Psalmów 78
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. |
2 Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. |
3 Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. |
4 Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. |
5 Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند |
6 Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. |
7 Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. |
8 Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. |
9 Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. |
10 [Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. |
11 Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، |
12 Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. |
13 Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. |
14 Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! |
15 Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. |
16 Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! |
17 Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. |
18 I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. |
19 I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ |
20 Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» |
21 Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، |
22 Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. |
23 Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود |
24 I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. |
25 Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. |
26 Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد |
27 Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. |
28 Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. |
29 Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. |
30 [A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، |
31 Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. |
32 Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. |
33 Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. |
34 Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند |
35 Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. |
36 Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. |
37 A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. |
38 On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، |
39 Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. |
40 Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. |
41 Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. |
42 Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. |
43 Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. |
44 Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. |
45 Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. |
46 I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. |
47 Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. |
48 Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. |
49 Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. |
50 Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. |
51 Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. |
52 Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. |
53 Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. |
54 I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. |
55 Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. |
56 Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. |
57 Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. |
58 Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. |
59 Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. |
60 I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد |
61 I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. |
62 Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. |
63 Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. |
64 Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. |
65 Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. |
66 I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. |
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود |
68 Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. |
69 I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. |
70 Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. |
71 Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. |
72 A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. |
