< Psalmów 88 >
1 pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
Cantique des fils de Coré. Au maître chantre. A chanter avec les luths. Hymne de Héman Esrahite. Éternel, mon Dieu sauveur, je crie à toi et le jour et la nuit:
2 Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
qu'à toi parvienne ma prière; prête l'oreille à ma supplication!
3 Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol )
Car mon âme est rassasiée de malheur, et ma vie penche vers les Enfers. (Sheol )
4 Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
Je suis assimilé à ceux qui descendent dans la fosse, je suis comme un homme sans force;
5 Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
ma couche est entre les morts, je suis tel que les morts gisants dans le tombeau, auxquels tu ne penses plus, et qui ne sont plus à portée de ta main.
6 Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
Tu m'as jeté dans une fosse profonde, dans des ténèbres, dans des abîmes.
7 Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
Ton courroux pèse sur moi, et de tous tes flots tu m'as accablé. (Pause)
8 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
Tu as éloigné de moi ceux que je connais, tu m'as rendu pour eux un objet d'horreur; enveloppé, je ne trouve point d'issue.
9 Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
Mes yeux fondent par l'effet du malheur; Éternel, je t'invoque chaque jour, et je tends mes mains vers toi.
10 Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
Pour les morts feras-tu des miracles? Les ombres se lèveront-elles pour te louer? (Pause)
11 Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
Dans le tombeau parle-t-on de ta grâce, et de ta fidélité, dans le séjour de la mort?
12 Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
Dans les ténèbres tes miracles sont-ils remarqués, et ta justice, dans la région de l'oubli?
13 Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
Je t'implore donc, Éternel, et dès le matin ma prière te prévient.
14 Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
Éternel, pourquoi me rejettes-tu, et me caches-tu ta face?
15 Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
Je suis malheureux et mourant dès ma jeunesse, je subis les terreurs et je suis éperdu.
16 Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
Ton courroux m'assaille, tes frayeurs m'anéantissent,
17 Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
m'enveloppent, comme des eaux, tout le jour, me cernent toutes à la fois.
18 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
Tu as éloigné de moi amis et compagnons, et ceux que je connais, me sont invisibles.