< João 12 >
1 Foi pois Jesus seis dias antes da paschoa a Bethania, onde estava Lazaro, o que fallecera, e a quem resuscitara dos mortos.
Titia, Nistar laga choi din age te Jisu Bethany te ahise, utu jaga juntu te Lazarus thake, kunke Tai mora pora jinda korise.
2 Fizeram-lhe pois ali uma ceia, e Martha servia, e Lazaro era um dos que estavam á mesa com elle.
Taikhan Tai karone rati laga kha luwa bonai dise, aru Martha sewa korise, kintu Lazarus bhi ta te ekjon mez te Jisu logote bohi asele.
3 Então Maria, tomando um arratel de unguento de nardo puro, de muito preço, ungiu os pés de Jesus, e enxugou-lhe os pés com os seus cabellos; e encheu-se a casa do cheiro do unguento.
Titia Mary pora adha liter jiman bisi daam laga tel ani kene Jisu laga theng te lagai dise, aru tai nijor chuli pora Tai theng ke mussi dise, aru litra tel laga sugandh pora pura ghor bhorta hoise.
4 Então um dos seus discipulos, Judas Iscariotes, filho de Simão, o que havia de trahil-o, disse:
Kintu Tai laga chela ekjon, Judas Iscariot, jun Taike thogabole ase, koise,
5 Porque não se vendeu este unguento por trezentos dinheiros e não se deu aos pobres?
“Kile etu tel tin sou dinari pora bikiri kori kene dukhiya khan ke diya nai?”
6 Ora elle disse isto, não pelo cuidado que tivesse dos pobres, mas porque era ladrão, e tinha a bolsa, e trazia o que n'ella se lançava.
Tai etu kowa to dukhiya khan nimite chinta karone kowa nohoi, kintu tai chor asele. Taikhan laga poisa jola bhi tai logote ase, aru ta te ki halibo tai etu pora chor kori kene loi thakise.
7 Disse pois Jesus: Deixae-a; para o dia da minha sepultura guardou isto;
Karone Jisu koise, “Tai ekla ke chari dibi. Ami laga moidam diya din karone rakhibo dibi.
8 Porque os pobres sempre os tendes comvosco; porém a mim nem sempre me tendes.
Kelemane dukhiya khan tumikhan laga logote hodai thakibo, kintu Moi tumikhan logote hodai nathakibo.”
9 E muita gente dos judeos soube que elle estava ali; e foram, não só por causa de Jesus, mas tambem para vêr a Lazaro, a quem resuscitara dos mortos.
Titia bisi Yehudi manu khan janise Jisu ta te ase, aru taikhan ahise, Jisu ekla karone aha nohoi, kintu junke Tai mora pora jinda korise, Lazarus, ke bhi sabole ahise.
10 E os principaes dos sacerdotes consultaram matar tambem a Lazaro;
Kintu prodhan purohit khan Lazarus ke bhi morai dibole bhabisele;
11 Porque muitos dos judeos, por causa d'elle, iam, e criam em Jesus.
kelemane Yehudi khan bisi manu tai karone jai jaise, aru Jisu ke biswas kori loise.
12 No dia seguinte, ouvindo uma grande multidão, que viera á festa, que Jesus ia de Jerusalem,
Dusra din dangor bhir purbb te ahise. Jitia taikhan hunise Jisu Jerusalem te ahi ase,
13 Tomaram ramos de palmeiras, e sairam-lhe ao encontro, e clamavam: Hosanna: Bemdito o rei d'Israel que vem em nome do Senhor.
Taikhan palm ghas laga daal ulai ani kene Taike lok kori bole ahise aru jor pora koise, “Hosanna! Probhu laga naam loi kene aha Israel laga Raja, dhoinyo ase.”
14 E achou Jesus um jumentinho, e assentou-se sobre elle, como está escripto:
Titia Jisu ekta gadha puwali paikene etu uporte bohi jaise; jineka likha ase,
15 Não temas, ó filha de Sião; eis que o teu Rei vem assentado sobre o filho de uma jumenta.
“Bhoi nokoribi, Zion laga swali, sabi, tumi laga Raja ahi ase, gadha bacha uporte bohi kene.”
16 Os seus discipulos, porém, não entenderam isto no principio; mas, quando Jesus foi glorificado, então se lembraram de que isto estava escripto d'elle, e que isto lhe fizeram.
Tai chela khan bujibo para nai shuru te; kintu jitia Jisu mohima hoise, taikhan bhabona ahise, etu Tai nimite likha asele, aru manu khan Tai uporte eneka kori diya bhabona ahise.
17 A multidão, pois, que estava com elle quando Lazaro foi chamado da sepultura, testificava que elle o resuscitara dos mortos.
Titia bhir khan gawahi dise taikhan bhi Tai logote he thakise jitia Tai Lazarus ke kobor pora ulabi koi kene matise aru mora pora jinda kori dise.
18 Pelo que a multidão lhe saiu ao encontro, porque tinham ouvido que elle fizera este signal.
Karone dangor bhir Taike lok kori bole ahise, kelemane taikhan hunise Tai etu chihna dikhaise.
19 Disseram pois os phariseos entre si: Vêdes que nada aproveitaes? eis que o mundo vae após elle.
Titia Pharisee khan apaste kotha korise, “Sabi, tumikhan eku bhi koribo na paribo; sabi, duniya Tai piche jai ase.”
20 E havia alguns gregos, entre os que tinham subido a adorar no dia da festa.
Titia aradhana kori bole purbb te aha khan majote kunba Yunani khan bhi asele.
21 Estes, pois, dirigiram-se a Philippe, que era de Bethsaida na Galilea, e rogaram-lhe, dizendo: Senhor, queriamos vêr a Jesus.
Karone taikhan Philip logote ahise, jun Galilee jagate Bethsaida town laga manu ase, aru taike hudise, “Sahab, amikhan Jisu ke sabole mon korise.”
22 Philippe foi dizel-o a André, e então André e Philippe o disseram a Jesus.
Philip ahikena Andrew ke koise; Andrew Philip logote jaise, aru taikhan Jisu ke koi dise.
23 E Jesus lhes respondeu, dizendo: É chegada a hora em que o Filho do homem ha de ser glorificado.
Kintu Jisu taikhan ke jowab dise aru koise, “Etu somoi Manu laga Putro ke mohima hobole ahise.
24 Na verdade, na verdade vos digo que, se o grão de trigo, caindo na terra, não morrer, fica elle só; porém, se morrer, dá muito fructo.
Hosa Moi tumikhan ke kobo, jitia tak ekta gehu dana matite giri kene namore, etu eneka he thake; kintu jodi etu mori jai, titia bisi dana ulai thake.
25 Quem ama a sua vida perdel-a-ha, e quem n'este mundo aborrece a sua vida guardal-a-ha para a vida eterna. (aiōnios )
Jun nijor jibon morom kore tai harai dibo; kintu jun etu duniya te nijor jibon morom nokorile, tai anondo jibon karone bachibo. (aiōnios )
26 Se alguem me serve, siga-me, e, onde eu estiver, ali estará tambem o meu servo. E, se alguem me servir, meu Pae o honrará.
Jodi kun Moike sewa kore, taike Ami laga piche ahibole dibi; aru Moi kun jagate thakibo ta te Ami laga noukar bhi thakibo. Jodi kun Moike sewa koribo, Baba bhi taike sonman koribo.
27 Agora a minha alma está turbada; e que direi eu? Pae, salva-me d'esta hora, mas para isto vim a esta hora.
Etiya Ami laga Atma bisi chinta ase aru Moi ki kobo? Baba, Moike etu somoi pora bachabi’? Kintu etu somoi karone he Moi ahi ponchise.
28 Pae, glorifica o teu nome. Então veiu uma voz do céu, que dizia: Já o tenho glorificado, e outra vez o glorificarei.
Baba, mohima hobi Apuni laga naam.” Titia sorgote ekta awaj ahi koise, “Moi etu age te mohima korise, aru bhi mohima kori dibo.”
29 Ora a multidão que ali estava, e que a tinha ouvido, dizia que havia sido um trovão. Outros diziam: Um anjo lhe fallou.
Titia ta te khara thaka khan huni koise bhijili marise. Dusra pora koise, “Sorgodoth Tai logote kotha kori ase.”
30 Respondeu Jesus, e disse: Não veiu esta voz por amor de mim, mas por amor de vós.
Jisu koise, “Etu awaj Moi karone nohoi, kintu tumikhan nimite ase.
31 Agora é o juizo d'este mundo: agora será expulso o principe d'este mundo.
Etiya etu prithibi ke bisar kori ase; Etiya etu prithibi laga raja ke hatai dibo.
32 E eu, quando fôr levantado da terra, todos attrahirei a mim.
Jitia Moike etu prithibi pora uthai loijabo, Moi logote sob manu ke tani loijabo.
33 E dizia isto, significando de que morte havia de morrer.
Kintu Tai koise etu dikha bole kineka pora tai moribo.
34 Respondeu-lhe a multidão: Nós temos ouvido da lei, que o Christo permanece para sempre; e como dizes tu que convem que o Filho do homem seja levantado? Quem é esse Filho do homem? (aiōn )
Titia bhir khan Taike koise, “Amikhan niyom te likha janise, Khrista hodai thakibo. Kineka Apuni koi ase, ‘Manu laga Putro ke upor loijabo? Kun etu Manu laga Putro ase?’” (aiōn )
35 Disse-lhes pois Jesus: A luz ainda está comvosco por um pouco de tempo; andae emquanto tendes luz, para que as trevas vos não apanhem. E quem anda nas trevas não sabe para onde vae.
Aru Jisu Taikhan ke koise, “Olop somoi karone puhor tumikhan logote ase. Jitia tak tumikhan logote puhor ase titia tak berai thakibi, andhera tumikhan logote napuncha age te, aru jun andhera te berai thake, tai kot te jai najane.
36 Emquanto tendes luz, crêde na luz, para que sejaes filhos da luz. Estas coisas disse Jesus; e, retirando-se, escondeu-se d'elles.
Jitia tak tumikhan logote puhor ase, puhor ke biswas koribi titia tumikhan puhor laga bacha khan hobo.” Jisu eitu khan koise aru taikhan pora luki jaise.
37 E, ainda que tinha feito tantos signaes diante d'elles, não criam n'elle;
Aru Tai Taikhan ke bisi asurit chihna dikhaise, hoilebi taikhan Taike biswas kora nai.
38 Para que se cumprisse a palavra do propheta Isaias, que diz: Senhor, quem creu na nossa prégação? e a quem foi revelado o braço do Senhor?
Etu sob hoise Isaiah bhabobadi pora kowa pura hobole karone eitu khan sob hoise: “Probhu, kun amikhan koi diya kotha biswas korise, Aru Probhu laga hath kunke dikhai dise?”
39 Por isso não podiam crêr, porquanto Isaias disse outra vez:
Karone Taikhan biswas koribo para nai, Isaiah bhi koise,
40 Cegou-lhes os olhos, e endureceu-lhes o coração, afim de que não vejam com os olhos, e não comprehendam com o coração, e se convertam, e eu os cure.
“Tai he taikhan laga suku andha kori dise, aru Tai he taikhan laga mon tan kori dise; Nohoile taikhan suku pora sabo pare aru mon pora bujhi bo pare, Aru taikhan ghuri bo, Aru Moi taikhan ke bhal kori dibo.”
41 Isaias disse isto quando viu a sua gloria e fallou d'elle.
Isaiah etu kotha koise kelemane tai Jisu laga mohima dikhise aru Tai nimite koise.
42 Comtudo, até muitos dos principaes crêram n'elle; mas não o confessavam por causa dos phariseos, para não serem expulsos da synagoga.
Kintu eneka hoilebi, bisi Yehudi cholawta khan Jisu ke biswas kori loise; kintu Pharisee khan karone, taikhan grohon kora nai, taikhan mondoli pora ulai dibo bhoi pora khuli dikhai diya nai.
43 Porque amavam mais a gloria dos homens do que a gloria de Deus.
Kelemane taikhan Isor prosansa pora to manu laga prosansa he bhal pai thakise.
44 E Jesus clamou, e disse: Quem crê em mim, crê, não em mim, mas n'aquelle que me enviou.
Titia Jisu jor pora koise, “Kun Moike biswas kore, Moike he biswas kora nohoi kintu Moike pathai diya ke biswas kore,
45 E quem me vê a mim, vê aquelle que me enviou.
aru jun Moike dikhise Moike pathai diya ke bhi dikhise.
46 Eu sou a luz que vim ao mundo, para que todo aquelle que crê em mim não permaneça nas trevas.
Moi prithibi te puhor hoi ahise, jun Moike biswas kore tai andhera te nathakibo.
47 E, se alguem ouvir as minhas palavras, e não crêr, eu não o julgo: porque eu vim, não para julgar o mundo, mas para salvar o mundo.
Jodi kunba Moi laga kotha huni kene namane, Moi taike bisar nakore; kelemane Moi prithibi ke bisar kori bole aha nohoi, kintu prithibi ke bacha bole he ahise.
48 Quem me rejeitar a mim, e não receber as minhas palavras, já tem quem o julgue; a palavra que tenho fallado, essa o ha de julgar no ultimo dia.
Jun Moike grohon nakore, aru Moi laga kotha ke grohon nakore, taike bisar kori bole ekjon ase, motlob ji kotha Moi koi dise etu he hekh dinte taike bisar koribo.
49 Porque eu não tenho fallado de mim mesmo; porém o Pae, que me enviou, elle me deu mandamento sobre o que hei de dizer e sobre o que hei de fallar:
Kelemane Moi nijor pora kotha kowa nohoi, kintu Baba jun he Moike pathaise, Tai he Moike hukum dise ki jonai dibo lage aru ki kobo lage.
50 E sei que o seu mandamento é a vida eterna. Assim que, o que eu fallo, fallo-o como o Pae m'o tem dito. (aiōnios )
Moi jane Tai laga hukum anonto jibon ase, etu Moi thik pora jani ase- etu karone jineka Baba pora Moike kotha koi, eneka he Moike koidi thake.” (aiōnios )