Jó 37
1 Sobre isto também treme o meu coração, e salta do seu lugar.
“Yüreğim titrer buna, Yerinden oynar.
2 Atentamente ouvi o movimento da sua voz, e o sonido que sai da sua boca.
Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, Ağzından çıkan sesi!
3 Ele o envia por debaixo de todos os céus, e a sua luz até aos confins da terra.
Şimşeğini göğün altındaki her yere, Yeryüzünün dört bucağına salar.
4 Depois disto brama com grande voz, troveja com a sua alta voz; e, ouvida a sua voz, não tarda com estas coisas.
Ardından bir ses gümbürder, Görkemli sesiyle gürler. Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.
5 Com a sua voz troveja Deus maravilhosamente: faz grandes coisas, e nós as não compreendemos.
Tanrı'nın sesi şaşılacak biçimde gürler, O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.
6 Porque à neve diz: Está sobre a terra: como também ao aguaceiro e à sua forte chuva.
Çünkü kara, ‘Yere düş’ der, Sağanağa, ‘Bütün şiddetinle boşal.’
7 Ele sela as mãos de todo o homem, para que conheça todos os homens de sua obra.
Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, Herkese işini bıraktırır.
8 E as bestas entram nos seus esconderijos e ficam nas suas cavernas.
Hayvanlar kovuklarına girer, İnlerinde otururlar.
9 Da recâmara sai o pé de vento, e dos ventos dispersivos o frio.
Kasırga yuvasından kopar, Soğuk saçılan rüzgarlardan.
10 Pelo assopro de Deus se dá a geada, e as largas águas se endurecem.
Tanrı'nın soluğu suları dondurur, Geniş sular buz tutar.
11 Também com a umidade carrega as grossas nuvens, e esparge a nuvem da sua luz.
Bulutlara nem yükler, Şimşeğini her yana yayar.
12 Então elas, segundo o seu prudente conselho, se tornam pelas esferas, para que façam tudo quanto lhes ordena sobre a superfície do mundo habitável,
Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere Bulutlar O'nun istediği yönde döner durur.
13 Seja que por vara, ou para a sua terra, ou por beneficência as faça vir.
Ya insanları cezalandırmak Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için Yağmur gönderir.
14 A isto, ó Job, inclina os teus ouvidos: põe-te em pé, e considera as maravilhas de Deus.
“Dinle, Eyüp, Dur da düşün Tanrı'nın şaşılası işlerini.
15 Porventura sabes tu quando Deus considera nelas, e faz resplandecer a lua da sua nuvem?
Tanrı'nın bulutları nasıl düzenlediğini, Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
16 Tens tu notícia do equilíbrio das grossas nuvens e das maravilhas de aquele que é perfeito nos conhecimentos,
Bulutların dengesini, Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
17 Ou de como os teus vestidos aquecem, quando do sul há calma sobre a terra?
Dünyanın soluğu kesildiğinde Güneyin kavurucu rüzgarı altında Giysilerin seni terletmez mi?
18 Ou estendeste com ele os céus, que estão firmes como espelho fundido?
Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi O'nunla birlikte yayabilir misin?
19 Ensina-nos o que lhe diremos; porque nós nada poderemos pôr em boa ordem, por causa das trevas.
“O'na ne söyleyeceğimizi öğret bize, Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.
20 Ou ser-lhe-ia contado, quando eu assim falasse? dir-lhe-á alguém isso? pois será devorado.
Konuşmak istediğim O'na söylenebilir mi? Kimse yutulmak ister mi?
21 E agora se não pode olhar para o sol, quando resplandece nos céus; passando e purificando-os o vento.
Rüzgar geçip göğü temizlediğinde Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.
22 O esplendor de ouro vem do norte: pois em Deus há uma tremenda magestade.
Altın parıltısı geliyor kuzeyden, Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.
23 Ao Todo-poderoso não podemos alcançar; grande é em potência; porém a ninguém oprime em juízo e grandeza de justiça.
Her Şeye Gücü Yeten'e biz ulaşamayız. Gücü yücedir, Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.
24 Por isso o temem os homens: ele não respeita aos sábios de coração.
Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar, Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.”
