< Provérbios 19 >

1 Melhor é o pobre que anda na sua sinceridade, do que o perverso de labios e tolo:
Bedre Fattigmand med lydefri Færd end en, som gaar Krogveje, er han end rig.
2 Assim como ficar a alma sem conhecimento não é bom, e o apressado nos pés pecca.
At mangle Kundskab er ikke godt, men den træder fejl, som har Hastværk.
3 A estulticia do homem perverterá o seu caminho, e o seu coração se irará contra o Senhor.
Et Menneskes Daarskab øder hans Vej, men paa HERREN vredes hans Hjerte.
4 As riquezas grangeiam muitos amigos, mas ao pobre o seu proprio amigo o deixa.
Gods skaffer mange Venner, den ringe skiller hans Ven sig fra.
5 A falsa testemunha não ficará innocente, e o que respira mentiras não escapará.
Det falske Vidne undgaar ej Straf; den slipper ikke, som farer med Løgn.
6 Muitos supplicam a face do principe, e cada um é amigo d'aquelle que dá dadivas.
Mange bejler til Stormands Yndest, og alle er Venner med gavmild Mand.
7 Todos os irmãos do pobre o aborrecem; quanto mais se alongarão d'elles os seus amigos! corre d'após elles com palavras, que não servem de nada.
Fattigmands Frænder hader ham alle, end mere skyr hans Venner ham da. Ej frelses den, som jager efter Ord.
8 O que adquire entendimento ama a sua alma: o que guarda intelligencia achará o bem.
Den, der vinder Vid, han elsker sin Sjæl, og den, der vogter paa Indsigt, faar Lykke.
9 A falsa testemunha não ficará innocente; e o que respira mentiras perecerá.
Det falske Vidne undgaar ej Straf, og den, der farer med Løgn, gaar under.
10 Ao tolo não está bem o deleite; quanto menos ao servo dominar os principes!
Vellevned sømmer sig ikke for Taabe, end mindre for Træl at herske over Fyrster.
11 O entendimento do homem retem a sua ira, e a sua gloria é passar sobre a transgressão.
Klogskab gør Mennesket sindigt, hans Ære er at overse Brøde.
12 Como o bramido do filho do leão, é a indignação do rei; mas como o orvalho sobre a herva é a sua benevolencia.
Som Brøl af en Løve er Kongens Vrede, som Dug paa Græs er hans Gunst.
13 Grande miseria é para o pae o filho insensato, e um gotejar continuo as contenções da mulher.
Taabelig Søn er sin Faders Ulykke, Kvindekiv er som ustandseligt Tagdryp.
14 A casa e a fazenda são a herança dos paes; porém do Senhor vem a mulher prudente.
Hus og Gods er Arv efter Fædre, en forstandig Hustru er fra HERREN.
15 A preguiça faz cair em profundo somno, e a alma enganadora padecerá fome.
Dovenskab sænker i Dvale, den lade Sjæl maa sulte.
16 O que guardar o mandamento guardará a sua alma; porém o que desprezar os seus caminhos morrerá.
Den vogter sin Sjæl, som vogter paa Budet, men skødesløs Vandel fører til Død.
17 Ao Senhor empresta o que se compadece do pobre, e elle lhe pagará o seu beneficio.
Er man god mod den ringe, laaner man HERREN, han gengælder en, hvad godt man har gjort.
18 Castiga a teu filho emquanto ha esperança, porém para o matar não alçarás a tua alma
Tugt din Søn, imens der er Haab, ellers stiler du efter at slaa ham ihjel.
19 O que é de grande indignação supportará o damno; porque se tu o livrares, ainda terás de tornar a fazel-o.
Den, som er hidsig, maa bøde, ved Skaansel gør man det værre.
20 Ouve o conselho, e recebe a correcção, para que sejas sabio nos teus ultimos dias.
Hør paa Raad og tag ved Lære, saa du til sidst bliver viis.
21 Muitos propositos ha no coração do homem, porém o conselho do Senhor permanecerá.
I Mands Hjerte er mange Tanker, men HERRENS Raad er det, der staar fast.
22 O desejo do homem é a sua beneficencia; porém o pobre é melhor do que o mentiroso.
Vinding har man af Godhed, hellere fattig end Løgner.
23 O temor do Senhor encaminha para a vida; aquelle que o tem ficará satisfeito, e não o visitará mal nenhum.
HERRENS Frygt er Vej til Liv, man hviler mæt og frygter ej ondt.
24 O preguiçoso esconde a sua mão no seio; enfada-se de tornal-a á sua bocca.
Den lade rækker til Fadet, men fører ej Haanden til Munden.
25 Fere o escarnecedor, e o simples tomará aviso; reprehende ao entendido, e aprenderá conhecimento.
Faar Spottere Hug, bliver tankeløs klog, ved Revselse faar den forstandige Kundskab.
26 O que afflige a seu pae, ou afugenta a sua mãe, filho é que traz vergonha e deshonra.
Mishandle Fader og bortjage Moder gør kun en daarlig, vanartet Søn.
27 Cessa, filho meu, ouvindo a instrucção, de te desviares das palavras do conhecimento.
Hør op, min Søn, med at høre paa Tugt og saa fare vild fra Kundskabsord.
28 A testemunha de Belial escarnece do juizo, e a bocca dos impios engole a iniquidade.
Niddingevidne spotter Retten, gudløses Mund er glubsk efter Uret.
29 Preparados estão os juizos para os escarnecedores e açoites para as costas dos tolos.
Slag er rede til Spottere, Hug til Taabers Ryg.

< Provérbios 19 >