Psalmów 78
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
Escutai a minha lei, povo meu: inclinai os vossos ouvidos às palavras da minha boca.
2 Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
Abrirei a minha boca numa parábola; falarei enigmas da antiguidade.
3 Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
As quais temos ouvido e sabido, e nossos pais no-las tem contado.
4 Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
Não as encobriremos aos seus filhos, mostrando à geração futura os louvores do Senhor, assim como a sua força e as maravilhas que fez.
5 Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
Porque ele estabeleceu um testemunho em Jacob, e pôs uma lei em Israel, a qual deu aos nossos pais para que a fizessem conhecer a seus filhos.
6 Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
Para que a geração vindoura a soubesse, os filhos que nascessem, os quais se levantassem e a contassem a seus filhos.
7 Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
Para que pusessem em Deus a sua esperança, e se não esquecessem das obras de Deus, mas guardassem os seus mandamentos.
8 Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
E não fossem como seus pais, geração contumaz e rebelde, geração que não regeu o seu coração, e cujo espírito não foi fiel com Deus
9 Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
Os filhos de Ephraim, armados e trazendo arcos, viraram costas no dia da peleja.
10 [Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
Não guardaram o concerto de Deus, e recusaram andar na sua lei.
11 Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
E esqueceram-se das suas obras e das maravilhas que lhes fizera ver.
12 Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
Maravilhas que ele fez à vista de seus pais na terra do Egito, no campo de Zoan.
13 Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
Dividiu o mar, e os fez passar por ele; fez com que as águas parassem como num montão.
14 Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
De dia os guiou por uma nuvem, e toda a noite por uma luz de fogo.
15 Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
Fendeu as penhas no deserto; e deu-lhes de beber como de grandes abismos.
16 Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
Fez sair fontes da rocha, e fez correr as águas como rios.
17 Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
E ainda proseguiram em pecar contra ele, provocando ao altíssimo na solidão.
18 I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo carne para o seu apetite.
19 I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
E falaram contra Deus, e disseram: Acaso pode Deus preparar-nos uma mesa no deserto?
20 Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
Eis que feriu a penha, e águas correram dela; rebentaram ribeiros em abundância: poderá também dar-nos pão, ou preparar carne para o seu povo?
21 Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
Pelo que o Senhor os ouviu, e se indignou: e acendeu um fogo contra Jacob, e furor também subiu contra Israel;
22 Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
Porquanto não creram em Deus, nem confiaram na sua salvação:
23 Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
Ainda que mandara às altas nuvens, e abriu as portas dos céus,
24 I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
E chovera sobre eles o maná para comerem, e lhes dera do trigo do céu.
25 Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
O homem comeu o pão dos anjos; ele lhes mandou comida a fartar.
26 Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
Fez ventar o vento do oriente nos céus, e o trouxe do sul com a sua força.
27 Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
E choveu sobre eles carne como pó, e aves de asas como a areia do mar.
28 Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
E as fez cair no meio do seu arraial, ao redor de suas habitações.
29 Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
Então comeram e se fartaram bem; pois lhes cumpriu o seu desejo.
30 [A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
Não refreiaram o seu apetite. Ainda lhes estava a comida na boca,
31 Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
Quando a ira de Deus desceu sobre eles, e matou os mais gordos deles, e feriu os escolhidos de Israel.
32 Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
Com tudo isto ainda pecaram, e não deram crédito às suas maravilhas.
33 Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
Pelo que consumiu os seus dias na vaidade e os seus anos na angústia.
34 Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
Quando os matava, então o procuravam; e voltavam, e de madrugada buscavam a Deus.
35 Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
E se lembravam de que Deus era a sua rocha, e o Deus altíssimo o seu redentor.
36 Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
Todavia lisongeavam-no com a boca, e com a língua lhe mentiam.
37 A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
Porque o seu coração não era reto para com ele, nem foram fieis no seu concerto.
38 On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
Porém ele, que é misericordioso, perdoou a sua iniquidade: e não os destruiu, antes muitas vezes desviou deles o seu furor, e não despertou toda a sua ira
39 Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
Porque se lembrou de que eram de carne, vento que vai e não torna.
40 Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
Quantas vezes o provocaram no deserto, e o molestaram na solidão!
41 Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
Voltaram atráz, e tentaram a Deus; e limitaram o Santo de Israel.
42 Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
Não se lembraram da sua mão, nem do dia em que os livrou do adversário:
43 Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
Como obrou os seus sinais no Egito, e as suas maravilhas no campo de Zoan;
44 Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
E converteu os seus rios em sangue, e as suas correntes, para que não pudessem beber.
45 Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
Enviou entre eles enxames de moscas que os consumiram, e rãs que os destruiram.
46 I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
Deu também ao pulgão a sua novidade, e o seu trabalho aos gafanhotos.
47 Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
Destruiu as suas vinhas com saraiva, e os seus sicômoros com pedrisco.
48 Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
Também entregou o seu gado à saraiva, e os seus rebanhos às brazas ardentes.
49 Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
Lançou sobre eles o ardor da sua ira, furor, indignação, e angústia, mandando maus anjos contra eles.
50 Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
Preparou caminho à sua ira; não retirou as suas almas da morte, mas entregou à pestilência as suas vidas.
51 Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
E feriu a todo o primogênito no Egito, primícias da sua força nas tendas de Cão.
52 Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
Mas fez com que o seu povo saísse como ovelhas, e os guiou pelo deserto como um rebanho.
53 Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
E os guiou com segurança, que não temeram; mas o mar cobriu os seus inimigos.
54 I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
E o trouxe até ao termo do seu santuário, até este monte que a sua dextra adquiriu.
55 Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
E expulsou as nações de diante deles, e as partiu em herança por linha, e fez habitar em suas tendas as tribos de Israel.
56 Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
Contudo tentaram e provocaram o Deus altíssimo, e não guardaram os seus testemunhos.
57 Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
Mas retiraram-se para traz, e portaram-se infielmente como seus pais: viraram-se como um arco enganoso.
58 Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
Pois o provocaram à ira com os seus altos, e moveram o seu zelo com as suas imagens de escultura.
59 Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
Deus ouviu isto e se indignou; e aborreceu a Israel em grande maneira.
60 I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
Pelo que desamparou o tabernáculo em Silo, a tenda que estabeleceu entre os homens.
61 I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
E deu a sua força ao cativeiro; e a sua glória à mão do inimigo.
62 Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
E entregou o seu povo à espada; e se enfureceu contra a sua herança.
63 Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
O fogo consumiu os seus mancebos, e as suas donzelas não foram dadas em casamento.
64 Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
Os seus sacerdotes cairam à espada, e as suas viúvas não fizeram lamentação.
65 Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
Então o Senhor despertou, como quem acaba de dormir, como um valente que se alegra com o vinho.
66 I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
E feriu os seus adversários por detraz, e pô-los em perpétuo desprezo.
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
Além disto, recusou o tabernáculo de José, e não elegeu a tribo de Ephraim.
68 Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
Antes elegeu a tribo de Judá; o monte de Sião, que ele amava.
69 I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
E edificou o seu santuário como altos palácios, como a terra que fundou para sempre.
70 Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
Também elegeu a David seu servo, e o tirou dos apriscos das ovelhas:
71 Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
E o tirou do cuidado das que se achavam prenhes; para apascentar a Jacob, seu povo, e a Israel, sua herança.
72 A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
Assim os apascentou, segundo a integridade do seu coração, e os guiou pela indústria de suas mãos.
