai ao Deus de Jacob.
Радујте се Богу, који нам даје крепост; покликујте Богу Јаковљевом.
2 Tomai o saltério, e trazei o adufe, a harpa suave e o alaude.
Подигните песме, дајте бубањ, слатке гусле са псалтиром.
3 Tocai a trombeta na lua nova, no tempo apontado da nossa solenidade.
Трубите о мени у трубу, о уштапу ради празника нашег.
4 Porque isto era um estatuto para Israel, e uma ordenança do Deus de Jacob.
Јер је такав закон у Израиља, наредба од Бога Јаковљевог.
5 Ordenou-o em José por testemunho, quando saira pela terra do Egito, onde ouvi uma língua que não entendia.
За сведочанство постави Јосифу ово, кад иђаше на земљу мисирску. Језик, ког не знах, чух!
6 Tirei de seus ombros a carga; as suas mãos foram livres das marmitas.
"Уклонио сам рамена његова од бремена, руке његове опростише се котарица.
7 Clamaste na angústia, e te livrei; respondi-te no lugar oculto dos trovões; provei-te nas águas de Meribah (Selah)
У невољи си ме зазвао, и избавих те, услиших те усред грома, на води Мериви искушах те.
8 Ouve-me, povo meu, e eu te atestarei: ah, Israel, se me ouvisses!
Слушај, народе мој, и засведочићу ти, Израиљу, о кад би ме послушао:
9 Não haverá entre ti Deus alheio nem te prostrarás ante um Deus estranho.
Да не буде у тебе туђег бога, и богу страном немој се клањати.
10 Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egito: abre bem a tua boca, e t'a encherei.
Ја сам Господ, Бог твој, који сам те извео из земље мисирске; отвори уста своја, и ја ћу их напунити.
11 Mas o meu povo não quis ouvir a minha voz, e Israel não me quis.
Али не послуша народ мој глас мој, Израиљ не мари за ме.
12 Pelo que eu os entreguei aos desejos dos seus próprios corações, e andaram nos seus mesmos conselhos.
И ја их пустих на вољу срца њихова, нека ходе по својим мислима.
13 Oh! se o meu povo me tivesse ouvido! se Israel andasse nos meus caminhos!
О кад би народ мој слушао мене, и синови Израиљеви ходили путевима мојим!
14 Em breve abateria os seus inimigos, e viraria a minha mão contra os seus adversários.
Брзо бих покорио непријатеље њихове, и на противнике њихове дигао бих руку своју;
15 Os que aborrecem ao Senhor ter-se-lhe-iam sujeitado, e o seu tempo seria eterno.
Који мрзе на Господа, били би им покорни, и добри дани њихови били би довека;
16 E o sustentaria com o trigo mais fino, e te fartaria com o mel saído da pedra.
Најбољом би пшеницом хранио њих, и медом бих из камена ситио их."
