Rzymian 7
1 Czyż nie wiecie, bracia (bo mówię do znających prawo), że prawo panuje nad człowiekiem, dopóki on żyje?
Nawkamyanawk, (kaalok panoek kaminawk khaeah ni lok ka thuih, ) kami hing nathung khue ni kaalok mah kami to uk, tito na panoek o ai maw?
2 Zamężna kobieta bowiem, dopóki mąż żyje, jest z nim związana prawem, a jeśli mąż umrze, zostaje uwolniona od prawa męża.
Thuih rumram ah, sava tawn nongpata loe sava hing nathung daan lok mah taoengh; toe sava to dueh nahaeloe sava ih daan lok thung hoiah a loih boeh.
3 Tak więc, dopóki mąż żyje, będzie nazywana cudzołożnicą, jeśli zostanie żoną innego mężczyzny. Jeśli jednak jej mąż umrze, jest wolna od tego prawa, tak że nie będzie cudzołożnicą, choćby została żoną innego mężczyzny.
To pongah a sava hing nathung anih mah kalah nongpa hoi nawnto om nahaeloe, anih loe daan ai ah sava nuiah zaehaih sah kami, tiah thui o tih: toe sava to dueh boeh nahaeloe, anih mah kalah nongpa khaeah sava sah cadoeh, to daan thung hoiah a loih boeh pongah, anih loe daan lok aek kami hoi zaehaih sah kami ah om mak ai.
4 Tak i wy, moi bracia, zostaliście uśmierceni dla prawa przez ciało Chrystusa, abyście należeli do innego, [to znaczy] tego, który został wskrzeszony z martwych, abyśmy przynosili Bogu owoc.
To pongah, nawkamyanawk, kalah kami hoi imthong na krak o moe, duekhaih thung hoi angthawk Anih khaeah Sithaw ah thingthai na thaih o thai hanah, nangcae doeh Kri takpum rang hoiah kaalok thungah na duek o boeh.
5 Gdy bowiem byliśmy w ciele, namiętności grzechów, które [się wzniecały] przez prawo, okazywały swą moc w naszych członkach, aby przynosić śmierci owoc.
Aicae taksa ah a oh o naah, kaalok rang hoiah zae sak koehhaih palungthin mah, duekhaih thingthai athaih hanah, zaehaih mah aicae takpum thungah toksak.
6 Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od prawa, gdy umarliśmy dla tego, w czym byliśmy trzymani, abyśmy służyli [Bogu] w nowości ducha, a nie w starości litery.
Toe aicae loe vaihi kangquem Ca thungah a om o ai boeh, lokpaek kangtha Muithla ah tok a sak o thai hanah, duek hanah aicae qui hoi taoeng, kaalok thung hoiah a loih o boeh.
7 Cóż więc powiemy? Że prawo [jest] grzechem? Nie daj Boże! Przeciwnie, nie poznałem grzechu [jak] tylko przez prawo, bo i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby prawo nie mówiło: Nie będziesz pożądał.
To tih nahaeloe kawbangmaw a tih o han boeh? Kaalok ah zaehaih oh maw? Zaehaih om ai. Toe kaalok rang hoiah ni, zaehaih to ka panoek: Kaalok mah khit hmah, tiah thui ai nahaeloe, khithaih loe timaw, tito ka panoek mak ai.
8 Lecz grzech, gdy zyskał okazję przez przykazanie, wzbudził we mnie wszelką pożądliwość. Bez prawa bowiem grzech jest martwy.
Toe zaehaih mah kaalok nuiah atue kahoih to lak moe, ka nuiah congca khithaih hmuennawk to ohsak. Kaalok om ai ah loe zaehaih to duek.
9 I ja żyłem kiedyś bez prawa, lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył, a ja umarłem.
Canghniah kai loe kaalok ai ah ka hing: toe kaalok angzoh naah, zaehaih angphong pongah, kai loe ka duek.
10 I okazało się, że przykazanie, które [miało być] ku życiu, jest [mi] ku śmierci.
Hinghaih paek han kaom kaalok mah, duekhaih ohsak, tito ka panoek.
11 Grzech bowiem, gdy zyskał okazję przez przykazanie, zwiódł mnie i przez nie [mnie] zabił.
Zaehaih mah kaalok nuiah atue kahoih to lak moe, kai to ang ling; to kaalok mah kai ang hum.
12 A tak prawo [jest] święte i przykazanie [jest] święte, sprawiedliwe i dobre.
To pongah, kaalok loe ciimcai, lokpaekhaih doeh ciimcai, toeng moe hoih.
13 Czy więc to, co dobre, stało się dla mnie śmiercią? Nie daj Boże! Przeciwnie, grzech, aby okazał się grzechem, sprowadził na mnie śmierć przez [to, co] dobre, żeby grzech stał się niezmiernie grzesznym przez przykazanie.
To tih nahaeloe kahoih hmuen loe kai han duekhaih ah oh maw? Om ai. Toe zae to zae baktiah amtueng thaih moe, kaalok rang hoiah zae to zaesak aep hanah, kahoih hmuen patohhaih rang hoiah ka nuiah duekhaih to ohsak.
14 Gdyż wiemy, że prawo jest duchowe, ale ja jestem cielesny, zaprzedany grzechowi.
Kaalok loe Muithla ih hmuen ni, tito a panoek o: toe taksa ah ka oh pongah, zae thungah zawh ih kami ah ka oh.
15 [Tego] bowiem, co robię, nie pochwalam, bo nie robię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to robię.
Ka sak ih hmuen to ka koeh ai: ka sak koeh ih hmuen to ka sah ai; ka hnukma ih hmuen to ka sak lat.
16 A jeśli robię to, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że prawo [jest] dobre.
To tiah ka sak koeh ai ih hmuen to ka sak naah, kaalok loe toeng, tiah ka tapom.
17 Teraz więc już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka.
Toe vaihi kahoih ai hmuen sah kami loe kai na ai boeh ni, kai thungah kaom zae mah ni sak.
18 Gdyż wiem, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro, bo chęć jest we mnie, ale wykonać tego, co [jest] dobre, nie potrafię.
Kai (ka taksa thungah, ) thungah kahoih hmuen roe om ai, tito ka panoek: sak han ka koeh, toe kahoih hmuen sakhaih loklam to ka hnu ai.
19 Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię.
Sak ka koeh ih kahoih hmuen to ka sah ai: toe sak ka koeh ai ih kahoih ai hmuen to ni ka sak lat.
20 A jeśli robię to, czego nie chcę, [już] nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka.
Sak koeh ai ih hmuen to vaihi ka sak vop nahaeloe, kai mah sak ih na ai boeh ni, kai thungah kaom zae mah ni sak.
21 Odkrywam więc [w sobie] to prawo, że gdy chcę czynić dobro, trzyma się mnie zło.
Kahoih hmuen sak ka koeh naah, kahoih ai hmuen kai khaeah oh, tito ka panoek.
22 Mam bowiem upodobanie w prawie Bożym według wewnętrznego człowieka.
Kai thungah kaom kami mah loe Sithaw ih kaalok to koeh:
23 Lecz widzę inne prawo w moich członkach, walczące z prawem mego umysłu, które bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w moich członkach.
toe ka takpum ah kaom kalah kaalok mah, ka poekhaih thungah kaom kaalok to aek, to tiah ka takpum ah kaom hmuennawk mah, zae sakhaih kaalok ih misong ah ang laemh haih, tito ka hnuk.
24 Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?
Kai loe amtang amlai kami ah ni ka oh boeh! hae duekhaih takpum thung hoiah mi mah maw na loisak tih?
25 Dziękuję Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Tak więc ja sam umysłem służę prawu Bożemu, lecz ciałem prawu grzechu.
Aicae Angraeng Jesu Kri rang hoiah, Sithaw khaeah kawnhaih lok ka thuih! to pongah ka poekhaih hoiah loe Sithaw ih kaalok baktiah tok ka sak, toe ka taksa hoiah loe zae sakhaih kaalok baktiah ni ka sak.
