Psalmów 78
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
わが民よわが敎訓をきき、わが口のことばになんぢらの耳をかたぶけよ
2 Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
われ口をひらきて譬喩をまうけ いにしへの玄幽なる語をかたりいでん
3 Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
是われらが曩にききしところ知しところ又われらが列祖のかたりつたへし所なり
4 Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
われら之をその子孫にかくさずヱホバのもろもろの頌美と能力とそのなしたまへる奇しき事跡とをきたらんとする世につげん
5 Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
そはヱホバ證詞をヤコブのうちにたて律法をイスラエルのうちに定めてその子孫にしらすべきことをわれらの列祖におほせたまひたればなり
6 Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
これ來らんとする代のちに生るる子孫がこれを知みづから起りてそのまた子孫につたへ
7 Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
かれらをして神によりたのみ神のみわざを忘れずその誡命をまもらしめん爲なり
8 Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
またその列祖のごとく頑固にしてそむくものの類となり そのこころ修まらず そのたましひ神に忠ならざる類とならざらん爲なり
9 Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
エフライムのこらは武具ととのへ弓をたづさへしに戰ひの日にうしろをそむけたり
10 [Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
かれら神のちかひをまもらず そのおきてを履ことをいなみ
11 Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
ヱホバのなしたまへることとかれらに示したまへる奇しき事跡とをわすれたり
12 Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
神はエジプトの國にてゾアンの野にて妙なる事をかれらの列祖のまへになしたまへり
13 Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
すなはち海をさきてかれらを過ぎしめ水をつみて堆かくしたまへり
14 Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
ひるは雲をもてかれらをみちびき夜はよもすがら火の光をもてこれを導きたまへり
15 Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
神はあれのにて磐をさき大なる淵より汲がごとくにかれらに飮しめ
16 Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
また磐より流をひきて河のごとくに水をながれしめたまへり
17 Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
然るにかれら尚たえまなく罪ををかして神にさからひ荒野にて至上者にそむき
18 I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
またおのが慾のために食をもとめてその心のうちに神をこころみたり
19 I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
然のみならずかれらは神にさからひていへり 神は荒野にて筵をまうけたまふを得んや
20 Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
みよ神いはを撃たまへば水ほどばしりいで流あぶれたり 糧をもあたへたまふを得んや神はその民のために肉をそなへたまはんやと
21 Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
この故にヱホバこれを聞ていきどほりたまひき 火はヤコブにむかひてもえあがり怒はイスラエルにむかひて立騰れり
22 Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
こはかれら神を信ぜずその救にたのまざりし故なり
23 Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
されどなほ神はうへなる雲に命じて天の戸をひらき
24 I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
彼等のうへにマナをふらせて食はしめ天の穀物をあたへたまへり
25 Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
人みな勇士の糧をくらへり 神はかれらに食物をおくりて飽足らしめたまふ
26 Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
神は天に東風をふかせ大能もて南の風をみちびきたまへり
27 Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
神はかれらのうへに塵のごとく肉をふらせ海の沙のごとく翼ある鳥をふらせて
28 Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
その營のなかその住所のまはりに落したまへり
29 Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
斯てかれらは食ひて飽たりぬ 神はこれにその欲みしものを與へたまへり
30 [A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
かれらが未だその慾をはなれず食物のなほ口のうちにあるほどに
31 Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
神のいかり旣にかれらに對ひてたちのぼり彼等のうちにて最もこえたる者をころしイスラエルのわかき男をうちたふしたまへり
32 Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
これらの事ありしかど彼等はなほ罪ををかしてその奇しきみわざを信ぜざりしかば
33 Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
神はかれらの日を空しくすぐさせ その年をおそれつつ過させたまへり
34 Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
神かれらを殺したまへる時かれら神をたづね歸りきたりて懇ろに神をもとめたり
35 Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
かくて神はおのれの磐いとたかき神はおのれの贖主なることをおもひいでたり
36 Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
然はあれど彼等はただその口をもて神にへつらひその舌をもて神にいつはりをいひたりしのみ
37 A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
そはかれらのこころは神にむかひて堅からず その契約をまもるに忠信ならざりき
38 On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
されど神はあはれみに充たまへばかれらの不義をゆるして亡したまはず屡ばそのみいかりを轉してことごとくは忿恚をふりおこし給はざりき
39 Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
又かれがただ肉にして過去ばふたたび歸りこぬ風なるをおもひいで給へり
40 Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
かれらは野にて神にそむき荒野にて神をうれへしめしこと幾次ぞや
41 Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
かれらかへすがへす神をこころみイスラエルの聖者をはづかしめたり
42 Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
かれらは神の手をも敵より贖ひたまひし日をもおもひいでざりき
43 Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
神はそのもろもろの豫兆をエジプトにあらはしその奇しき事をゾアンの野にあらはし
44 Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
かれらの河を血にかはらせてその流を飮あたはざらしめ
45 Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
また蝿の群をおくりてかれらをくはしめ蛙をおくりてかれらを亡させたまへり
46 I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
神はかれらの田產を蟊賊にわたし かれらの勤勞を蝗にあたへたまへり
47 Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
神は雹をもてかれらの葡萄の樹をからし霜をもてかれらの桑の樹をからし
48 Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
その家畜をへうにわたしその群をもゆる閃電にわたし
49 Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
かれらの上にはげしき怒といきどほりと怨恨となやみと禍害のつかひの群とをなげいだし給へり
50 Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
神はその怒をもらす道をまうけ かれらのたましひを死よりまぬかれしめず そのいのちを疫癘にわたし
51 Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
エジプトにてすべての初子をうちハムの幕屋にてかれらの力の始をうちたまへり
52 Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
されどおのれの民を羊のごとくに引いだし かれらを曠野にてけだものの群のごとくにみちびき
53 Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
かれらをともなひておそれなく安けからしめ給へり されど海はかれらの仇をおほへり
54 I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
神はその聖所のさかひ その右の手にて購たまへるこの山に彼らを携へたまへり
55 Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
又かれらの前にてもろもろの國人をおもひいだし準縄をもちゐ その地をわかちて嗣業となし イスラエルの族をかれらの幕屋にすまはせたまへり
56 Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
然はあれど彼等はいとたかき神をこころみ之にそむきてそのもろもろの證詞をまもらず
57 Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
叛きしりぞきてその列祖の如く眞實をうしなひ くるへる弓のごとくひるがへりて逸ゆけり
58 Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
高處をまうけて神のいきどほりをひき刻める像にて神の嫉妬をおこしたり
59 Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
神ききたまひて甚だしくいかり大にイスラエルを憎みたまひしかば
60 I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
人々の間におきたまひし幕屋なるシロのあげばりを棄さり
61 I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
その力をとりことならしめ その榮光を敵の手にわたし
62 Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
その民を劍にあたへ その嗣業にむかひて甚だしく怒りたまへり
63 Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
火はかれらのわかき男をやきつくし かれらの處女はその婚姻の歌によりて譽らるることなく
64 Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
かれらの祭司はつるぎにて仆れ かれらの寡婦は喪のなげきだにせざりき
65 Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
斯るときに主はねぶりし者のさめしごとく勇士の酒によりてさけぶがごとく目さめたまひて
66 I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
その敵をうちしりぞけ とこしへの辱をかれらに負せたまへり
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
またヨセフの幕屋をいなみエフライムの族をえらばず
68 Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
ユダの族そのいつくしみたまふシオンの山をえらびたまへり
69 I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
その聖所を山のごとく永遠にさだめたまへる地のごとくに立たまへり
70 Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
またその僕ダビデをえらびて羊の牢のなかよりとり
71 Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
乳をあたふる牝羊にしたがひゆく勤のうちより携へきたりてその民ヤコブその嗣業イスラエルを牧はせたまへり
72 A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
斯てダビデはそのこころの完全にしたがひてかれらを牧ひ その手のたくみをもて之をみちびけり
