Provérbios 12
1 O que ama a correção ama o conhecimento, mas o que aborrece a repreensão é brutal.
Чине юбеште чертаря юбеште штиинца, дар чине урэште мустраря есте прост.
2 O homem de bem alcançará o favor do Senhor, mas ao homem de perversas imaginações ele condenará.
Омул де бине капэтэ бунэвоинца Домнулуй, дар Домнул осындеште пе чел плин де рэутате.
3 O homem não se estabelecerá pela impiedade, mas a raiz dos justos não será removida.
Омул ну се ынтэреште прин рэутате, дар рэдэчина челор неприхэниць ну се ва клэтина.
4 A mulher virtuosa é a coroa do seu senhor, mas a que faz vergonha é como apodrecimento nos seus ossos.
О фемее чинститэ есте кунуна бэрбатулуй ей, дар чя каре-й фаче рушине есте ка путрегаюл ын оаселе луй.
5 Os pensamentos dos justos são juízo, mas os conselhos dos ímpios engano.
Гындуриле челор неприхэниць ну сунт декыт дрептате, дар сфатуриле челор рэй ну сунт декыт ыншелэчуне.
6 As palavras dos ímpios são de armarem ciladas ao sangue, mas a boca dos retos os fará escapar.
Кувинтеле челор рэй сунт ниште курсе ка сэ версе сынӂе, дар гура челор фэрэ приханэ ый избэвеште.
7 Transtornados serão os ímpios, e não serão mais, mas a casa dos justos permanecerá.
Чей рэй сунт рэстурнаць ши ну май сунт, дар каса челор неприхэниць рэмыне ын пичоаре!
8 Segundo o seu entendimento, será louvado cada qual, mas o perverso de coração estará em desprezo.
Ун ом есте прецуит дупэ мэсура причеперий луй, дар чел ку инима стрикатэ есте диспрецуит.
9 Melhor é o que se estima em pouco, e tem servos, do que o que se honra a si mesmo e tem falta de pão.
Май бине сэ фий ынтр-о старе смеритэ ши сэ ай о слугэ декыт сэ фачь пе фудулул ши сэ н-ай че мынка.
10 O justo atende pela vida dos seus animais, mas as misericórdias dos ímpios são cruéis.
Чел неприхэнит се ындурэ де вите, дар инима челуй рэу есте фэрэ милэ.
11 O que lavra a sua terra se fartará de pão mas o que segue os ociosos está falto de juízo.
Чине-шь лукрязэ огорул ва авя белшуг де пыне, дар чине умблэ дупэ лукрурь де нимик есте фэрэ минте.
12 Deseja o ímpio a rede dos males, mas a raiz dos justos produz o seu fruto.
Чел рэу пофтеште прада челор нелеӂюиць, дар рэдэчина челор неприхэниць родеште.
13 O laço do ímpio está na transgressão dos lábios, mas o justo sairá da angústia.
Ын пэкэтуиря ку бузеле есте о курсэ примеждиоасэ, дар чел неприхэнит скапэ дин буклук.
14 Do fruto da boca cada um se farta de bem, e a recompensa das mãos dos homens se lhe tornará.
Прин родул гурий те сатурь де бунэтэць, ши фиекаре примеште дупэ лукрул мынилор луй.
15 O caminho do tolo é reto aos seus olhos, mas o que dá ouvidos ao conselho é sábio.
Каля небунулуй есте фэрэ приханэ ын окий луй, дар ынцелептул аскултэ сфатуриле.
16 A ira do louco se conhece no mesmo dia, mas o avisado encobre a afronta.
Небунул ындатэ ышь дэ пе фацэ мыния, дар ынцелептул аскунде окара.
17 O que produz a verdade manifesta a justiça, mas a testemunha da falsidade o engano.
Чине спуне адевэрул фаче о мэртурисире дряптэ, дар марторул минчинос ворбеште ыншелэчуне.
18 Há alguns que falam palavras como estocadas de espada, mas a língua dos sábios é saúde.
Чине ворбеште ын кип ушуратик рэнеште ка стрэпунӂеря уней сэбий, дар лимба ынцелепцилор адуче виндекаре.
19 O lábio de verdade ficará para sempre, mas a língua de falsidade dura por um só momento.
Буза каре спуне адевэрул есте ынтэритэ пе вечие, дар лимба минчиноасэ ну стэ декыт о клипэ.
20 Engano há no coração dos que maquinam mal, mas alegria tem os que aconselham a paz.
Ыншелэтория есте ын инима челор че куӂетэ рэул, дар букурия есте пентру чей че сфэтуеск ла паче.
21 Nenhum agravo sobrevirá ao justo, mas os ímpios ficam cheios de mal.
Ничо ненорочире ну се ынтымплэ челуй неприхэнит, дар чей рэй сунт нэпэдиць де реле.
22 Os lábios mentirosos são abomináveis ao Senhor, mas os que obram fielmente são o seu deleite.
Бузеле минчиноасе сунт урыте Домнулуй, дар чей че лукрязэ ку адевэр ый сунт плэкуць.
23 O homem avisado encobre o conhecimento, mas o coração dos tolos proclama a estultícia.
Омул ынцелепт ышь аскунде штиинца, дар инима небунилор вестеште небуния.
24 A mão dos diligentes dominará, mas os enganadores serão tributários.
Мына челор харничь ва стэпыни, дар мына ленешэ ва плэти бир.
25 A solicitude no coração do homem o abate, mas uma boa palavra o alegra.
Нелиништя дин инима омулуй ыл добоарэ, дар о ворбэ бунэ ыл ынвеселеште.
26 Mais excelente é o justo do que o companheiro, mas o caminho dos ímpios os faz errar.
Чел неприхэнит аратэ приетенулуй сэу каля чя бунэ, дар каля челор рэй ый дуче ын рэтэчире.
27 O preguiçoso não assará a sua caça, mas o precioso bem do homem é ser diligente.
Ленешул ну-шь фриӂе вынатул, дар комоара де прец а унуй ом есте мунка.
28 Na vereda da justiça está a vida, e no caminho da sua carreira não há morte.
Пе кэраря неприхэнирий есте вяца ши пе друмул ынсемнат де еа ну есте моарте.
