Rzymian 8
1 Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, [którzy] nie postępują według ciała, ale według Ducha.
To pongah vaihi Kri Jesu ah kaom, taksa baktiah kacaeh ai, Muithla baktiah kacaeh kaminawk hanah, lokcaekhaih om ai boeh.
2 Gdyż prawo Ducha życia, [które jest] w Jezusie Chrystusie, uwolniło mnie od prawa grzechu i śmierci.
Kri Jesu ah Muithla hinghaih lok mah zae duekhaih lok thung hoiah ang loisak boeh.
3 Co bowiem [było] niemożliwe dla prawa, w czym było [ono] słabe z powodu ciała, Bóg, posławszy swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała i z powodu grzechu, potępił grzech w ciele;
Taksa rang hoiah thazok moe, kaalok mah toksah thai ai naah, zae loihsak hanah, Sithaw mah zae taksa tawn kami baktiah a Capa to patoeh, Anih mah zae taksa to danpaek:
4 Aby sprawiedliwość prawa wypełniła się w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.
taksa koehhaih baktiah kacaeh ai, Muithla koehhaih baktiah caeh kami loe, kaalok mah thuih ih toenghaih to aicae khaeah koepsak tih.
5 Ci bowiem, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne, ale ci, którzy [żyją] według Ducha, [myślą] o tym, co duchowe.
Taksa koehhaih baktiah khosah kaminawk loe taksa koehhaih hmuennawk to poek o; toe Muithla koehhaih baktiah khosah kaminawk loe Muithla koehhaih hmuennawk to poek o.
6 Gdyż zamysł ciała [to] śmierć, ale zamysł Ducha [to] życie i pokój;
Taksa poekhaih palung loe duekhaih ih ni; toe Muithla poekhaih palung loe hinghaih hoi monghaih ah oh.
7 Dlatego, że zamysł ciała jest nieprzyjacielem Boga, bo nie poddaje się prawu Bożemu, gdyż i nie może.
Tipongah tih nahaeloe taksa poekhaih palung loe Sithaw hoi misa ah oh: Sithaw lok ah angpaek ai khue na ai ah, angpaek doeh angpaek thai ai.
8 Ci więc, którzy są w ciele, nie mogą podobać się Bogu.
To pongah, taksa ah kaom kaminawk loe Sithaw ih palung tongh o thai ai.
9 Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy.
Toe Sithaw ih Muithla nangcae thungah om nahaeloe, nangcae loe taksa ah na om o ai, Muithla ah ni na oh o. Mi kawbaktih doeh Kri Muithla tawn ai kami loe, Kri ih kami na ai ni.
10 Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości.
Toe nangcae thungah Kri to om nahaeloe, zae pongah nangcae ih takpum dueh cadoeh, toenghaih pongah Muithla loe hinghaih ah oh.
11 A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka.
Toe duekhaih hoi Jesu Pathawkkung ih Muithla to nangcae thungah om nahaeloe, nangcae thungah kaom Anih ih Muithla rang hoiah duekhaih thung hoi Kri Pathawkkung mah, kadueh thaih nangcae ih takpum to pathawk toeng tih.
12 Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami, [ale] nie ciała, abyśmy [mieli] żyć według ciała.
To pongah nawkamyanawk, aicae loe taksa ah om ai, taksa koehhaih baktiah a hing o han ai ah, laiba a tawnh o.
13 Jeśli bowiem żyjecie według ciała, umrzecie, ale jeśli Duchem uśmiercacie uczynki ciała, będziecie żyć.
Taksa koehhaih baktiah na hing o nahaeloe, na dueh o tih: toe Muithla rang hoiah taksa mah sak ih zaehaihnawk to na hum o nahaeloe, na hing o tih.
14 Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi.
Sithaw Muithla mah zaeh ih kaminawk boih loe, Sithaw caa ah oh o.
15 Gdyż nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze!
Nangcae loe zit kaom tamna ah oh lethaih palung to na hak o ai; Abba, Pa, tiah kawk thaihaih a caa ah angcoenghaih Muihtla ni na hak o.
16 Ten to Duch poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi.
Aicae loe Sithaw ih caa ah a oh o, tito aicae ih muithla hoi nawnto Sithaw angmah ih Muithla mah hnukung ah oh.
17 A jeśli dziećmi, [to] i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.
Anih ih caa ah a oh o nahaeloe, qawktoepkung, Sithaw ih qawktoep kami ah a om o ueloe, Kri hoi nawnto qawktoepkung ah a om o tih; anih hoi nawnto patang a khang o nahaeloe, aicae doeh a lensawkhaih ah om o toeng tih.
18 Uważam bowiem, że cierpienia teraźniejszego czasu nie są godne [porównywania z] tą przyszłą chwałą, która ma się w nas objawić.
Vaihi thuem karai tonghaihnawk loe aicae khaeah amtueng han koi lensawkhaih hoi patah naah tidoeh na ai ni, tiah ka poek.
19 Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych.
Sithaw caanawk amtuenghaih to a sak ih hmuenanwk boih mah paroeai oephaih hoiah zing o.
20 Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei;
A sak ih hmuen to doeh amrohaih misong thung hoiah loihsak moe, kalensawk Sithaw caanawk loihhaih thungah akun toeng han oh pongah,
21 Że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych.
a sak ih hmuen loe tidoeh avang ai ah oh sut, toe angmakoeh ah to tiah om ai, oephaih rang hoiah ni Anih mah to tiah ohsak.
22 Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach [rodzenia] aż dotąd.
A sak ih hmuennawk boih loe vaihi khoek to nawkta oh tom nathuem ih zok kana baktiah pacip pa-aahaih hoiah a hang o, tito a panoek o.
23 A nie tylko [ono], ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.
Nihcae khue ai, Muithla thingthai tangsuek ah kaom aicae doeh, a caa ah ohhaih hoi aicae taksa loih han akranghaih to a oep o pongah, a zing o naah aimacae ih palung thung hoiah a hangh o toeng.
24 Nadzieją bowiem jesteśmy zbawieni. A nadzieja, którą się widzi, nie jest nadzieją, bo jakże ktoś [może] spodziewać się [tego], co widzi?
Aicae loe to oephaih hoiah ni pahlong ah oh: toe hnukhaih loe oephaih ah om ai: kami maeto mah a hnuk tangcae hmuen to oep khing vop tih maw?
25 Ale jeśli spodziewamy się tego, czego nie widzimy, [to] oczekujemy [tego] z cierpliwością.
Toe a hnu o ai ih hmuen to a oep o nahaeloe, to hmuen to palungsawkhaih hoiah zing han oh.
26 Podobnie i Duch dopomaga naszej słabości. Nie wiemy bowiem, o co powinniśmy się modlić, jak trzeba, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach.
To baktih toengah aicae thazok naah Muithla mah ang bomh: aicae mah lawk a thuih o han oh, lawkthuih han koi to a panoek o ai: toe lok hoi thui laek ai karoek to Muithla mah roe mah ahamhaih hoiah aicae taham ah lawk ang thuih pae.
27 A ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, ponieważ według [woli] Boga wstawia się za świętymi.
Palungthin Pakrongkung mah loe Muithla poekhaih palung to panoek, tipongah tih nahaeloe Sithaw koehhaih baktih toengah Anih mah kaciim kaminawk hanah lawkthuih pae.
28 A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, [to jest] tych, którzy są powołani według postanowienia [Boga].
Anih mah Sithaw palung kaminawk hoi a timhaih baktiah kawk ih kaminawk hanah khosak hoihaih hmuennawk a sak pae boih, tito a panoek o.
29 Tych bowiem, których on przedtem znał, [tych] też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi.
Anih loe pop parai nawkamyanawk thungah calu koekah oh moe, a Capa hoi kanghmong ah ohsak hanah, Angmah panoek coek ih kami to a thuih coek boeh.
30 Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.
To tiah Angmah panoek coek ih kaminawk to ni Anih mah doeh kawk: a kawk ih kaminawk to a toengsak: a toengsak ih kaminawk to a pakoeh.
31 Cóż więc na to powiemy? Jeśli Bóg za nami, któż przeciwko nam?
To tiah nahaeloe hae hmuennawk hae kawbangmaw a thuih o han? Aicae bangah Sithaw om nahaeloe, mi mah maw aicae hae tuh thai tih?
32 On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale wydał go za nas wszystkich, jakże nie [miałby] z nim darować nam wszystkiego?
A Capa mataeng doeh paquem ai ah, aicae boih han Paekkung loe, hmuennawk boih aicae han azom ah paek ai ah om tih maw?
33 Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg [jest tym], który usprawiedliwia.
Toenghaih omsakkung loe Sithaw ni, to pongah Sithaw mah qoih ih kaminawk to mi mah maw zae net thai tih?
34 Któż potępi? Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami.
Lokcaek kami loe mi aa? Kri loe duek, toe duekhaih thung hoi angthawk let boeh, Anih loe Sithaw bantang bangah anghnut moe, aicae taham ah lawkthuih.
35 Któż nas odłączy od miłości Chrystusa? [Czy] utrapienie, czy ucisk, czy prześladowanie, czy głód, czy nagość, czy niebezpieczeństwo, czy miecz?
Kri amlunghaih hoiah mi mah maw aicae tapraek thai tih? Amtanghaih, to tih ai boeh loe patangkhanghaih, to tih ai boeh loe pacaekthlaekhaih, to tih ai boeh loe takaang thohhaih, to tih ai boeh loe bangkrai ah ohhaih, to tih ai boeh loe zit kathok raihaih hoi sumsennawk mah tapraek thai tih maw?
36 Jak jest napisane: Z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce [przeznaczone] na rzeź.
Nangcae pongah kaicae loe athun qui duekhaih ka tongh o; kaicae loe boh han suek ih tuu baktiah a poek o, tiah tarik ih oh.
37 Ale w tym wszystkim całkowicie zwyciężamy przez tego, który nas umiłował.
To tiah na ai ni, hae hmuennawk boih Palungkung, Anih rang hoiah aicae loe pazawk kaminawk pong kapop ah a pazawk o.
38 Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe [rzeczy];
Kai loe duekhaih mah doeh, hinghaih mah doeh, van kaminawk mah doeh, van ukkungnawk mah doeh, thacakhaih mah doeh, vaihiah kaom hmuen mah doeh, hmabang kaom han koi hmuennawk mah doeh,
39 Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.
kasang mah doeh, kahnaem mah doeh, kawbaktih sak ih hmuen mah doeh, aicae Angraeng Kri Jesu ah kaom, Sithaw amlunghaih thung hoiah tapraek thai mak ai, tito ka panoek.
